Σημασία δεν έχει μόνο τι κάνεις αλλά και το πώς. Ο Τομ Χάρντι θα μπορούσε να βγάλει σοβαρά λεφτά μέσα από το ζίου ζίτσου – την πολεμική τέχνη των σαμουράι. Να φωνάξει κάποιο μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο ώστε να γυρίσουν ντοκιμαντέρ με ένα fancy τίτλο αυτοβελτίωσης. Να το αναγάγει σε trend στα social media – μία ανάρτησή του θα ήταν αρκετή για να γεννηθεί hype και πλήθη να συρρεύσουν για να δουν μόνο αυτόν. Θα μπορούσε επίσης με ένα του τηλέφωνο να κάνει μεγάλες εταιρείες να τρέχουν ξοπίσω του για να αξιοποιήσουν τη διαφημιστική ευκαιρία, το μέγα potential πιθανών κερδών.

Όμως ο Τομ Χάρντι δεν έκανε τίποτα απ’ τα παραπάνω, ούτε καν το σκέφτηκε. Γιατί αυτό, ήταν μια εσωτερική διεργασία. Μία πάλη πρώτα και κύρια με τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτό το σπορ είναι η προσωπική του λύτρωση. Μέσα (και) από αυτό κατάφερε να ξεπεράσει τους εθισμούς του. Στο αλκοόλ και στο κρακ. Κοντρόλαρε τους δαίμονες που τον έκαναν να πέφτει χαμηλά. Το ζιου ζίτσου, μαζί με την οικογένειά του και την αγάπη του για τα σκυλιά, αυτή είναι η ασπίδα του, η προστασία του από τον κακό του εαυτό.

Μιλώντας ανοιχτά για την αδυναμία, καταρρίπτοντας το κλισέ του άφθαρτου

Τον περασμένο Σεπτέμβριο λοιπόν, εμφανίστηκε σε τουρνουά στο Μίλτον Κέινς σαν να ήταν ένας από τους πολλούς. Το ότι αναδείχτηκε πρώτος στην κατηγορία του (“high-level blue belt” ανδρών 41 ετών και άνω) το έκανε απλώς πιο όμορφο. Καμία διαφορά δεν θα έκανε αν είχε χάσει. Γιατί είναι από τις περιπτώσεις που ισχύει στο απόλυτο το «σημασία έχει η συμμετοχή». Γιατί είναι από τις περιπτώσεις που φροντίζεις να γίνεις καλός σε κάτι απλά και μόνο επειδή έτσι αισθάνεσαι πιο χαρούμενος, πλήρης.

«Ο εθισμός είναι δύσκολο και περίπλοκο πράγμα να το διαχειριστείς, όπως και η ψυχική υγεία. Θέματα που είναι και τα δύο τόσο βαθιά για μένα όσο και πολύ κοντά στην καρδιά μου», το έχει θέσει ο ίδιος ο Τομ Χάρντι. Και ακόμα: «Για μένα, η απλή άσκηση ως χόμπι και προσωπική αγάπη ήταν θεμελιωδώς το κλειδί για την περαιτέρω ανάπτυξη μιας βαθύτερης αίσθησης εσωτερικής ανθεκτικότητας, ηρεμίας και ευεξίας. Δεν μπορώ καν να τονίσω τη σημασία που είχε και τον αντίκτυπο στη ζωή μου».

Η επιτυχία δεν έχει αλλοιώσει την εσωτερική αναζήτηση του Τομ Χάρντι

Το επώνυμό του 45χρονου Άγγλου ηθοποιού μεταφράζεται ως «σκληραγωγημένος» ή «ανθεκτικός», έχει ταυτιστεί με bad-ass ρόλους, action movies. Οι περισσότεροι κρατάνε μόνο την εικόνα του διάσημου και πετυχημένου ηθοποιού. Που έκανε τεράστια επιτυχία μεταξύ άλλων στις ταινίες Inception, Mad Max: Fury Road και Venom ή στο Peaky Blinders. Άλλοι στέκονται κυρίως στο κομμάτι της εμφάνισης, συμπεριλαμβάνεται σχεδόν πάντα τις λίστες με τους πιο σέξι άνδρες της εποχής. Ο ίδιος όμως βάζει σε δεύτερο πλάνο αυτού του είδους την προβολή. Ακριβώς επειδή κάποτε κινδύνεψε να χάσει τα πάντα, αρχής γενομένης από τον ίδιο του τον εαυτό.

Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει και πως δεν επιζητά συνεχώς να είναι πολύ καλός στη δουλειά του. Μετά το Bronson (2008) φάνηκε περίτρανα πως πρόκειται για μια περίπτωση εντελώς έξω από τα συνηθισμένα. Με μοναδική και ιδιαίτερη ενέργεια ως άνθρωπος και επαγγελματίας. Δεν ξέρουμε αν μπορεί να καταθέσει ξανά κάτι τόσο δυνατό όσο το Warrior (2011) ή το Locke (2013). Αλλά ποτέ δεν κάνει κάτι κακό – άντε να συζητήσουμε λίγο το πρόσφατο Καπόνε (2020), κάτι δεν πήγε καλά εν προκειμένω.

Αυτή την περίοδο, δουλεύεται το σενάριο για μια 2η σεζόν του μυστικιστικού και θελκτικά σκοτεινού Taboo (σαν ψέμα μοιάζει μετά από τόσα χρόνια που έχουν περάσει από την 1η , το 2017 βγήκε), ενώ στα προσεχώς είναι και το Venom 3, χωρίς πάντως ακόμα συγκεκριμένη ημερομηνία.

Η φήμη για Τζέιμς Μποντ, η ταύτιση με συγκεκριμένους ρόλους και αυτό που πραγματικά γουστάρει

Ήταν ενδιαφέρον που ο Χάρντι ακούστηκε κάποτε ως υποψήφιος για επόμενος Τζέιμς Μποντ. Θα ήταν μεγάλη αλλαγή στην παράδοση να πάρει αυτό το ρόλο ένας (τόσο) καταξιωμένος ηθοποιός. Είναι ο Bane. Είναι ο Mad Max. Είναι ο Venom. Είναι πασίγνωστος. Δεν είναι δηλαδή κάποιος που περιμένει μια ευκαιρία. Τελικά ήταν απλώς μια φήμη.  

Πολύ καλό για να είναι αληθινό; Η σκοτεινή ιστορία με τις κατηγορίες της Σαρλίζ Θερόν πως η συμπεριφορά του ήταν κακοποιητική απέναντί της στα γυρίσματα του Mad Max, κάνει κάποιους να ζορίζονται πολύ να απαντήσουν θετικά. Καθότι η εποχή απαιτεί πιο politically correct ήρωες ειδικά για ένα ρόλο όπως αυτός που έρχεται από τον παλιό καιρό, του matcho παρελθόν και ζητάει, ενδεχομένως, μια ανανέωση – μεγάλη κουβέντα αυτή, ίσως την κάνουμε άλλη στιγμή.

Και αναρωτιόμαστε κατά πόσο θα του έκανε καλό να έπαιζε τον 007. Ο Χάρντι, μονοδιάστατος δεν είναι, έχει γκάμα, έχει ποικιλία. Αλλά όσο να το πεις, έχει αρχίσει να πέφτει στην παγίδα της επανάληψης. Μπορεί να υποδυθεί και κάτι άλλο πέρα από τον «σκληρό», το ‘χει δείξει. Μόνο που το κοινό δείχνει να προτιμά τη βερσιόν του όπως την ξέρει. Και να επιλέγει να μην τον προσέχει και τόσο αλλού – αναρωτιόμαστε αν κάναμε ένα τεστ πόσοι θα απαντούσαν σωστά, θα θυμόντουσαν δηλαδή, πως έπαιξε στη Δουνκέρκη του Νόλαν ή στο Revenant, πλάι στον Λεονάρντο ντι Κάπριο.

Όμως όπως δείχνει η ενασχόλησή του με το ζίου ζίτσου και κυρίως ο διακριτικός τρόπος με τον οποίο το κάνει, ο Χάρντι κάνει πρώτα από όλα, αυτό που αυτός επιθυμεί. Και σε όσους αρέσει. Στον τάφο του Τζιμ Μόρισον, στο Παρίσι, υπάρχει η εξής επιγραφή, στα ελληνικά να τονίσουμε: «Κατά τον δαίμονα εαυτού». Θα μπορούσαμε να το μεταφράσουμε ως κάνω αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό.

Δεν ξέρουμε αν ο Άγγλος ηθοποιός είναι φαν του θρυλικού τραγουδιστή των Doors, παρότι έχει υπάρξει RocknRolla, είμαστε όμως ως και σίγουροι, πως αυτή τη φράση και θα την επιδοκίμαζε, και θα την υιοθετούσε. Στο κάτω κάτω, (αυτή) είναι η στάση ζωής του.

* Φωτογραφία: Getty Images