Να χαζεύεις, λέει, το κατάλευκο τραπεζομάντηλο και τα ασημένια μαχαιροπήρουνα με τον επίχρυσο σμάλτο, την ώρα που φτάνει η καμπάνα με το γκουρμέ δείπνο και ο σερβιτόρος βγάζει το κρασί από τη σαμπανιέρα για να σερβίρει… Για κάποιους, αυτή είναι η ιδανική ατμόσφαιρα για να απολαύσεις ένα γεύμα, όχι οι ταβέρνες. Για μας, όχι.

Μασαμπούκα. Δεν υπάρχει καλύτερη λέξη να περιγράψει πόσο αγαλλιάζει η ψυχούλα την ώρα που το αυτοκίνητο σταματάει μπροστά σε μια από τις ταβέρνες, ειδικά απ’ αυτές που ειδικεύονται στα μπριζολίδια. Αν, μάλιστα, το πράγμα απαιτεί και μια μικρή εκδρομούλα, κάποια χιλιόμετρα δηλαδή που απαιτείται να κάνεις για να ανοίξει περισσότερο η όρεξη, ακόμα καλύτερα.

Ταβέρνες για μάσα μέχρι τελικής πτώσεως

Οι εξοχικές περιοχές της Αττικής, άλλωστε, είναι ονομαστές για τα μοσχοβολιστά τους κρέατα, επί αιώνες οι βοσκοί-κτηνοτρόφοι έχουν το know how, που λέει ο λόγος. Όποιος λάτρης της μασαμπούκας με μπριζολίδια σέβεται τον εαυτό του έχει ανακαλύψει οπωσδήποτε μια απ’ αυτές τις «εξοχικές» ταβέρνες. Που δεν δίνει σημασία στα γαστριμαργικά φρου-φρου κι αρώματα, αλλά στην ουσία, στο ζουμερό κρεατάκι που το βάζεις στο στόμα και λιώνει και στα κάθε λογής κρεατικά καλούδια, κοντοσούβλια, κοκορέτσια, γαρδούμπες, φριγαδέλια, κλέφτικα και λοιπά.

Ορίστε, λοιπόν, οι δικές μας επιλογές για να μασαμπούκα μέχρι τελικής πτώσεως.

Πιπινιός, Σταμάτα

Αν θέλεις να φας προβατίνα παραδοσιακή στην Αττική, η Σταμάτα είναι από τα must μέρη για να πας. Βρίσκεται στο μενού όλες τις ημέρες, όχι μόνο Κυριακές και επιλεγμένες αργίες, όπως κάνουν άλλες ταβέρνες. Αν ρωτήσεις το προσωπικό, θα σου πουν για τα παϊδάκια τους, που είναι ονομαστά σε όλα τα υπερ-βόρεια προάστια. Το’ χουν βρει με το ψήσιμο, είναι από τα πιο μαλακά που’ χουμε δοκιμάσει.

Αρνάκι σούβλας, κοντοσούβλια, λουκάνικα χωριάτικα και κοκορέτσια στην ημερήσια διάταξη. Υπάρχουν και φιλετάκια χοιρινά λαιμού σχάρας, για τους λίγους που δεν θέλουν να παίξουν φυσαρμόνικα με τα κόκκαλα. Για απόλαυση… long play οι μπριζόλες γάλακτος, τρως, τρως και δεν τελειώνει. Οι τηγανιτές πατάτες είναι σπιτικές, κομμένες στο χέρι, και για την όρεξη υπάρχει μεταξύ άλλων και τρίγωνη τυρόπιτα μούρλια.

Ενίοτε υπάρχει και ζωντανή μουσική, κυρίως τα μεσημέρια της Κυριακής, για όσους μερακλώνουν με κάτι τέτοια. Αλλά είπαμε, τα μπριζολίδια είναι αυτά που ενδιαφέρουν στις ταβέρνες. Και σ’ αυτά δεν παίζονται.

Πιπινιός, Πέππα 1, Σταμάτα τηλ. 210-6216250

Χριστόφορος, Καλύβια

Οι παλαιότεροι το γνώριζαν σαν Βλαχοπούλα, αλλά ο γιος του επιχειρηματία όταν ανέλαβε την επιχείρηση πριν από περίπου 15 χρόνια αποφάσισε να δώσει στην ταβέρνα το δικό του όνομα: Χριστόφορος. Στην περιοχή των Καλυβίων Θορικού, διάσημη επί δεκαετίες για τις ταβέρνες της, υπήρχαν διάφορα χασαπο-ταβερνάκια στο κέντρο του χωριού. Ο Χριστόφορος τα απορρόφησε σχεδόν όλα. Τεράστιο μαγαζί σε όγκο, αλλά με μπόλικο προσωπικό και οργάνωση που δεν σε αφήνει παραπονεμένο, ακόμα και σε ώρες μεγάλης αιχμής.

Τα αρνίσια παϊδάκια είναι η σπεσιαλιτέ του και η προτίμηση των περισσότερων θαμώνων, αλλά όπως κάθε ταβέρνα που σέβεται τον εαυτό της έχει πολλές επιλογές κρεατικών σε υψηλό επίπεδο. Αυτό που δύσκολα θα βρεθεί αλλού είναι το τεραστίων διαστάσεων μπιφτέκι, από μοσχαρίσιο και αρνίσιο κιμά. Ακόμα και οι καλοφαγάδες δυσκολεύονται να το… καταφέρουν μόνοι τους. Το δε αρνί σούβλας Συχνά κάνει την εμφάνισή του στο τραπέζι, σαν κέρασμα! Όταν περνάει η ώρα και δεν καταναλώνεται, κατ’ εντολή του ιδιοκτήτη μοιράζεται στα τραπέζια, λειτουργεί ως μεζές για κάποια κιλά κρασιού ακόμα.

Από τις πιο παραδοσιακές ταβέρνες στην… εξοχή της Αττικής ο Χριστόφορος, λόγω και των σταθερά προσιτών τιμών του. Πολλές φορές μαζεύονται μεγάλες παρέες, πολλές οικογένειες μαζί, οι εικόνες σε γυρνούν στο παρελθόν.

Χριστόφορος, Μιχάλη Καλαβρυτινού 11, Καλύβια Θορικού τηλ. 22990-48266

Κριεκούκης, Μάνδρα

Κριεκούκι στα αρβανίτικα σημαίνει «κόκκινο κεφάλι». Δεν βρήκαμε κανέναν κοκκινομάλλη στο προσωπικό, ούτε στα αφεντικά, αλλά λίγο ενδιαφέρει. Η αρβανίτικη χροιά είναι κάτι παραπάνω από ορατή, όχι μόνο στα ψητά, αλλά και στα ορεκτικά: Η τυροπιτάρα μοιάζει μ’ αυτή της (επίσης με αρβανίτικες επιρροές) Καρύστου και τα τζόλια, τα παραδοσιακά αρβανίτικα ζυμαρικά, θα ανοίξουν την όρεξη μέχρι να φτάσουν τα κρέατα.

Αρνάκι γάλακτος και παϊδάκια, από τα καλύτερα που μπορείς να βρεις σε ταβέρνες στην Αττική. Όλες οι παραλλαγές βρίσκονται στο μενού, με μπριζόλα μοσχαρίσια, αλλά και χοιρινή τεραστίων διαστάσεων, αρκεί να μπορείς να την καταφέρεις. Για τους λάτρεις δε του συκωτιού, από τα καλύτερα που μπορεί να δοκιμάσει κανείς. Δύσκολο κομμάτι το συκώτι, θέλει μαεστρικό ψήσιμο και οι άνθρωποι το’ χουν.

Στο τέλος, για το απαραίτητο «σβήσιμο» από την κρεατίλα, το κατάστημα προσφέρει κέρασμα λουκουμάδες με παγωτό, οι οποίοι γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό από τα τραπέζια (κάποιοι από τους θαμώνες λένε ότι πάνε κυρίως για τους λουκουμάδες, αν είναι δυνατόν…). Λειτουργεί και κρεοπωλείο, για να φέρετε την ταβέρνα σπίτι σας.

Κριεκούκης, Στρατηγού Ν.Ρόκκα 76, Μάνδρα τηλ. 210-5558328

Δημήτρης, Πόρτο Ράφτη

Εδώ θα κάνουμε μια εξαίρεση και θα αναφερθούμε στον… περιβάλλοντα χώρο. Θα καταλάβετε γιατί. Το Πόρτο Ράφτη, ως παραλιακός οικισμός στις ανατολικές ακτές της Αττικής, έχει συνδεθεί από παλιά με φρέσκα ψάρια και θαλασσινά κι όχι με ταβέρνες που ειδικεύονται στα κρέατα. Να, όμως, που υπάρχει περίπτωση να αγναντεύεις τον κόλπο του Πόρτο Ράφτη από κοντά ενώ συγχρόνως έχεις αρπάξει το παϊδάκι με τα δύο χέρια. Αν μη τι άλλο, χρειαζόταν αυτή η επιλογή.

Δημήτρης είναι το όνομα της ταβέρνας, αλλά και του ιδιοκτήτη της, όπως μάλλον θα φανταστήκατε. Μετά από εκπαίδευση σε ταβέρνες των Μεσογείων, έγινε η επιχειρηματική κίνηση στα παράλια. Τα τελευταία χρόνια έγινε και ένα άνοιγμα στα μαγειρευτά, αλλά ο κόσμος πάει εκεί κατά 80% για κρεατικά. Και ξέρει τι κάνει. Το κοκορέτσι, η σπεσιαλιτέ του καταστήματος, παρουσιάζεται στο μενού ως προϊόν φροντίδας «του Δημήτρη Μπολέτση». Από εκεί καταλαβαίνει κανείς πόσο περήφανος αισθάνεται για τη συνταγή… Το κοντοσούβλι, επίσης, θεωρείται τοπ. Κατά τα άλλα, μπριζόλες, κεμπάμπ, κοτόπουλα, αλλά και πατάτες με σως και τυρί, επίσης κάτι που δεν βρίσκεις συχνά σε ταβέρνες αυτού του στυλ.

Φτιάχνει και τυλιχτά το μαγαζί, αλλά αυτό κυρίως απευθύνεται σε κοινό delivery και όχι στους θαμώνες του καταστήματος. Υπάρχει και πάρκινγκ δίπλα, επειδή τις μέρες αιχμής στον παραλιακό δρόμο του Πόρτο Ράφτη οι ελεύθερες θέσεις είναι σπάνιες.

Δημήτρης, Λεωφόρος Γ.Γρέγου 27, Πόρτο Ράφτη τηλ. 22990-88218

3 Αδέρφια, Δερβενοχώρια

Από τεχνικής πλευράς, έχουμε ξεφύγει. Τα Σκούρτα, όπου βρίσκεται η ταβέρνα, είναι ένα από τα Δερβενοχώρια, στα σύνορα Αττικής και Βοιωτίας, οπότε δεν βρίσκονται στα όρια του νομού. Αλλά με τη γεωγραφία θα ασχοληθούμε τώρα ή με την ικανοποίηση του ουρανίσκου στις ταβέρνες;

Στην κεντρική πλατεία του χωριού το μαγαζί, τις μέρες αιχμής έχει τόση κίνηση που τα τραπέζια σχεδόν τη γεμίζουν. Κλασικό περιβάλλον, μωσαϊκό κάτω, ξύλινες καρέκλες, μεγάλα άσπρα πιάτα (από τις μεγαλύτερες μερίδες τζατζίκι που μπορεί να απολαύσει κανείς) και η παράδοση συνεχίζεται στα ψητά. Αρνί σούβλας που τρως και λες να μην τελειώσει. Το μυστικό βρίσκεται στα κάρβουνα, λέει ο ψήστης, αλλά αρνείται να αποκαλύψει κάτι παραπάνω. Κοκορέτσι και εξοχικό δεν υπάρχουν. Στην κυριολεξία. Ειδικά τις μέρες αιχμής εξαφανίζονται από νωρίς, τόσο δημοφιλή είναι. Και λουκάνικο, και προβατίνα, και λουκουμάδες στο τέλος.

Αξίζει η βόλτα. Τα Δερβενοχώρια επλήγησαν από τις πυρκαγιές τον τελευταίο καιρό, αλλά και πάλι υπάρχει αρκετό πράσινο για μια βόλτα μετά το φαγητό, για τη χώνεψη.

3 Αδέρφια, Σκούρτα Βοιωτίας τηλ. 22630-31289