Ήταν αναμενόμενο, ήταν προβλεπέ. Μετά τα σουβλάκια, τα μπέργκερ, τα κοψίδια, πήραν σειρά οι πίτσες και ίσως να σας τρέξει το σαλάκι λίγο παραπάνω με τις επιλογές των 10 συντακτών του Intronews.gr.

Τροπικός παστουρμάς στα Πετράλωνα για τον Κωνσταντίνο Ταγαρά

Οφείλω να ξεκινήσω με μία διαπίστωση. Δεν είμαι μεγάλος οπαδός της πίτσας. Αν έπρεπε να επιλέξω ένα junk food για να τρώω κάθε μέρα την υπόλοιπη ζωή μου, αυτό θα ήταν το πιτόγυρο. Τελεία, παράγραφος που έλεγε και η Ασημίνα στο Survivor.

Παρ’ όλα αυτά, τρώω ανά καιρούς, έχω φίλους που τρώνε πίτσα (αρκεί να μην προκαλούν), οπότε έχω αποκτήσει μια εικόνα των μαγαζιών που τη σερβίρουν στην περιοχή μου.

Γενικότερα, στην πίτσα είμαι λίγο περίεργος, καθώς θέλω λεπτή ζύμη, όχι πολύ τυρί, αρκετή σάλτσα και σίγουρα κάτι καυτερό. Να τονιστεί πως αγαπημένη μου προσθήκη είναι ο παστουρμάς, αλλά δεν έχω την απαίτηση από πιτσαρίες να διαθέτουν ένα τέτοιο πρώτης ποιότητας έδεσμα.

Όταν τον βρίσκω όμως τον τιμάω και η καλύτερη επιλογή σε πίτσα είναι η πικάντικη με ένταμ, γκούντα, μοτσαρέλα, σάλτσα ντομάτας, λουκάνικο χωριάτικο, σουτζούκι, παστουρμά και έξτρα καυτερή σάλτσα. Πού τον βρίσκω αυτόν τον συνδυασμό; Μα φυσικά στην πιτσαρία «Tropical» στα Άνω Πετράλωνα.

Εδώ και 30 χρόνια, οι άνθρωποι του «Tropical» φτιάχνουν πίτσες με μεράκι, με αγνά υλικά και ασυναγώνιστη γεύση. Οφείλεις να δοκιμάσεις και τη μεξικάνα (ένταμ, γκούντα, μοτσαρέλα, σάλτσα ντομάτας, κρεμμύδι, κόκκινα φασόλια, πράσινη και κόκκινη πιπεριά, μπέικον, καλαμπόκι, έξτρα καυτερή σάλτσα) και τη Βεζούβιος που πλην ένταμ, γκούντα, μοτσαρέλας και σάλτσας ντομάτας μπορείς να βάλεις ό,τι καυτερό αντέχει ο ουρανίσκος σου.

Tropical, Τριών Ιεραρχών 43, Κάτω Πετράλωνα, Τηλ: 2103457518

Pizza Napoli η Βίκυ Διαμάντη

Νοστάλγησες τις πίτσες των παιδικών μας χρόνων; Θυμάμαι με τους γονείς μου πηγαίναμε στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής που είχε τις πιτσαρίες στη σειρά και τρώγαμε τη νοστιμότερη πίτσα! Στην πορεία οι πιτσαρίες άλλαξαν και… δεν ήταν και τόσο του γούστου μου, γιατί οι περισσότερες είχαν μία άνοστη πίτσα. Δεν το ευχαριστιόμουν. Μέχρι που ανακάλυψα την Pizza Napoli στο Γουδί. Γευστική, με πλούσια τα υλικά της, ζύμη τόσο παχιά όσο πρέπει και γεύση που έρχεται από το παρελθόν. Πίτσες, μακαρονάδες που έχουν μία μαμαδίστικη γεύση, πεϊνιρλί και αν δεν θέλεις να πας στην πιτσαρία με θέα το πάρκο στη Γεωργίου Παπανδρέου, στη φέρνουν σπίτι σου. Είναι η «βρώμικη» απόλαυσή μου, όταν το ρίχνω έξω στη διατροφή!!!

Pizza Napoli, Γεωργίου Παπανδρέου 55, Γουδί, 21 0779 5163

Παίζει Σούπερ Μάριο στην πίτσα της η Νατάσσα Βουδούρη

Μια πίτσα θεωρείται ακαταμάχητη όταν τα χαρακτηριστικά των συστατικών της ενωθούν και δημιουργήσουν μια πλούσια γευστική πανδαισία. Αυτός ο επιτυχμένος συνδυασμός βρίσκεται στο «The Eatalians – Mario & Luigi» (ναι, το όνομα είναι εμπνευσμένο από το γνωστό videogame). Αν αγαπάς λοιπόν την ιταλική κουζίνα, κάνε ένα κόπο και πήγαινε μέχρι την Ηλιούπολη για να δοκιμάσεις πίτσα με το σωστό μαλακό ζυμάρι! Στο κομμάτι της γαρνιτούρας, ο σεφ παίζει με αντιθέσεις μπλέκοντας το πικάντικο της “nduja” με τη γλυκύτητα του μελιού και το καπνιστό της μελιτζάνας με το καραμελωμένο κρεμμύδι. Οι επιλογές είναι πολλές αφού ο κατάλογος έχει 11 πίτσες να διαλέξεις όπου η καθεμιά έχει τον δικό της χαρακτήρα. Α! Το καλύτερο από όλα είναι πως το ψήσιμο γίνεται στο ξυλόφουρνο απογειώνοντας έτσι το γευστικό αποτέλεσμα.

Λεωφόρος Ελευθερίου Βενιζέλου 190, Ηλιούπολη, 210 9957 953

Θέλει Stefanelo ο Στέφανος Νικήτας

Όταν ο φίλος μου ο Γιάννης μου είπε: «Νέλο η τρατορία Napul’e της Μάγκυ Ταμπακάκη και του Francesco Ciccio στη Βάρη αποτελεί μια μικρή πρεσβεία της ναπολιτάνικης κουζίνας στην Αθήνα και είναι ντυμένη με γερές δόσεις νοστιμιάς και αυθεντικότητας», είπα μέσα μου: «Γι’ άλλη μια φορά θα φάμε μία από τα ίδια».

… Και είχα άδικο. Γιατί φεύγοντας από εκεί είπα στον εαυτό μου:« Νέλο έφαγες μακράν την πιο νόστιμη πίτσα Bufalina στην Αθήνα».

Φτάνοντας στο Napul’e διέκρινα μια vintage αύρα από άλλες δεκαετίες. Η ανοιχτή κουζίνα με το πάσο, δίπλα από τον φούρνο του pizzaiolo με έκανε να θέλω να παραγγείλω όλο το μενού. Ωστόσο συγκρατήθηκα γιατί πήγαμε στο συγκεκριμένο μαγαζί για να φάμε Bufalina η οποία περιέχει μπορεί να έχει απλά υλικά αλλά η γεύση της είναι κάτι το ανεπανάληπτο.

Στην Bufalina ο σεφ βάζει σάλτσα ντομάτας San Marzano, σκόρδο, ρίγανη και ελαιόλαδο. Η Ζύμη της πίτσας ήταν λεπτή με ντελικάτη τραγανότητα, με ωραία κορώνα καψαλισμένη εδώ κι εκεί, σάλτσα ντομάτας με μια νόστιμη οξύτητα που συνδυάζεται όμορφα με την αφράτη μοτσαρέλα, τον βασιλικό και το ελαιόλαδο.

Αυτή η Bufalina ήταν πολύ κοντά σε ανάλογες που έχω φάει στην Ιταλία. Ωστόσο γι’ αυτό θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά. Να και μια φορά που ο Γιάννης επέλεξε μια τρατορία που είναι κοντά στα γούστα μου.

Βασιλέως Κωνσταντίνου 43, Βάρη

Γιος πιτσαδόρου ο Νίκος Μποζιονέλος που προτιμάει City Grill

Πόσο πιο πολύ να έχω εντρυφήσει στην πίτσα όταν ο πατέρας μου υπήρξε και… πιτσαδόρος, ανοίγοντας την εμβληματική Retro στο κέντρο του Άργους πριν από 45 χρόνια; Προφανώς η αρχαιοτέρα της Ευρώπης σας πέφτει λίγο μακριά, για να απολαύσετε τα εδέσματα από τους νυν ιδιοκτήτες. Οπότε, ως κάτοικος (Χονολου)Λούτσας και ευρισκόμενος ανάμεσα σε Ραφήνα και Αρτέμιδα, αξίζει την προτίμησή σας το City Grill, το οποίο πρόσφατα (μετά τη Ραφήνα) άνοιξε και στη Λούτσα. Κι αν μπερδευτήκατε, Λούτσα ίσον Αρτέμιδα. Η προσωπική μου επιλογή είναι η πίτσα Carbonara (διότι είμαστε και εκλεκτικοί…) με σάλτσα καρμπονάρα, τυρί μοτσαρέλα, μπέικον και φρέσκα μανιτάρα. Εσείς έχετε άλλες 20 επιλογές. Και καλή σας… πίτσα.

Χρυσοστόμου Σμύρνης 8 & Χρήστου Μάντικα, Ραφήνα, 2294306000

Παίζει παγκρατιώτικα και ιταλικά η Δήμητρα Πραντάλου

Αν είχα τη δυνατότητα να ζήσω μόνο με πίτσα, αλήθεια θα το έκανα. Όμως οι θερμίδες δεν συγχωρούν, οπότε την απολαμβάνω με δόσεις. Και όταν θέλω να γευτώ την καλύτερη, τότε η επιλογή μου είναι μονόδρομος. Το Tre Sorelle στο Παγκράτι έχει την πιο ωραία πίτσα στην Αθήνα. Δεν φοβάμαι να το πω. Και δεν κατέχει τυχαία την πρώτη θέση στην καρδιά μου, διότι έχουν τη δική τους ιεροτελεστία. Το ζυμάρι εκεί ωριµάζει για 48 ολόκληρες ώρες, ενώ τα υλικά που την κοσμούν είναι αυθεντικά ιταλικά. Στη συνέχεια ψήνεται σε έναν ειδικό ξυλόφουρνο, για να έρθει στο πιάτο τραγανή (το σωστό το κρατς παιδιά) και νόστιμη. Στον κατάλογο υπάρχουν επιλογές για όλα τα γούστα, με ίσως μια παραπάνω αδυναμία στην «διαβόλα», γιατί είμαι και φαν των καυτερών. Το Tre Sorelle βρίσκεται στην Αρχελάου 19.

Τηλ: 21 1407 2172

Μόνο deep dish από Flower παίρνει ο Σπύρος Δαρσινός

Δεν είμαι ο κατάλληλος που θα εκτιμήσει την καλή πίτσα. Παρά την απολαμβάνω πολλάκις ως comfort food, για κάποιο λόγο οι χαλασμένοι κάλυκες της γεύσης μου δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την ποιότητα στο συγκεκριμένο είδους φαγητού. Και στις συνοικιακές πιτσαρίες και στις αλυσίδες και στις εν Ελλάδι τρατορίες νιώθω σχεδόν την ίδια ευχαρίστηση. Ακόμη και σε αυτές της κεντρικής και βόρειας Ιταλίας, πάλι εκτίμησα και αντιλήφθηκα καλύτερα τις διαφορές στα κρεατικά και τα φρέσκα ζυμαρικά. Η μοναδική πίτσα που μου έκανε εντύπωση ήταν η deep dish, που τρώγαμε κάποτε στη Flower στη Μεσογείων. Οι γνώστες μου λένε πως το πιάτο προέρχεται από το Σικάγο (ή τη Βοστώνη, δε θυμάμαι ακριβώς). Το κατάστημα πριν κάποια χρόνια έκλεισε, ωστόσο υπάρχει ακόμη το αδελφάκι του στην πλατεία Μαβίλη, το οποίο και επισκέφτηκα προ κάποιων μηνών και η deep dish pizza ήταν αυτή που θυμόμουν.

Το Flower Pizza Bar είναι στη Δορυλαίου 2, στην πλατεία Μαβίλη. Τηλ.: 210 6465029

Από τη Γούβα στη Σαρωνίδα ο Χρήστος Αμπντίν

Στο «ΣΑΡΩΝΙΔΑ Restaurant», ο χρόνος σταμάτησε εκεί που η μαγειρική ήθελε μεράκι και προσοχή, στα καταστήματα που αρκούνταν σε συγκεκριμένες σπεσιαλιτέ δηλαδή, προκειμένου το αποτέλεσμα να εγγυάται ποιοτική προσέγγιση. Το κλίμα άλλωστε στο μαγαζί, είναι οικογενειακό. Όχι μόνο λόγω του προσωπικού, αλλά των πελατών που επισκέπτονται σταθερά, χρόνια τώρα, την αυλή του κυρ Σταύρου στην οδό Κεφαλληνίας, στο νούμερο 5.

Περιορισμένος αριθμός μαγειρευτών που συναντάς σε παραδοσιακές μόνο ταβέρνες, όπως κατσικάκι ριγανάτο, κόκορα κρασάτο με χυλοπίτες και κολοκυθάκια αυγολέμονο, μαζί με συγκεκριμένες επιλογές σε σαλάτες όπως αυτή του σεφ, η «πράσινη με μέλι», η φημισμένη «διάφορη special».

Αποκορύφωμα του καταλόγου… η πιο «vintage» πίτσα που έχετε δοκιμάσει ποτέ, μια και το κατάστημα ακολουθεί πιστά την κλασική καναδέζικη συνταγή που εφαρμόζει από την δεκαετία του 1990. Διόλου τυχαία η πρώτη ονομασία «Pizza House», που έφερε το μαγαζί, εξού και η πιο συζητημένη πίτσα του, η «House extra spesial».

Εάν δε, βρεθείτε από νωρίς το πρωί στη Σαρωνίδα για θερινή απόδραση -μόλις 40 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας- ή φθινοπωρινή βόλτα στη φύση, θα προλάβετε τον κυρ Σταύρο να διαλέγει προσεκτικά τα προϊόντα που θα χρησιμοποιηθούν στην κουζίνα του. Οι αρκαδικές… προμήθειες άλλωστε, που τακτικά κάνει η διεύθυνση ώστε να εξασφαλίζει χωριάτικα υλικά, δεν αρκούν πάντα, μια και οι παραγγελίες, ταξιδεύουν και δια τηλεφώνου.

Γράφοντας για σταματημένους χρόνους και παραδόσεις πάντως, σας συμβουλεύω να μην αναζητήσετε το κατάστημα σε εφαρμογές διανομής φαγητού, διότι ο μόνος τρόπος να παραγγείλετε είναι το 22910 60 072, αλλά η δια ζώσης παρουσία σας, επιβραβεύεται με κερασμένο παγωτό από το πάντα φιλόξενο προσωπικό.

Κεφαλληνίας 5, Σαρωνίδα

Έχει φάει στην Ιταλία και ξέρει ο Βέλγος Γιώργος Καραχάλιος

Θα ακουστώ κάπως, ενδεχομένως, αλλά μετά από δύο ταξίδια στην Ιταλία, είδα την πίτσα αλλιώς. Δεν είναι πως σταμάτησα να αγαπώ αυτήν την «μπαμπάτσικη» των 90s, πλούσια σε όλα της, από τα υλικά ως το ζυμάρι, την πίτσα της «Ελληνίδας μάνας» όπως την έχω αποθηκευμένη στο μυαλό μου.

Αλλά πέφτει σαν μολύβι η ρημάδα. Δεν είμαι πια 20 (ετών), μήτε 25, ούτε καν 30. Το στομάχι διαμαρτύρεται, φουσκώνει. Ενώ αυτή η bella, η ιταλιάνικη, έρχεται με λεπτή ζύμη και φίνα υλικά, ώστε η γευστική ηδονή να συνάδει με όμορφη χώνεψη.

Κατηφορίζοντας τις προάλλες προς Αργυρούπολη, είδα αυτό που θυμόμουν ως μια συμπαθέστατη τρατορία να έχει αλλάξει αρκετά. «Θα έκαναν ανακαίνιση», σκέφτηκα ο δαιμόνιος ρεπόρτερ. Έκανα λάθος. Στην πραγματικότητα, το μαγαζί είχε αλλάξει ιδιοκτησία. Ιταλικό μεν ξανά, αλλά άλλο πράγμα, τι να λέμε τώρα.

Με χτύπησε με το που δοκίμασα τα πιάτα τους. Γευστικό μπουμ. Σαν να πήρα Alitalia, σαν αντί για την παιδική χαρά απέναντι να έβλεπα τη Φοντάνα ντι Τρέβι (και δεν είχα και κέρματα πάνω μου για να πετάξω).

Τι να πρωτοπώ. Θα πω για τις πίτσες, γιατί γι’ αυτό με ρωτήσανε. Φτιάχνονται, έμαθα, με ζυμάρι αργής ωρίμανσης, διαθέτουν μεγάλο στεφάνι με μπόλικα καψίματα – έτσι είναι όταν η ζύμη ψήνεται σωστά. Τρεις έχω δοκιμάσει ως τώρα, δύο φορές πήγα σε ένα μήνα: San Daniele (μας ήρθε φλαμπέ αυτή αν δεν την μπερδεύω με άλλη), Pistachio και Ragu. Άψογες όλες. Το μαγαζί έχει και φοβερά ζυμαρικά (προτείνω Caccio e Peppe), νόστιμες σαλάτες και τίμιες τιμές. Κι αυτό το τιραμισού για επιδόρπιο. Αυτό το τιραμισού. Ω να σου…

Caton L’ Anziano, Δωδεκανήσου 1, Αργυρούπολη

Και πίτσα πίτσα στη Φρεαττύδα ο Αργύρης Παγαρτάνης

Αν ψάχνετε για λεπτό ζυμάρι, ιταλική φινέτσα, μοτσαρέλα και πεπερόνι, παρακαλώ περάστε στον επόμενο. Εδώ μιλάμε για παράδοση… τοπική. Πίτσα στον Πειραιά για τους αυθεντικούς, παλιούς Πειραιώτες σημαίνει Zeas Pizza και μόνο. Παρούσα στη Φρεαττύδα, πάνω από την θρυλική «Πισίνα», από το 1973, συμπληρώνει φέτος μισό αιώνα ζωής. Αυτό και μόνο φτάνει, όταν ο διεθνής μέσος όρος ζωής μιας πιτσαρίας που δεν ανήκει σε μεγάλη αλυσίδα δεν ξεπερνάει τα επτά χρόνια.

Η Pizza Zeas άντεξε στο χρόνο, στον σκληρό ανταγωνισμό, στις διάφορες μόδες που έρχονταν και παρέρχονταν. Γιατί άντεξε; Διότι την τρέχουν άνθρωποι που σέβονται την τσέπη σου και πάντα πρόσφεραν τις πιο ανταγωνιστικές τιμές στην αγορά. Κι αυτό, χωρίς να κάνουν έκπτωση στην ποιότητα των υλικών τους. Τα τυριά τους δε, το πιο σημαντικό πράγμα στην πίτσα, είναι ασυναγώνιστα. Από ποικιλία, ό,τι τραβάει η ψυχή σου. Τίμιο delivery, παραδίδουν από Χατζηκυριάκειο μέχρι Καστέλλα. Υπάρχει και franchise στη Νέα Σμύρνη.

Zeas Pizza, Ακτή Θεμιστοκλέους 36, Πειραιάς 18537 τηλ. 2104511800