Thunderbolts* ή New Avengers; Η Marvel ξεκίνησε με το πρώτο, μα λίγα 24ωρα μετά την κυκλοφορία της ταινίας στις αίθουσες, κατέληξε στο δεύτερο, που εξ αρχής αυτό ήταν το πλάνο της. Έχουμε, με λίγα λόγια, τους νέους Avengers, τη νέα κεντρική ομάδα στο MCU, στο ξεκίνημα της 5ης φάσης του κινηματογραφικού σύμπαντος, αυτοί γύρω από τους οποίους θα ενωθούν όλα τα υπόλοιπα franchises για να αντιμετωπίσουν τον Dr. Doom του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιο στην ταινία Avengers: Doomsday.
Με τις πρώτες συστάσεις της νέας ομάδας να έγιναν το 2021 στην ταινία Black Widow, με την αδερφή της Γελένα και τον πατέρα της, τον Red Soldier, να είναι μεταξύ των μελών, στο Thunderbolts* έχουμε την αυγή της νέας εποχής.
Ο, για λίγο, Captain America του Τζον Γουόκερ που είδαμε στη σειρά του Disney+ “Falcon and the Winter Soldier”, η Ghost (εντάξει, αυτή την είδαμε το 2018 στο 2ο Ant-Man) και ο μόνος συνδετικός κρίκος με το παρελθόν, ο Μπάκι Μπαρνς, είναι η πεντάδα των Avengers, παρέα με τον Μπομπ, ο οποίος έχει υπερδύναμη μέσα του, που, όμως, είναι γεμάτη σκοτάδι και μέχρι να μπορέσει να την τιθασεύσει, δεν είναι υπερήρωας.
Η πλοκή της νέας ταινίας της Marvel
Στο Thunderbolts*, βλέπουμε τη Γελένα στο μετά τον θάνατο της Νατάσα, της Black Widow, της αδερφής της, να αναλαμβάνει μυστικές αποστολές για χάρη της Βαλεντίνα Αλέγκρα ντε Φοντέιν, η οποία όμως έχει ένα σκοτεινό σχέδιο.
Στέλνει τη Γελένα σε μια εγκατάσταση όπου γίνονταν πειράματα σε ανθρώπους για να δημιουργηθεί ο απόλυτος υπερήρωας, σε μια προσπάθεια να κρύψει τα ίχνη των παράνομων δραστηριοτήτων της. Μέρος αυτών είναι και η Γελένα, αλλά και οι έτεροι μισθοφόροι της, δηλαδή ο Γουόκερ, η Ghost και η Taskmaster. Αυτούς τους 4 τους έχει στείλει στην ίδια εγκατάσταση με στόχο να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον. Είναι τα απομεινάρια που μπορεί να εκθέσουν τη Βαλεντίνα, η οποία περνάει από ακρόαση από τη Γερουσία για καθαίρεση.
Η Taskmaster είναι το μόνο θύμα, αφού οι έτεροι 3 καταλαβαίνουν την πλεκτάνη και, μετά την απροσδόκητη εμφάνιση του Μπομπ, ο οποίος δεν έχει ιδέα πώς βρέθηκε εκεί, ψάχνουν τρόπο να βγουν από το κλειδωμένο εργαστήριο, που η Βαλεντίνα δίνει εντολή να μπει σε κατάσταση αυτοκαταστροφής με πυρκαγιά.
Αφού βγαίνουν στο τσακ, έρχονται αντιμέτωποι με έναν στρατό που έχει στείλει η Βαλεντίνα για να τους σκοτώσει, κι ενώ η Γελένα, ο Γουόκερ και η Έιβα (Ghost) καμουφλάρονται για να φύγουν, ο Μπομπ δέχεται τα πυρά και εκεί ξεδιπλώνεται η ανεξέλεγκτη υπερδύναμή του και καταλαβαίνουν όλοι ότι το πείραμα της Βαλεντίνα πέτυχε.
Με την προσθήκη του Μπάκι και του Red Soldier, η νεώκοπη πεντάδα θα κατευθυνθεί στον πύργο του Τόνι Σταρκ, που ανήκει στην Βαλεντίνα, για να προλάβουν πριν χειραγωγήσει τον Μπομπ και τον στρέψει εναντίον τους. Ο Μπομπ είναι ένας άνθρωπος που έχει περάσει πολύ άσχημα παιδικά χρόνια, δεν έχει φίλους, δεν έχει τίποτα στη ζωή. Βρέθηκε κάπου στη Μαλαισία, όπου ήταν το εργαστήριο, αναζητώντας ναρκωτικά και δέχτηκε να γίνει πειραματόζωο. Και το πείραμα, στην ένωση με αυτό το σκοτάδι που κουβαλάει, γέννησε κάτι τρομακτικό.
Όταν ο Μπομπ καταλαβαίνει το σχέδιο της Βαλεντίνα, από έγχρωμος γίνεται μια ανίκητη σκιά που καλύπτει τη μισή Νέα Υόρκη και εξαφανίζει τους ανθρώπους στις προσωπικές τους σκιές, στα δωμάτια των φόβων και των τραυμάτων τους.
Η Γελένα, που ήταν η μόνη που φέρθηκε αρχικά με ευγένεια στον Μπομπ, θα βουτήξει στο σκοτάδι του Sentry, της σκοτεινής μορφής του, και θα τον αναζητήσει για να μπορέσει να τον επαναφέρει στο φως. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη μάχη των νέων Avengers, να γίνουν μια ψυχή, μια σκέψη και να βοηθήσουν τον Μπομπ. Για να το πετύχουν, θα πρέπει να περάσουν από πολλά υποσυνείδητα δωμάτια πόνου.
Αξίζει όλο αυτό το hype;
Η Marvel εγκαινιάζει με αυτή την ιστορία την επόμενη φάση της και από την πρώτη στιγμή, ο κόσμος έκανε λόγο για την καλύτερη ταινία της Marvel από το Endgame και μετά. Ο ενθουσιασμός είναι μεγάλος εδώ και μια βδομάδα, από την κυκλοφορία της ταινίας στις αίθουσες, δυσκολεύομαι όμως να καταλάβω το γιατί.
Αυτό το αναρωτιέμαι εδώ και 8 μέρες, που είδα την ταινία της Marvel, αλλά ήθελα να αφήσω μερικές μέρες να περάσουν, για να δω πώς θα διαμορφωθεί το συναίσθημα. Δεν άλλαξε. Είναι ίδιο. Καμία περαιτέρω επεξεργασία. Κατανοώ τη στήριξη από την παλιά φρουρά, αλλά σόρι, δε θα πάρω.
Το Thunderbolts* είναι μια καλή ταινία. Ως εκεί. Δεν είδα κάτι που να με κάνει να ενθουσιαστώ τρομερά, όπως στο Deadpool & Wolverine πριν 9 μήνες. Ή στο Spider-Man: No Way Home το 2021. Αναφέρω αυτές τις δύο ταινίες που είναι τυπικά της Fox, αλλά είναι στο Marvel Cinematic Universe και εγκαινίασαν τη μετάβαση στη Marvel, που είναι, στα δικά μου μάτια, καλύτερες από το Thunderbolts*. Προφανώς, το υποκειμενικό στοιχείο εδώ είναι μεγάλο.
Το Deadpool & Wolverine με έκανε να ξεκαρδιστώ και το γέλιο έχει την τάση να τα επισκιάζει όλα και να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Όλα τα έντονα συναισθήματα.
Στο δε Spider-Man είχαμε τους 3 Spider-Man να ενώνονται και το «χτύπημα» στο παρελθόν, στη νοσταλγία.
Το Thunderbolts* δεν έχει κάτι από αυτά. Είναι αυτό απαραίτητα κακό; Για τα δικά μου γούστα, ναι. Αλλά δεν είναι τα δικά μου γούστα κριτήριο. Γι’ αυτό και δεν κάνω λόγο για μια αδιάφορη ταινία. Είναι μια από τις καλές ταινίες της Marvel σε αυτά τα 6 χρόνια, χωρίς το κάτι έξτρα.
Από τους ηθοποιούς, μόνο ο Ντέιβιντ Χάρμπουρ μου έδωσε κάτι αξιοσημείωτο, αξιομνημόνευτο. Είναι πιο καλογραμμένος ο χαρακτήρας του Red Soldier, σαφώς, αλλά γράφτηκε έτσι γιατί κι ο ίδιος μπορούσε να κάνει την προφορά και τον σαρκασμό που τον διακρίνει, αυτή την παιδικότητα, τη δίψα για επιστροφή στη ζωή και εύρεση κινήτρου. Το υπόλοιπο καστ, οι χαρακτήρες τους, ήταν στο 50-50, άντε λίγο πιο πάνω. Κι ο Μπάκι Μπαρνς, αν δεν έχω τοποθετήσει στον χαρακτήρα όλο το ένδοξο παρελθόν της Marvel, μάλλον εκεί θα βρισκόταν.
Είναι μια καλή ταινία για να ανοίξει τον δρόμο στις επόμενες, όπως στο Fantastic Four, αλλά δύσκολα θα έμπαινε στο top-10 των 22 ταινιών της Marvel στις πρώτες 3 φάσεις της, που κορυφώθηκαν με το Endgame.
* Το Thunderbolts* κυκλοφορεί στις αίθουσες από τη Feelgood Entertainment
