Ο θάνατος του Ντούσαν Ίβκοβιτς έχει  συγκλονίσει κάθε γωνιά του πλανήτη, με πολλούς να αναρωτιούνται τι πραγματικά του συνέβη. Η αιτία θανάτου του λέγεται ότι είναι η ιστοπλάσμωση, ενώ ο ίδιος φέρεται να μολύνθηκε από περιστέρια, όπως έγινε γνωστό.

Κρίνεται χρήσιμο να δοθούν μερικές παραπάνω διευκρινίσεις, σε περίπτωση που ανησυχείτε μήπως μολυνθείτε από τα περιστέρια της γειτονιάς σας. Η ιστοπλάσμωση είναι η συστηματική, μυκητιασική αναπνευστική νόσος που προκαλείται από το Histoplasma capsulatum.

Η πηγή για αυτόν τον μύκητα είναι το έδαφος με πλούσιο οργανικό περιεχόμενο και περιττώματα πτηνών, ειδικά γύρω από παλαιούς ορνιθώνες, σπήλαια που φωλιάζουν νυχτερίδες, και κοίτες στούρνων, κοτσυφιών και περιστεριών.

Στις Η.Π.Α, η λοίμωξη είναι ενδημική στην κοιλάδα του ποταμού Οχάιο. Η διάσπαρτη ιστοπλάσμωση είναι μια κοινή περιστασιακή λοίμωξη σε ασθενείς με σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS) και άλλες ανοσοκατασταλτικές ασθένειες.

Τα συμπτώματα ποικίλλουν από αυτά μίας αυτοπεριοριζόμενης λοίμωξης έως μία βαριά ή θανάσιμη νόσο. Τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα είναι ιδιαίτερα ευπαθή. Στην βαριά μορφή παρατηρείται πυρετός, αναιμία, ηπατοσπληνομεγαλία, λευκοπενία, πνευμονική συμμετοχή, επινεφριδιακή νέκρωση και έλκη της γαστρεντερικής οδού. Η θεραπεία είναι ενδοφλέβια αμφοτερικίνη Β.

Πώς περιθάλπεται ένας ασθενής με ιστοπλάσμωση

Σε ασθενείς με σοβαρή πνευμονία, η αναπνευστική κατάσταση παρακολουθείται κάθε 8 ώρες (ή συχνότερα εάν είναι απαραίτητο) για την εκτίμηση μειωμένων αναπνευστικών ήχων, πλευριτικής τριβής ή συλλογής. Η καρδιακή κατάσταση παρακολουθείται κάθε 8 ώρες (ή συχνότερα εάν είναι απαραίτητο) για την καταγραφή και άμεση αναφορά οποιαδήποτε βυθιότητας των καρδιακών τόνων, διάτασης της σφαγίτιδας φλέβας, παράδοξου σφυγμού ή άλλων σημείων καρδιακού επιπωματισμού.

Επίσης η νευρολογική κατάσταση παρακολουθείται κάθε 8 ώρες (ή συχνότερα εάν είναι απαραίτητο) για την καταγραφή και αναφορά οποιωνδήποτε αλλαγών στο επίπεδο συνείδησης ή αυχενικής δυσκαμψίας.

Ποια είναι η θεραπεία

Ο ασθενής εκτιμάται για σημεία και συμπτώματα υπογλυκαιμίας και υπεργλυκαιμίας, που υποδεικνύουν επινεφριδιακή δυσλειτουργία. Όλα τα κόπρανα ελέγχονται μικροσκοπικά για την παρουσία αίματος και οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα καταγράφεται και αναφέρεται. Χορηγείται αντιμυκητιασική θεραπεία (αμφοτερικίνη Β ή κετακοναζόλη) και εκτιμάται για επιθυμητές δράσεις και παρενέργειες.

Επειδή η αμφοτερικίνη Β μπορεί να προκαλέσει πόνο, ρίγη, πυρετό, ναυτία και έμετο, κατάλληλα αναλγητικά, αντιισταμινικά, αντιπυρετικά και αντιεμετικά χορηγούνται ανάλογα. Μικρές δόσεις μεπεριδίνης ή θειικής μορφίνης μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση του ρίγους.

Μία τέτοια φαρμακευτική θεραπεία πρέπει να χορηγείται νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα για την αποφυγή νάρκωσης του ασθενή για ολόκληρη τη μέρα. Εάν απαιτηθεί, χορηγείται θεραπεία οξυγόνου όπως ορίζεται και σχεδιάζονται περίοδοι ανάπαυσης για την υποβοήθηση του ασθενή να διατηρήσει την ενέργειά του.

https://www.intronews.gr/5403-2-ntousan-ivkovic-molinsi-peristeria

Ο διαιτολόγος συμβουλεύεται να δημιουργήσει μία θελκτική και θρεπτική δίαιτα, ενσωματώνοντας τις προτιμήσεις του ασθενή· αυτή η δίαιτα προσφέρεται καλύτερα σε μικρά, συχνά γεύματα παρά σε τρία μεγάλα. Εάν ο ασθενής έχει στοματοφαρυγγική εξέλκωση, παρέχονται καταπραϋντική στοματική υγιεινή και μαλακά, ήπια φαγητά. (Μπορεί να απαιτηθεί παρεντερική θρέψη, εάν οι εξελκώσεις είναι βαριές).

Προσφέρεται συναισθηματική υποστήριξη στον ασθενή με χρόνια ή διάσπαρτη ιστοπλάσμωση και μπορεί να είναι απαραίτητη η αναφορά σε έναν κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο ή εργασιοθεραπευτή για περαιτέρω συμβουλή και υποστήριξη για την υποβοήθηση του ασθενή να αντεπεξέλθει στη μακρόχρονη θεραπεία.

Η νοσοκόμα βοηθά τους γονείς ενός παιδιού με αυτήν την ασθένεια να ρυθμίσουν τις οδηγίες σχετικά με τους περιορισμούς που αφορούν το σπίτι. Ο ασθενής συμβουλεύεται ότι η φροντίδα παρακολούθησης σε τακτική βάση θα απαιτηθεί για τουλάχιστον ένα χρόνο.

Καρδιακά και πνευμονικά σημεία και συμπτώματα που μπορεί να υποδείξουν συλλογές πρέπει να αναφερθούν στο υγειονομικό προσωπικό άμεσα. Για τη βοήθεια της πρόληψης της ιστοπλάσμωσης, άτομα σε ενδημικές περιοχές διδάσκονται να παρακολουθούν για πρώιμα σημεία αυτής της λοίμωξης και να αναζητήσουν θεραπεία άμεσα. Άτομα που εκτίθενται επαγγελματικά σε μολυσμένο χώμα καθοδηγούνται να φορούν μάσκες προσώπου.