Περιεχόμενα
Μέσα στον αχανή κατάλογο του Netflix, πίσω από τις μεγάλες παραγωγές και τα πασίγνωστα blockbusters, κρύβονται αληθινά διαμαντάκια που συχνά περνούν απαρατήρητα. Είναι εκείνες οι ταινίες και σειρές που, χωρίς τυμπανοκρουσίες ή μαζική προβολή, καταφέρνουν να ξεχωρίσουν χάρη στη δυνατή τους αφήγηση, τις εξαιρετικές ερμηνείες και την πρωτότυπη ματιά τους. Είτε πρόκειται για σκοτεινά θρίλερ, διεθνείς παραγωγές ή βαθιά ανθρώπινες ιστορίες, αυτά τα «κρυμμένα διαμάντια» αξίζουν την προσοχή σου και ίσως σε εκπλήξουν ευχάριστα.
Πρόσφατα είδα στο Netflix, το Gone Girls: The Long Island Serial Killer της βραβευμένης με Emmy και υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθέτης Λιζ Γκάρμπους. Πρόκειται για μια νέα σειρά ντοκιμαντέρ τριών επεισοδίων που έκανε πρεμιέρα στις 31 Μαρτίου. Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή.
Η Γκάρμπους βρισκόταν σε διακοπές τον Ιούλιο του 2023, όταν έλαβε το τηλεφώνημα ότι επιτέλους έγινε μια σύλληψη στην υπόθεση του Κατά συρροήν δολοφόνος του Λονγκ Άιλαντ. Από το 2010, όταν βρέθηκαν τα πτώματα τεσσάρων γυναικών κατά μήκος ενός απομονωμένου τμήματος της εθνικής οδού κοντά στην παραλία Γκίλγκο, οι αρχές αναζητούσαν έναν υποτιθέμενο κατά συρροή δολοφόνο με μικρή πρόοδο και πολλή ανησυχία.
Η Γκάρμπους ήταν μία από τις πιο εξέχουσες χρονικογράφους της προσπάθειας για να αναγκαστούν οι αρχές να αναλάβουν δράση- η μεγάλου μήκους ταινία της «Lost Girls» του 2020, διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του Ρόμπερτ Κόλκερ, απεικόνιζε τον αγώνα μιας ομάδας γυναικών της εργατικής τάξης να ανακαλύψουν τι συνέβη στις αγαπημένες τους – όλες γυναίκες που συμμετείχαν σε σεξεργασία στο Craigslist– με ή σε μεγάλο βαθμό χωρίς τη βοήθεια της αστυνομίας.
Τι αποκαλύπτει το ντοκιμαντέρ του Netflix
Η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Έιμι Ράιαν, ήταν εκείνη που ενημέρωσε πρώτη τη σκηνοθέτρια Λιζ Γκάρμπους για τη σύλληψη του Ρεξ Χέουερμαν – ενός 60χρονου αρχιτέκτονα από τη Μασαπέκουα, ο οποίος συνήθιζε να ταξιδεύει συχνά στο κέντρο του Μανχάταν.
Η Ράιαν είχε ενσαρκώσει την Μαρί Γκίλμπερτ, τη μητέρα της Σάναν Γκίλμπερτ, η οποία εξαφανίστηκε το ξημέρωμα της 1ης Μαΐου 2010, ύστερα από συνάντηση με πελάτη στο Λονγκ Άιλαντ. Η Μαρί, μια δυναμική και ακούραστη παρουσία, δεν σταμάτησε ποτέ να πιέζει τις αρχές να ερευνήσουν την υπόθεση της κόρης της, παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε αρχικά απορρίψει την εξαφάνισή της, θεωρώντας την απλώς μια «ιερόδουλη που το έσκασε».
Χρειάστηκαν οκτώ ολόκληροι μήνες για να ξεκινήσει μια πλήρης αστυνομική έρευνα, η οποία όμως οδήγησε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο: την ανακάλυψη των σορών των τεσσάρων πρώτων θυμάτων – Μορίν Μπρέιναρντ-Μπαρνς, Μέγκαν Γουότερμαν, Μελίσα Μπαρθέλεμι και Άμπερ Κοστέλο – γνωστών πλέον ως «οι τέσσερις του Γκίλγκο», που είχαν εξαφανιστεί μεταξύ 2007 και 2010. Μέχρι την άνοιξη του 2011, είχαν εντοπιστεί τα λείψανα δέκα πιθανών θυμάτων του ίδιου δράστη.
Βασιζόμενοι σε σήματα κινητών τηλεφώνων, οι αρχές είχαν υποψίες ότι ο δολοφόνος κατοικούσε στο κεντρικό Λονγκ Άιλαντ αλλά δραστηριοποιούνταν και στη Νέα Υόρκη. Ο Ρεξ Χέουερμαν, όπως αποδείχθηκε, ήταν ένας καταξιωμένος αρχιτέκτονας, ο οποίος είχε αναλάβει σημαντικά έργα στη Νέα Υόρκη – μεταξύ αυτών και το ίδιο το σπίτι της Έιμι Ράιαν.
«Η Έιμι έλεγε ότι ήταν στο διαμέρισμά της», θυμήθηκε πρόσφατα η ακόμα σοκαρισμένη Γκάρμπους. «Το να έχουμε αυτή την εξέλιξη και μετά να συνειδητοποιούμε πόσο κοντά ήταν (ο δολοφόνος) όχι μόνο σε ανθρώπους στο Λονγκ Άιλαντ, αλλά και στη Νέα Υόρκη, ήταν εκπληκτικό».
Η Γκάρμπους για τη σειρά του Netflix επέστρεψε αμέσως στις οικογένειες των τεσσάρων Γκίλγκο, τις οποίες συμβουλεύτηκε για το Lost Girls, για να γυρίσει ενδεχομένως μια σειρά που θα καταγράφει όχι μόνο την πρόοδο στην επί μακρόν ανοιχτή υπόθεση, αλλά και το νομικό και διοικητικό περιβάλλον που επέτρεψε να παραμείνει παγωμένη για τόσο πολύ καιρό. Το αποτέλεσμα είναι το Gone Girls: The Long Island Serial Killer, μια σειρά τριών επεισοδίων για το Netflix που φέρνει στο προσκήνιο τις γυναίκες και τις οικογένειές τους και εξετάζει τη διαφθορά στην κομητεία Σάφολκ του Λονγκ Άιλαντ που εμπόδιζε την έρευνα για το μεγαλύτερο μέρος μιας δεκαετίας.
Από την αρχή, όπως δείχνει η σειρά του Netflix, οι αρχές επιβολής του νόμου έβαλαν σε δεύτερη μοίρα και τα μέσα ενημέρωσης αποπροσωποποίησαν την εξαφάνιση των σεξεργατριών. «Είναι απλώς η μία δικαιολογία μετά την άλλη», λέει η Μαρί Γκίλμπερτ σε ένα από τα πολλά αρχειακά ειδησεογραφικά αποσπάσματα της σειράς.
Πώς αλλάζει την προσέγγιση της αστυνομίας το Netflix
Η σύγχρονη κάλυψη στις αρχές της δεκαετίας του 2010 τις περισσότερες φορές δεν αναφερόταν στα θύματα με το όνομά τους ή ακόμη και ως γυναίκες – «ακόμη και τα πιο ιστορικά δημοσιεύματα αναφέρονταν απλώς σε αυτές ως ιερόδουλες», λέει η Γκάρμπους για τη σειρά του Netflix. Κάθε οικογένεια στη σειρά αφηγείται μια παρόμοια ιστορία: Η αδελφή, η κόρη, η ανιψιά ή η μητέρα τους εξαφανίζεται- η αστυνομία αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό την εξαφάνιση, δεδομένης της δουλειάς της- η έρευνα δεν αποτελεί προτεραιότητα και σταματάει απότομα, αν υπάρχει καν.
Η σειρά του Netflix περιλαμβάνει αρκετές συνεντεύξεις με σεξεργάτριες, είτε φίλες ή συνεργάτιδες των θυμάτων είτε γυναίκες που είχαν τρομακτικές εμπειρίες με κάποιον που ταιριάζει στην περιγραφή του Χέουερμαν, ενός άνδρα ύψους 1,80 μ. και βάρους 100 κιλών. Μια γυναίκα θυμάται ότι δέχτηκε επίθεση σε ένα σπίτι στη Φιλαδέλφεια και γλίτωσε μόνο με τη βοήθεια ενός κρυμμένου τέιζερ. Μια άλλη αφηγείται ένα ραντεβού με έναν άνδρα σαν τον Χέουερμαν, ο οποίος μιλούσε για τους φόνους στην παραλία Γκίλγκο με πάρα πολλές λεπτομέρειες, αναφερόμενος στα θύματα με αριθμό με τρόπο που ήταν «πολύ απάνθρωπος».
Όπως βλέπουμε στη σειρά του Netflix, η αστυνομία δεν είχε ποτέ αυτές τις πληροφορίες, επειδή οι αστυνομικοί δεν προσέγγιζαν τις σεξεργάτριες ούτε έκαναν την καταγγελία ασφαλή δραστηριότητα για τις γυναίκες, που θα μπορούσαν δυνητικά να κατηγορηθούν για έγκλημα. «Οι φωνές τους είχαν παραβλεφθεί και αγνοηθεί για τόσο πολύ καιρό», δήλωσε η Γκάρμπους για τη σειρά του Netflix. «Δεν μπορούσαν να πάνε στην αστυνομία επειδή ένιωθαν ότι θα συλλαμβάνονταν και επίσης κανείς δεν τις άκουγε. Ήταν όμως οι άνθρωποι που είχαν τις καλύτερες πληροφορίες».
Αυτό που είχε στη διάθεσή της η αστυνομία της κομητείας Σάφολκ, ήδη από το χειμώνα του 2010, ήταν η περιγραφή ενός υπόπτου από συγκάτοικο της Κοστέλο. Ο Ντέιβ Σάλλερ αφηγείται στο βιβλίο Gone Girls πώς πήγε στην αστυνομία για να περιγράψει ένα τρομακτικό περιστατικό λίγες εβδομάδες πριν από την εξαφάνισή της: Η Κοστέλο του τηλεφώνησε ένα βράδυ πανικόβλητη, κλειδωμένη στο μπάνιο της μετά την απειλή ενός πελάτη της.
Ο Σάλλερ και ένας άλλος φίλος παρενέβησαν, σχεδόν απελευθερώνοντας ένα πίτμπουλ πάνω στον άνδρα που και οι δύο περιγράφουν ως μια ογκώδη, «σαν τον Φρανκενστάιν» φιγούρα με «άδειο βλέμμα» – «φανταστείτε σαν αρπακτικό που μόλις έχει σκοντάψει», θυμάται στη σειρά. Παρέδωσε επίσης στις αρχές μια περιγραφή του φορτηγού του: μια πράσινη, πρώτης γενιάς Chevrolet Avalanche.
Η περιγραφή, μαζί με τους περισσότερους από τους φακέλους της έρευνας, έμειναν για χρόνια στην κομητεία του Σάφολκ – θύμα, όπως περιγράφεται στο δεύτερο επεισόδιο, μιας ασυνήθιστα διεφθαρμένης συμφωνίας μεταξύ του τότε εισαγγελέα της κομητείας του Σάφολκ, Τομ Σπόντα, και του αρχηγού της αστυνομίας, Τζίμι Μπερκ.
Ο Σπόντα είχε αρχικά χρησιμοποιήσει τον έφηβο Μπερκ ως πληροφοριοδότη σε μια διαβόητη υπόθεση δολοφονίας ενός 13χρονου αγοριού στο Λονγκ Άιλαντ. Η συνεργασία του Μπερκ οδήγησε στις πιθανές ψευδείς καταδίκες (σύμφωνα με τη σειρά) δύο άλλων εφήβων. Διορισμένος από τον Σπόντα επικεφαλής της αστυνομίας το 2011, ο Μπερκ απαγόρευσε στους αστυνομικούς να ανταλλάσσουν πληροφορίες με το FBI ή άλλες υπηρεσίες επιβολής του νόμου, τερματίζοντας την αρχική συνεργασία στην υπόθεση της παραλίας Γκίλγκο.
Ο Μπερκ, όπως προέκυψε αργότερα, έβαλε υφισταμένους του να παρακολουθούν τη φίλη του ή τους πρώην της φίλης του, ζητούσε χρήματα από εργαζόμενους στο σεξ, φέρεται να αναφέρθηκε στους φόνους στην παραλία Γκίλγκο ως «πλημμεληματικές δολοφονίες» και συμμετείχε σε συγκάλυψη μετά την κλοπή πορνογραφικού υλικού και sex toys από το όχημά του το 2012, συμπεριλαμβανομένου του ξυλοδαρμού από την αστυνομία του φερόμενου ως κλέφτη.
Καταδικάστηκε το 2016 για επίθεση και παρεμπόδιση της δικαιοσύνης και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 46 μηνών σε ομοσπονδιακή φυλακή. Ο Σπόντα καταδικάστηκε για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης στο σχέδιο για την προστασία του Μπερκ και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια.
Μόλις το 2022 συγκροτήθηκε επιτέλους μια διυπηρεσιακή ομάδα για τη διαλεύκανση των φόνων στην παραλία Γκίλγκο – μια ομάδα με ερευνητές πλήρους απασχόλησης, οι οποίοι συνεργάζονταν στενά και αντάλλασσαν πληροφορίες. Δεν χρειάστηκε παρά μόνο έξι εβδομάδες για να εντοπίσουν έναν βασικό ύποπτο: έναν άνδρα από τη Μασαπέκουα που ταίριαζε με την περιγραφή που είχε δώσει ο Σάλλερ και ο οποίος στο παρελθόν είχε στην κατοχή του ένα πράσινο Chevy Avalanche, μοντέλο 2003.
Οι αρχές παρακολουθούσαν τον Ρεξ Χέουερμαν για δέκα μήνες, μέχρι να εξασφαλίσουν δείγμα DNA που ταίριαζε με εκείνο που είχε εντοπιστεί στα στοιχεία των εγκλημάτων. Από τη στιγμή της σύλληψής του, τον Ιούλιο του 2023, ο Χέουερμαν έχει κατηγορηθεί για επτά δολοφονίες: των τεσσάρων θυμάτων της «υπόθεσης Γκίλγκο», αλλά και των Τζέσικα Τέιλορ, Σάντρα Κοστίγια και Βαλέρια Μακ. Ωστόσο, δεν έχει κατηγορηθεί για τον θάνατο της Σάνναν Γκίλμπερτ, καθώς αυτός δεν έχει ακόμα χαρακτηριστεί επίσημα ως ανθρωποκτονία.
Στα χρόνια που προηγήθηκαν της σύλληψης του Ρεξ Χέουερμαν, οι θεωρίες συνωμοσίας που συνέδεαν την αστυνομία με τους φόνους στο Λονγκ Άιλαντ γνώρισαν μεγάλη απήχηση στο διαδίκτυο. Η Λιζ Γκάρμπους δεν υιοθετεί αυτές τις θεωρίες, αλλά ούτε και αγνοεί τον πιθανό ρόλο της κομητείας Σάφολκ στην καθυστέρηση της απονομής δικαιοσύνης.
«Δεν προβλέπω ότι θα μπορέσουμε να τραβήξουμε μια ευθεία γραμμή μεταξύ της αστυνομίας και των δολοφονιών στην παραλία Γκίλγκο, αλλά πιστεύω ότι χρειάζεται πολύς χρόνος και ενέργεια για να διευθύνεις μια εγκληματική οργάνωση μέσα σε ένα αστυνομικό τμήμα, και αυτό σίγουρα επέτρεψε σε πολλούς ανθρώπους να αποσπάσουν την προσοχή τους από την υπόθεση», δήλωσε. «Το απλό γεγονός ότι μόλις συγκροτήθηκε η ειδική ομάδα της παραλίας Γκίλγκο, χρειάστηκαν έξι εβδομάδες για να βρεθεί ο φερόμενος ως δράστης με στοιχεία που βρίσκονταν εκεί για πάνω από μια δεκαετία, σας λέει όσα χρειάζεται να ξέρετε».
Το Gone Girls στο Netflix δεν μένει σε κάποιο πιθανό κίνητρο ή παθολογία. «Δεν θέλω να προκαλέσω αίσθηση και να εστιάσω στο δολοφόνο. Αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να μάθουμε πολλά από την κατανόηση των μοτίβων και του τι μπορεί να πήγε στραβά στην αναζήτησή του», λέει η Γκάρμπους.
Το κυριότερο από αυτά ήταν η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών ή η έλλειψη φαντασίας για πιθανά άλλα θύματα, που οφείλεται εν μέρει στη μακροχρόνια προκατάληψη κατά των εργαζομένων στο σεξ.
Η Μελίσα Καν, αδελφή της Μπρέιναρντ-Μπαρνς, δεν κατάφερε καν να καταχωρίσει επίσημα την εξαφάνιση της αδελφής της στο εθνικό μητρώο αγνοουμένων. Όπως τόνισε η Λιζ Γκάρμπους στο ντοκιμαντέρ του Netflix, κάθε γνωστό θύμα της υπόθεσης είχε κάποιον κοντά του – έναν συγγενή ή φίλο – που επέμεινε, κράτησε το όνομά του στην επικαιρότητα και συνέχισε να ψάχνει για αλήθειες. «Πόσοι όμως δεν είχαν κανέναν να παλέψει για αυτούς;» αναρωτήθηκε.
«Πιστεύω πως υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα», πρόσθεσε. «Και ειλικρινά ελπίζω το σύστημα να μην είναι τόσο διαλυμένο, ώστε ούτε καν τα βασικά αρχεία εντοπισμού να μην μπορούν να βρεθούν ή να αξιοποιηθούν όπως πρέπει».
Ενώ ο Χέουερμαν περιμένει τη δίκη, πολλά ερωτήματα παραμένουν στην υπόθεση, τα οποία φωτίζει διαφορετικά το Netflix και ίσως οδηγήσει στις απαντήσεις. Τι συνέβη στην Γκίλμπερτ; Πόσα θύματα; Πραγματικά ο Χέουερμαν έκανε ένα διάλειμμα δεκαετίας μεταξύ του πρώτου φερόμενου ως θύματός του το 1993 και του δεύτερου το 2003; «Δεν πιστεύω ότι γνωρίζουμε το πλήρες περίγραμμα αυτής της υπόθεσης», δήλωσε η Γκάρμπους.
Σημαντικές ποσότητες διακινούνται χερσαία μέσω του Μάλι και του Νίγηρα. Από εκεί η κοκαΐνη μεταφέρεται στη Λιβύη, την Τυνησία και την Ευρώπη, η οποία δεν φαίνεται να την χορταίνει
Παρόλα αυτά, το φάσμα μιας δίκης, που πιθανώς θα περιλαμβάνει πληροφορίες που είναι γνωστές μόνο στους εισαγγελείς, προσφέρει την πιθανότητα απαντήσεων. «Η ελπίδα είναι ότι οι οικογένειες θα πάρουν όσες περισσότερες απαντήσεις μπορούν να πάρουν», δήλωσε η Γκάρμπους. «Και ότι θα μπορέσουμε να κλείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες υποθέσεις και να έχουμε κάποια λύση για αυτές τις αγνοούμενες νεαρές γυναίκες».
* Πηγή: The Guardian
** Photo Credit: Netflix
