Ο σχεδιασμός και η τοποθεσία του Στόουνχεντζ, του επιβλητικού μνημείου στη Νότια Αγγλία, έχουν υλοποιηθεί βάσει της αστρονομικής ευθυγράμμισης. Αρχαιολόγοι, σήμερα, ανακαλύπτουν την πηγή των γιγαντιαίων πετρωμάτων του. Ο κεντρικός άξονας των μεγάλιθων ήταν – και είναι ακόμη- ευθυγραμμισμένος με την ανατολή του ήλιου κατά τους θερινούς μήνες και με το ηλιοβασίλεμα κατά τους χειμερινούς, με τα πετρώματα να πλαισιώνουν τέλεια την ανατολή και τη δύση του ήλιου, όταν οι μέρες γίνονται μεγαλύτερες, αλλά και όταν μικραίνουν.
Ωστόσο, υπήρχε για καιρό η πεποίθηση πως το μνημείο χρησιμοποιόταν για θρησκευτικούς σκοπούς και όχι για να καταγράψει με ακρίβεια τις ημέρες, τους μήνες και τις εποχές.
Παρ΄όλα αυτά, μια νέα έρευνα από τον Timothy Darvill, καθηγητή αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Bournemouth , στο Ηνωμένο Βασίλειο, έβγαλε το συμπέρασμα πως το Στόουνχεντζ, χρησιμοποιήτο ως ηλιακό ημερολόγιο. Μέσω της έρευνας μάλιστα, βρήκε και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε.
Το μνημείο είναι φτιαγμένο από δυο είδη πετρώματος: μεγαλύτερους λίθους τύπου sarsen και μικρότερους μονόλιθους από την Ουαλία. Οι τελευταίοι είναι εκείνοι που ανορθώθηκαν 5.000 χρόνια πριν, αιώνες πριν ανεγερθούν οι μεγαλύτεροι λίθοι, οι οποίοι έδωσαν και την τελική εικόνα στο μνημείο.
Jungholz: Το μικροσκοπικό αυστριακό χωριό με τους Γερμανούς κατοίκους
Ο τρόπος με τον οποίον μετρούσαν με ακρίβεια τις ημέρες
Ένας κύκλος από 30 λίθους διαδοχικά τοποθετημένους, στηρίζει 30 οριζόντια ανώφλια, τα οποία συμβολίζουν τις ημέρες του μήνα. Ορατές πέτρες εντός του κύκλου, σηματοδοτούν την αρχή των τριών δεκαήμερων (τότε) εβδομάδων, σύμφωνα με την ίδια μελέτη. Δώδεκα τέτοιοι μήνες, θα χρειάζονταν 360 τέτοιες πέτρες, αλλά ένα γκρουπ από τρίλια – μια δομή δημιουργημένη από δυο μεγάλους κάθετους λίθους που υποστηρίζει ένα τρίτο πέτρωμα το οποίο είναι τοποθετημένο οριζόντια- ήταν τοποθετημένα σε σχήμα πετάλου αλόγου, στο κέντρο του αξιοθέατου. Αυτά τα πετρώματα, εκπροσωπούν τις πέντε επιπλέον ημέρες που χρειαζόντουσαν, για να συμπληρωθεί ο ηλιακός χρόνος των 365 ημερών.
Έξι μικρότεροι λίθοι, οι οποίοι βρίσκονται οριζόντια σε κύκλο, μέσα σε ένα παραλληλόγραμμο, χρησιμοποιούνταν για την καταγραφή του χρόνου που είχε μια παραπάνω ημέρα, φαινόμενο που συνέβαινε κάθε τέσσερα χρόνια.
«Το να δημιουργήσεις ένα ηλιακό ημερολόγιο, στην εποχή του Στόουνχεντζ, ανοίγει ένα εντελώς καινούριο κεφάλαιο, στον τρόπο με τον οποίο παρατηρούμε το μνημείο. Είναι πλέον ένα μέρος όπου η χρονική στιγμή των εκδηλώσεων και των φεστιβάλ, ήταν συνδεδεμένη με το ίδιο το σύμπαν και τις πλανητικές κινήσεις».
Παρότι υπήρξαν επιστήμονες, οι οποίοι θέτουν την έρευνα υπό αμφισβήτηση, ο ίδιος ο Darvill, ξεκίνησε την έρευνα του πάνω σε αυτούς τους 30 μεγάλους λίθους, οι οποίοι βρίσκονταν όλοι στην ίδια περιοχή και προστέθηκαν την ίδια χρονική περίοδο κατασκευής, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει πως αποτελούσαν μέρος του ίδιου κτίσματος.
Και παρά το γεγονός ότι μόλις 17 από τα 30 πετρώματα, βρίσκονται ακόμη στις αρχικές τους θέσεις και τα 22 ανώφλια έχουν εξαφανιστεί, αρχαιολογική εκσκαφή στο μνημείο, δείχνει πως το κτίσμα δεν ήταν ανολοκλήρωτο, απλά τα μεγάλα πετρώματα του χάθηκαν στο πέρασμα των ετών.
Παρότι το ηλιακό ημερολόγιο, αποτελεί άγνωστη έννοια για τους περισσότερους στη σύγχρονη εποχή, χρησιμοποιόταν στην Αρχαίο Αίγυπτο και άλλους πολιτισμούς στην ανατολική Μεσόγειο, περίπου την ίδια εποχή. Ήταν μάλιστα πιθανό, οι δημιουργοί του Στόουνχεντζ να είχαν επηρεαστεί από άλλους πολιτισμούς.
Τέλος, η πρόσφατη ανακάλυψη τάφων και αγγείων κοντά στον λίθινο κύκλο, έδειξαν πως το Στόουνχεντζ δεν αποτελούσε το σπίτι μιας απομονωμένης ομάδας ανθρώπων αλλά ήταν ένας βαθιά διαπολιτισμικός κόσμος.
Πηγή: CNN