Από τις αρχές του έτους ο Στέφανος Τσιτσιπάς βρίσκεται διαρκώς μεταξύ γηπέδου και αεροδρομίων. Ταξιδεύει από χώρα σε χώρα για να συμμετέχει σε τουρνουά, στο ενδιάμεσο κάνει προπονήσεις για να συντηρήσει το σώμα του και δεν έχει βρει χρόνο να ξεκουραστεί. Έχει παίξει πάνω από 100 παιχνίδια στο 2021 κι είμαστε ακόμα στον Σεπτέμβριο. Κανονικά, η χρονιά θα έπρεπε να έχει τελειώσει για τον Τσιτσιπά, αλλά μέχρι τις 21 Νοεμβρίου και το τουρνουά στο Τορίνο, ποιος ξέρει πόσα παιχνίδια θα παίξει ακόμα.

Ήταν με διαφορά η πιο εξουθενωτική χρονιά της καριέρας του. Τα toilet breaks που πήρε, λογικά του έπαιρναν τόσο χρόνο. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς δεν πρόλαβε να πάρει ανάσα και ίσως ο πρόωρος αποκλεισμός από το US Open να του έκανε καλό. Χρειάζεται χρόνο να πάρει απόσταση, να καθαρίσει το μυαλό του μετά τα όσα έγιναν τον τελευταίο μήνα και να βρει τι μπορεί να διορθώσει για να βγαίνει πιο δυνατός στο court και να μην επηρεάζεται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Κι αν σκεφτεί κανείς πως αυτή η τόσο γεμάτη σεζόν ήρθε μετά από ένα διάστημα με καραντίνες και πρωτόγνωρα σκηνικά λόγω πανδημίας, που του προκάλεσαν άσχημη ψυχολογία, αντιλαμβάνεται πως μια μίνι αποχή μέχρι το Australian Open τον Ιανουάριο, είναι αναγκαία.

https://www.intronews.gr/4885-2-i-sakkari-tha-ginei-xana-to-diko-mas-koritsi-tora

Γι΄αυτό, μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου που υπάρχει το τουρνουά στη Μετζ της Γαλλίας, ο Στέφανος Τσιτσιπάς πήγε ένα ταξίδι στις πορτογαλικές Αζόρες, στην πιο μακρινή συστάδα νήσων της Ευρώπης και αν κρίνουμε από την τελευταία του ανάρτηση, μάλλον θα επανεφεύρει τον εαυτό του.

Η εικόνα θα μπορούσε να είναι λήψη από κάποια πεσιμιστική ταινία τύπου Nocturnal Animals ή Malcolm and Marie. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς γυμνός και χωμμένος-χαμένος ανάμεσα σε τροπικά φυτά στις Αζόρες, σε μια ανάρτηση στο Instagram όπου το σχόλιο του είναι σαν να γράφει σκέψεις του σε κάποιο ημερολόγιο σαν άλλος ναυαγός.

Ο Τσιτσιπάς σαν άλλος Φουκό

«Νιώθω σαν να πέρασε μόλις ένα λεπτό από την προηγούμενη φορά που βρήκα λίγο χρόνο μόνο για μένα. Νιώθω ότι είμαι διαρκώς σε κίνηση, σε βιασύνη και ότι πρέπει να κινούμαι μπροστά με μια μορφή ή ένα σχήμα, αλλά σιγά σιγά κατάλαβα ότι δεν είναι αυτός υποχρεωτικά ο σωστός δρόμος.

Η σιωπή και η μοναξιά μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε πρόοδο. Στο πέρασμα των ετών, κράτησα τον εαυτό μου τόσο απασχολημένο με τη δουλειά και τα ταξίδια, ώστε δεν είχα χρόνο να επιτρέψω στον εαυτό μου να νιώσει όσο χαρούμενης ή όσο λυπημένος έπρεπε. Όταν είσαι ένα δημόσιο πρόσωπο, οι άλλοι εστιάζουν μόνο στις στιγμές που είσαι όρθιος, αλλά δεν γνωρίζουν πόσες φορές έπεσες χαμηλά. Κάποια στιγμή, όλο αυτό μου αποκαλύφθηκε και είναι μια τρομερά διαφωτιστική εμπειρία. Εστίασε στην καλή ζωή, αγάπα όσο πιο δυνατά μπορείς και πάρε χρόνο για τον εαυτό  σου. Η πληρότητα και η ευγνωμοσύνη θα έρθουν σύντομα από μόνες τους».