Από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας, κυρίως λόγω Instagram, έχει ξεκινήσει το περίφημο κίνημα #Freethenipple, η προσπάθεια δηλαδή των γυναικών και όσων τις στηρίζουν, να γίνει νόμιμη η θηλή στις αναρτήσεις και να μην τρώει μπαν μια φωτογραφία επειδή φαίνεται η γυναικεία θηλή. Άρα, να ισχύει για τις γυναίκες ό,τι και για τους άντρες που μπορούν να δείξουν με άνεση το γυμνό στήθος τους δίχως να βάλουν κάποιο blur.
Κι ενώ λοιπόν αυτός ο αγώνας είναι διαρκής και δεν έχει καταφέρει να κερδίσει, δεν έχει έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα, και βλέπουμε συνεχώς αναρτήσεις να μπανάρονται από το Instagram, την ίδια στιγμή, στον αναλογικό κόσμο, στην πραγματική ζωή, διακινείται μια αντίληψη πως αν ένα περιοδικό έχει εξώφυλλο που δείχνει γυμνό στήθος, είναι εκ των πραγμάτων «τσόντα» και στόχος του είναι η αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος.
Κάπως αντιφατικό, δε νομίζετε;
Το πιο μη αποδεκτό είναι πως και τις δύο συγκρουσιακές απόψεις, τις έχουν τα ίδια άτομα. Οι ίδιες γυναίκες ή άντρες που θα πουν «η γυναίκα πρέπει να μπορεί να δείξει τη θηλή της», είναι οι ίδιοι που θα μιλήσουν με όρους πορνό για ένα εξώφυλλο όπου μια γυναίκα δείχνει το γυμνό της στήθος.
Στο κεφάλι τους όλα είναι τσουβαλιασμένα και δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να δουν ποιο είναι τελικά το αισθητικό αποτέλεσμα. Το ότι θα υπάρχουν πάντα αποδέκτες μιας εικόνας που θα την σεξουαλικοποιούν και με χυδαίο τρόπο, δεν μπορεί να καθορίζει το πώς θα λειτουργήσουμε. Είναι σαν να λέμε ότι επειδή υπάρχουν βιαστές, δεν πρέπει να ξαναβγεί μια γυναίκα με μίνι φούστα.
Δεν ξέρω πόσο φταίει ότι έχουμε εθιστεί σε μια κουλτούρα του πορνό, όπως μας είχε πει η Ειρήνη Χειρδάρη στο 3ο τεύχος του Nitro, αλλά νομίζω ότι πρέπει να ξεκολλήσει ο αναγνώστης και ο εκάστοτε διαφημιζόμενος ή όποιος εμπλέκεται σε αυτή την εξίσωση, από τη λογική πως το γυμνό είναι συνώνυμο του αίσχους και της ξεδιαντροπιάς.
Τόσα περιοδικά στο εξωτερικό κάνουν γυμνές φωτογραφίσεις, τόσες διάσημες θα δείξουν τα οπίσθια ή το στήθος τους και κανείς δε θα γυρίσει να πει «α, εγώ δε δίνω λεφτά να διαφημιστώ δίπλα σε έναν κώλο». Το ακριβώς αντίθετο. Είναι τιμή τους να βρίσκονται ως brand δίπλα στις καμπύλες της Jennifer Lopez.
Σε μια εποχή υποτίθεται απελευθέρωσης, διακατεχόμαστε από έναν…απελευθερωτικό πουριτανισμό και ξαφνικά μας ενοχλεί να δείξει μια γυναίκα το στήθος της σε έντυπο ή σάιτ. Αν το δείξει στο Instagram και ανεβάζει και κανένα ακτιβιστικό τσιτάτο, τότε αρχίζουν τα «you go girl» και «μπράβο κοπέλα μου, άντε πια με την πατριαρχία».
Αν κάνει ακριβώς το ίδιο σε έντυπο, το έντυπο είναι σεξιστικό και η κοπέλα είναι ελαφρών ηθών ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Δύο αντίθετες απόψεις από τους ίδιους ανθρώπους. Αυτό είναι το εξωφρενικό. Να υποστήριζαν το ίδιο σε κάθε περίπτωση, θα ήξερες πώς να αντιδράσεις. Εδώ όμως, δεν έχεις καν το δικαίωμα να σε ακούσουν, να εξηγήσεις πως δεν ήθελες να δώσεις δουλειά για το σπίτι σε διάφορους, αλλά ήθελες να κάνεις κάτι αρτιστίκ με ένα γυμνό σώμα στο επίκεντρο.
Κι όλο αυτό πηγάζει από την εξαντλητικά συνεχή ανικανότητα να κατανοήσουμε πως δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσικό από ένα γυμνό σώμα, ασχέτως του φύλου.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Τι το κακό είπε στον Ιρανό αριστεύσαντα η Ελένη Μενεγάκη και έπεσαν να τη φάνε..;
Γιατί ο Mente Fuerte είναι ο λόγος να μην τσουβαλιάζουμε όλους τους ράπερ