Όση αγάπη και να έχει κάποιος για τον Τζέισον Στέιθαμ ως στυλ, δεν είναι κακό να παραδεχτούμε πως υποκριτικά έχει ελάχιστα πράγματα να δώσει, ακόμα και για το όχι τόσο απαιτητικό είδος ταινιών του. Ειδικά όμως για ταινίες όπως το Meg 2 που κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες, αποδεικνύεται από το Νο1 του Netflix πως ο Τζέισον Στέιθαμ ίσως και να είναι ανασταλτικός παράγοντας επιτυχίας και καλής ποιότητας μιας ταινίας.
Πραγματικά, αν μας έλεγαν πως θα βλέπαμε στο Netflix μια τόσο καλή ταινία με θέμα καρχαρίες, θα ποντάραμε τα λεφτά μας πως θα ήταν χολιγουντιανή και θα είχε κάποιον από τους κλασικούς action heroes. Αν όχι ο Στέιθαμ, τότε ο Ντουέιν Τζόνσον ή κάποιος σε αυτή την κατηγορία. Όχι μόνο δεν είναι έτσι, αλλά έχουμε τέτοια ταινία γαλλικής παραγωγής, χωρίς να πρωταγωνιστεί κάποιος υπερμυώδης ηθοποιός και να πλακώνει στο ξύλο έναν θεόρατο καρχαρία. Πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα, μικροκαμωμένη, επιστήμονας, αλλά με θάρρος οριακά θανάσιμο. Θανάσιμο σίγουρα για τους υπόλοιπους, με την ίδια να τη σκαπουλάρει.
Για το Under Paris, πολλά ξένα μέσα κάνουν λόγο για για μια από τις καλύτερες ταινίες με καρχαρίες που έχουν δει. Εφάμιλλη του Jaws. Το γράφει ο Guardian, το γράφει το Variety και αρκετοί ακόμα. Δανείζομαι ένα πολύ ωραίο σχόλιο που είδα στα Google reviews.
Shark de Triomphe (από το Arc de Triomphe, δηλαδή την Αψίδα του Θριάμβου στα Ηλύσια Πεδία).
Κι είναι τέτοιο το Νο1 του Netflix. Παρόλο που η αρχική σεκάνς είναι αρκετά κακή στο μοντάζ, στα εφέ της και σε ξενερώνει αρκετά, μετά, αυτό που ακολουθεί, είναι εντυπωσιακό. Είναι ένα καθαρότατο horror που σε κάνει να πετάγεσαι διαρκώς, να θες να βρεις την αγκαλιά της μαμάς σου, να μην ξαναμπείς σίγουρα σε θάλασσα φέτος, θα τα κάνεις πάνω σου. Μεταφορικά ή και κυριολεκτικά. Εγώ στο όριο ήμουν.
Αν δεις τις βαθμολογίες της ταινίας, είναι αντικρουόμενες. 5.4 στο IMDB και 86% στο Rotten Tomatoes. Η αλήθεια βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο 2ο παρά στο 1ο.
Τι αφορά το Νο1 του Netflix
Στο Under Paris που κυκλοφόρησε στο Netflix την Παρασκευή και βρέθηκε στο Νο1 την Τρίτη, πρωταγωνίστρια είναι η Σοφία. Η Σοφία είναι ωκεανολόγος και μαζί με την ομάδα της έχουν πάει σε ένα σημείο στον Ατλαντικό που είναι γεμάτο με σκουπίδια, όπου υπάρχει ένας καρχαρίας μάκο, θηλυκού γένους, και θέλουν να εξετάσουν το DNA του και να του βάλουν πομπό. Καθώς είναι στο νερό μέσα οι συνεργάτες της, αφού παίρνουν αίμα από τον καρχαρία, ετοιμάζονται να επιστρέψουν στο πλοίο.
Δε θα προλάβουν όμως, αφού η καρχαρίας θα επιτεθεί και τους κάνει όλους κομμάτια. Η Σοφία θα βουτήξει για κάποιον λόγο στο νερό, πιστεύοντας πως κάτι θα σώσει ή γιατί θέλει να πάρει το εργαλείο με το δείγμα αίματος και θα το παίξει ηρωίδα απέναντι στην καρχαρία. Με ένα απότομο σάλτο, η Λίλιτ, όπως έχει ονομάσει την καρχαρία (πολύ λεπτεπίλεπτο όνομα για τέτοιο θεριό), θα την σύρει βαθιά προς τον βυθό και ενώ θα περίμενε κανείς η πίεση – σημειωτέον, η Σοφία έπεσε με μια φιάλη που της έφυγε και χωρίς στολή – να διαλύσει τη Σοφία, τη γλυτώνει με ένα αιμάτωμα στο αυτί, και βγαίνει στην επιφάνεια σα να μην συνέβη τίποτα.
Οι δύτες γνωρίζουν πως από ένα τέτοιο βάθος στο οποίο έφτασε η Σοφία, δη με απότομη κάθοδο και όχι σταδιακά, δεν βγαίνεις κατευθείαν στην επιφάνεια, ειδάλλως το πιθανότερο είναι να πεθάνεις. Η Σοφία το κάνει, οκ, παίζεται και η ζωή της, αλλά αυτή η εναρκτήρια σκηνή είναι φουλ κακοστημένη και εκεί σκέφτηκα ότι θα συνεχίσω να το βλέπω για να γελάσω με το κακό edit. Δηλαδή ήταν τόσο ξεκάθαρο πως είναι σε green room η ηθοποιός, σου σκοτώνει την ψευδαίσθηση του σινεμά η σκηνή.
Μετά όμως αρχίζει το καλό. Οπότε μην σε αποθαρρύνει. Στο μετά, έχει περάσει καιρός από εκείνη τη μέρα, η Σοφία είναι στο Παρίσι και μια ομάδα επιστημόνων που έχουν ακτιβιστική δράση, εντοπίζουν την καρχαρία στον Σηκουάνα. Εκείνες θέλουν να την τραβήξουν πίσω στον ωκεανό γιατί πιστεύουν πως θα πεθάνει στα γλυκά νερά του ποταμού, όμως η Σοφία ξέρει πως η καρχαρίας προσαρμόζεται στην κλιματική αλλαγή και είναι ένα νέο είδος.
Αυτό είναι το Under Paris, η γέννηση ενός νέου είδους καρχαρία. Οι ακτιβίστριες οργανώνουν με την ομάδα τους μια επίσκεψη σε έναν υπόνομο κάτω από τον Σηκουάνα, όπου θα καλέσουν με ένα ειδικό σόναρ την καρχαρία για να την οδηγήσουν προς τον ωκεανό. Οι γαλλικές αρχές το μαθαίνουν και πάνε κι αυτές εκεί, μαζί με τη Σοφία, για να εκκενώσουν τον χώρο.
Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, υπάρχει και το τρίαθλο του Παρισιού, ένας αγώνας που περιλαμβάνει κολύμβηση στον Σηκουάνα, με τη δήμαρχο να αρνείται να το ακυρώσει, γιατί έχει κοστίσει 1.7 δισ. ευρώ.
Με αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να βρεθεί τρόπος η καρχαρίας είτε να βγει στον ωκεανό είτε να τη σκοτώσουν.
Στον υπόνομο, αυτό που ανακαλύπτουν, είναι πως η Λίλιτ έχει γεννήσει και η μία ακτιβίστρια που είναι μέσα, πιστεύει πως δεν είναι επιθετική μάνα και παιδί και χαϊδεύει το νεογέννητο. Είναι και το τελευταίο που θα κάνει. Όχι μόνο αυτή, αλλά αρκετοί σε αυτόν τον υπόνομο. Και αυτή δεν είναι καν η μεγάλη σκηνή της ταινίας του Netflix.
Ακολουθεί μια πολύ πιο αιματηρή, πιο horror στην ταινία αυτή του Netflix. Και σε αυτή τη σκηνή του μεγάλου φινάλε, οι νεκροί θα είναι χιλιάδες. Και θα είναι χιλιάδες διότι η καρχαρίας έχει παρθενογένεση, μπορεί δηλαδή να γεννήσει χωρίς ζευγάρωμα με αρσενικό. Και ο Σηκουάνας έχει γεμίσει με καρχαρίες. Και η κολύμβηση γίνεται κανονικά στο ποτάμι. Πολύ καλά πάει αυτό. Στο τέλος της ταινίας του Netflix, το Παρίσι είναι μια θάλασσα γεμάτη καρχαρίες.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις για την ταινία του Netflix. Το είδος που υπηρετεί είναι το action horror, δε σε νοιάζει κάτι, παρά μόνο πώς ο σκηνοθέτης σου δίνει το απότομο. Δε σε ενδιαφέρουν οι ερμηνείες, εξάλλου η γαλλική γλώσσα είναι αταίριαστη, κατ’ εμέ, με το horror αυτού του είδους, αλλά η σκηνοθεσία είναι τόσο καλή, με εξαίρεση την πρώτη σκηνή, που απολαμβάνεις μετά τρόμου το πώς εμφανίζεται και εξαφανίζεται η καρχαρίας.
Κι έτσι, εντελώς απροσδόκητα, το Netflix βρήκε μια ταινία που συζητιέται και θα συζητηθεί ακόμα περισσότερο.
Είναι τόσο δυνατό horror η ταινία Under Paris στο Netflix, που κάνει το Godzilla Minus One που γράφαμε προχθές εδώ, να μοιάζει με ρομαντική κομεντί.
