Ποιος να το πίστευε…Βασικά όσοι ξέρουν μπάσκετ, θα το πίστευαν. Δεν ήταν δυνατόν σε σειρά Ολυμπιακού με τη Μπαρτσελόνα να περνούσε η ομάδα που έπαιξε το χειρότερο μπάσκετ από τις 8 των play offs. Ακόμα και η Μπασκόνια καλύτερο μπάσκετ έδωσε στη διοργάνωση. Θα ήταν κρίμα να πάει στο final-4 μια ομάδα που έχει το πιο υπερεκτιμημένο ρόστερ.

Η Μπαρτσελόνα έχει παρουσιαστεί ως μια πολύ καλή ομάδα, αλλά αν δει κάποιος το ρόστερ της, τι έχουν καταφέρει σε επίπεδο κατακτήσεων όλοι αυτοί στην καριέρα τους; Με εξαίρεση τον Βέσελι, όλοι οι υπόλοιποι είναι παίκτες που δεν χρειάστηκε ποτέ να δείξουν αν έχουν ψυχή. Ακόμα και ο Ρούμπιο, τόσα χρόνια στο ΝΒΑ, έπαιξε μόνο στο Φοίνιξ σε ομάδα που διεκδικούσε κάτι, αλλά ήταν ρολίστας.

Αυτή η Μπαρτσελόνα λοιπόν, έδειξε το τι ομάδα είναι όταν έχασε με κοντά 40 πόντους στο 4ο ματς. Ποια ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, με αξιοπρέπεια, παρατάει ένα ματς βλέποντας πως το έχει χάσει και με τι στόχο; Ακόμα και στο σημείο που προηγήθηκε με 47-42, ήταν εμφανές πως ο Ολυμπιακός αν βρει ένα σουτ και βάλει τις βολές που έχανε, θα περνούσε μπροστά. Ε, βρήκε δύο σουτ, ένα του ΜακΚίσικ κι ένα του Παπανικολάου, βρήκε κι έναν αιφνιδιασμό με τον Σακίλ και τελείωσε την όποια αμφιβολία για το αν ο Ολυμπιακός θα περάσει.

Σε ένα ματς πολύ κακό ποιοτικά, ο Ολυμπιακός έχει πάντα το πλεονέκτημα. Είναι μια ομάδα που δεν έχει μάθει να ζει από το σκορ της στην επίθεση, αλλά προσαρμόζεται σε κάθε στυλ, έχοντας μια μεγαλύτερη δυσκολία σαφώς στα πολύ υψηλά σκορ, αλλά είναι ομάδα που έχει μάθει στο 90% των περιπτώσεων να παρασέρνει αυτή τον αντίπαλο, παρά να παρασέρνεται.

Είναι η πιο δυσκολοκατάβλητη ομάδα στην Ευρώπη γιατί παίζει πραγματικά με μοναδικό στυλ παιχνιδιού. Η Μπαρτσελόνα, η Μονακό, η Μακάμπι, η Ρεάλ, έχουν κοντινή φιλοσοφία. Ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος από αυτούς αμυντικά, αλλά ποντάρει επίσης πολλά στο τεράστιο επιθετικό του ταλέντο. Η Φενέρ είναι μια ομάδα που ισορροπεί τις δύο πλευρές. Ο Ολυμπιακός παίζει όμως κάτι απόλυτα δικό του.

Ο Ολυμπιακός έχει μάθει σε όλα τα είδη μπάσκετ να αντέχει

Και γι’ αυτό όταν το ματς πηγαίνει στο ξύλο, όταν τα σουτ γίνονται με κακές συνθήκες και φεύγουν τα τούβλα σωρηδόν, ο Ολυμπιακός έχει το πλεονέκτημα, γιατί έχει βρεθεί πολλές φορές σε τέτοια συνθήκη, έχει την ψυχολογία. Οι Αμπρίνες-Λαπροβίτολα-Σατοράνσκι-Γιοκουμπάιτις-Πάρκερ-Ερνανγκόμεθ είναι μια 6άδα παικτών που δεν μπορεί να λειτουργήσει και να μπει στην ψυχολογία του ματς όταν δε μπαίνουν με τίποτα τα σουτ. Ακόμα κι ο Λαπροβίτολα που έβαλε 19 πόντους, ήταν μέτριος προς κακός σε πολλές επιλογές του, ειδικά στο 4ο δεκάλεπτο.

Αυτή είναι η διαφορά που έχει ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα από τη Μπαρτσελόνα και, μάλλον, όλες τις ομάδες στην Ευρώπη. Οι παίκτες του, με εξαίρεση ίσως τον Πίτερς, δεν έχουν μάθει να χάνουν την επαφή τους με το ματς αν δεν τους μπαίνει η μπάλα. Είδατε σήμερα ποιος έσυρε επιθετικά; Ο ΜακΚίσικ και μετά ο Μιλουτίνοφ. Που πριν 3 βδομάδες αναρωτιόμασταν αν θα βρει χώρο ο Σέρβος στο 5, όταν Φαλ και Ράιτ είχαν βρει τους χρόνους τους.

Σε μια χρονιά που υπήρξε παραπάνω από τη δικαιολογημένη γκρίνια, ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάει στο final-4 της Ευρωλίγκας, με μειονέκτημα έδρας, κάνοντας δύο break και με επαναφορά σε σημείο που φαινόταν να μη μπορεί να ξεπεράσει τους 50 πόντους.

Το final-4 της Ευρωλίγκας έχει το ιδανικότερο line-up ομάδων, πλέον. Δηλαδή, όταν έβγαιναν τα ζευγάρια, με σκεπτικό τον κόσμο που θα βρεθεί εκεί και το πόσο καλά ματς θα δούμε, όσοι γνωρίζουν μπάσκετ, αυτά τα ζευγάρια ήθελαν. Ο Παναθηναϊκός με τη Φενέρ, που πιστεύουμε θα είναι ένας φανταστικός τελικός, και η Ρεάλ με τον Ολυμπιακό που θα είναι επίσης ντέρμπι, σε αντίθεση με το να περνούσε η Μπαρτσελόνα.

Ας το απολαύσουμε κι ας μην κοιτάμε, εκατέρωθεν, να μειώσουμε τη χαρά. Ας μην ψάχνουν οι Ολυμπιακοί να υπονομεύσουν την επιτυχία του Παναθηναϊκού, μην αναγνωρίζοντας πως κάποια στιγμή είχαν δικαίωμα στη χαρά και οι Πράσινοι, ας μην ψάχνουν οι Παναθηναϊκοί να μειώσουν το επίτευγμα το φετινό που είναι μεγαλύτερο από πέρσι για τον Ολυμπιακό, γιατί ήρθε χωρίς να υπάρχει κανένας υπερσκόρερ. Ο Ολυμπιακός δεν είχε έναν παίκτη στη σειρά αυτή να πεις ότι τράβηξε το κάρο.

Δύο πολύ καλές ομάδες θα έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν το τρόπαιο, απέναντι σε ένα μεγάλο φαβορί, τη Ρεάλ, και σε μια ακόμα πολύ καλή ομάδα, που την άλλαξε ο Σάρας, τη Φενέρ.

ΥΓ. Σε μια βραδιά που η Ρεάλ κέρδιζε με ανατροπή τη Μπάγερν και πηγαίνει πραγματικά με το τίποτα σε τελικό Champions League, χωρίς να είναι μια ομάδα που κυριάρχησε έναντι των τριών αντιπάλων της σε 16-8-4, χάρη στην ευφυΐα του Κάρλο Αντσελότι, ο Μπαρτζώκας έγινε κι αυτός ένας Αντσελότι του μπάσκετ, οδηγώντας μια ομάδα με χαμηλότερο επιθετικό ταλέντο, στο final-4. Αυτός είναι ο σταρ του Ολυμπιακού.