Έφτασα να αλλάξω δεκαετία στα χρόνια ζωής μου για να επισκεφθώ την Πάρο, την οποία βέβαια δεν είχα σχεδόν ποτέ στις προτιμήσεις μου για καλοκαιρινές διακοπές. Τη σνόμπαρα διαρκώς. Τη μοναδική φορά που βρέθηκα στο λιμάνι του νησιού, ήταν για να περάσω απέναντι, στην Αντίπαρο. Να, όμως, που «το μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες», ήρθε και έσκασε στα μούτρα μου για ακόμη μια φορά.

Κι αυτό γιατί το πλοίο με έβγαλε στην Πάρο, και συγκεκριμένα στην Παροικία για τις ανάγκες ενός τουρνουά, αλλά περισσότερο το βίωσα ως διακοπές. Σου το βγάζει το νησί αυτό το vibe. Οι ντόπιοι, οι παραλίες, η νυχτερινή διασκέδαση, όλα συμβάλλουν στο να κάνουν την Πάρο το μέρος που θα ξαναπήγαινα εύκολα. Ειδική μνεία εδώ, στους ανθρώπους που περάσαμε το τριήμερο μαζί, διότι έβαλαν εξίσου το ληθαράκι τους για να φύγουμε από το νησί έχοντας γεμίσει με στιγμές.

Λεύκες: Το χωριό που ο χρόνος σταματά

Λεύκες

Αφήνω στην άκρη την Παροικιά και τη Νάουσα (η οποία χτυπάει δυνατά το βράδυ και έχει μια ωραία γραφικότητα), και καταπιάνομαι με ένα χωριό που όπου κι αν γυρνούσαμε, μας έλεγαν πως πρέπει να πάμε οπωσδήποτε. Ονομάζεται Λεύκες και βρίσκεται μόλις 15 λεπτά μακριά από την Παροικιά κι άλλα 15 από την Χρυσή Ακτή, τη δημοφιλή παραλία του νησιού που είναι ιδανική για windsurf και kite.

Ξεκινώντας από την πλατεία αφήνεις τον εαυτό σου να χαθεί στα στενά. Αξίζει να το περπατήσεις το χωριό όλο, να πλουτίσεις με ομορφιά τα μάτια σου, να κάνεις φωτοσούτινγκ στις μπλε πόρτες, στα μπλε παράθυρα, στα λευκά σοκάκια και να βιώσεις το καλοκαίρι όπως πρέπει. Γενικά, οι Λεύκες είναι φοβερά ινσταγκραμικό μέρος και πολύς κόσμος είναι με μια κάμερα στα χέρια.

Λέγεται πως το χωριό ήταν κάποτε η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού, ενώ όπως συνέβαινε με τα περισσότερα μέρη στην Ελλάδα, έτσι και οι Λεύκες χτίστηκαν σε λόφους για προστασία από τους πειρατές. Υπάρχουν αρκετές εκκλησία όπως στα περισσότερα νησιά, με εκείνη της Αγίας Τριάδας να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε όλο το νησί. Χτίστηκε το 1830 και η σημερινή της εικόνα είναι έτσι από το 1835.

Τα σπίτια έχουν το παραδοσιακό νησιώτικο στυλ, άσπροι τοίχοι δηλαδή με βουκαμβίλιες και φυτά, ενώ θα βρεις αρκετά μαγαζάκια με τουριστικά, κοσμήματα και ούτω καθεξής.

Για πορτοκαλόπιτα στην Ωραία Πλατεία και ελληνικό καφέ στο Καφενείο της Μαριγώς

Περπατώντας στα στενά θα βρεθείς σε μια πλατεία, όπου εκεί υπάρχει και το καφέ Η Ωραία Πλατεία. Ο σερβιτόρος είναι τόσο ευγενικός που αξίζει να μιλήσεις μαζί του, ενώ οπωσδήποτε πρέπει να πάρεις την πορτοκαλόπιτά του. Αν και όλα τα σιροπιαστά είναι ωραία, η πορτοκαλόπιτα έδωσε ρέστα.

Λεύκες

Αν θέλεις να το ζήσεις ακόμα πιο παραδοσιακά, τότε πρέπει να πας στο Καφενείο της Μαριγώς, που αν μη τι άλλο πιες έναν ελληνικό καφέ. Άφησε κινητό στην άκρη και εκτίμησε το μέρος.

Για καλό φαγητό στον Κλαρίνο

Είναι σχεδόν στην αρχή του χωριού, από το σημείο που ξεκινάει το περπάτημα δηλαδή και έχει, εκτός από την όμορφη θέα, ωραία πιάτα της ώρας. Κόκορας κρασάτος και λεμονάτο ας μπουν στην λίστα σου, αν ποτέ βρεθείς στις Λεύκες και θέλεις να φας κάτι πραγματικά καλό.

Η Πάρος είναι από τα νησιά που δίνουν πολλά περισσότερα από τη διασκέδαση στο διάσημο Barbarossa και γενικά το ξενύχτι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες στη Νάουσα. Μην παραλείψεις να επισκεφθείς επίσης τον Φάραγγα, μια παραλία με κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, την πιο διάσημη του νησιού που όλοι οι ντόπιοι θα σου προτείνουν.

Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:

Γαλαζοπράσινα νερά, αίσθηση Καραϊβικής και νορμάλ τιμές για κράτηση τον 15αυγουστο: Αυτό το νησί είναι η καλύτερη επιλογή

Το νησί-έκπληξη των Δωδεκανήσων που αποτελεί πλέον top και αρκετά ακριβό προορισμό διακοπών

Mesogheo: Το μέρος που έχει άρωμα Ελλάδας στο γραφικό χωριό Melizzano της Ιταλίας