Το πιο ανησυχητικό με τον στίχο του Light

Τα τελευταία δύο 24ωρα, η ανακοίνωση της Ένωσης Ατόμων Με Αναπηρία για τον στίχο σε τραγούδι του Light που μιλά υποτιμητικά για τα άτομα με νοητική υστέρηση, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων απέναντι στον τράπερ για τον τρόπο που εκφράζεται με ένα τραγούδι και παρακινεί την υποτίμηση των ΑμΕΑ. Τι κι αν το τραγούδι κυκλοφορεί εδώ και περίπου 2 εβδομάδες, τι κι αν είναι από τα πιο δημοφιλή ακούσματα στις πλατφόρμες, έπρεπε να έρθει μια ανακοίνωση από τους άμεσα θιγόμενους για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι πόσο προβληματικός είναι ο στίχος.

Η όλη υπόθεση έρχεται να αναδείξει τα πολλά ανησυχητικά που συμβαίνουν στο μυαλό των νέων ανθρώπων σήμερα, των ατόμων που είναι κάτω των 30 ετών και έχουν συμπληρώσει μια 7ετία στην οποία γαλουχούνται με τα ακούσματα-διδάγματα της τραπ σκηνής.

Ο Light βγήκε να ζητήσει συγγνώμη, το έκανε χωρίς να δικαιολογήσει κάτι και, σε αντίθεση με την αδηφάγα τηλεόραση, θα επιλέξω να εμπιστευτώ τη συγγνώμη του, την τιμιότητά του. Ο πρότερος βίος του δε με πείθει για αυτό, αλλά η δική μου στάση ζωής δε γίνεται να καθορίζεται από το τι κάνει κάποιος. Όταν πρόκειται για την ηθική μας πυξίδα, οφείλουμε να την ορίζουμε για τους εαυτούς μας και να την ακολουθούμε, ό,τι και να γίνει.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη LIGHT (@nerogreco)

Δε με ενδιαφέρει, δηλαδή, αν ο Light ειλικρινά ζήτησε συγγνώμη κι αν ειλικρινά θέλησε να απολογηθεί δημόσια, ή αν πιέστηκε από τους γύρω του, από τη δισκογραφική του. Με νοιάζει να ξέρω ότι μπορώ να αποδεχτώ τη συγγνώμη των ανθρώπων και να μην αντιμετωπίζω με δυσπιστία τις προθέσεις τους, ειδάλλως δε θα μου έχει μείνει ίχνος ανθρωπιάς.

Σε τούτο δω το κείμενο, πάντως, δεν θέλω να ασχοληθώ και να αναλύσω το λάθος του Light ή το αν εννοεί την μεταμέλειά του.

Θέλω να σταθώ στην διαδικασία που παρήγαγε τον επίμαχο στίχο από τον Light.

Ο Light το έκανε από αφέλεια και ευκολία, αυτό είναι το χειρότερο

Πρόκειται για έναν επιτυχημένο, με βάση τους αριθμούς, τράπερ, που σε αυτά τα χρόνια της κυριαρχίας του, έχει βγάλει πακτωλό χρημάτων και έχει αποθεωθεί από το κοινό του, όπου εμφανίζεται. Θαρρώ πως οποιοσδήποτε στη θέση του θα αποκτούσε την πεποίθηση πως έχει το αλάθητο ή πως δεν θα πειράξει ό,τι και να κάνει.

Είναι αναμενόμενο να επηρεαστεί αρκετά το μυαλό και να χάσει την ενσυναίσθηση, την αντίληψη του τι πας να κάνεις, πριν το κάνεις, την προμήθεια και όχι την επιμήθεια.

Αυτό που αναδεικνύεται δηλαδή από τον στίχο του Light, είναι η ευκολία με την οποία ένας τράπερ θα καταφύγει σε τέτοιους χαρακτηρισμούς, που τους λέμε πολύ συχνά στις παρέες μεταξύ μας, ξεφεύγουν σε αρκετούς, είναι και στο λεξιλόγιο των ανήλικων σε μεγάλο βαθμό. Ο στίχος δε γράφτηκε από πεποίθηση, γράφτηκε από ευκολία. Αυτό κολλούσε στη ρίμα, αυτές οι λέξεις μπήκαν γιατί βόλευαν. Και γιατί έχουν μια σημασία που ενοχλεί τον άλλο, τον αντιμετωπίζει υποτιμητικά.

Έχει ξεμείνει από το παρελθόν, από αυτές τις ατάκες που μάθαμε να λέμε για να ενοχλήσουμε τον άλλο, προσβάλλοντας όμως μια κατηγορία ανθρώπων. Όπως λέγαμε με κοροϊδία «πόσο αδερφή είσαι», έτσι λέγαμε και λέμε το «πόσο καθυστερημένος είσαι». Αυτά λέγονται από πολλούς σήμερα. Ξεφεύγουν ή λέγονται συνειδητά. Υπάρχουν όμως.

Στη φιλοσοφία πουυ έχει διαμορφώσει η τραπ μουσική όμως, το έδαφος είναι ακόμα πιο πρόσφορο για να ειπωθούν και να αφαιρεθεί κάθε ενσυναίσθηση, κάθε αντίληψη. Τόσα χρόνια γνωρίζουν αποθέωση οι τράπερ γιατί υποστηρίζουν πως οι γυναίκες πάνε όπου τους πάει το χρήμα του κάθε άντρα. Αν ένας τράπερ κουνήσει τα χρυσαφικά του σε μια «γκόμενα» άλλου τράπερ, κι αυτή θεωρήσει πως είναι πιο πλούσιος, τότε θα πάει μαζί του.

Όταν, λοιπόν, για χρόνια κρατάς στο μυαλό σου μόνο την αποθέωση που σου δίνει κάθε 15χρονο και θεωρείς πως οι ενήλικες που σε κράζουν, το κάνουν γιατί είναι διεθφαρμένοι του συστήματος – αυτό πιστεύει ο Light – τότε, πολύ φυσιολογικά, θα πιστέψεις ότι οι στίχοι σου είναι πάντοτε οκ, ότι δεν έχουν κάτι κακό πίσω τους. Δείτε τι caption έχει κάθε ανάρτηση στα προφίλ τους, όχι μόνο του Light, όλων.

Μια αυταρέσκεια, ένας ναρκισσισμός που δεν έχει πιο πάνω, μια τεράστια ανάγκη όλων τους να φωνάξουν στον κόσμο πως τα κατάφεραν, πως έγιναν σπουδαίοι επειδή βγάζουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, κι όχι γιατί έχουν πλουτίσει την ψυχή τους. Ένα τεράστιο «Εγώ σας γ@μ@ω». Αυτό γράφεται ή κρύβεται πίσω από κάθε τους δήλωση. Εγώ ο σπουδαίος, εσείς οι άθλιοι που δε με πιστέψατε. Στον δε Light είναι πολύ πιο ξεκάθαρο και στα τραγούδια του.

Δεν πιστεύω πως έχουμε να κάνουμε με έναν κακό άνθρωπο που εν γνώσει του προτάσσει τον μισαναπηρισμό. Έχουμε να κάνουμε με έναν αφελή νέο που έχει παρασυρθεί από το χρήμα που ρέει γύρω του, από την άνεση της ζωής του, την οποία σαφώς δεν την έκλεψε, την έφτιαξε ο ίδιος, αλλά στη φούσκα του περνάνε μόνο τα ουρλιαχτά από τα ανήλικα που ενστερνίζονται τη φιλοσοφία της αποευαισθητοποίησης.

Δείτε πόσο μεγαλύτερη βία βγάζουν τα σημερινά 15χρονα απέναντι στους γκέι/τρανς/queer εν γένει. Προχθές είχαμε μια επίθεση στον ηλεκτρικό από 4-5 αγόρια. Δείτε πώς μιλούν κορίτσια και αγόρια σε αυτές τις ηλικίες και πόσο εύκολα ακολουθούν κορίτσια 12-13 ετών αγόρια με χίλια red flags, 15-16 ετών ή ακόμα και ενήλικα, επειδή το στυλ τους υποδηλώνει ότι θα τους ανοίξουν τον δρόμο για τα chains και το glory, που προβάλλει η τραπ. Ή, πόσο εύκολα ένα κορίτσι θα αποκαλέσει «πουτ@ν@» ένα άλλο κορίτσι. Στα 12 τους έτη αυτό, όχι στα 30.

Αν δε σας κάνει η συγγνώμη του Light, τότε τι θέλετε;

Το ανησυχητικότερο όλων, επομένως, δε θα ήταν ο Light να θεωρεί τα ΑμΕΑ άτομα κατώτερης αξίας. Αυτό ενέχει και μια ικανότητα αντίληψης, μια επιλογή ότι αντιλαμβάνεται πως η κοινωνία θέλει να σεβαστεί τα ΑμΕΑ, αλλά ο ίδιος δεν συμβαδίζει με αυτή την άποψη.

Το πρόβλημα είναι ότι ο Light το έκανε χωρίς αντίληψη και είναι ότι εξίσου χωρίς αντίληψη και ενόχληση, τόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι το άκουσαν το τραγούδι και δεν ενοχλήθηκαν εξίσου. Αν δεν υπήρχε η ανακοίνωση της ΕΣΑμΕΑ, δε θα είχε ασχοληθεί κανείς. Και αυτό μας υπενθυμίζει πόσες φορές έχουμε κάνει κάτι αντίστοιχο από ευκολία, πόσες φορές γίναμε οχήματα σεξισμού, ρατσισμού κοκ., επειδή απορρίψαμε το να σκεφτόμαστε λογικά, κριτικά.

Κι ένα δεύτερο ανησυχητικό, είναι ότι όσοι εν τέλει ενοχλήθηκαν, πήραν ως δεδομένο πως ο Light είναι ένα κάθαρμα που προωθεί τον μισαναπηρισμό, δεν δέχονται το δικαίωμα στη μετάνοια, στη συγγνώμη που εξέφρασε, και τον καταδίκασαν πριν ακούσουν την πλευρά του, σπεύδοντας να του ευχηθούν καρκίνο και να πεθάνει η μάνα του.

Όλοι αυτοί, δηλαδή, αντιμετωπίζουν τον Light με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από αυτόν που θα ήθελαν να τους αντιμετωπίσει ο κόσμος σε ένα δικό τους λάθος τέτοιου μεγέθους.

Από πότε ρε παιδιά γίναμε όλοι τόσο αναμάρτητοι, ώστε να θεωρούμε υποκρισία τη συγγνώμη; Κι αν δε μας κάνει η συγγνώμη και δε θα τη θεωρήσουμε ποτέ ειλικρινή, τότε τι σκατά ζητάμε σε αυτή την κοινωνία; Να καταδικάζουμε μόνο;