Όσο κι αν θέλει κάποιος να εθελοτυφλεί, να πιστέψει ότι σε αυτή τη χώρα δεν ψάχνουμε την παραμικρή αφορμή για να διαλύσουμε έναν άνθρωπο ηθικά, ψυχικά, ενίοτε και σωματικά, αυτό που αντιμετωπίζει ο Λάμπρος Φισφής από χθες, είναι η απόδειξη πως δεν είναι και τόσο αθώες και εν τη ρύμη του λόγου κάποιες φράσεις που λέγονται δημόσια.
Ό,τι και να εννοούσε ο Πάνος Βλάχος με τον σάκο για Γεωργιάδη-Πορτοσάλτε, με έναν τρόπο εξελήφθη από το κοινό του και έφερε ικανοποίηση, ψυχικό οργασμό. Αυτό αποδείχτηκε κι όταν δύο μέρες μετά ο ίδιος αρνήθηκε να πει ξανά τον στίχο και το κοινό ζητούσε να τον πει και ήταν σαν να έχανε μέρος της απόλαυσης του. Και βγήκε ο κ. Τζωρτζάκης και είπε για φίμωση της τέχνης στο Πρωινό του Λιάγκα και η κατάσταση που μύριζε μπαρούτι, έγινε ακόμα πιο μπαρούτι.
Εδώ βέβαια έχουμε να κάνουμε με εμπρηστικές και επιθετικές απόψεις και σε αυτές πάντοτε θα υπάρχει πόλωση και το αντίθετο άκρο θα σπεύσει να απαντήσει, να επιτεθεί, να φιμώσει.
Ο έρμος ο Λάμπρος Φισφής δεν έκανε τίποτε από αυτά. Δεν πήρε κάποια θέση υπέρ του Άδωνι ή του Πορτοσάλτε, δεν είπε κάτι εναντίον του Πάνου Βλάχου, δεν έκανε κάποιον πολιτικό σχολιασμό. Ρωτήθηκε στην εκπομπή του Σεργουλόπουλου και της Μελιτά για αυτόν τον στίχο κι επειδή η ερώτηση αφορούσε στο αν τον θεωρεί χιουμοριστικό, ο Λάμπρος Φισφής είπε το προφανές, ότι δηλαδή δεν είναι χιούμορ, δεν είναι αστείο. Δεν το είπε με την ηθική πλευρά του πράγματος, αλλά με την καθαρά τεχνική. Ούτε είπε πως ο Πάνος Βλάχος δεν έχει χιούμορ. Δεν προσέβαλε απολύτως κανέναν.
Αυτό που είπε ο Λάμπρος Φισφής τόσο μα τόσο ξεκάθαρα, που το εξήγησε ενδελεχώς ακριβώς γιατί ήξερε πως μπορεί να ερμηνευτεί, είναι ότι αυτή η φράση, ο στίχος «μέσα σε έναν σάκο βάλτε Άδωνι και Πορτοσάλτε», δεν είναι αστείο, δεν θα το έβαζες σε μια κωμική παράσταση. Δεν ακούει κάποιος τον στίχο και γελάει, ούτε το κοινό του Βλάχου γέλασε. Μπορεί να ένιωσε μέθεξη, μπορεί να γούσταρε, αλλά δεν το βρήκε αστείο. Απλά ταυτίστηκε με τον στίχο. Το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό ή όχι, ας το κρίνει ο καθένας για τον εαυτό του.
Ο Λάμπρος Φισφής δεν πήρε πολιτική θέση, έκρινε ως κωμικός, αλλά οι τυφλωμένοι δεν κολλάνε σε λεπτομέρειες
Το γιατί υπήρξε τόσος κόσμος που θίχτηκε, σε βαθμό να θελήσει να υποβαθμίσει τον Φισφή ως άνθρωπο και κωμικό, δεν το κατανοώ. Ποιος είναι ο Λάμπρος Φισφής; Αυτό έγραψαν πολλοί με ειρωνεία και υποτίμηση. Ένας από τους καλύτερους κωμικούς στην Ελλάδα, αυτός είναι ο Φισφής. Αν σας αρέσει ή όχι δεν αλλάζει το γεγονός πως είναι. Και δεν αλλάζει και το γεγονός πως ο στίχος του Βλάχου δεν είναι σάτιρα, δεν είναι χιούμορ, είναι ένας στίχος αντίδρασης προς δύο πρόσωπα που ορίζουν πολιτικές ή διαμορφώνουν απόψεις λόγω της θέσης τους.
Αν κάποιος ακούει για κρεμάλες, που έλεγαν το 2011 οι Αγανακτισμένοι, και για σάκους και του έρχεται να γελάσει, τότε είναι χειρότερος από τον Πορτοσάλτε και τον Άδωνι.
Αν διαβάζει κάποιος αυτό που είπε ο Λάμπρος Φισφής – αμφιβάλλω αν μπήκε κανείς στη διαδικασία να διαβάσει ακριβώς όσα είπε και έμειναν όλοι σε έναν τίτλο που ο τίτλος από μόνος το έχει μια επιθετικότητα – και θεωρεί πως ο Φισφής υποστηρίζει τον Πορτοσάλτε και τα βάζει με τον Πάνο Βλάχο, είναι εξίσου επικίνδυνος με αυτούς που θεωρεί επικίνδυνους και θέλει να χώσει σε σάκους και σε κρεμάλες.
Ελπίζω να κατανοεί ο κ. Πάνος Βλάχος πως ο καλλιτέχνης, δεν έχει σημασία τι πρόθεση έχει και τι εννοεί. Άπαξ και απευθύνεται σε ένα κοινό που διατίθεται για χάρη του να «σκοτώσει» προσωπικότητες, στο τέλος της ημέρας εκείνο που μετράει είναι το ακροατήριο. Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Έτσι λέει ένας στίχος της Madonna. Ο ίδιος μπορεί σωστά να λέει ότι ως καλλιτέχνης κοιτάζει να εκφράζει την ψυχή του, δυστυχώς όμως έχει πάνω του την ευθύνη του κοινού του.
Ο κοινός στόχος κοινωνικά, υποτίθεται είναι να σβήσουμε την κρατική αυθαιρεσία, την αίσθηση των κυβερνώντων πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να λογοδοτούν. Αν ο στόχος κάποιων είναι αυτό να συμβεί με κύλισμα στον βούρκο, ας το κάνουν μόνοι τους. Μην πασασύρουν όμως κι όσους δεν έχουν καμία διάθεση και δεν έχουν φταίξει σε τίποτα.
Δεν πείραξε το τοτέμ σας ο Λάμπρος Φισφής. Είπε το αυτονόητο. Δεν έκανε πλάτες σε αυτούς που μισείτε. Είναι κωμικός, γνωρίζει άριστα την τέχνη του χιούμορ, άρα έχει το δικαίωμα και την διαπίστευση για να εκφράσει άποψη στο χιούμορ αυτό καθαυτό και όχι στον αποδέκτη του σκωπτικού και «σατιρικού» σχολίου του Βλάχου.
Το ότι κάποιοι τον σχολιάζουν με εμφανή διάθεση να τον «φιμώσουν», αποτυπώνει εναργώς τις δικές τους προθέσεις και το μότο ζωής τους: όποιος δεν είναι μαζί μας, το στοματάκι του θα ραφτεί.
Δηλαδή αν ο Λάμπρος Φισφής σχολίασε όντως εις βάρος του Πάνου Βλάχου αντί να λέει πως ο συγκεκριμένος στίχος δεν έχει το χιούμορ ως χαρακτηριστικό, αλλά κάτι άλλο, τι θα του είχαν κάνει;
ΥΓ. Πολύ μεγάλη ευθύνη και κακή διαχείριση του καλεσμένου τους από τον κ. Σεργουλόπουλο και την κ. Μελιτά κι ενώ φέρνουν ως παράδειγμα την Αμερική, ο τρόπος που διαχειρίζονται τον Φισφή, είναι σαν να θέλουν να τον εκθέσουν.
