Πριν λίγους μήνες, σου είχαμε γράψει εδώ για το Via Maris και τις θεματικές καλοκαιρινές του βραδιές, τώρα όμως, αφού πήγα πριν μερικές ημέρες και δοκίμασα ένα σημαντικό κομμάτι του μενού, ήρθε η ώρα να σου μιλήσω για το τι θα φας εκεί.
Κατ’ αρχάς, πρόκειται για μια άφιξη στο κέντρο του Ψυρρή τον περασμένο Νοέμβριο, κάτι που σημαίνει, πια, ότι έχει «παλιώσει», υπό την έννοια πως στην Αθήνα πλέον, ανοίγουν με τέτοιο ρυθμό τα νέα μαγαζιά, που είναι σαν τις ταινίες και σειρές στο Netflix. Μετά το μήνα, δεν είναι Recently Added.
To Via Maris πάντως, κάνει τα πρώτα του καλοκαιρινά βήματα στη αθηναϊκή εστίαση και συστήνεται με νέο μενού, το οποίο έχει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ενδείκνυται για αυτούς που θέλουν να ανακαλύψουν νέες γεύσεις και για αυτούς που θέλουν τα πιάτα τους να έχουν και θρεπτική αξία. Στη σύγχρονη εστιατορική σκηνή της Αθήνας αυτό δεν το συναντάμε πολύ, στο Via Maris έχουν ένα touch προς αυτή την κατεύθυνση.
Το εστιατόριο βρίσκεται στου Ψυρρή (📍Μίκωνος 10) και χωρίζεται σε 4 τμήματα. Υπάρχει η εξωτερική αυλή στην είσοδο με 3-4 τραπέζια, μετά ο εσωτερικός χώρος που χωρίζεται σε ένα τμήμα με 4-5 τραπέζια, μέχρι το σκαλοπάτι και το σημείο όπου βρίσκεται η ανοιχτή κουζίνα. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που μου αρέσουν, να βλέπω δηλαδή τους ανθρώπους που μου φτιάχνουν το φαγητό μου, αλλά όχι και διαρκώς, σαν να τους ελέγχω. Γι’ αυτό μπορείς να κάνεις μια βόλτα προς τα μέσα, να τσεκάρεις για λίγο τη διαδικασία και μετά να ξανακάτσεις στο τραπέζι σου. Α, κι έχει και την πίσω αυλή.
Πρόκειται για ένα εστιατόριο-βερμουτερία, έχει δηλαδή μια ιταλική φινέτσα, αλλά στο μενού του ενώνει Συρία, Τουρκία, Αίγυπτο, Ισραήλ, Ελλάδα, κυρίως ως προς τα μπαχαρικά του.
Οι 12 επιλογές για βερμούτ στο μενού και η πολύ καλή λίστα κρασιών, έρχονται να θέσουν τον τόνο για το τι θα πάρεις να φας. Οι άνθρωποι του Via Maris δεν είναι εκεί για να τους κοιτάς. Τους ζητάς να σε κατευθύνουν για να κάνεις ένα αρμονικό pairing.
Στα πιάτα θα βρεις 5 επιλογές για απεριτίφ, 7 επιλογές για ωμές/κρύες παρασκευές, κυρίως με ψάρι, και 10 ζεστές επιλογές.
Τα ορεκτικά είναι για να τα πάρεις όλα, ειδικά την προζυμένια φοκάτσια και τις καυτερές πιπεριές Κρήτης με πιπεριές τουρσί και φέτα. Δοκίμασα και τη γλυκιά γκοργκονζόλα με τη μαρμελάδα φρούτων και το μαυροκούκι που είναι ένα εντυπωσιακό στο μάτι πιάτο. Η γκοργκονζόλα είναι ένα τυρί που δε βρίσκεται στα γούστα μου, όπως και γενικά τυριά τέτοιου τύπου. Ήθελα από περιέργεια να το δοκιμάσω και μπορώ να πω πως το γεύτηκα με άνεση, αν και συνήθως με απωθεί το τυρί. Εδώ η μαρμελάδα διαμόρφωσε έναν χαρακτήρα στο πιάτο.
Από τα ωμά, δοκίμασα το ταρτάρ Angus με κρεμμύδια εσαλότ, μουστάρδα και τραγανή ταπιόκα και μπορώ να πω πως είναι ένα πιάτο που για τα δικά μου γούστα, παίρνει ένα 9/10. Στο ταρτάρ μου αρέσει να έχω ισορροπημένες γεύσεις, τίποτα να μην υπερτερεί και εδώ η ταπιόκα λειτουργεί ως εξισορροπιστής.
Το μαρούλι little gem (σέλερι και ραπανάκι τουρσί, πικάντικοι ξηροί καρποί και miso γιαούρτι), ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη και υπερέβη γευστικά τα πιάτα με ψάρι ή κρέας, μπαίνοντας στο Νο1 μου από όσα δοκίμασα. Η χαρακτηριστική γεύση που έχει το οιοδήποτε τουρσί, εν προκειμένω από σέλερι και ραπανάκι, ταίριαξε αρμονικά με το πικάντικο των ξηρών καρπών και το δροσιστικά παχύρρευστο γιαούρτι. Με την παρέα μου πήραμε και το σασίμι ψαριού με καπνιστό σπαράγγι, φρέσκο τζίντζερ και urfa aguachile, δηλαδή δύο αγαπημένα μου υλικά και μια πικάντικη νότα με το aguachile. Must try πιάτο.
Στα ζεστά, το καρότο με το γιαούρτι και το duqqa το περίμενα ιδιαιτέρως, διότι το καρότο έχει μια ανερχόμενη δυναμική και προσφέρει στους σεφ το έδαφος για να αναδείξουν τις ικανότητες τους και την προσαρμοστικότητα/εφευρετικότητα. Ένα τέτοιο πιάτο είχα δοκιμάσει στο εστιατόριο Βουλκανιζατέρ στο Κουκάκι, και τώρα το δοκίμασα στο Via Maris, με αυτό το μιξ μπαχαρικών duqqa να δίνει μια ανώτερη γεύση στο καρότο με το γιαούρτι.
Με διέγειρε γευστικά το σαγανάκι κατσικίσιου τυριού με matbucha τομάτας, που είναι μια σάλτσα στη Βόρεια Αφρική, με τομάτες και πιπεριές, και za’atar, αυτό το μοναδικό μιξ μπαχαρικών της Μέσης Ανατολής.
Τα hits της βραδιάς, κάτω πάντα από το μαρούλι που προανέφερα, ήταν τα ζυμαρικά al limone με γαρίδες (με πιπέρι urfa, βούτυρο με λεμόνι τουρσί και ξύσμα λάιμ), τα τορτελίνι με ανθότυρο και ζωμό γαρίδες και το μαροκινό φιλέτο ψαριού με ρεβίθια, harissa, λεμόνι τουρσί και λάδι κόλιανδρου.
Πολλά τα μοναδική υλικά σε αυτό το εστιατόριο, δεν έχω ξανασυναντήσει κάτι κοντινό σε μενού, ανακάλυψα πολλά νέα πράγματα γευστικά, είναι, θαρρώ, ιδανικό για τους λάτρεις του καινούργιου.
Και οι άνθρωποι του, το σέρβις, η κουζίνα, ο σεφ Levis Kodhimaj και ο ιδιοκτήτης και σεφ Ayal Kitches, είναι η ψυχή του εστιατορίου και το καταλαβαίνεις. Αναζητούν ευκαιρία να μάθουν πώς σου φαίνεται η εμπειρία, διαμορφώνουν ένα vibe που κινείται σε μια γραμμή ηρεμίας. Ειδικά αν κάτσεις μέσα, αισθάνεσαι σα να είσαι σε έναν κρυφό κήπο.
Το μενού έχει και γλυκά που δεν αντέξαμε να τα φάμε μετά από τόσα πιάτα. Στο εστιατόριο Via Maris, αν πας για να συλλέξεις γεύσεις, τότε με 50 ευρώ το άτομο θα έχεις πάρει αρκετά ερεθίσματα. Αν έρθεις για να χορτάσεις, και με 35-40 ευρώ το άτομο, γίνεται. Πάντως, για τα υλικά του και τις τεχνικές του, το να μην έχει στο μενού πιάτο πάνω από 18 ευρώ, το καθιστά από τις πολύ οικονομικές επιλογές.
