Περιεχόμενα
Όταν ζεις και κινείσαι με μιζέρια, τότε η μιζέρικα θα κατοικεί μόνιμα στο σπίτι σου. Ο Παναθηναϊκός του Αλαφούζου και του Γιοβάνοβιτς ήταν μια ομάδα που κινείτο πάντα με μιζέρια στην επιλογή των ποδοσφαιριστών και του ποδοσφαιρικού πλάνου και γι’ αυτό ακριβώς ήταν τεράστιο έγκλημα να φύγει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στη μέση της σεζόν, ακόμα κι αν ο ίδιος ο Αλαφούζος πίστευε ότι είχε χαθεί το παιχνίδι ή αν ενοχλήθηκε που έβαλε τον Μπρινιόλι στο ματς με τον Ατρόμητο, ενώ του είχε ζητήσει η διοίκηση να μην τον βάζει μέχρι να τελεσιδικήσει το ζήτημα του συμβολαίου.
Ο Γιοβάνοβιτς είχε διαλέξει αυτούς τους μέτριους ποδοσφαιριστές που, είμαι βέβαιος, μετά τον Παναθηναϊκό οι περισσότεροι θα αγνοούνται, γιατί ήξερε πως με το ποδοσφαιρικό του πλάνο αυτές οι μετριότητες θα καλύπτονται και θα φαίνονται καλύτερες.
Έτσι θαμπωθήκαμε με τον Ρούμπεν Πέρεθ που είναι ο πιο αργός, ο πιο γκελαδόρος και ο πιο «η μπάλα πίσω» χαφ που έχει δει ο Παναθηναϊκός, έτσι θαμπωθήκαμε με τον Παλάσιος που είναι τακτικά ο καλύτερος εξτρέμ, αλλά δε μπορεί να δώσει πάσα ούτε στα δύο μέτρα, έτσι φτάνουμε τώρα να φοβόμαστε μη και δεν ανανεώσει ο Κώτσιρας, ένας πολύ μέτριος μπακ που στα play offs έχει κάνει τις γκέλες μιας ολόκληρης σεζόν.
Για Σπόραρ, Βέρμπιτς, Τζούρισιτς, Μλαντένοβιτς, Μαντσίνι, Πούχατζ, Βιλένα, Πάλμερ-Μπράουν, Τρουιγέ, Τσοκάι, Κλαϊνχάισλερ ας μην τα πολυσυζητήσουμε.
Πραγματικά, δεν θυμάμαι να έχουν γίνει τόσες πολλές κακές επιλογές σε ποδοσφαιριστές μέσα σε 2 χρόνια από ομάδα. Κι ενώ είναι πασιφανές πως αυτοί οι κακοί για πρωταθλητισμό ποδοσφαιριστές μπορούν μόνο με Γιοβάνοβιτς να λειτουργήσουν και η μέση της σεζόν δεν είναι η στιγμή για να διώξεις έναν μίζερο προπονητή, η διοίκηση του Παναθηναϊκού όχι μόνο τον διώχνει, ο Αλαφούζος όχι μόνο τον διώχνει, αλλά πάει και φέρνει στην θέση του προπονητή χειρότερο από αυτόν που αντικατέστησε ο Γιοβάνοβιτς, από τον Μπόλονι. Γιατί αυτό είναι ο Τερίμ.
Ο Παναθηναϊκός είναι πιο αποκρουστικός από αυτό που ήταν επί Γιοβάνοβιτς
Μας λένε για το winning mentality, αλλά όσο κι αν το έχει αυτό, η προπονητική θέλει και πολλά ακόμα. Θέλει κυρίως να κερδίζεις τον σεβασμό των παικτών και να τους κάνεις να παίζουν και για σένα, όχι να τους δίνεις στεγνά και να τους εξαφανίζεις για να τους εμφανίσεις μόνο στην ανάγκη. Ο Τερίμ μπορεί να ήταν φανταστικός για γενικός διευθυντής στον Παναθηναϊκό. Που δε θα ήταν, γιατί θεωρεί πως το μέγεθός του είναι μεγαλύτερο του Παναθηναϊκού. Και δεν το θεωρεί λάθος. Αντικειμενικά, ο Παναθηναϊκός είναι εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, πολύ μικρότερο μέγεθος από τον Τερίμ.
Ήρθε λοιπόν ο Τερίμ και με εξαίρεση τον Μπερνάρ και τον Φώτη που ούτως ή άλλως θα έπαιζαν με αυτόν τον τρόπο, δεν έχει υπάρξει παίκτης στο ρόστερ να φαίνεται καλύτερος από αυτό που ήταν πριν. Να σχολιάσουμε για τις επιλογές θέσεων στις εντεκάδες, πάλι δεν έχει νόημα, έχουν χιλιοειπωθεί. Ίσως αν ήταν καλοκαίρι και ο Τερίμ είχε την ευκαιρία να φτιάξει ένα δικό του ρόστερ, να βλέπαμε άλλα πράγματα.
Αλλά και το δείγμα του Ιανουαρίου δεν είναι για να σε κάνει να το πιστέψεις αυτό. Τι ήρθε τον Ιανουάριο; Οι ανεπαρκέστατοι Ακαϊντίν-Ούγκο που οριακά μοιάζουν με ποδοσφαιριστές, και ο υπερτιμημένος Τάσος Μπακασέτας που δεν μπορεί να προσφέρει σε καμία θέση πέραν της θέσης του δεκαριού που παίζει λίγο προς τα δεξιά, χωρίς όμως να έχει δεξί πόδι, κάνοντας αναγκαστικά περιστροφές για να φέρει τη μπάλα στο αριστερό και καθυστερώντας τρομερά την επιθετική ανάπτυξη.
Αν δεν υπήρχαν Μπερνάρ-Ιωαννίδης, ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή θα ήταν πιθανό να βρεθεί 5ος την τελευταία αγωνιστική και να παίζει με τον Άρη για να βγει Ευρώπη μόνο μέσω κυπέλλου.
Η επόμενη χρονιά φαντάζει από τώρα χαμμένη
Ο Παναθηναϊκός έχει να αντιμετωπίσει αυτή τη στιγμή καμμένη γη. Δεν υπάρχουν και πολλά πρόσωπα στο ρόστερ για να πεις ότι θα στηριχθεί του χρόνου. Ο Μπερνάρ φεύγει, ο Ιωαννίδης βλέποντας τέτοια κατάσταση, σιγά μην κάτσει να φάει όλη αυτή την τοξικότητα, θα ζητήσει να φύγει ακόμα και 10 εκατομμύρια να δίνουν στον Παναθηναϊκό, οπότε τι μένει που κάπως να αξίζει στην ομάδα;
Μπακασέτας για δεύτερο 10άρι, να έρχεται από τον πάγκο, Μαντσίνι για δεξί εξτρέμ, όχι όμως για βασικός, Γερεμέγεφ για εναλλακτικό σέντερ φορ, Λοντίγκιν για δεύτερος τερματοφύλακας (για τον Ντραγκόσφκι δεν βλέπω γιατί να αξίζει να δοθούν 3.5 εκατομμύρια για να τον αγοράσει ο Παναθηναϊκός), Γεντβάι, Αράο, Τσέριν, Μάγκνουσον, Βαγιαννίδης, Λημνιός, Κώτσιρας. Κι υπάρχει κι ο Μαξίμοβιτς. Αυτοί και τέλος. Και τους τρεις τελευταίους τους γράφω διότι είναι Έλληνες και είναι αναγκασμένη η ομάδα να έχει τέτοιους.
Βλέπουμε ότι αν ο Παναθηναϊκός βγει στην Ευρώπη, δε γίνεται προφανώς να κάνει 15 μεταγραφές παικτών, διότι δεν θα υπάρχει χρόνος, θα είναι αναγκασμένος να κρατήσει και μερικούς από τους ανεπαρκείς που αναφέρθηκαν παραπάνω. Γιατί, κιόλας, δε σε εμπνέει με τίποτα ότι μια ομάδα που απέτυχε παταγωδώς στις 6-7 μεταγραφές του καλοκαιριού του 2023, θα έχει έστω ένα 60% επιτυχίας στις 11-12 μεταγραφές.
Το κλίμα είναι άρρωστο στην ομάδα, θα γίνει πιο άρρωστο την Κυριακή λόγω του συλλαλητηρίου και της πιθανής ήττας από τον Ολυμπιακό, που θα κάνει τον τελικό κυπέλλου do or die και η επόμενη χρονιά θα είναι, ό,τι και να γίνει από δω και πέρα, μια χρονιά με τρομερές δυσκολίες.
Ο λόγος; Μα ότι οι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός βρίσκονται πια πολύ πιο μπροστά σε βάσεις (με τη λογική πως ο Ολυμπιακός δεν θα τα διαλύσει όλα αν βγει 4ος και δεν πάρει το Conference και πάρει ο Άρης το κύπελλο), η ΑΕΚ επίσης είναι πιο μπροστά, παρά το ότι θα έχει τρομερούς τριγμούς κι αυτή αν ολοκληρωθεί η απώλεια του πρωταθλήματος μετά από πολύ κακή απόδοση στα play offs, οπότε η θέση εκκίνησης του χρόνου, είναι η 4η.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να πετύχει ένα θαύμα στην επιλογή προπονητή και τουλάχιστον 10 νέων παικτών
Και σε όλο αυτό το κάδρο, δεν έχουμε μιλήσει ακόμα για τον προπονητή. Ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε ήδη να έχει βρει τον επόμενο προπονητή. Ήδη. Ώστε μετά τον τελικό κυπέλλου να τον ανακοινώσει και μέχρι μέσα Ιουνίου να έχουν γίνει 4 μεταγραφές. Δύο βασικά εξτρέμ, ένας αμυντικός κι ένα αριστερό μπακ.
Το σπριντ και το θαύμα που ψάχνει το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός, ώστε να μην βρεθεί στο σημείο που ήταν το καλοκαίρι του 2021, είναι τεράστιο. Να βρει προπονητή, να χαράξει αυτός πλάνο με τον Παπαδημητρίου, να έχουν γίνει οι βασικές μεταγραφές πριν ξεκινήσει η προετοιμασία, να έχουν γίνει άλλες 2-3 πριν τα πρώτα ευρωπαϊκά ματς (εφόσον αυτά υπάρχουν), και αν η ομάδα μπει σε ομίλους, να γίνουν κι άλλες 3 μεταγραφές. Βουνό.
Το μόνο θετικό με την έλευση Τερίμ είναι ότι ανέδειξε πως ο Παναθηναϊκός με αυτό το ρόστερ δε θα μπορούσε με τίποτα να υπάρξει χωρίς τον Γιοβάνοβιτς. Ανέδειξε την ανικανότητα των ποδοσφαιριστών να βρίσκονται σε ομάδα πρωταθλητισμού. Σε αυτούς τους μήνες φάνηκαν ποιοι αξίζουν και ποιοι όχι.
ΥΓ. Δεν βρίσκω κανένα νόημα να υπάρχει συζήτηση για το μπάτζετ. Ο Ελίασον και ο Γκατσίνοβιτς που είναι ανώτεροι από όλα τα εξτρέμ του Παναθηναϊκού, πόσο κόστισαν; Ο Τάισον πόσο; Ο Μεϊτέ; Όχι, δεν είναι ζήτημα μπάτζετ σε μια ομάδα που έδινε 2.5 στον Μπερνάρ και δίνει 1.5 στον Μπακασέτα και πλήρωσε για να τον αγοράσει κιόλας. Είναι ζήτημα επιλογών, ζήτημα προσώπων.
ΥΓ1. Βρείτε μου κάποιον να θέλει να πάρει τον Παναθηναϊκό και να έχει σκοπό να τα κάνει καλύτερα από τον Αλαφούζο και αύριο υπογράφω την αποχώρηση του τωρινού προέδρου. Επειδή όμως τέτοιος δεν υπάρχει κι επειδή δεν είναι λύση ο Παναθηναϊκός να γυρίσει στην εποχή Δώνη και να παίζει για την 6η και 7η θέση, το ζητούμενο εδώ πρέπει να είναι ένα: ο Αλαφούζος να μην ακούει τον κάθε Ατζούν που έχει φορτώσει τόσα αποτυχημένα τηλεοπτικά προγράμματα τον ΣΚΑΪ και έχει γίνει ο σταθμός τελευταίος των τελευταίων και να αφήσει τους ειδικούς να πάρουν τις αποφάσεις.
ΥΓ2. Είναι το πιο εύκολο πράγμα να είσαι οπαδός του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και δεν ακούω κουβέντα γι’ αυτό. Όσες στραβές κι αν έχουν βιώσει αυτές οι ομάδες, ο πρώτος έχει τόσα πρωταθλήματα τα τελευταία χρόνια, παίζει τελικό Conference, η ΑΕΚ πέρσι πήρε πρωτάθλημα και κύπελλο, ο ΠΑΟΚ πήγε στους 8 του Conference και είναι κοντά στο πρωτάθλημα, που το πήρε το 2019. Ο φίλαθλος του Παναθηναϊκού τι ακριβώς έχει να επιδείξει; Μόνο πίκρα και τρικυμίες.
ΥΓ3. Υποτίθεται ήρθε ο Τερίμ για να αυξήσει την επιθετική προσέγγιση της ομάδας, αλλά όχι μόνο δε συνέβη αυτό, αλλά στα play offs βλέπουμε και μια άθλια άμυνα.
Ο Παναθηναϊκός έφαγε γκολ πριν το 20λεπτο στο Καραϊσκάκη και στην OPAP Arena, έφαγε γκολ στο πρώτο πεντάλεπτο απέναντι σε ΠΑΟΚ εντός, ΑΕΚ εντός, Άρη εντός, έφαγε 2 γκολ από τη Λαμία των 10 παικτών στην κανονική διάρκεια, ήταν για να φάει τριάρα από την Κηφισιά στην κανονική διάρκεια στη Λεωφόρο, ήταν για να φάει γκολ από τον Άρη στο Χαριλάου, έπρεπε να έχει φάει τουλάχιστον ακόμα ένα από τον Άρη στο τελευταίο παιχνίδι στη Λεωφόρο, έχανε από πούλημα της μπάλας του Κώτσιρα με τη Λαμία στον πρώτο γύρο των play offs και έδωσε τρία γκολ στον ΠΑΟΚ χθες.
Σχεδόν σε όλες τις γκέλες συμμετέχει ο παίκτης που μαρκάρει στην δεξιά μεριά, είτε ο Κώτσιρας δηλαδή είτε ο Βαγιαννίδης.
* Κεντρική φωτογραφία: Stefanos Kyriazis/NurPhoto via Getty Images/Ideal Images
