Στο βήμα της ολομέλειας της Βουλής βρίσκεται ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για την ομιλία του στην προ ημερησίας συζήτηση για τις πυρκαγιές.

Η συζήτηση πραγματοποιείται κατόπιν αιτήματος του Κυριάκου Μητσοτάκη, σύμφωνα με το άρθρο 142 Α του Κανονισμού της Βουλής, με αντικείμενο την ενημέρωση του Σώματος σχετικά με τις πρόσφατες πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν στη χώρα, τα μέτρα στήριξης των πληγέντων και τις πρωτοβουλίες που δρομολογεί η Κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης.

«Οι φωτιές δεν έχουν κομματικό χρώμα (…) Όλοι μας είμαστε πληγωμένοι από όσα προηγήθηκαν. Να συμφωνήσουμε σε μια παραδοχή. Να συνειδητοποιήσουμε ότι οι κλιματικές απειλές βρίσκονται συχνά ένα βήμα μπροστά από την άμυνα του ανθρώπου», επεσήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός ανέφερε, ακόμη: «Δυστυχώς η κλιματική κρίση είναι εδώ ολοένα πιο επικίνδυνη για όλους. Η απάντηση πρέπει να δοθεί από όλους. Οι πολίτες δεν περιμένουν κοινοβουλευτική κοκορομαχία, αλλά ωριμότητα, σοβαρότητα».

Αναλυτικά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είπε:

«Οι πολίτες περιμένουν λογοδοσία, υπευθυνότητα ωριμότητα σε ένα φαινόμενο που ταλανίζει την χώρα μας και όλο τον πλανήτη. Οι φωτιές δεν έχουν χρώμα. Οι απόψεις μας πρέπει να είναι δοκιμασμένες στην ζυγαριά του κοστολογημένου και του εφαρμόσιμου.

Θέλω να εκφράσω την συμπαράστασή μου σε όλες και όλους που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται από την πύρινη λαίλαπα και να διαβεβαιώσω ότι το κράτος θα ολοκληρώσει με γρήγορες διαδικασίες τις αποζημιώσεις. Όλοι είμαστε πληγωμένοι από όσα έγιναν.

Θα πρέπει να συμφωνήσουμε και σε μια κοινή παραδοχή που προκύπτει από την παγκόσμια εμπειρία. Να συνειδητοποιήσουμε ότι οι κλιματικές απειλές βρίσκονται συχνά ένα βήμα μπροστά από την άμυνα του ανθρώπου. Αυτό δεν μπορεί να σημαίνει ότι η δική μας κινητοποίηση δεν πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Θα το κάνουμε σήμερα και κάθε χρόνο πρέπει να κάνουμε περισσότερα.

Στην Αμερική κάηκε η Χαβάη με εκατοντάδες νεκρούς , δεν είχαν εκκενώσεις. Στην Τενερίφη στον Καναδά. Αυτή είναι η πραγματικότητα της νέας κλιματικής κρίσης που είναι ήδη εδώ. Και στον τόπο μας αν και προετοιμαστήκαμε καλύτερα από οποιοδήποτε άλλη χρονιά βρεθήκαμε προ νέων δεδομένων.

Αυτό το καλοκαίρι είχαμε έναν από τους πιο έντονους καύσωνες που συνοδεύτηκε από ισχυρούς ανέμους. Hot dry wind. Στον Εβρο είχαμε ανέμους ασυνήθιστους ως προς την επιμονή και διάρκεια. Είχαμε πάνω από 500 πυρκαγιές.

Υπήρξαν στιγμές που η πυροσβεστική διαχειριζόταν πάνω από 220 πυρκαγιές. Μαθαίνουμε αυτές τις πυρκαγιές που δεν αντιμετωπίζονται. Τον Ιούλιο και Αύγουστο είχαμε επίπεδα ακραία, επιπέδου 5, επτά φορές.

Φέτος ήμασταν καλύτερα προετοιμασμένοι από πέρυσι, αλλά είχαμε περισσότερες καμένες περιοχές.

Στη φωτιά της Πάρνηθας εντοπίστηκε σχεδόν αμέσως από αστυνομική δύναμη που βρισκόταν κοντά στο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής. Το ελικόπτερο έφτασε 5 με 6 λεπτά από την στιγμή που εντοπίστηκε.

Ελικόπτερο που κουβαλούσε 8 τόνους νερού αλλά δεν ήταν αρκετό. Όταν η φωτιά καβάλησε την πλαγιά πέρασε από την μια πλευρά της χαράδρας στην άλλη μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Αυτή ήταν η κατάσταση που διαχειρίζονταν οι πυροσβέστες μας. Το λέω γιατί συχνά ακούμε αναλύσεις για αντιπυρικές ζώνες κα. Κοιτάξτε, υπάρχουν όρια.

Υπάρχουν φωτιές που δεν αντιμετωπίζονται από αντιπυρικές ζώνες. Το ίδιο είδαμε και στην φωτιά του Εβρου. Είχαμε πυρονέφος της νύχτας. Ένα φαινόμενο που εντοπίστηκε στις φωτιές Καλιφόρνιας με 18 νεκρούς. Το φαινόμενο που συνέβη στον Εβρο θα μελετάται για πολλά χρόνια. Κατέκαψε μια τεράστια περιοχή σε ελάχιστες ώρες.

Διαμορφώνονται συνθήκες που κάνουν την μάχη όλο και πιο άνιση. Δεν πρέπει όμως να θεωρούμε την μάχη αυτή χαμένη. Παλιά αναρωτιόμασταν που είναι το κράτος και πότε πρέπει να πετάξουν τα αεροπλάνα. Σήμερα το κράτος είναι παντού αλλά η φωτιά επιμένει. Τα αεροπλάνα είναι παντού αλλά σε πολλές περιπτώσεις το νερό που ρίχνουν εξατμίζεται.

Δεν πρέπει να μηδενίσουμε τα μεγάλα βήματα που έχει κάνει η Ελλάδα με πρώτο απ όλα την οργάνωση της Πολιτικής Προστασίας ούτε τον αγώνα των ανθρώπων μας, πυροσβεστών πιλότων, αστυνομικών σώζουν περιούσιες και ζωές και τους αξίζει ευγνωμοσύνη και τιμή και όχι εύκολη κριτική.

Τις φωτιές τις σβήνουν οι άνθρωποι που είναι στο πεδίο και όταν αναρωτιέστε γιατί καίνε ακόμα οι φωτιές να ξέρετε ότι το ακούν και κάποιοι άνθρωποι που είναι ξάγρυπνοι και στο πεδίο να δίνουν αγώνα.

Υπάρχουν εύλογα και καλοπροαίρετα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω κάποια από αυτά χωρίς διάθεση να δικαιολογήσω ενέργειες και χωρίς διάθεση να επιτρέψω καταστοφολογία.

Γιατί κάηκαν τόσα στρέμματα; Οι ζημιές είναι τεράστιες με κυρίαρχη της Δαδιάς που χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη φωτιά της Ευρώπης. Οι φετινές συνθήκες ήταν πρωτόγνωρες. Είχαμε και μια απρόβλεπτη συγκυρία. Οι πολλές βροχές Μαΐου και Ιουνίου δεν ήταν ευχή μάλλον κατάρα ήταν γιατί συνέτεινε στην ανάφλεξη ξερών χόρτων.

Αυτό που μετράμε αυτή τη στιγμή και εμφανίζεται από τους επιστήμονες ως καμένη έκταση αφορά την περίμετρο της φωτιάς που έχει ξεπεράσει 800.000 στρέμματα και μάλλον θα αυξηθεί. Όταν θα κάνουμε συνολική αποτίμηση ελπίζουμε ότι θα υπάρχουν αρκετά κομμάτια που δεν έχουν καεί και θα κάνουν πιο εύκολη την φυσική αναγέννηση.

Όλες οι φωτιές δεν έχουν την ίδια οικολογική σημασία ούτε όλες έχουν την ίδια επίπτωση στο περιβάλλον. Θυμάστε την φωτιά στην Ρόδο την οποία θα επισκεφτώ αύριο.

Η περίμετρος της φωτιάς που έδινε το Copernicus στην αρχή ήταν 160ν χιλ. στρέμματα. Σήμερα η τελική ανάλυση δίνει λίγο πάνω από το 10% από την αρχική εκτίμηση. Όταν στον κάμπο καίγεται θερισμένο χωράφι αυτό δεν έχει επίπτωση αν και προσμετράται στις καμένες εκτάσεις.

Όταν καίγεται όμως ένα δάσος όπως της Δαδιάς η ζημιά είναι μεγάλη και ίσως σε πολλές περιπτώσεις μη αναστρέψιμη. Στην Πάρνηθα προστατεύτηκε ο πυρήνας του δάσους και δεν πέρασε στα έλατα όπως έγινε το 2007 και προστατεύτηκε χάρη στις προσπάθειες των ανθρώπων μας.

Το 95% των πυρκαγιών σβήνονται στην αρχή , όχι από μόνες τους αλλά γιατί κάποιοι έτρεξαν και την έσβησαν. Τέτοιες φωτιές ήταν στον Αυλώνα που μπήκαν από εμπρηστή και αν δεν είχαν σβηστεί αμέσως η ζημιά θα ήταν πολύ μεγάλη.

Μόνο η Ελλάδα έχει προβλήματα στην διαχείριση πυρκαγιών;

Αυτό που αποκαλούμε μεγάλες φωτιές απασχολεί πολλές χώρες όχι μόνο Μεσογειακές.

Η Πορτογαλία έχει κάνει μεγάλη και αξιόλογη προσπάθεια μετά από το καλοκαίρι του 2017 που κάηκαν 5,5 εκατ στρέμματα και αρκετούς ανθρώπους.

Υπάρχουν καλές χρονιές και μετά κάποιες πολύ κακές χρονιές. Το κακό είναι ότι οι κακές χρονιές γίνονται με μεγαλύτερη συχνότητα.

Ο εμπρησμός είναι μια από τις πιο αντικοινωνικές πράξεις που απειλούν ευημερία και σταθερότητα της χώρας. Ειδικά σε περιοχές όπως ο Εβρος. Είναι περίπου βέβαιο ότι η αιτία ήταν ανθρωπογενής και άναψε σε περιοχή που αποτελεί διαδρομή μετακίνησης μεταναστών.

Δεν ξέρουμε αν είναι από αμέλεια ή από πρόθεση. Ερευνάται. Εφόσον υπάρχουν ένοχοι θα τους εντοπίσουμε και αυτό είναι δουλειά των αρχών. Φαινόμενα αυτόκλητων σερίφηδων δεν θα γίνουν ανεκτά.

Ο κίνδυνος καραδοκεί παντού, από τον αγρότη που καίει ξερά χόρτα, τον μελισσοκόμο ή ένα πικ νικ στο δάσος. Θα αυστηροποιήσετε τον Ποινικό Κώδικα για εμπρηστές; Οι ποινές για εμπρηστές είναι πολύ αυστηρές. Θα προστεθούν νέες για άμεση φυλάκιση».

Photo credits: Eurokinissi