Συμβαίνει κάθε μα κάθε χρόνο, σε βαθμό που έχει γίνει κουραστικό. Κάθε φορά που ξεκινάει το Survivor, αρχίζει και μια κουβέντα για το tv trash, για την ακαταλληλότητα των ριάλιτι, για το ότι τα κανάλια επενδύουν στην ανθρώπινη υποβάθμιση και όλα αυτά τα γραφικά και κλισέ που λέγονται και γράφονται κάθε, μα κάθε φορά.

Υπάρχει προφανώς μια ανάγκη από αρκετές ιστοσελίδες να γράψουν κάτι απλά για να το γράψουν κι επειδή δεν έχουν καμία άλλη ιδέα και έμπνευση, βουτάνε στην κλασική δεξαμενή και πιπιλάνε την ίδια καραμέλα.

Πάνε δηλαδή να κρίνουν ένα ριάλιτι που βρίσκεται στην 7η σεζόν της στην ελληνική τηλεόραση και που είναι το μοναδικό που διατηρεί τη σπίθα των ριάλιτι ζωντανή, με όρους ποιότητας. Γιατί; Υποσχέθηκε ποτέ το Survivor ή η παραγωγή του ότι θα δούμε τον Ταρκόφσκι των ριάλιτι; Είναι κάποια ρηξικέλευθη τοποθέτηση το να λέμε πως οι άνθρωποι ευτελίζονται μέσα από αυτό το προϊόν;

Οκ, η επανάληψη δείχνει σταθερότητα, η επανάληψη υπενθυμίζει, αλλά σε αυτή την περίπτωση η επανάληψη των κλισέ είναι απλώς κουραστική. Όλα τα επιχειρήματα κατά του Survivor και της παρουσίας του στην τηλεόραση, είναι επιχειρήματα που θα είχαν μια αξία το 2018, το 2019, άντε και το 2020. Σήμερα, τόσα χρόνια μετά, κι ενώ έχουν μεσολαβήσει πόσα ακόμα ριάλιτι, υποφερτής αισθητικής (GNTM, MasterChef) ή ανυπόφορης (Love Island, Big Brother), το να καθόμαστε να συζητάμε για το τι είναι ριάλιτι, είναι ένδειξη έλλειψης επιχειρημάτων.

Να το δούμε όμως και καθαρά επιχειρηματικά. Στον ΣΚΑΪ έχουν αστοχήσει με οποιαδήποτε προσπάθεια επένδυσης στη μυθοπλασία, έχουν αστοχήσει, με την ψυχαγωγία εν γένει, και κάθε χρόνο το Survivor είναι το αποκούμπι τους. Τι ακριβώς θα κάνατε στη θέση των επικεφαλής, των υπεύθυνων προγράμματος; Θα το απορρίπτατε ενώ είναι μια σταθερά για να ανέβει λίγο ο μέσος όρος του καναλιού και να έρθουν και κάποια χρήματα; Θα είχατε απολυθεί στην πρώτη μέρα και θα σας είχαν αντικαταστήσει κάποιοι που θα επέλεγαν το Survivor.

Αν υπάρχει ένα ίχνος σχετικά επαρκούς κριτικής, είναι ως προς τους ανθρώπους που επιλέγουν να πάνε. Αλλά κι εκεί, αν αφήσουμε στην άκρη την έμφυτη τάση κάποιων ιστοσελίδων για λαϊκισμό και για εμπορευματοποίηση της ηθικής τους, τι μπορείς να πεις σε ανθρώπους που ήταν κάποτε celebrities, που έχουν εκπέσει, που θέλουν να κερδίσουν χρήματα; Τι μπορείς να πεις στους Μαχητές που θέλουν να καλύψουν οικονομικές δυσχέρειες της ζωής τους ή σε πιτσιρίκια που έχουν μάθει τα τελευταία 5-6 χρόνια πως το Survivor είναι η πόρτα που θα ανοίξουν για να φτιάξουν τη ζωή τους;

Να κριθεί το Survivor ως ριάλιτι κι όχι ως διάλεξη για τον στρουκτουραλισμό της Σοβιετικής Ένωσης

Δείτε για παράδειγμα κάποιους παίκτες του Survivor από περασμένες σεζόν που δεν έφτασαν καν πολύ μακριά, που δεν έμειναν αξιομνημόνευτοι στο κοινό, άρα, θεωρητικά, η μπογιά τους θα έπρεπε να έχει περάσει. Αρκετοί βλέπεις να κάνουν στα social αναρτήσεις εμπορικού περιεχομένου και να «πουλάει» κάπου το όνομά τους, να κερδίζουν εύκολο χρήμα. Κι αυτό δε μπορεί να το κατηγορήσει κανείς στον άλλον, ιδίως όταν δεν ξέρει τι έχει βιώσει για να φτάσει σε αυτές τις επιλογές.

Επομένως, οποιαδήποτε κουβέντα γίνεται για το Survivor με όρους ηθικής και αξιοπρέπειας, είναι παντελώς άτοπη, ιδίως από τη στιγμή που γίνεται πάντα μετά την πρεμιέρα. Γιατί δεν γίνεται μήνες πριν; Μα γιατί μετά την πρεμιέρα γίνεται trend στο Twitter και τη Google και οι ιστοσελίδες θέλουν να γράψουν κάτι που, πιστεύω ακράδαντα, ότι δεν το πιστεύουν απόλυτα, αλλά δεν έχουν και καμία άλλη ιδέα.

Αυτό είναι το Survivor, αυτή είναι η φύση του, όποιος θέλει να το δει, το βλέπει, όποιος δεν θέλει, δεν το βλέπει. Και στον ΣΚΑΪ θα κρίνουν αν θα το έχουν ανάλογα με τα νούμερα και τα έσοδα. Είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις τα κανάλια και πρώτο τους μέλημα είναι να μην έχουν χασούρα, όχι να εξυπηρετούν την ανάγκη του οποιουδήποτε για κουλτούρα και υψηλή διανόηση.

Το μόνο που μπορούμε να πούμε για το Survivor είναι ότι για τη φύση του δεν έχει στηθεί σωστά φέτος και αυτό φαίνεται και στην τηλεθέαση, που είναι πτωτική, πριν καν ακόμα επιστρέψει η μυθοπλασία από τη χριστουγεννιάτικη παύση της.