Επτακόσια μέτρα βόρεια-ανατολικά της Ελαφονήσου, ξεπροβάλλει ένα μικρό νησί που αποτελεί αγαπημένο προορισμό για τα θαλασσοπούλια. Το νησί αυτό ονομάζεται Παυλοπέτρι, από το οποίο πήρε την ονομασία και η γύρω περιοχή και έχει μια παραλία για να ξεφύγεις. Το Παυλοπέτρι, μαζί με μια δεύτερη βραχονησίδα που βρίσκεται περίπου 400 μέτρα μακριά και την παραλία της Πούντας, σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο.
Η εκπληκτική παραλία της Πούντας και η παραλία του Παυλοπέτριου προσφέρουν αξέχαστες στιγμές στους επισκέπτες τους. Αναμφίβολα, είναι ανάμεσα στις πιο όμορφες παραλίες της Ελλάδας και θα σας κλέψουν την καρδιά.
Στην παραλία της Πούντας και την παραλία Παυλοπετρίου, θα βρείτε χρυσή άμμο, κρυστάλλινα νερά, εκπληκτική θέα προς την Ελαφόνησο, έναν υδροβιότοπο στη λίμνη Στρογγύλη, καθώς και την αρχαία βυθισμένη πόλη του Παυλοπετρίου, που έχει ηλικία περίπου 5.000 ετών.
Αφεθείτε στα χρυσαφένια νερά για μια αξέχαστη βουτιά, ανεβείτε στους αμμόλοφους που δεσπόζουν πίσω από την παραλία, χαλαρώστε στη σκιά των εντυπωσιακών κέδρων, επισκεφτείτε τον μικρό υδροβιότοπο και περπατήστε κατά μήκος του καναλιού που συνδέει τη λίμνη με τη θάλασσα, δίπλα από το αρχαίο νεκροταφείο, ένα μονοπάτι που χρονολογείται 5.000 χρόνια πίσω.
Οι παραλίες βρίσκονται κοντά στα Βιγκλάφια και ακριβώς απέναντι από την Ελαφόνησο. Ακριβώς δίπλα από το μικρό λιμανάκι, απ’ όπου αναχωρεί το καράβι για την Ελαφόνησο, ξεκινά η παραλία της Πούντας. Εκεί, ένας μικρός χωματόδρομος οδηγεί προς τα ενδότερα, κοντά στην παραλία του Παυλοπετρίου, τον αρχαιολογικό χώρο και τη λίμνη. Από το χωριό, όπου βρίσκονται ταβέρνες και ενοικιαζόμενα, ξεκινά επίσης ένας δρόμος που συνδέεται με τον πρώτο και καταλήγει στο ίδιο σημείο.
Η παραλία Παυλοπέτρι έχει ενταχθεί από το Παγκόσμιο Ταμείο Μνημείων στον κατάλογο των πενήντα πιο απειλούμενων χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς στον κόσμο.
Το Παυλοπέτρι ανακαλύφθηκε το 1967 από τον Νίκολας Φλέμιγκ και χαρτογραφήθηκε το 1968 από μια ομάδα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον 15 κτίρια σε βάθος 3 έως 4 μέτρων, ενώ οι πρόσφατες έρευνες του 2009 αποκάλυψαν ότι ο οικισμός εκτείνεται σε 9 στρέμματα. Αρχικά, εκτιμήθηκε ότι η πόλη χτίστηκε γύρω στο 1600-1100 π.Χ., αλλά οι νέες ανασκαφές και ευρήματα έδειξαν ότι κατοικείτο ήδη από το 2800 π.Χ., στην αρχή της εποχής του χαλκού.
Η βύθιση της πόλης ήταν τελικά ευεργετική για τη διατήρηση των αρχαιολογικών ευρημάτων, καθώς η περιοχή δεν ξαναχτίστηκε και δεν χρησιμοποιήθηκε για γεωργικές δραστηριότητες μετά την καταστροφή της. Παρά τις φυσικές φθορές που προκλήθηκαν από το νερό με την πάροδο των αιώνων, η διάταξη της πόλης διατηρείται σχεδόν αναλλοίωτη, ακριβώς όπως ήταν πριν από χιλιάδες χρόνια.
*Πηγή βίντεο: GREECE WITH MY CAMERA
