Από τις 7:00 το πρωί (8:00 ώρα Ελλάδος) άνοιξαν οι κάλπες στην Ιταλία, για τις πρόωρες εκλογές που προκηρύχθηκαν μετά την παραίτηση της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι, τον Ιούλιο. Καλούνται να προσέλθουν σε αυτές, μέχρι τα μεσάνυχτα, 50.869.304 Ιταλοί, προκειμένου να ανανεώσουν τη σύνθεση του κοινοβουλίου της χώρας. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και το γενικότερο κλίμα, η Τζόρτζια Μελόνι φαίνεται να είναι η επόμενη πρωθυπουργός της Ιταλίας, φέρνοντας για πρώτη φορά στην χώρα την ακροδεξιά κυβέρνηση στην μεταπολεμική της ιστορία, μετά την εποχή του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι.

Ανησυχία στην Ευρώπη για την Τζόρτζια Μελόνι

Είναι σαφές πως αν η εκλογή της Τζόρτζια Μελόνι επαληθευτεί, δεν επηρεάζει μόνο την Ιταλία αλλά και όλη την Ευρώπη. Ως επικεφαλής της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Μελόνι θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των απαντήσεων της Ε.Ε. στις κρίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη. Πολλοί στις Βρυξέλλες αλλά και στις πρωτεύουσες των κρατών-μελών, προβληματίζονται για το αν θα είναι δυνατή η ανάπτυξη εποικοδομητικής συνεργασίας με τέτοια κυβέρνηση ή αν θα εκδηλωθούν εντάσεις σε κρίσιμα ζητήματα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η ενέργεια, η οικονομία, το μεταναστευτικό, τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες.

Διαβάστε ακόμη: Μητσοτάκης: Απευθύνθηκε στον τουρκικό λαό στην γλώσσα τους μετά την ομιλία του στον ΟΗΕ

Μεταξύ άλλων, τις Βρυξέλλες ανησυχεί το ότι η Τζόρτζια Μελόνι έχει ήδη ανακοινώσει ότι επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί μέρος των όρων που συνοδεύουν το ιταλικό σχέδιο ανάκαμψης, συνολικού ύψους 191,5 δισ. ευρώ — πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί σε οποιαδήποτε χώρα μέλος της ΕΕ από το Ταμείο Ανάκαμψης (NextGenerationEU).

Επιπλέον, αναρωτιούνται ποια είναι πραγματικά η 45χρονη, τι διαμόρφωσε τις αξίες της και πώς σκέφτεται. Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το Politico, η απάντηση, εν μέρει, βρίσκεται ανάμεσα στους φίλους και συμμάχους της από τα πρώτα χρόνια της στο «Μέτωπο Νέων». Πολλοί εξ αυτών είναι πλέον ανώτερα στελέχη του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» (το εθνικιστικό κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι), ενώ κάποιοι πρόκειται να συμμετάσχουν στη διοίκηση της χώρας. Σύμφωνα με την ίδια, αυτό που την ώθησε να ασχοληθεί με την πολιτική ήταν η δολοφονία από τη σικελική μαφία του δικαστή Πάολο Μπορσελίνο, στις 19 Ιουλίου 1992 στο Παλέρμο. Κατά τον ευρωβουλευτή του κόμματος της Μελόνι, Νίκολα Προκατσίνι, τα κίνητρά τους ήταν «τα ίδια με σήμερα, αν και πιο ριζοσπαστικά η αγάπη και ο θυμός για τη χώρα μας».

Στην Ευρώπη εξαπλώνεται ο «ιός της ακροδεξιάς»

Αυτό θα συμβεί στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας, δεν μένει μόνο εκεί. Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Bloomberg, από τον φασισμό στον ναζισμό, από τον Μπερλουσκόνι στον Τραμπ, από το ιδιαίτερο Κίνημα των Πέντε Αστέρων μέχρι την αναταραχή που προκλήθηκε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Ιταλία έχει συχνά χρησιμεύσει ως πολιτικό εργαστήριο για τις φιλελεύθερες δημοκρατίες. Άρα, μια νίκη των ακροδεξιών Αδελφών της Ιταλίας και της Τζόρτζια Μελόνι στις σημερινές εκλογές θα τραβούσε την Ευρώπη προς την κατεύθυνσή της.

Πάντως, η ακροδεξιά αναδύεται στην επιφάνεια. Ήδη τα σημάδια δείχνουν προς αυτή τη κατεύθυνση. Την περασμένη δεκαετία, ακροδεξιοί πολιτικοί αναδύθηκαν σταθερά από τις σκιές της Ευρώπης όπου είχαν καταλήξει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το «cordon sanitaire» που τους κράτησε μακριά από την όποια δύναμη άρχισε να σπάει.

Η άνοδος του ριζοσπαστικού αντιμεταναστευτικού κόμματος των Σουηδών Δημοκρατών, το οποίο τερμάτισε δεύτερο στις εκλογές νωρίτερα τον Σεπτέμβριο και μπορεί κάλλιστα να ηγηθεί του κυβερνητικού συνασπισμού, είναι το τελευταίο σημάδι αυτής της εξέλιξης. Νωρίτερα, είχε προηγηθεί και η πιθανή νίκη της  Μαρίν Λεπέν, η οποία έχασε τις γαλλικές προεδρικές εκλογές από τον Εμανουέλ Μακρόν, ωστόσο οι υποστηρικτές της ανά την Ευρώπη ενθουσιάστηκαν τόσο με το μερίδιό της στη λαϊκή ψήφο, όσο και με το γεγονός ότι μετατόπισε δραματικά το πολιτικό κέντρο της Γαλλίας προς τα δεξιά.

Μια νίκη της Μελόνι θα σηματοδοτούσε μια απότομη αλλαγή για την Ευρώπη από τον τεχνοκρατικό συνασπισμό με επικεφαλής τον Μάριο Ντράγκι, ο οποίος παρείχε σταθερή και αποτελεσματική διακυβέρνηση από τον διορισμό του, τον Φεβρουάριο του 2021.

Τροφοδοτούμενη από ένα πακέτο στήριξης της ΕΕ μετά την πανδημία, συνολικού ύψους 260 δισ. ευρώ για δάνεια και επιχορηγήσεις έως το 2026, η Ιταλία δεν σημείωσε αξιόλογη ανάκαμψη. Η οικονομία της αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 3% φέτος, μετά το 6,5% του 2021, διατηρώντας το τεράστιο χρέος της χώρας στο 150% περίπου του ΑΕΠ.

Ο Ντράγκι ενθάρρυνε επίσης φιλελεύθερες, ΝΑΤΟϊκές πολιτικές και τις στενές σχέσεις με τον Εμανουέλ Μακρόν και τον Όλαφ Σολτς, καθώς και με τον Τζο Μπάιντεν. Η Μελόνι, από την πλευρά της, έχει δηλώσει ότι είναι υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η προσέγγισή της όσον αφορά στις ΗΠΑ στρέφεται προς τη δεξιά του Τραμπ, ενώ μίλησε στο Συνέδριο Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης φέτος, μαζί με τον Όρμπαν.