ΟΚ, πείτε μας γκρινιάρηδες. Μπορεί και να είμαστε. Αλλά, αλήθεια, είναι top 5 αυτό που έχει το Netflix αυτήν την εποχή; Ελπίζουμε να είναι παροδικό και γρήγορα να στρώσει η φάση, γιατί προς το παρόν απέχει αρκετά από το «θελκτικό» η φάση.

Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν καλύτερα τα πράγματα, τώρα έχουμε downgrade. Εντάξει δεν είπαμε πως είναι για πέταμα η 5άδα, έχουμε δει και χειρότερη σύνθεση κατά καιρούς. Tα Maze Runner, για παράδειγμα, είχαν κάνει έναν κάποιο ντόρο όταν βγήκαν, το Νο2 της λίστας επίσης ειναι πραγματικά καλό. Όμως αυτό δεν σημαίνει και πως πρέπει να χαιρόμαστε με όσα (δεν) βλέπουμε.

Netflix: Η 5άδα των πιο δημοφιλών ταινιών αυτήν την εποχή

The Wages of Fear (Το Μεροκάματο του Τρόμου)

Remake ταινίας δράσης, και όχι όποιας κι όποιας, αλλά του Χρυσού Φοίνικα του 1953. Βασικά μιλάμε για κάτι το κλασικό στη γαλλική φιλμογραφία, ένα υπαρξιακό θρίλερ που φτάνει σε πολύ υψηλά ποιοτικά level, είναι η ταινία που έκανε σταρ πρώτου μεγέθους τον Ιβ Μοντάν.

Υπήρχε λόγος να «πειραχτεί» κάτι τόσο πετυχημένο και κάπως ιερό; Κανείς. Η προσπάθεια στο «σήμερα» είναι σκέτη απογοήτευση, μην το ζαλίζουμε. Χάσιμο χρόνου, θα μας κάνει εντύπωση αν μείνει για πάνω από ένα 24ώρο στο Νο1 του Netflix.

Να το story, μέσες άκρες, πάνω κάτω: «Στη μέση της ερήμου, κοντά σε ένα καταυλισμό προσφύγων, μια πετρελαιοπηγή πιάνει φωτιά, απειλώντας άμεσα τις ζωές του πληθυσμού. Στέλνοντας ειδικούς για αυτοψία, η εταιρεία που διαχειρίζεται την πηγή συνειδητοποιεί ότι έχει μόνο μια λύση για να αποτρέψει την καταστροφή: Να προκαλέσει την έκρηξη της πηγής με νιτρογλυκερίνη εντός 24 ωρών».

Emily the Criminal

Από τον τίτλο, έχουμε το ζουμί: Μια γυναίκα (η Έμιλι) που «ξεπέφτει» στο έγκλημα προκειμένου να επιβιώσει. Είναι φοιτήτρια, έχει χρέη, πρέπει να τα πληρώσει και δουλεια δεν μπορεί να βρει επειδή έχει λερωμένο ποινικό μητρώο.

Έχει δικαιολογία, δηλαδή, που πήρε τον κακό το δρόμο. Και το Νο2 του Netflix, γενικώς ομιλώντας, τι δρόμο παίρνει; Πολύ συμπαθητικό, απαντάμε.

Είναι ένα φιλμ που βλέπεται με αμείωτο ενδιαφέρον, παρά τα κλισέ του, ακριβώς επειδή δεν περνιέται για κάτι άλλο από αυτό που είναι. Φοβερή, by the way, η Όντρεϊ Πλάζα στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

«Ο κακός αυτής της ταινίας είναι το σύστημα, η οικονομία, ο άνθρωπος, όπως θέλετε πείτε το. Εδώ έχουμε κάποιον που τιμωρήθηκε από το σύστημα και πρέπει να βάλει κανόνες», μας είχε εξηγήσει τότε.

Heart of the Hunter (H Καρδιά του Κυνηγού)

Διάσημος για το πόσο απρόβλεπτος είναι, ο αλγόριθμος του Netflix κάνει ξανά τα δικά του και μας φέρνει στο Νο3 μια ταινία δράσης από τη Νότια Αφρική.

Τι πρέπει να ξέρουμε; Πως είναι στιλ John Wick, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πως αντιγράφει. Έχει ένα καλό κεντρικό story για να πατήσει και φτιάχνει ένα δικό της στιλ. Που βλέπεται μάλλον ευχάριστα, χωρίς να σε παιδεύει. Ως εκεί, πάντως.

Κι αν θες και περισσότερα για το «τι και πώς», ορίστε: Ένας πρώην εκτελεστής αναλαμβάνει ξανά δράση, όταν ο φίλος του ανακαλύπτει μια επικίνδυνη συνωμοσία στην καρδιά της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής.

The Maze Runner (O Λαβύρινθος)

Το έφαγαν οι παρομοίου δυστοπτικού ύφους Αγώνες Πείνας, που συνέπεσαν χρονικά. Ποτέ συνεπώς δεν έγινε το σημείο αναφοράς που ήλπιζε, ποτέ δεν «περπάτησε» στο διάδρομο φιλοδοξιών που είχε τεθεί αρχικά από τους παραγωγούς.

Έγινε πάντως τριλογία, δεν πρόκειται δηλαδή για φιάσκο. Στο Νο4 του Netflix αυτόν τον καιρό βρίσκουμε το εισαγωγικό μέρος, γνωριζόμαστε με τους πιτσιρικάδες που παλεύουν να επιβιώσουν σε ένα post apocalyptic περιβάλλον. Προσπαθώντας να βγουν έξω από ένα γιγάντιο λαβύρινθο, όπου βρίσκονται παγιδευμένοι.

The Maze Runner: Scorch Trials (Ο Λαβύρινθος: Πύρινες Δοκιμασίες)

Το 2ο μέρος της τριλογίας, το βρίσκουμε στο Νο5 του Netflix. Πάντως το καλύτερο part, λένε αυτοί που ξέρουν, είναι το 3ο και τελευταίο. Που παρεμπιπτόντως είναι επίσης στο top 10 του Netflix, λίγο πιο κάτω.