Με την υπερθέρμανση στην Αρκτική, η υποχώρηση των παγετώνων αποκαλύπτει υπόγειες πηγές υδάτων που δυνητικά θα αποτελούσαν μια σημαντική απειλή για την ατμόσφαιρα, αν με αυτόν τον τρόπο βρει δίοδο και το μεθάνιο που κρύβεται στα έγκατα της Γης να βγει στην επιφάνεια της.
Πρόκειται για έναν εκ των πιο σημαντικών παραγόντων του φαινομένου του θερμοκηπίου, ενώ τεράστια αποθέματά του εν λόγω αερίου, εισχωρούν σε ρεύματα υπόγειων υδάτων που αποκαλύπτονται από την τήξη των παγετώνων.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Geoscience, επισημαίνει ότι καθώς υποχωρούν οι αρκτικοί παγετώνες και αποκαλύπτονται όλο και περισσότερες πηγές υπόγειων υδάτων είναι πιθανό να αυξηθούν σημαντικά οι εκλύσεις μεθανίου στο περιβάλλον, οι οποίες θα επιδεινώσουν σε σημαντικό βαθμό την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η αιτία είναι το γεγονός πως αποθέματα μεθανίου κυκλοφορούν σε φυσικούς υπόγειους αγωγούς, σε γειτνίαση με υπόγεια ρεύματα νερού και το βραχώδες υπέδαφος, διεισδύοντας σε αυτά. Καθώς οι παγετώνες λιώνουν και υποχωρούν, αυτό το δίκτυο υπόγειων ρευμάτων βρίσκει διέξοδο προς την επιφάνεια, απελευθερώνοντας παράλληλα και μεθάνιο.
«Αυτά τα υπόγεια ρεύματα είναι μια σημαντική πηγή έκλυσης όλο και περισσότερο μεθανίου, τα οποία μέχρι τώρα δεν περιλαμβανόταν στις εκτιμήσεις μας για τα παγκόσμια επίπεδα απελευθέρωσης μεθανίου στην ατμόσφαιρα, οι οποίες λάμβαναν υπόψη κυρίως τις εκλύσεις αυτού του αερίου από το πέρμαφροστ, το μόνιμα παγωμένο έδαφος», σημειώνει η επικεφαλής της έρευνας Γκαμπριέλ Κλέμπερ, του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
Η επιστημονική ομάδα πέρασε τρία χρόνια μελετώντας πάνω από εκατό τέτοια ρεύματα στο Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας και διαπίστωσε ότι η θερμοκρασία του αέρα στην περιοχή αυξάνεται με ρυθμό διπλάσιο της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας της Αρκτικής. Υπολόγισε ότι οι εκλύσεις μεθανίου μέσα από τις πηγές υπόγειων υδάτων μπορεί και να ξεπερνούν τους δύο χιλιάδες τόνους κατά τη διάρκεια ενός έτους, δηλαδή το 10% των εκπομπών μεθανίου από τη πετρελαιοβιομηχανία της Νορβηγίας.
«Η ποσότητα μεθανίου που εκλύεται αυτή τη στιγμή από τις πηγές υδάτων που μελετήσαμε μπορεί να είναι απλά ένα πολύ μικρό μέρος του συνολικού όγκου του αερίου που περιμένει να απελευθερωθεί. Κατά συνέπεια, επείγει να μελετήσουμε διεξοδικά τον κίνδυνο μιας αιφνίδιας αύξησης της απελευθέρωσης μεθανίου, γιατί οι παγετώνες συνεχώς υποχωρούν», καταλήγουν οι επιστήμονες.