Το 50% των κειμένων που γράφουμε εδώ στο Intronews, το γράφω αυτό με την έγκριση του διευθυντή μας, είναι φλασιές που έχουμε φάει λίγο πριν κοιμηθούμε ή στη διάρκεια του ύπνου μας. Κάτι μας εμφανίστηκε σε κάποιο όνειρο, ξυπνήσαμε, ευτυχώς το θυμόμασταν και το κάναμε θέμα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και τώρα, με μια φράση που έχει κάπως χαθεί και αν την έχεις πει, είσαι σίγουρα μεσήλικας.
Θυμάσαι να έχεις ακούσει ή να έχεις πει τη φράση «Μπαρμπαριά και Τούνεσι»; Αν είσαι κάτω από 30, παίζει μόνο μια φορά να στην έχουν πει. Αν είσαι κάτω από 25, τότε δεν έχεις ιδέα τι είναι αυτά τα αλαμπουρνέζικα. Ούτε η λέξη «αλαμπουρνέζικα».
Αν όμως είσαι πάνω από 40, τότε σίγουρα την έχεις πει. Αν είσαι 50 και πάνω, είναι σταθερή στο λεξιλόγιό σου, την έχεις πει πολλές φορές και στην έχουν πει πολλές φορές.
Είναι μια φράση που αποτελεί απάντηση όταν κάποιος σε αποκαλέσει υποτιμητικά «μπάρμπα», τον έχουμε ακούσει σε τσακωμούς στον δρόμο, τον λένε πάντα νεότεροι σε μεγαλύτερους για να υπονοήσουν πως το γήρας τους κάνει ανίκανους και αδύναμους και πως επειδή είναι γέροι, δεν έχουν ποτέ δίκιο.
Η απάντηση λοιπόν, το «Μπαρμπαριά και Τούνεσι», είναι μια ονοματοδοσία που έδωσαν παλιότερα Έλληνες ναυτικοί στις ακτές της Τυνησίας και της Αλγερίας, μη γνωρίζοντας καλά αγγλικά, με το Τούνεσι να είναι για την Τυνησία και το Μπαρμπαριά για την Αλγερία, που την αποκαλούσαν έτσι λόγω των κατοίκων της, των Βερβέρων, που ζουν νομαδικά και σε Μαρόκο, Λιβύη και Τυνησία.
Την εποχή που γεννήθηκε αυτή η φράση, εκείνες οι ακτές φημίζονταν για τους πειρατές τους, οπότε όταν λέμε σε κάποιον «Μπαρμπαριά και Τούνεσι», τον καταριόμαστε, ευχόμαστε να τον αρπάξουν οι πειρατές.
Εσύ, έχεις κάποια φράση που άκουγες μικρός και μέχρι σήμερα δεν αναζήτησες τι σημαίνει; Αν ναι, στείλε μας μήνυμα στο Facebook (εδώ) ή στο Instagram (εδώ) για το επόμενο θέμα μας!