Σαν σήμερα, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1946, γεννήθηκε ο Φαρόκ Μπουλσάρα. Ο άνθρωπος που στην πορεία μάθαμε ως Φρέντι Μέρκιουρι. Ο ιδιαίτερος άνθρωπος, ο τραγουδιστής με τη φωνή που ταξίδευε στις οκτάβες, ο διασκεδαστής, ο leader των «Queen», ένας από τους ανθρώπους που άλλαξαν τη μουσική προς το ωραιότερο, το πιο ενδιαφέρον, που τρύπησε τα στεγανά, που πειραματίστηκε ανάμεσα στην ποπ, το ροκ, το ροκ’εν’ρολ, τη ντίσκο, την κλασσική μουσική, τα πάντα.

Πώς θα ήταν άραγε η μουσική αν δεν είχε φύγει από τη ζωή το Νοέμβριο του 1991, νικημένος από το AIDS, «κληρονομιά» μιας ζωής άστατης και ατίθασης, γεμάτης διαφορετικούς εραστές σχεδόν κάθε βραδιά χωρίς καμία προφύλαξη, ατέλειωτων οργίων και πάρτι γεμάτων ναρκωτικά;

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά – πιθανότατα όμως θα μας είχε αφήσει μια πολύ μεγαλύτερη μουσική κληρονομιά, θα είχε κάνει πράγματα που θα ευχαριστούσαν εκείνον και ακόμα περισσότερο εμάς, θα είχε πειραματιστεί με κάθε είδος μουσικής που θα του έκανε «κλικ», θα είχε συνεργαστεί με τους μουσικούς που θα είχαν πράγματα να του πουν και θα ήταν ένας «γεμάτος» και «χορτάτος» άνθρωπος. Θα ήταν 77 ετών. Δυστυχώς, «έφυγε» μόλις στα 45 του, αφήνοντάς μας σπουδαία τραγούδια και ακόμα ωραιότερες ιστορίες.

Φρέντι Μέρκιουρι: Όταν έβγαλε βόλτα ινκόγκνιτο την Πριγκίπισσα Νταϊάνα

Ο Φρέντι, η Νταϊάνα, ο κωμικός Κένι Έβερετ και η ηθοποιός Κλιό Ρόκος ήταν αραχτοί στο σπίτι, έπιναν σαμπάνια κι έβλεπαν τα «Χρυσά Κορίτσια» σε επανάληψη. Οι τρεις καλλιτέχνες, είχαν κανονίσει να βγουν το βράδυ, η Νταϊάνα, συνήθως έγκλειστη στη «χρυσή φυλακή της» λαχταρούσε να τους κάνει παρέα, αλλά ήξερε πως αν την αναγνώριζαν, το σκάνδαλο θα ήταν τεραστίων διαστάσεων.

Ο Μέρκιουρι, που γενικά δεν λογάριαζε ούτε θεούς, ούτε δαίμονες, αποφάσισε ότι «το κορίτσι αυτό, αξίζει ένα βράδυ διασκέδασης»: της φόρεσε ένα στρατιωτικό τζάκετ, ένα καπέλο κι ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου και την πήρε μαζί του σε ένα γκέι μπαρ του Νότιου Λονδίνου, το «Roayl Vauxhall Tavern» – αυτό το «Royal» στο όνομα του μαγαζιού, ήταν μια όμορφη ειρωνεία…

Όταν μπήκαν στο κλαμπ, η Νταϊάνα φυσικά ανησυχούσε ότι θα την αναγνωρίσουν. Ο Φρέντι όμως φρόντισε να μην ασχοληθεί κανείς με αυτήν, καθώς τράβηξε πάνω του όλα τα βλέμματα και όλη την προσοχή, κάνοντας τα γνωστά θεατράλε του πομπώδη πράγματα. Το αποτέλεσμα; Εκείνη να περάσει απαρατήρητη, να χαλαρώσει, να χορέψει, να πιει τα ποτά της και να νιώσει – επιτέλους – σαν ένας «κανονικός άνθρωπος»…

Φρέντι Μέρκιουρι: Το beef με τον Σίντ Βίσιους

Δεν ήταν ποτέ απαραίτητο να συμπαθιούνται μεταξύ τους οι μεγάλοι σταρ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άλλωστε, ήταν η αμοιβαία αντιπάθεια και «ξινίλα» που υπήρχε ανάμεσα σε Φρέντι Μέρκιουρι και Ντέιβιντ Μπόουι, όταν ηχογράφησαν το υπέροχο «Under Pressure»: όχι απλά φαγώθηκαν κατά τη διάρκειά της συνύπαρξής τους, μην καταφέρνοντας να τιθασεύσουν τα τεράστια «Εγώ» τους, αλλά συνέχισαν να φαγώνονται ακόμα και στο post – production, έχοντας διαφορετική αντίληψη για το πώς έπρεπε να είναι η τελική μορφή του τραγουδιού.

Μια ανάλογη περίπτωση είχαμε και το 1977, όταν οι «Queen» και οι «Sex Pistols» ηχογραφούσαν κάτω από την ίδια στέγη, στα «Wessex Sound Studios» στο Βόρειο Λονδίνο. Οι «Queen» δούλευαν πάνω στο άλμπουμ «News of the World», οι «Sex Pistols» πάνω στο «Never Mind the Bollocks». Ο Σιντ Βίσιους, όταν «τράκαρε» τον Μέρκιουρι μέσα στο κτίριο, του είπε: «Είσαι ο Φρέντι Μέρκιουρι, σωστά; Αυτός που έχει φέρει το μπαλέτο στη μουσική και το προσφέρει στον κόσμο;».

Ο Μέρκιουρι δεν μάσησε: «τον αποκάλεσα απαξιωτικά Simon Ferocious ή κάτι ανάλογο κι όταν τον είδα να στραβώνει του είπα “θα κάνεις κάτι γι’ αυτό;”», είπε μερικά χρόνια αργότερα σε μια συνέντευξη. Επιπλέον, ο Μέρκιουρι σχολίασε μάλλον κοροϊδευτικά τις γρατζουνιές πάνω στο σώμα του Βίσιους και κάπως έτσι τον έβαλε στη θέση του. Φίλοι δεν έγιναν προφανώς ποτέ, η αντιπάθεια του ενός προς τον άλλον μεγάλωσε, αλλά τουλάχιστον έβαλαν τα όριά τους.

Φρέντι Μέρκιουρι – Μάικλ Τζάκσον: μια συνεργασία που ναυάγησε άδοξα

Λίγοι γνωρίζουν ότι το 1983, ο Μάικλ Τζάκσον που ήταν το πιο hot όνομα της εποχής λόγω του «Thriller», ήταν να κάνει ντουέτο με τον Φρέντι Μέρκιουρι. Θεωρήθηκε – και ήταν – μια φανταστική ιδέα, τρία τραγούδια είχαν γραφτεί, είχαν γίνει demo, όλα έμοιαζαν τέλεια. Μέχρι που ο Μάικλ Τζάκσον είχε τη φαεινή ιδέα να κουβαλήσει στο στούντιο… ένα λάμα! Κάτι που δεν άρεσε καθόλου μα καθόλου στον Μέρκιουρι…

Από την άλλη πλευρά και ο Μάικλ Τζάκσον είχε κάποια παράπονα από τον Μέρκιουρι και συγκεκριμένα από την «άτακτη μύτη» του τραγουδιστή των «Queen». Ήταν η περίοδος όπου ο Μέρκιουρι δεν έκανε απλά χρήση κοκαϊνης αλλά κατάχρηση, σνιφάροντας κυριολεκτικά όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν. Όλη αυτή η κατάσταση δεν άρεσε καθόλου στον Τζάκσον και κάπως έτσι οι δυο τους δεν τραγούδησαν ποτέ μαζί.

Όσο για τον εθισμό του Μέρκιουρι, ο Έλτον Τζον, που επίσης εκείνη την περίοδο έκανε πολλές παρόμοιες «αταξίες», έχει πει για τον Μέρκιουρι: «ο Φρέντι πραγματικά με έβαζε κάτω τότε, πράγμα που δεν ήταν και πολύ εύκολο να το κάνει κάποιος. Μπορούσαμε να παρτάρουμε για συνεχόμενες μέρες και στις 11 το πρωί, να είμαστε ακόμα όρθιοι, με την ίδια ενέργεια λόγω κόκας».

Μέρκιουρι και «Star Wars» είχαν κόντρα

Είναι 1978. Στο τραγούδι «Bicycle Race», ο Μέρκιουρι αποδομεί τις ταινίες που είχαν κάνει τεράστιο σουξέ εκείνη την εποχή, τραγουδώντας: «Jaws was never my scene / And I don’t like Star Wars». Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στα σόου του 1979 και 1980, έβαλε στα live των «Queen» ένα μάλλον χαζό σκετσάκι, όπου έβγαινε πάνω στους ώμους ενός ανθρώπου που φορούσε τη στολή του Νταρθ Βέιντερ, μερικές φορές χωρίς ο ίδιος να φοράει σχεδόν τίποτα, παρά μόνο ένα σορτσάκι.

Μια φορά μάλιστα, ήταν στην πλάτη του Νταρθ Βέιντερ, φορώντας ένα t-shirt του «Flash Gordon» (οι «Queen» άλλωστε είχαν ντύσει μουσικά την ταινία), σφίγγοντας τη γροθιά του στον αέρα και τραγουδώντας στη συνέχεια το «We Will Rock You».