Το να είσαι ηθοποιός φέρνει πολλή μεγάλη πίεση, αλλά ακολουθεί και μια τεράστια αμοιβή, ειδικά αν μιλάμε για τους αστέρες του Χόλιγουντ, όπως ο Μπραντ Πιτ. Φυσικά, ο Πιτ χρειάστηκε να υπομείνει κάποιες εξοντωτικές παραγωγές, ρουτίνες προπόνησης και προγράμματα, αλλά τις περισσότερες φορές η σκληρή δουλειά απέδιδε πάντα φήμη και καταξίωση.
Άλλωστε, έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς όλων των εποχών και αρκετές από τις ταινίες του, όπως το Fight Club, το Once Upon a Time in Hollywood και το Inglorious Basterds, απαιτούσαν σοβαρή αφοσίωση στην τέχνη, η οποία υποστηριζόταν από υψηλής ποιότητας ομάδες παραγωγής.
Αλλά και πάλι, ο Μπραντ Πιτ , όπως κάθε ηθοποιός, έχει υπάρξει κατά τη διάρκεια της καριέρας του σε μία ή δύο δύσκολες παραγωγές, και στο ξεκίνημα του υπήρξε μία συγκεκριμένη, την οποία πραγματικά «μισούσε» και ίσως τον έκανε να αμφιβάλλει για το αν ήθελε πραγματικά να συνεχίσει να εργάζεται στον κλάδο. Ο Πιτ δεν φημιίζεται για το ότι παραπονιέται κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας, αλλά δεν του άρεσε καθόλου να δουλεύει στην ταινία «Interview with the Vampire» (Συνέντευξη με έναν βρυκόλακα).
Τί είχε δηλώσει ο Μπραντ Πιτ
Το 1995, ο Πιτ δήλωσε ότι η ταινία από μόνη της είναι ωραία, αλλά δεν πέρασε και τόσο καλά στη δημιουργία της. Μέσω του Simply Brad, σημείωσε σε συνέντευξή του: «Μισούσα να κάνω αυτή την ταινία. Τη μισούσα. Μου άρεσε να τη βλέπω. Εντελώς. Μισούσα όμως να την κάνω. [Ο χαρακτήρας μου] έχει κατάθλιψη από την αρχή μέχρι το τέλος. Πεντέμισι μήνες από αυτό είναι πάρα πολλοί».
Το Interview with the Vampire είναι η ταινία τρόμου του Neil Jordan του 1994, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Anne Rise του 1976. Ο Πιτ και ο Τομ Κρουζ υποδύονται δύο βρικόλακες, τον Λουί και τον Λέστατ, και καταγράφει τον χρόνο που περνούν μαζί, συμπεριλαμβανομένης της μετατροπής σε βρικόλακα ενός δεκάχρονου κοριτσιού που υποδύεται η νεαρή Κίρστεν Ντανστ.
Σε μια άλλη συνέντευξη στο Entertainment Weekly, ο Μπραντ Πιτ ανέλυσε περαιτέρω το πώς πέρασε στα γυρίσματα της ταινίας, σημειώνοντας: «Ήμουν δυστυχισμένος. Έξι μήνες στο γ***μένο σκοτάδι… Φτάνουμε στο Λονδίνο και το Λονδίνο ήταν γ***μένο σκοτάδι. Ήταν καταχείμωνο στο Λονδίνο. Γυρίζουμε στο στούντιο Pinewood, το οποίο ήταν ένα αρκετά παλιό κτίριο…». Και συνέχισε: «Δεν υπάρχουν παράθυρα εκεί μέσα. Δεν έχει ανακαινιστεί εδώ και δεκαετίες. Φεύγεις για τη δουλειά στο σκοτάδι – μπαίνεις μέσα σε αυτό το καζάνι, αυτό το μαυσωλείο – και μετά βγαίνεις έξω και είναι σκοτεινά. Σας λέω, μια μέρα λύγισα».
Προφανώς, ο Πιτ είχε συνηθίσει το θερμό κλίμα της Καλιφόρνια με την ζέστη και τον ήλιο και δεν μπορούσε να αντέξει το χειμωνιάτικο Λονδίνο.
