Το πάρτι ήταν ανάλογο της περίστασης. Ένα ιερό ξέσπασμα μετά από 33 ολόκληρα χρόνια αναμονής. Μία λύτρωση, ένα κύμα ευτυχίας, έσπασε η κατάρα. Μας αρέσει ως σκέψη ότι κάπου εκεί ψηλά ο Ντιέγκο Μαραντόνα έκανε «γκελάκια» (με τα αγγελάκια…) χαράς. Καμαρώνοντας τη Νάπολι του, τα «παιδιά» του, τους Οσι-Men In Azzurri.

Πρωταθλήτρια Ιταλίας. Ξανά. Για 3η φορά την ιστορία της, μετά τις στέψεις του 1987 και του 1990, την εποχή δηλαδή του θρυλικού Αργεντινού.

Η εκτός έδρας ισοπαλία με την Ουντινέζε επικύρωσε τη στέψη και μαθηματικά για την ομάδα του Λουτσιάνο Σπαλέτι. Στο «Φρίουλι», οι «παρτενοπέι» μαζί με 10.000 οπαδούς τους, γιόρτασαν με τη ψυχή τους. Πίσω στο «σπίτι», η φιέστα ήταν επίσης μεγαλειώδης. Τα βίντεο μιλάνε από μόνα τους. Bella Napoli…