Αν φέτος αναζητάς το ιδανικό νησί για διακοπές με λίγο πιο ήσυχα vibes και λιγότερα stories με φόντο συνωστισμένες παραλίες, τότε ίσως πρέπει να το ξανασκεφτείς αν θα επιλέξεις τη Ζάκυνθο.
Σύμφωνα με νέα μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το νησί του Ιονίου είναι ο πλέον πολυσύχναστος προορισμός διακοπών στην Ευρώπη, με το δείκτη «τουριστικής πίεσης» να χτυπά κόκκινο.
Η έρευνα βασίστηκε στον αριθμό διανυκτερεύσεων σε σχέση με τον μόνιμο πληθυσμό, και τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: για κάθε κάτοικο της Ζακύνθου, αναλογούν σχεδόν 150 τουρίστες κατά την κορύφωση της σεζόν. Κι αν το καλοσκεφτείς, είναι σα να έχεις κάθε μέρα ένα μικρό φεστιβάλ… χωρίς να το έχεις ζητήσει.
Ο Λαγανάς και η εικόνα του νησιού
Η φήμη της Ζακύνθου, βέβαια, δεν είναι τυχαία. Από τα γαλαζοπράσινα νερά του Ναυαγίου μέχρι τη ζωντανή της νυχτερινή ζωή, το νησί έχει αναδειχθεί ως hot spot για τουρίστες κάθε ηλικίας.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει και η Daily Mail, η πλειονότητα των επισκεπτών συρρέει κυρίως στα «εκτεταμένα, θορυβώδη θέρετρα» της νότιας ακτής. Και εδώ έρχεται το επίμαχο όνομα: ο Λαγανάς.
Ο Λαγανάς, με την έντονη nightlife σκηνή του, είναι ίσως η κύρια αιτία που το νησί προωθείται τόσο έντονα στο εξωτερικό. Όμως, αυτή η προσέγγιση συμβάλλει σε μια μονόπλευρη και τελικά παραπλανητική εικόνα για το νησί, που συχνά συνδέεται αποκλειστικά με την υπερβολή, τον θόρυβο και το αλκοόλ.
Μία όχι και τόσο ωραία εικόνα για το νησί του Ιονίου που έχει «ταξιδέψει» παντού, όμως κυριολεκτικά, επειδή την έχουμε δει και ζωντανή μπροστά μας στο παρελθόν, είναι σίγουρα «όχι» (φύγαμε κακήν κακώς από την περιοχή).
Όπως επίσης λένε και οι ντόπιοι, η Ζάκυνθος δεν είναι μόνο ο Λαγανάς, αλλά αυτό δεν φαίνεται να περνάει εύκολα προς τα έξω.
Όταν το νησί δεν αντέχει άλλους
Η Responsible Travel, εταιρεία που εστιάζει στον βιώσιμο τουρισμό, δεν μασάει τα λόγια της: «Η Ζάκυνθος παλεύει να ανταποκριθεί στην πίεση των εκατομμυρίων επισκεπτών». Από τα γεμάτα λιμάνια και τις αεροπορικές πτήσεις back-to-back, μέχρι τις υποδομές απορριμμάτων και ρεύματος που «γονατίζουν» το καλοκαίρι, το νησί εκπέμπει SOS. Και δεν είναι το μόνο.
Η Μαγιόρκα, για παράδειγμα, καταγράφει 54 διανυκτερεύσεις ανά κάτοικο και ήδη έχει εφαρμόσει τουριστικό φόρο για να περιορίσει την κατάσταση. Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε ίσως να εξεταστεί και στα ελληνικά νησιά που ασφυκτιούν.
Η πρόκληση για το αύριο
Το ερώτημα δεν είναι πώς να σταματήσει ο κόσμος να αγαπά τη Ζάκυνθο — αλλά πώς να διατηρηθεί το νησί βιώσιμο και φιλόξενο για όλους: κατοίκους, τουρίστες και… τις χελώνες caretta-caretta που προσπαθούν να βρουν την ησυχία τους κάθε καλοκαίρι στις παραλίες του.
Ο υπερτουρισμός δεν είναι απλώς στατιστικό. Είναι το αίσθημα ασφυξίας όταν ένα μικρό νησί μετατρέπεται σε τουριστικό υπερ-θέρετρο. Και αν δεν υπάρξει στρατηγική που να εξισορροπεί τη φήμη με την αντοχή των τοπικών κοινοτήτων, η εμπειρία για όλους -ακόμα και για τους τουρίστες- θα αρχίσει να μοιάζει λιγότερο με διακοπές και περισσότερο με survival guide.
