Το Intronews παρουσιάζει τη 10άδα των πιο ευπώλητων βιβλίων σε Λογοτεχνία και Non Fiction της εβδομάδας (13/03/2023 έως 19/03/2023), σύμφωνα με το βιβλιοπωλείο Sophistico by greekbooks.gr
(Έβανς 5, 712 02 Ηράκλειο Κρήτης, τηλ: +30 2810 286035, site: evans@greekbooks.gr)
Η δεκάδα των πιο ευπόλητων βιβλίων στην Κατηγορία Λογοτεχνία
1. Ξανθές Ρίζες – Εβαρίστο Μπερναρντίν – Gutenberg
Η εντεκάχρονη Αγγλίδα Ντόρις πέφτει θύμα απαγωγής στη χώρα της: την αρπάζουν μαύροι δουλέμποροι και την οδηγούν στον «Νέο Κόσμο» μαζί με πολλούς άλλους λευκούς για να δουλέψουν ως σκλάβοι στις φυτείες μαύρων μεγαλοκτηματιών. Στη φυτεία του αφέντη Μπουάνα η Ντόρις θα ζήσει πολλά χρόνια κρατώντας άσβηστη την ελπίδα να δραπετεύσει.
Μια αντεστραμμένη ιστορία της δουλείας από την Μπερναρνίν Εβαρίστο (γενν. Λονδίνο, 1959), τη συγγραφέα του βραβευμένου με Booker Κορίτσι, γυναίκα, άλλο. Τι θα γινόταν αν οι λευκοί ήταν δούλοι των μαύρων; Πώς θα ένιωθαν; Μια συγκλονιστική και συγκινητική αφήγηση για τις ανεκδιήγητες κακουχίες των ανθρώπων που έζησαν στη σκλαβιά –θύματα βασανιστηρίων και σκληρής εκμετάλλευσης– και για τα όνειρά τους να βρουν τον δρόμο προς την ελευθερία. Ένα δριμύ κατηγορώ για τον υφέρποντα ακόμα και σήμερα ρατσισμό.
2. Δύσβατα Μονοπάτια – Καρέλος Γεράσιμος – Ωκεανίδα
Ο Μιλτιάδης και η αδερφή του είχαν την ατυχία ο πατέρας τους να είναι ένας ανήθικος και αδίστακτος άνθρωπος. Το πρώτο θανατικό που χτύπησε την οικογένεια θεωρήθηκε ατύχημα. Τα δραματικά γεγονότα άρχισαν να διαδέχονται το ένα το άλλο. Σε όλα εμπλεκόταν μια διαταραγμένη προσωπικότητα: Μάρω την έλεγαν και ήταν η θεία τους. Η ίδια, χρόνια αργότερα, μέσα από τον τάφο της, αποκάλυψε την τρομερή αλήθεια με μια επιστολή που είχε αφήσει πίσω της.
Ο Μιλτιάδης, από μικρός στα βάσανα, μεγαλώνοντας αναγκάστηκε να συγκρουστεί με τον πατέρα του. Το «ευ αγωνίζεσθαι», το οποίο είχε κάνει κτήμα του μέσα από ωραίους αθλητικούς αγώνες, πίστευε πως έπρεπε να ισχύει και στη ζωή. Το πνεύμα της μαχητικότητας και του δυναμισμού που είχε καλλιεργήσει μέσα στους αθλητικούς στίβους, το χρειάστηκε για ν’ αντιμετωπίσει και τις δυσκολίες της ζωής.
Οι εφιάλτες και τα βιώματα από το παρελθόν συνέχισαν να τον καταδιώκουν… Ένοχα μυστικά, που φαίνονταν καλά κρυμμένα, φανερώθηκαν μέσα από την… εκκωφαντική σιωπή της μάνας του.
3. Ιστορίες του Κύριου Κόινερ – Μπρεχτ Μπέρτολτ – Κείμενα
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δημοσιεύεται η πλήρης σειρά των Ιστοριών του κυρίου Κόινερ, τις οποίες ο Μπρεχτ έγραφε από το 1927 έως το τέλος της ζωής του. Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει Ιστορίες που ανακάλυψε ο Ελβετός ιδιοκτήτης του σπιτιού σε ένα μπαούλο στην αποθήκη με τα κατάλοιπα του Μπρεχτ. Τα κατάλοιπα αυτά ανήκουν στο Αρχείο Bertolt Brecht, γνωστό ως Χειρόγραφο της Ζυρίχης.
Όπως έχει σημειώσει ο μεταφραστής (και εισηγητής του Μπρεχτ στο ελληνικό κοινό) Πέτρος Μάρκαρης, «Οι Ιστορίες του κυρίου Κόινερ έχουν έναν κοινό άξονα: δείχνουν τη συμπεριφορά του ατόμου, του κυρίου Κόινερ εν προκειμένω, σε φαινόμενα της καθημερινής ζωής, και τις αντιδράσεις του απέναντι σε καθιερωμένες αντιλήψεις και καταστάσεις. […] Ο κύριος Κόινερ απαλλάσσει το άτομο από την αλλοτριωμένη ματιά του και το βοηθάει να δει το γεγονός, όχι σαν φυσικό, καθημερινό γεγονός, μα σαν κάτι αφύσικο, σαν αποτέλεσμα διαδικασιών που πηγάζουν από μια ταξική κοινωνία, προκαθορίζουν το γεγονός και το κατευθύνουν».
4. Σοπενάουερ Παρόντος – Ουλμπέκ Μισέλ – Εστία
Ανάμεσα στον Σοπενάουερ και τον Κοντ, τελικά διάλεξα – και, βαθμηδόν, με ένα είδος διαψευσμένου ενθουσιασμού, έγινα θετικιστής? έτσι, έπαψα κατ’ αναλογία να είμαι σοπεναουερικός. Παρά ταύτα, ελάχιστα ξαναδιαβάζω Κοντ, και ποτέ με μιαν απόλαυση απλή, άμεση, αλλά περισσότερο μ’ εκείνη τη λιγάκι διεστραμμένη (σίγουρα έντονη, όταν της έχεις πάρει το κολάι) απόλαυση που νιώθουμε συχνά με τις υφολογικές παραξενιές των εκκεντρικών. Αντίθετα, κανένας φιλόσοφος, εξ όσων γνωρίζω, δεν είναι τόσο άμεσα ευχάριστο και ανακουφιστικό ανάγνωσμα όσο ο Άρτουρ Σοπενάουερ.
Δεν πρόκειται καν για κάποια «τέχνη του γραψίματος» κι άλλες τέτοιες μωρολογίες: πρόκειται για τους όρους τους οποίους καθένας θα έπρεπε να μπορεί να πληροί πριν βρει το θράσος να προτείνει τη σκέψη του στο κοινό. Το έργο του Μισέλ Ουελμπέκ σημαδεύεται από τη σκέψη του Σοπενάουερ. Ο Ουελμπέκ δεν παύει να επικαλείται τον φιλόσοφο για να αναγγείλει την παρακμή της ανθρωπότητας και τον τελικό αφανισμό της.
Ο μυθιστοριογράφος βρίσκει επίσης στη σκέψη αυτή μια επιβεβαίωση της θεώρησής του για την αγάπη ως ανέφικτη, ως απάτη. Συνολικά, ο κόσμος κατά Σοπενάουερ αποτελεί για τον Ουελμπέκ την πιο ενδεδειγμένη σύλληψη για να καταλάβουμε τι ζούμε, κι ακόμα περισσότερο τι μας περιμένει. Σε αυτό το ανέκδοτο κείμενο, μπορούμε να δούμε τη σχέση που διατηρεί ο Ουελμπέκ με τη φιλοσοφία και πώς τροφοδοτεί αυτή το έργο του.
5. Τα Βιβλία του Ιακώβ – Τοκάρτσουκ Όλγκα – Καστανιώτης
Η καστελάνα Καταζίνα Κοσακόφσκα και η συνοδός της, η ποιήτρια Ελζμπιέτα Ντρουζμπάτσκα, φτάνουν στο Ροχάτιν του Ποντόλ. Ένας από τους καλεσμένους στο δείπνο υποδοχής τους είναι ο ιερέας Μπενέντικτ Χμιελόφσκι. Αυτός και η ποιήτρια, άνθρωποι που αγαπούν τα βιβλία, βρίσκουν μια κοινή γλώσσα και ξεκινούν μια συζήτηση την οποία θα συνεχίσουν αργότερα στις επιστολές τους. Λίγο μετά εμφανίζεται εκεί ένας όμορφος και χαρισματικός Εβραίος, ο Ιακώβ Λεϊμπόβιτς Φρανκ. Ο μυστηριώδης νεοφερμένος από τη Σμύρνη αρχίζει να διαδίδει ιδέες που γρήγορα διχάζουν την εβραϊκή κοινότητα. Για τους μεν ένας αιρετικός, για τους δε ένας σωτήρας, που δεν αργεί να συγκεντρώσει έναν κύκλο αφοσιωμένων μαθητών. Το θέμα είναι ότι η αναταραχή που προκαλεί θα μπορούσε να αλλάξει τον ρου των πραγμάτων. Η Όλγκα Τοκάρτσουκ αντλεί από την παράδοση του ιστορικού μυθιστορήματος και συγχρόνως το διευρύνει. Προσηλωμένη στη λεπτομέρεια, παρουσιάζει τα δεδομένα της εποχής, από την αρχιτεκτονική ως τις μυρωδιές. Επισκεπτόμαστε μαζί της αρχοντικά αριστοκρατών, καθολικά πρεσβυτέρια και εβραϊκά σπιτικά που προσεύχονται βυθισμένα στη μελέτη των γραφών. Η ίδια υφαίνει την εικόνα της παλιάς Πολωνίας, πριν από τους διαμελισμούς της, όπου συνυπήρχαν διαφορετικές θρησκείες. Απλωμένα σε οχτακόσιες και πλέον σελίδες, τα Βιβλία του Ιακώβ σαγηνεύουν με την πολλαπλότητα των επιπέδων και των δυνητικών ερμηνειών τους. Ένα αναστοχαστικό και μυστικιστικό έργο για την ίδια την ιστορία, τις ανατροπές και τα γυρίσματά της που καθορίζουν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Στα μέσα του 18ου αιώνα, στον αιώνα του Διαφωτισμού, η σπουδαία συγγραφέας αντικαθρεφτίζει τη σημερινή μορφή ενός μεγάλου τμήματος της Ευρώπης. «Η Όλγκα Τοκάρτσουκ εμπνέεται από χάρτες και μια πανοραμική οπτική, η οποία τείνει να μετουσιώνει τον μικρόκοσμό της σε έναν καθρέφτη του μακρόκοσμου. Κατασκευάζει τα βιβλία της μέσα σε μια ένταση που προκύπτει από πολιτισμικά δίπολα: φύση εναντίον κουλτούρας, λογική εναντίον τρέλας, αρσενικό εναντίον θηλυκού, οικειότητα εναντίον αποξένωσης. Το magnum opus της μέχρι στιγμής είναι το ιστορικό μυθιστόρημα Τα βιβλία του Ιακώβ, όπου εξεικονίζει ένα πραγματικό πρόσωπο, έναν μυστικιστή και σεχταριστή ηγέτη του 18ου αιώνα. Το έργο μάς προσφέρει επίσης μια ιδιαιτέρως πλούσια επισκόπηση σχεδόν για κάθε απολησμονημένο κεφάλαιο της ευρωπαϊκής ιστορίας». Επιτροπή του Νόμπελ Λογοτεχνίας «Πληθωρικό, πλημμυρισμένο από την ανθρώπινη παρουσία όπως ένας πίνακας του Μπρέγκελ. Σε αυτό το διορατικό μυθιστόρημα η συγγραφέας παλεύει με τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά ερωτήματα: τον σκοπό της ζωής επί γης, τη φύση της θρησκείας, την πιθανότητα της λύτρωσης, την τρομερή ιστορία του εβραϊσμού της Ανατολικής Ευρώπης. Ένα βιβλίο που αποτελεί σημείο αναφοράς».
6. Τα Χρόνια – Αννί Ερνώ – Μεταίχμιο
Μέσα από φωτογραφίες και σκόρπιες αναμνήσεις από γεγονότα, λέξεις και πράγματα, η Annie Ernaux μας συμπαρασύρει σε μια περιδιάβαση στη ζωή της, από τα πρώτα χρόνια μετά τον Πόλεμο, μέχρι και σήμερα. Βιβλία, τραγούδια, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαφημίσεις και πρωτοσέλιδα δεκαετιών, σε αντίστιξη με προσωπικές συγκρούσεις και σημειώσεις. Τοπική διάλεκτος, λέξεις των καιρών, σλόγκαν, μάρκες και ονόματα για τα αντικείμενα που διαρκώς πληθαίνουν, εδώ αποκτούν φωνή. Η Ernaux κάνει το πέρασμα του χρόνου χειροπιαστό.
Ο χρόνος ο ίδιος, ανένδοτος, αφηγείται το πέρασμά του, εξορίζοντας τους άλλους αφηγητές στην ανωνυμία. Ένα νέο είδος αυτοβιογραφίας ξεπροβάλλει, υποκειμενικό κι απρόσωπο, ιδιωτικό και συλλογικό ταυτόχρονα. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός μικρού κοριτσιού με σκουρόχρωμο μπανιερό σε μια παραλία με βότσαλα. Στο βάθος, οι απόκρημνες ακτές. Κάθεται σ’ έναν επίπεδο βράχο, τα σφριγηλά του πόδια είναι τεντωμένα μπροστά, γέρνει πίσω ακουμπώντας στους αγκώνες, έχει τα μάτια κλειστά, το κεφάλι ελαφρώς σκυμμένο, χαμογελάει.
Η μια χοντρή καστανή πλεξούδα είναι ριγμένη μπροστά, η άλλη πίσω στην πλάτη. Όλα μαρτυρούν την επιθυμία του κοριτσιού να ποζάρει σαν τις σταρ στο Cinemonde ή τα μοντέλα στη διαφήμιση του αντιηλιακού Ambre Solaire, να ξεφύγει απ’ το ταπεινωτικό και ασήμαντο κοριτσίστικο κορμί του. Οι μηροί, πιο ωχροί, όπως και τα μπράτσα, πάνω ψηλά,δείχνουν το περίγραμμα ενός φουστανιού, μαρτυρώντας έτσι πως, για τούτο το παιδί, οι διακοπές ή ένα απόγεμα στην ακροθαλασσιά είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Η παραλία είναι έρημη. Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: Αύγουστος 1949, Σοτβίλ-σιρ-Μερ. Απόσπασμα από το βιβλίο Η συγγραφέας εικονοποιεί τον χρόνο, παρουσιάζοντάς τον σαν συνδαιτυμόνα σ’ ένα μακρόσυρτο οικογενειακό τραπέζι, όπου ο στενός και συνεσταλμένος χρόνος της οικογένειας γίνεται τελικά συλλογικός. Από το επίμετρο του Νίκου Μπακουνάκη.
7. Οι Υπνοβάτες – Μπροχ Χέρμαν – Έρμα
O Χέρμαν Μπροχ ανήκει σε εκείνη την παράδοση των μεγάλων λογοτεχνών που με το έργο τους μεταμόρφωσαν το ευρωπαϊκό μυθιστόρημα σε μια πρωτοποριακή μορφή τέχνης. Η τριλογία Υπνοβάτες αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, που μαζί με τα έργα του Κάφκα, του Τζόυς, του Προυστ, του Μούζιλ συνέβαλαν τα μέγιστα στην επανάσταση της μοντέρνας μυθοπλαστικής αφήγησης.
Τα μυθιστορήματα 1888. Πάσενοβ ή Ο ρομαντισμός, Ες ή Η αναρχία και Χούγκεναου ή Ο πραγματισμός επικεντρώνονται αντίστοιχα σε τρεις ήρωες τυπικούς εκπροσώπους της τάξης τους, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με την κρίση των αξιών της εποχής τους. Γύρω τους στροβιλίζεται μια πλειάδα χαρακτήρων που καλύπτουν σχεδόν όλο το ψηφιδωτό της κεντροευρωπαϊκής κοινωνίας από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι την εποχή της διαβολικής σαγήνης του ολοκληρωτισμού.
Η προσπάθεια του νεαρού ανθυπολοχαγού Φον Πάσενοβ να αποφύγει τις συγκρούσεις που κληροδοτεί ο προηγούμενος αιώνας βρίσκοντας καταφύγιο στην παράδοση και τον ρομαντισμό, ο πόθος του μικροαστού οραματιστή Ες για δικαιοσύνη και λύτρωση σ’ έναν ετοιμόρροπο κόσμο που σπαράσσεται από τη διαμάχη του παλιού με το νέο κορυφώνονται στο τρίτο βιβλίο όπου, λίγο πριν τη λήξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου, οι δύο ήρωες μοιραία συναντιούνται με τον αμοραλιστή έμπορο Χούγκεναου, εκφραστή του μηδενισμού και της διάλυσης των εννοιών πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα από την Αναγέννηση ως τον Μεγάλο Πόλεμο.
Ένα βήμα χωρίζει πλέον τους «υπνοβάτες» από την επικείμενη τραγική τροπή της Ιστορίας. Η Χάνα Άρεντ σημείωνε ότι στην τριλογία του ο Μπροχ ξεκινά ως συνηθισμένος παραμυθάς για να αποκαλυφθεί στο τέλος ως ποιητής και φιλόσοφος που δεν του αρκεί να απεικονίσει την πορεία των συμβάντων, αλλά μάλλον αγωνιά να ανακαλύψει τους νόμους της κίνησης που διέπουν την κατάρρευση των αξιών. Με αυτόν τον τρόπο, και μέσα από μια περίτεχνη λογοτεχνική αφήγηση, ο Χέρμαν Μπροχ μάς παραδίδει ένα μνημειώδες έργο.
8. Το μόνον της ζωής τους ταξίδιον – Ηλίας Μαγκλίνης – Μεταίχμιο
Ο Νίκος Μαγκλίνης είχε υπηρετήσει ως κληρωτός στη Μικρά Ασία. Έλεγε ιστορίες στα παιδιά του από το μοναδικό ταξίδι που έκανε σε όλη του τη (σύντομη) ζωή. Απ’ τον πόλεμο. Αλλά τα παιδιά τις ξέχασαν. Ή συγκράτησαν ελάχιστα. Τούτο εδώ το βιβλίο γυρίζει πολύ πίσω, στα 1919 με 1923 και είναι μια προσπάθεια να κολλήσω τα χαμένα κομμάτια εκείνης της εμπειρίας, που δεν ήταν φυσικά μονάχα εμπειρία του Νίκου Μαγκλίνη, αλλά χιλιάδων Ελλήνων – μιας ολόκληρης χώρας για την ακρίβεια. Για να «βρω» τον μάχιμο παππού, χρειάστηκε να παρακολουθήσω τους σταθμούς και τα περάσματα της στρατιωτικής μονάδας στην οποία υπηρέτησε: το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων.
Είναι επίσης μια αφήγηση με ταξιδιωτικό πρόσημο: το καλοκαίρι του 2012 ταξίδεψα παρέα με την τότε σύντροφο και κατοπινή σύζυγό μου, με ιδιωτικά τουρκικά ΚΤΕΛ στην Τουρκία: από τη Σμύρνη στο Αφιόν Καραχισάρ και από εκεί στο Ικόνιο, στο Εσκί Σεχίρ, στην Προύσα και, τέλος, στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν όλο αυτό μια απόπειρα έρευνας και εξιστόρησης του μόνου της ζωής του ταξιδιού που έκανε ο άφαντος εκείνος, φασματικός παππούς, το μοναδικό, από κάθε άποψη, ταξίδι που έκαναν εκατό χρόνια πριν χιλιάδες νεαροί Έλληνες της γενιάς του. Ένα ταξίδι να πάνε να σκοτώσουν και να σκοτωθούν.
9. Οι πόλεις της κόκκινης νύχτας – Ουίλλιαμ Μπάροουζ – Τόπος
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ. Ένας οπιομανής χάνεται σε κάποια ζούγκλα τηςΑσίας· νεαροί άντρες πολεμούν ενάντια σε μια σατανική αυτοκρατορία μεταλλαγμένων· ένας γοητευτικός ουτοπιστής πειρατής περιμένει την εκτέλεσή του· σε μια βίλα έξω από την Αθήνα ανακαλύπτεται ένα ακέφαλο πτώμα· άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μολύνονται από κάποια ραδιενεργή επιδημία. Ιστορίες που συνυφαίνονται σε ένα ενιαίο αφήγημα χάους και αναταραχής. Στις Πόλεις της κόκκινης νύχτας (1981), το πρώτο μυθιστόρημα της τριλογίας που περιλαμβάνει τον Τόπο των νεκρών δρόμων (1983/ Τόπος 2023) και τις Δυτικές χώρες (1987 / Τόπος 2023), ο Ουίλιαμ Σ. Μπάροουζ σατιρίζει τη σύγχρονη κοινωνία με μια καυστική, ποιητική και συνταρακτική ιστορία σεξ, ναρκωτικών, αρρώστιας και περιπέτειας.
10. Ιστορίες από την Κολυμά – Σαλαμόφ Βαρλάμ – Άγρα
Το 1936, ο Βαρλάμ Σαλάμοφ, δημοσιογράφος και συγγραφέας, συλλαμβάνεται για αντεπαναστατική δράση και στέλνεται να εκτίσει την ποινή του στα σοβιετικά στρατόπεδα εργασίας – ένας από τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των σταλινικών εκκαθαρίσεων.
Οι “Ιστορίες από την Κολυμά”, αυτό το αριστούργημα της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, είναι μια επική σειρά από σύντομα διηγήματα στα οποία αποτυπώνονται τα συνολικά δεκαεπτά χρόνια που ο συγγραφέας πέρασε στα σοβιετικά γκουλάγκ : έξι χρόνια ως σκλάβος στα χρυσωρυχεία της Κολυμά και στη συνέχεια, σε μια λιγότερο ανυπόφορη συνθήκη, ως αμειβόμενο νοσηλευτικό προσωπικό στις φυλακές-στρατόπεδα.
Την αφήγησή του για τη ζωή στην Κολυμά άρχισε να τη γράφει μετά το θάνατο του Στάλιν το 1953. Είναι, αφενός, η βιογραφική κατάθεση ενός από τους λίγους επιζήσαντες των στρατοπέδων και, αφετέρου, μια ιστορική καταγραφή των ίδιων των γκουλάγκ· αλλά πρωτίστως είναι ένα λογοτεχνικό έργο ασύγκριτης δύναμης, διορατικότητας και πίστης.
Μέσα από τη γραφή του ο Σαλάμοφ θέτει στόχο να απαντήσει στα θεμελιώδη ηθικά ερωτήματα που τον βασάνιζαν στα χρόνια των στρατοπέδων, εκεί όπου μεταξύ άλλων γνώρισε από πρώτο χέρι και τον κόσμο του εγκλήματος όπως πραγματικά είναι, πολύ πιο κακός απ’ ό,τι στο Υπόγειο του Ντοστογέφσκι: «Πώς κάποιος παύει να είναι άνθρωπος; » «Πώς γίνονται οι εγκληματίες ; »
Το 1972, όταν έγραφε τις τελευταίες ιστορίες του, τα στρατόπεδα κατεδαφίζονταν, οι πύργοι φρούρησης και οι στρατώνες ισοπεδώνονταν. «Υπήρχαμε;», ρωτάει ο Σαλάμοφ, και μετά, χωρίς δισταγμό: « Απαντώ: Υπήρξαμε».
Η δεκάδα των ευπώλητων στην κατηγορία Non Fiction
1.Όταν το Σώμα Λέει Όχι
Στο διεθνές bestseller Όταν το σώμα λέει όχι ο Gabor Maté εξηγεί τι είναι το κρυφό στρες, πώς μας οδηγεί σε μια σειρά από ασθένειες – και, το κυριότερο, πώς μπορούμε να θεραπευτούμε. Μπορεί ένας άνθρωπος να πεθάνει –κυριολεκτικά– από μοναξιά; Συνδέονται τα καταπιεσμένα συναισθήματα με το Αλτσχάιμερ; Υπάρχει άραγε η «προσωπικότητα του καρκινοπαθούς»;
Tα σύγχρονα επιστημονικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την αρχαία σοφία: τα συναισθήματα επηρεάζουν καθοριστικά την υγεία μας. Τα καταπιεσμένα συναισθήματα προκαλούν στρες, που με τη σειρά του αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία πολλών παθήσεων.
Ο γιατρός Gabor Maté είναι ειδικός σε θέματα τραύματος, εξαρτήσεων και στρες. Στο έργο του αυτό αντλεί στοιχεία από πρωτοποριακές έρευνες, καθώς και από τις αληθινές ιστορίες ασθενών του, για να εξετάσει τον ρόλο που παίζει το κρυφό στρες στην εμφάνιση μιας σειράς ασθενειών, όπως οι καρδιοπάθειες, ο διαβήτης, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η αρθρίτιδα, o καρκίνος και μια σειρά από αυτοάνοσα. Επιπρόσθετα, ο συγγραφέας προχωρά ένα βήμα παρακάτω παρουσιάζοντας τους 7 Κανόνες της Θεραπείας, που μας οδηγούν από το στάδιο της Αποδοχής σε αυτό της Αυτονομίας.
Με συμπόνια και σοφία, στο βιβλίο αυτό ο Gabor Maté ξαναβάζει στον πυρήνα της ιατρικής τη σύνδεση μυαλού-σώματος και μας δείχνει τον τρόπο ώστε να προφυλάξουμε την υγεία μας.
2.Τάδε έφη Κατερίνα – Κατερίνα Μουστάκα
…Τα πράγματα δεν συμβαίνουν ΣΕ εμάς. Συμβαίνουν ΓΙΑ εμάς…Νευράκια, εγωισμοί, παρεξηγήσεις; Τι είναι πιο σημαντικό: Να έχουμε δίκιο ή να ζήσουμε υγιέστεροι και περισσότερο;…Δεν βλέπουμε τον κόσμο όπως είναι. Βλέπουμε τον κόσμο βάσει της ικανότητάς μας να λειτουργούμε…Γινόμαστε σκληροί για να κρύψουμε πόσο ευαίσθητοι είμαστε στην πραγματικότητα…Δεν χάνουμε ποτέ. Ή κερδίζουμε ή μαθαίνουμε…
Μια πρόσκληση σε ένα ταξίδι, μια περιπλάνηση στον μέσα εαυτό. Ένα οδοιπορικό στο βάθος – που συνήθως αφήνουμε στο ημίφως, αν όχι στο σκοτάδι.
Μικρές αλήθειες που έρχονται εκεί που δεν τις περιμένεις, με τον πιο απρόσμενο τρόπο. Ένα χέρι που απλώνεται και σε καλεί. Ένα ειλικρινές, θαρραλέο, άφιλτρο, άνοιγμα-καλωσόρισμα.
Η πόρτα είναι ανοιχτή. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κρυφοκοιτάξεις μέσα. Και -γιατί όχι;-να εισέλθεις…
3. H Αναδιαμόρφωση του Νεωτερικού Κόσμου 1900-2015 – Μπέιλι Σ.Α. – Αλεξάνδρεια
Γραμμένο από έναν από τους κορυφαίους ιστορικούς της γενιάς του, πρωτοπόρο στη μελέτη της παγκόσμιας ιστορίας, το βιβλίο αυτό επισκοπεί σε εντυπωσιακό εύρος και βάθος την παγκόσμια ιστορία στα πεδία της πολιτικής, της οικονομίας, της κοινωνίας και του πολιτισμού κατά τον μακρύ εικοστό αιώνα. Ο Κρίστοφερ Μπέιλι εντοπίζει, ανάμεσα σε άλλα κρίσιμα φαινόμενα και ιδέες, τις μορφές του κράτους, του κεφαλαίου και της επικοινωνίας ως καταλύτες αλλαγής σε παγκόσμια κλίμακα.
Διερωτάται αν ο πόλεμος υπήρξε πράγματι η κύρια προωθητική δύναμη της ιστορίας του 20ού αιώνα και διερευνά τις αιτίες της επανάκαμψης των τοπικών συγκρούσεων αντί μιας παγκόσμιας σύρραξης μετά το 2000. Και ανατέμνει το αφήγημα της ανισότητας, που έχει συνδιαμορφώσει τις εξελίξεις των τελευταίων εκατό χρόνων. Συμπληρώνει και ολοκληρώνει έτσι τη σφαιρική θεώρηση που εγκαινίασε με το ρηξικέλευθο έργο του Η γέννηση του νεωτερικού κόσμου, 1780-1914. «Όπως με τη Γέννηση του νεωτερικού κόσμου, η αξία της Αναδιαμόρφωσης έγκειται στους τρόπους με τους οποίους ξαναδιαβάζει πολλά γνωστά θέματα. Τοποθετώντας τα σε μια παγκόσμια προοπτική, τους αποδίδει συχνά πολύ καινούργια νοήματα.» –Australian Journal of Politics and History.
4. Μικρά όμορφα πράγματα – Στρέιντ Σέριλ – Keybooks
Μερικές φορές η ζωή είναι δύσκολη: ο σύντροφός σου σε απατά, χάνεις ένα μέλος της οικογένειάς σου, δεν μπορείς να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου. Άλλες φορές, πάλι, η ζωή είναι όμορφη: κάνεις το καλύτερο σεξ της ζωής σου, προσλαμβάνεσαι στη δουλειά των ονείρων σου, βρίσκεις το κουράγιο να γράψεις το πρώτο μυθιστόρημά σου.
Ανάλογες ιστορίες έμπνευσης, θάρρους, αλλά και αγάπης μοιράστηκαν με τη συγγραφέα των best sellers Cheryl Strayed οι αναγνώστες της διαδικτυακής της στήλης «Dear Sugar». Το βιβλίο Μικρά όμορφα πράγματα αποτελεί μια απολαυστική συλλογή επιστολών που θα μπορούσε να είχε γράψει ο καθένας μας, στις οποίες η Strayed απαντά με αισιοδοξία και τρυφερότητα.
Πλούσιο σε χιούμορ, διορατικότητα και απόλυτη ειλικρίνεια, αυτό το «σοφό και συμπονετικό» βιβλίο, όπως το αποκάλεσαν οι New York Times, είναι ένα βάλσαμο για όλα όσα μάς φέρνει η ζωή.
5. Zero Waste – Τρέισι Σίνζια – Ισόρροπον
Στην καθηµερινή µας ζωή συνδέουµε συνήθως την τροφή µας µε την έννοια της ευκολίας: εύκολα προµηθευόµαστε τα τρόφιµα, εύκολα τα καταναλώνουµε, εύκολα τα πετάµε ως απορρίµµατα. Σε αυτό το βιβλίο θα βρείτε µια διαφορετική προσέγγιση του φαγητού, µε πρωτότυπες ιδέες και συνταγές για να φτιάξετε νέα πιάτα, εύγευστα αλλά και ευπαρουσίαστα, από τα περισσεύµατα των τροφών.
Για να µην πετάτε τίποτα στην κουζίνα σας!
6. Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας – Τιμ Μάρσαλ – Διόπτρα
Εάν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο Πούτιν έχει τόσο μεγάλη εμμονή με την Κριμαία, γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν προορισμένες να εξελιχθούν σε πλανητική υπερδύναμη ή γιατί η ισχύς της Κίνας συνεχίζει να εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο, τότε όλες οι απαντήσεις βρίσκονται εδώ.
Η γεωγραφία θέτει όρια στους ηγέτες όλου του κόσμου. Πράγματι, για να κατανοήσουμε τις διεθνείς εξελίξεις χρειάζεται να κατανοήσουμε τον άνθρωπο, τις ιδέες και τα κινήματα… Αλλά αν δεν γνωρίζουμε γεωγραφία, τότε δεν πρόκειται να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα.
To βιβλίο Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας, ένα από τα καλύτερα βιβλία για τη γεωπολιτική σύμφωνα με την εφημερίδα Evening Standard, στρέφει το βλέμμα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, προσφέροντας μια διεισδυτική ματιά σ’ έναν από τους πλέον καθοριστικούς παράγοντες που διαμορφώνουν την παγκόσμια ιστορία. Είναι πια ώρα να ξαναβάλουμε το «γεω-» μπροστά από την «πολιτική».
7. Ένας πολύ γλυκός Θάνατος – Simon de Beauvoir – Μεταίχμιο
Δεν πεθαίνουμε επειδή κάποτε γεννηθήκαμε ούτε επειδή ζήσαμε ούτε από γηρατειά. Πεθαίνουμε για κάποιον λόγο. Το γεγονός ότι ήξερα πως το τέλος της μητέρας μου, λόγω ηλικίας, ήταν κοντά δεν απάλυνε καθόλου την οδύνη και την ένταση της φοβερής έκπληξης : είχε ένα σάρκωμα. Ένας καρκίνος, μια ανακοπή, μια πνευμονική εμβολή είναι τόσο βίαια όσο και το σταμάτημα ενός κινητήρα ενός αεροπλάνου που πετάει. Η περίπτωση της μάνας μου μας καλούσε να είμαστε αισιόδοξοι, αφού, μολονότι ανήμπορη, ακίνητη και μελλοθάνατη, διαβεβαίωνε ότι κάθε λεπτό ζωής είναι ανεκτίμητο…
Η Simone de Beauvoir δεν έγραψε τίποτα πιο συγκινητικό από αυτό το χρονικό του θανάτου της μητέρας της. Η αγωνία των τελευταίων ημερών, οι κλινικοί εξευτελισμοί μιας περήφανης γυναίκας, οι απροσδόκητες αστραπές της αγάπης και της εχθρότητας στις στιγμές της γαλήνης και του παραληρήματος, όλα λέγονται με μια ανελέητη ειλικρίνεια, αλλά και με τον βαθύ ανθρωπισμό που διακρίνει τη μεγάλη Γαλλίδα συγγραφέα.
8. Με την πλάτη στον τοίχο – Ευκλείδης Τσακαλώτος – Θεμέλιο
Δεν είναι εύκολο να αναμετρηθεί κανείς με μια περίοδο τόσο δύσκολη, αλλά και τόσο συναρπαστική, όσο εκείνη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το διάστημα 2015-2019. Να εξηγήσει τα διλήμματα, τις δύσκολες επιλογές, τις επιτυχίες, αλλά και τις αστοχίες.
Το βιβλίο αυτό δεν επιδιώκει να κάνει μια συνολική καταγραφή της πορείας αυτού του εγχειρήματος. Περιορίζεται σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής και στη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές. Είναι ένα βιβλίο πολλών συγγραφέων, που γράφουν σε επικοινωνία μεταξύ τους, όπως ακριβώς δούλεψαν εκείνη την περίοδο. Ένας συλλογικός τόμος που καταπιάνεται με μια σειρά από ζητήματα που διαχειρίστηκε το Υπουργείο Οικονομικών: από τη ρύθμιση του χρέους και την έξοδο από τα Μνημόνια μέχρι τη δημιουργία του λεγόμενου Υπερταμείου, και από τη φορολογική πολιτική μέχρι το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους. Κυρίως, όμως, είναι ένα βιβλίο που αποτυπώνει μια συλλογική προσπάθεια.
Οι συγγραφείς δεν καταγράφουν μόνο την εμπειρία τους, αλλά και τη δουλειά δεκάδων ανθρώπων που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις και στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής. Εμπλέκονται, επίσης, με την κριτική της διαπραγματευτικής τακτικής της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Όντως χρέωσε την Ελλάδα με 80 δις επιπλέον χρέος; Ήταν η αιτία για ένα «τρίτο αχρείαστο Μνημόνιο»; Σκοπίμως υπερφορολόγησε τα μεσαία στρώματα;
Πολλές πτυχές των ζητημάτων που αναδεικνύονται δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό – άλλωστε, η επικοινωνία με τον κόσμο ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ελλείμματα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Αν αυτό το βιβλίο καλύπτει το κενό, αν αναδεικνύει το άγχος της ομάδας να ανταποκριθεί στις ανάγκες εκείνων που τους εμπιστεύτηκαν, αυτό επαφίεται στη ματιά του αναγνώστη και της αναγνώστριας.
Στον τόμο αυτό γράφουν οι: Γιώργος Γερμανός – Αδάμ Καραγλάνης – Μαρία Κουμερτά -Βίκη Κουφορίζου – Δημήτρης Λιάκος – Δημήτρης Παπαγιαννάκος – Έλενα Παπαδοπούλου -Αντώνης Παπαζαχαρίου – Σπύρος Παπακωνσταντίνου – Γιώργος Σταθάκης – ΕυκλείδηςΤσακαλώτος – Χρήστος Τσίτσικας. Πρόλογος Αλέξης Τσίπρας.
9. Η Τουρκία του Ερντογάν – Μπετσέφ Ντιμίταρ – Εκδόσεις Πατάκη
Θυµάµαι την πρώτη φορά που είδα τον Τούρκο ηγέτη να µιλάει δηµοσίως. Ήταν στις 28 Μαΐου 2004: ο τότε πρωθυπουργός εκφωνούσε οµιλία µε τίτλο «Γιατί η ΕΕ χρειάζεται την Τουρκία» στο κολέγιο St John’s στην Οξφόρδη. Δίπλα στην Καλυψώ Νικολαΐδη, µια Ελληνογαλλίδα καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Πολιτικής, και στον εκλιπόντα Geoffrey Lewis, κοσµήτορα Τουρκικών Σπουδών στην Οξφόρδη, ο Ερντογάν υποσχόταν υπερήφανα ότι θα έκανε «τις ευρωπαϊκές αξίες αξίες της Άγκυρας».
Η Ευρώπη, εξηγούσε, δεν ήταν µια «στενά γεωγραφική οντότητα» αλλά µια µετασχηµατιστική ένωση στην οποία η Τουρκία άξιζε να αποκτήσει θέση. Το µήνυµά του, όµως, ήταν ελπιδοφόρο: η Τουρκία είχε βάλει τα δυνατά της για να προχωρήσει σε δηµοκρατικές µεταρρυθµίσεις, να αντιµετωπίσει τα φαντάσµατα του τουρκικού παρελθόντος, να βελτιώσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωµάτων και να επιτύχει οικονοµική ανάπτυξη.
Αυτό το βιβλίο ασχολείται µε όσα άλλαξαν δραµατικά σε σύντοµο χρονικό διάστηµα. Γιατί η Τουρκία υπέκυψε στον αυταρχισµό και γιατί απορροφήθηκε από τον εθνικισµό, που την αποµάκρυνε από τη Δύση. Για πολλούς, η απάντηση είναι απλή: ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν… Στην Τουρκία του Ερντογάν, ο Ντιµίταρ Μπέτσεφ, ειδήµων Διε-θνών Σχέσεων και διδάσκων στο Oxford School of Global and Area Studies, αφηγείται και ερµηνεύει, βήµα προς βήµα, πώς η Τουρκία έχασε την ευρωπαϊκή της προοπτική και υπέκυψε στην αυταρχική πολιτική.
Αν και επικεντρώνεται στην εικοσαετία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εµβαθύνει στο παρελθόν και στη φύση της τουρκικής κοινωνίας, η οποία επέτρεψε τη δηµιουργία του σηµερινού προσωποπαγούς καθεστώτος. “Οξυδερκές και εµπεριστατωµένο, το βιβλίο του Μπέτσεφ δεν εξαντλείται στον εντοπισµό του προβλήµατος, αλλά προτείνει λύσεις”. L.A. Review of Books “Ένα εξαιρετικό βιβλίο από έναν κορυφαίο επιστήµονα”. Gönül Tol, Middle East Institute “Συναρπαστική αφήγηση, εµπεριστατωµένη, ζωντανή, µε προσεκτικά επιλεγµένα παραδείγµατα, ιστορική ανάλυση της πορείας της Τουρκίας από το 1970 ως τις µέρες µας”. Rosa Balfour, Carnegie Europe.
10. Άνθρωποι σε ζοφερούς χρόνους – Χάννα Άρεντ – Eπίκεντρο
ΟΤΑΝ Η ΧΑΝΑ ΑΡΕΝΤ πέθανε τον Δεκέμβριο του 1975, ήταν γνωστή κυρίως λόγω της διαμάχης για τη μελέτη της σχετικά με τη δίκη του Άντολφ Άιχμαν και τη φράση «η κοινοτοπία του κακού». Υπήρχε ένας κύκλος θαυμαστών και κριτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γερμανία που γνώριζαν και το υπόλοιπο έργο της, αλλά δύσκολα θα την κατέτασσε κανείς στους μεγάλους πολιτικούς στοχαστές. Στα χρόνια μετά τον θάνατό της, αυτό το σκηνικό άλλαξε ριζικά.
Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες. Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται με πάθος για το έργο της. Φαίνεται να μην υπάρχει τέλος στα βιβλία, στα συνέδρια και στα άρθρα που επικεντρώνονται στην Άρεντ και στις ιδέες της. Πρόσφατα, οι δημόσιες συζητήσεις και οι αναφορές στην Άρεντ κατέκλυσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γιατί αυτό το αυξανόμενο ενδιαφέρον; Και γιατί ειδικά αυτή η πρόσφατη έκρηξη ενδιαφέροντος για το έργο της; Η διορατική σκέψη της Άρεντ, σχετικά με μερικά από τα βαθύτερα προβλήματα, τις περιπλοκές και τις επικίνδυνες τάσεις της σύγχρονης πολιτικής ζωής ήταν αξιοθαύμαστη. Πολλά από αυτά τα προβλήματα όχι απλώς δεν έχουν εξαφανιστεί, τουναντίον έχουν γίνει πιο έντονα και επικίνδυνα.
Για ηλεκτρονικές παραγγελίες σε όλες τις περιοχές της χώρας, μπείτε στο σάιτ της Greekbooks εδώ.
