Περιεχόμενα
Πόσο δημιουργικοί θα γινόσασταν αν σας έλεγαν ότι θα μπορούσατε με μία επιλογή σας να κατοχυρώσετε την πτήση των ονείρων σας με 500 ευρώ λιγότερα;
Για αυτά τα είδη εξοικονόμησης, ορισμένοι εφαρμόζουν την πρακτική που είναι γνωστή ως skiplagging. Ονομάζεται επίσης έκδοση εισιτηρίων κρυφής πόλης ή απόρριψη εισιτηρίων. Είναι ένας τρόπος με τον οποίο ορισμένοι ταξιδιώτες εργάζονται γύρω από ένα συχνά αντίθετο σύστημα κρατήσεων αεροπορικών εταιρειών, αφαιρώντας χρήματα από την τιμή του ταξιδιού τους.
Μερικές φορές, οι αεροπορικές εταιρείες χρεώνουν πραγματικά περισσότερα για μια απευθείας πτήση από ό,τι για μια πτήση με μία ή περισσότερες πόλεις που συνδέουν. Συνήθως, ένας skiplagger κάνει κράτηση για μια λιγότερο ακριβή πτήση που έχει δύο ή περισσότερους σταθμούς αντί να αγοράσει την πιο δαπανηρή απευθείας πτήση.
Αλλά ο τελικός προορισμός του skiplagger είναι μια πόλη από αυτές που συνδέει – όχι η τελευταία πόλη της πτήσης. Ο skiplagger αποβιβάζεται στην πτήση – σύνδεσμο. Στις αεροπορικές εταιρείες δεν αρέσει η τακτική. Και οι ταξιδιώτες που το κάνουν μπορεί να αντιμετωπίσουν κυρώσεις από τους μεταφορείς. Ωστόσο, ορισμένοι επιβάτες είναι πρόθυμοι να παίξουν στοίχημα. Παρακάτω δείτε την ιστορία ενός skiplagger.
Η ιστορία ενός skiplagger
Η Amanda, μια μητέρα που εργάζεται στον τομέα μάρκετινγκ στο Τέξας, πετάει συχνά και είναι κάπως πρόσφατα προσηλυτισμένη στην πρακτική.
Συμφώνησε να μιλήσει για τις εμπειρίες της στο skiplaging αν το CNN Travel δημοσίευε μόνο το μικρό της όνομα. Η Amanda λέει ότι έχει χρησιμοποιήσει την τακτική αυτή περίπου 10 φορές τα τελευταία δύο χρόνια και εκτιμά ότι έχει εξοικονομήσει κάπου από 3.000 έως 4.000 δολάρια.
«Νομίζω ότι ξεκίνησα πριν από δύο χρόνια μετά την πανδημία. Νομίζω ότι το 2021, οι εταιρείες άρχισαν να πιέζουν τις τιμές υψηλότερα», είπε η Amanda. Ακολουθώντας αυτή την τακτική «πληρώνω πολύ λιγότερα και το κάνω συνεχώς».
Η Amanda είπε ότι το κάνει κανονικά σε διεθνείς πτήσεις. Μέχρι στιγμής, οι αεροπορικές εταιρείες δεν φαίνεται να έχουν εντοπίσει τους τρόπους παράκαμψης της Amanda. Ανησυχεί μήπως την πιάσουν στη γραμμή της επιβίβασης; «Ελπίζω να μην συμβεί ποτέ αυτό γιατί με βοηθάει πολύ», είπε. «Σκοπεύω να το κάνω ξανά [στο] τέλος αυτού του μήνα» για μια διεθνή πτήση.
Για να είμαστε σαφείς, η παράκαμψη δεν είναι ποινικό αδίκημα. «Δεν πρόκειται να πας φυλακή», είπε ο Scott Keyes, ιδρυτής του ταξιδιωτικού siteGoing. «Είναι κάτι που αντίκειται στη σύμβαση μεταφοράς της αεροπορικής εταιρείας, πράγμα που σημαίνει ότι το θεωρούν ως παραβίαση των όρων και προϋποθέσεων με τους οποίους συμφωνείτε όταν αγοράζετε την πτήση σας».
Και ενώ οι αεροπορικές εταιρείες δεν μπορούν να αποβάλουν τους παραβάτες, ο Keyes είπε ότι μπορούν να προσπαθήσουν να χτυπήσουν τους ιδιαίτερα τολμηρούς, επαναλαμβανόμενους παραβάτες- με ορισμένα σκληρά αντικίνητρα, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας μιλίων συχνών επιβατών ή ακόμη και της απαγόρευσης πτήσεων στην αεροπορική εταιρεία.
Η ιστορία του Skipplaggin και πώς λειτουργεί
Στην ουσία το skiplagging δεν είναι κάτι καινούργιο. «Στην πραγματικότητα, οι ταξιδιωτικοί πράκτορες το έχουν χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για να εξοικονομήσουν χρήματα για τους πελάτες για πολλά χρόνια», δήλωσε ο Phil Dengler, συνιδρυτής του διαδικτυακού ιστότοπου ταξιδιωτικών συμβουλών The Vacationer, σε μια συνέντευξη μέσω email.
Ο Dengler είπε ότι ο ιστότοπος Skiplagged.com έχει αυξήσει τη συνειδητοποίηση της πρακτικής την τελευταία δεκαετία. «Ο όρος «skiplagging» είναι ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος όρος για την πρακτική.
Η Kathleen Bangs, πρώην πιλότος αεροπορικών εταιρειών και εκπρόσωπος της FlightAware, είπε σε μια συνέντευξη μέσω email ότι «μπορεί να θεωρηθεί ως το σύγχρονο ισοδύναμο της πτήσης μιας αεροπορικής εταιρείας, επειδή ο αερομεταφορέας σας περιμένει στη θέση που έχετε αγοράσει, αλλά δεν εμφανίζεσαι ποτέ». Η πρακτική δεν υπάρχει στις απευθείας πτήσεις, είπε η Bangs, παρουσιάζοντας ένα σενάριο:
«Ας υποθέσουμε ότι θέλω να πετάξω από τη Μινεάπολη στο Μαϊάμι και ο ναύλος είναι 500 δολάρια. Στη συνέχεια ανακάλυψα ότι αν κλείσω την πτήση από τη Μινεάπολη προς το Τζάκσονβιλ της Φλόριντα, με στάση ή σύνδεση στο Μαϊάμι, ο ναύλος είναι μόνο 350 δολάρια. Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσα να κάνω κράτηση μόνο για πτήση απλής μετάβασης, να πάρω μόνο χειραποσκευές και απλά να μην επιβιβαστώ ποτέ στο σκέλος του δρομολογίου Μαϊάμι-Τζάκσονβιλ και να! – βρίσκομαι στο Μαϊάμι – όπου ήθελα να είμαι στο πρώτη θέση και εξοικονόμησε 150 δολάρια στη διαδικασία».
Γιατί οι αερογραμμές το απεχθάνονται το Skipplaggin
Οι αεροπορικές εταιρείες περιφρονούν την πρακτική. Ο Dengler εξέθεσε μερικούς λόγους. «Οι αεροπορικές εταιρείες δεν τους αρέσει το skiplaging γιατί τους κοστίζει χρήματα. Οι πτήσεις με συνδέσεις είναι γενικά φθηνότερες από τις απευθείας πτήσεις, επειδή οι αεροπορικές εταιρείες έχουν χαμηλότερο ανώτατο όριο τιμών για αυτές», είπε.
«Η παράκαμψη του τελευταίου σκέλους διασφαλίζει ότι η πτήση θα έχει μια άδεια θέση την οποία η αεροπορική εταιρεία θα μπορούσε διαφορετικά να πουλήσει για περισσότερα χρήματα σε κάποιον που θέλει να πετάει χωρίς στάση. Αν και το αεροπλάνο θα είναι λίγο ελαφρύτερο, οι αεροπορικές εταιρείες αποφάσισαν ότι τυχόν εξοικονόμηση καυσίμων δεν αντισταθμίζει την τιμή της πώλησης του χαμένου εισιτηρίου.
«Επιπλέον, η αεροπορική σας εταιρεία γνωρίζει ότι ήσασταν στην πρώτη πτήση και βρίσκεστε στο αεροδρόμιο. Οι πράκτορες της πύλης μπορεί να καλέσουν το όνομά σας ή να καθυστερήσουν ελαφρώς το κλείσιμο των θυρών. Εκτός από την απώλεια χρημάτων, δημιουργεί επιπλέον άγχος στο προσωπικό των αεροπορικών εταιρειών».
Ο Keyes είπε ότι οι αεροπορικές εταιρείες hub-and-spoke –οι αερομεταφορείς που εκτελούν δρομολόγια προς πολλούς προορισμούς προς όλες τις κατευθύνσεις έξω από τα αεροδρόμια των κόμβων τους– τείνουν να επηρεάζονται περισσότερο από το skiplagging.
Το CNN Travel απευθύνθηκε σε επτά μεγάλες αεροπορικές εταιρείες με τέτοιες πτήσεις για σχόλια: American, Delta και United στις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και Air Canada, British Airways, Emirates (Ντουμπάι) και Lufthansa (Γερμανία).
Μόνο η American είχε κάποιο επίσημο σχόλιο, στο οποίο έλεγε: «Η πρακτική της κρυφής έκδοσης εισιτηρίων πόλης απαγορεύεται από τους Όρους Μεταφοράς της Αμερικής και τις συμφωνίες πρακτορείου. Εάν ένας πελάτης εν γνώσει του ή εν αγνοία του αγοράσει ένα εισιτήριο και δεν υλοποιήσει όλα τα τμήματα του δρομολογίου του, μπορεί να οδηγήσει σε λειτουργικά προβλήματα με τις παραδοτέες αποσκευές και να εμποδίσει άλλους πελάτες να κάνουν κράτηση θέσης όταν μπορεί να έχουν επείγουσα ανάγκη να ταξιδέψουν.
Η σκόπιμη δημιουργία μιας άδειας θέσης είναι ένα γενικό κακό αποτέλεσμα.» Η Air Canada, η Delta και η United απάντησαν και υπέδειξαν τα συμβόλαια μεταφοράς τους. Η Emirates δεν είχε κανένα σχόλιο και η British Airways και η Lufthansa δεν απάντησαν.
Το Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ, το οποίο υποστηρίζει τα δικαιώματα των επιβατών με τις ακυρώσεις τα τελευταία χρόνια, δεν απάντησε συγκεκριμένα για το skiplaging όταν του ζητήθηκε σχόλιο, δηλώνοντας απλώς: «Όπως δείξαμε μέσω της επιβολής, των προσπαθειών ευαισθητοποίησης του κοινού και των ρυθμιστικών ενεργειών μας , η προστασία των καταναλωτών αποτελεί μια από τις υψηλότερες προτεραιότητες του Τμήματος. Θα συνεχίσουμε να εξετάζουμε τομείς που προκαλούν ανησυχία και να ανταποκριθούμε όπως δικαιολογείται».
Ο Keyes είπε ότι οι αεροπορικές εταιρείες έχουν μια λεπτή εξισορροπητική στάση προσπαθώντας να την καταπολεμήσουν. «Ανησυχούν αν το κάνουν… πολύ μεγάλο ζήτημα, αν το τονίσουν πάρα πολύ, ότι θα μπορούσε στην πραγματικότητα να έχει μπούμερανγκ και να κάνει περισσότερους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι μερικοί άνθρωποι εξοικονομούν χρήματα στις πτήσεις».
Ο αντίκτυπος του Skipplaggin
Ο Dengler κάνει μια προειδοποιητική σημείωση σχετικά με το κολύμπι σε αυτά τα νερά. «Ενώ η παράκαμψη είναι ένας τρόπος εξοικονόμησης χρημάτων στις πτήσεις, δεν συνιστώ να το κάνετε στις περισσότερες περιπτώσεις. Απλώς υπάρχει υπερβολική ταλαιπωρία και άγχος. Ενώ πιθανότατα μπορείτε να το αποφύγετε αν το κάνετε πολύ σπάνια, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος η αεροπορική σας εταιρεία να αφαιρέσει τα μίλια σας, να σας αναγκάσει να πληρώσετε μια διαφορά ναύλου και να σας απαγορεύσει να ταξιδέψετε ξανά μαζί της προσωρινά».
Πίσω στο Τέξας, η Amanda είναι έτοιμη να πάρει τα ρίσκα γιατί είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να αντέξει οικονομικά να πετάει έξω από τη χώρα όσο συχνά χρειάζεται. Τα εισιτήρια είναι πλέον «τρεις, μερικές φορές πέντε φορές, υψηλότερα από ό,τι πριν από δύο ή τρία χρόνια. Οπότε είναι αδύνατο μερικές φορές να ταξιδεύεις άλλο».
Πηγή: CNN.COM
*Photo Credits: Unsplash
