To βλέπεις και δεν το πιστεύεις. Οι Μπαχάμες νίκησαν δύο φορές μέσα σε λίγες ημέρες την Αργεντινή στο μπάσκετ! Κι όχι σε κάποιο ανούσιο περιφερειακό τουρνουά, αλλά στον πρώτο γύρο του προολυμπιακού τουρνουά, το οποίο έχει τελικό στόχο τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το επόμενο καλοκαίρι.

Οι νίκες, μάλιστα, έχουν ακόμα μεγαλύτερη σημασία διότι έγιναν μέσα στην Αργεντινή. Η οποία, έχοντας βιώσει έναν σοκαριστικό αποκλεισμό από το Παγκόσμιο Κύπελλο που ξεκινάει σε λίγες ημέρες στη νοτιοανατολική Ασία, αποφάσισε να καλύψει τα έξοδα ενός ομίλου του προολυμπιακού τουρνουά, για να έχει σίγουρη την πρόκριση.

Κι έτσι θα ήταν, αν οι τρεις ΝΒΑερς που έχουν καταγωγή από τις Μπαχάμες δεν έπαιρναν μια ιστορική απόφαση: Να αγωνιστούν όλοι μαζί στην εθνική ομάδα των ανδρών και να δημιουργήσουν ένα όνειρο: Να είναι η πρώτη φορά που το μικρό νησιώτικο κράτος τους θα εκπροσωπηθεί με ομαδικό σπορ σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Μπαχάμες: Επίπεδο στρατόσφαιρας με τρεις παίκτες του ΝΒΑ

Όσοι παρακουθούν από κοντά το ΝΒΑ ασφαλώς γνωρίζουν τον σέντερ των Φίνιξ Σανς Ντε Αντρέ Έιτον (25 χρ., 2μ.13), τον σούτινγκ γκαρντ των Χιούστον Ρόκετς Έρικ Γκόρντον (34 χρ., 1μ.90) και τον γκαρντ των Ιντιάνα Πέισερς Μπάντι Χιλντ (30 χρ., 1μ.93). Έχουν πολλά χρόνια παρουσίας στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη, μάλιστα ο Έιτον είχε επιλεγεί στο Νο1 του ντραφτ το 2018. Τόσο ο Έιτον, όσο και ο Χιλντ έχουν γεννηθεί στις Μπαχάμες. Ο Γκόρντον γεννήθηκε στην Ινδιανάπολη, αλλά έχει καταγωγή από τα νησιά μέσω του πατέρα του.

Παρά τις περγαμηνές τους, οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν είχαν πάρει στα σοβαρά την εθνική της χώρας τους. Ο Έιτον είχε γράψει μερικές συμμετοχές στο περιφερειακό τουρνουά της Κεντρικής Αμερικής (Centrobasket) το 2016, όταν ήταν μόλις 18 ετών κι έπαιζε ακόμα στην ομάδα μπάσκετ του γυμνασίου Χίλκρεστ στις ΗΠΑ. Ανάλογη εμπειρία είχε και ο Χιλντ, που έπαιξε με την εθνική Ανδρών στο Centrobasket του 2014, σε ηλικία 22 ετών, όσο ήταν ακόμα φοιτητής στο πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα.

Ο δε Γκόρντον έχει ακόμα πιο περίπλοκη ιστορία. Το 2010 ήταν μέλος της πανίσχυρης εθνικής των ΗΠΑ (με Ντουράντ, Κάρι, Όντομ, Ρόουζ, Γουέστμπρουκ κτλ.) που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο έγινε στην Τουρκία. Μετά απ’ αυτή τη συμμετοχή δεν θα μπορούσε να εκπροσωπήσει άλλη εθνική ομάδα, στο μπάσκετ δεν επιτρέπονται οι μεταγραφές αν ένας παίκτης έχει αγωνιστεί με εθνόσημο σε επίπεδο ανδρών. Παρ’ όλα αυτά, πήρε ειδική άδεια από τη FIBA να αγωνιστεί με τις Μπαχάμες, μόλις λίγο καιρό πειν την έναρξη του τουρνουά.

Αυτοί οι τρεις ανέβασαν το επίπεδο της ομάδας σε απίστευτα ύψη. Οι υπόλοιποι της ομάδας είτε αγωνίζονται σε μικρομεσαίες ομάδες ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, είτε είναι ακόμα φοιτητές σε πανεπιστήμια, και τιμής ένεκεν δόθηκαν δύο θέσεις στο ρόστερ στις παλιές καραβάνες, τον Τζορόν Μπάροους (38 χρ.) και τον Ντέιβιντ Νέσμπιτ (32 χρ.), οι οποίοι ήταν παρόντες στην εθνική τα πέτρινα χρόνια της, παρ’ όλο που ήταν πραγματικοί μπασκετικοί γυρολόγοι σε ομάδες της Ευρώπης, της Ασίας και της Νότιας Αμερικής.

Οι Μπαχάμες, λοιπόν, δεν φημίζονται μόνο για τις εκπληκτικές τους παραλίες και τις υψηλού επιπέδου τουριστικές υπηρεσίες, ούτε για τους σπρίντερ και τους άλτες του μήκους, αλλά και για το μπάσκετ τους. Μπορεί τα νησιά να έχουν πληθυσμό μόλις 400.000 κατοίκων, αλλά η κοινότητα που έχει ρίζες από τις Μπαχάμες και ζει στις ΗΠΑ και τον Καναδά υπολογίζεται σε πάνω από 2 εκατομμύρια! Έτσι, λοιπόν, υπάρχει μια σημαντική δεξαμενή, αν η ομοσπονδία δώσει κίνητρο, έτσι ώστε οι Μπαχάμες να διατηρηθούν σ’ αυτό το υψηλό επίπεδο.

Η χαμένη ευκαιρία της Τζαμάικα

Την ευκαιρία να κάνει κάτι τέτοιο την έχασε η Τζαμάικα την δεκαετία του 1990. Αυτό το κράτος της Καραϊβικής με τα σπουδαία επιτεύγματα στο στίβο, στο κρίκετ, θα μπορούσε να βρεθεί σε υψηλό επίπεδο και στο μπάσκετ, όταν δύο σημαντικοί παίκτες με καταγωγή από τη Τζαμάικα που αγωνίζονταν στο ΝΒΑ, ο Πάτρικ Γιούιν και ο Ρουμίλ Ρόμπινσον, εξέφρασαν την επιθυμία να παίξουν στην εθνική και να την ανεβάσουν από το χαμηλό της επίπεδο. Δεν έγιναν, όμως, οι κατάλληλες κινήσεις και οι δύο έπαιξαν στην εθνική των ΗΠΑ, μάλιστα ο Γιούιν στην απόλυτη Ντριμ Τιμ του 1992 και ο Ρόμπινσον στους Παναμερικανικούς Αγώνες το 1995.

Οι ΗΠΑ μπορούν να γίνουν μια μεγάλη δεξαμενή για πολλές χώρες της Καραϊβικής, οι οποίες είναι μικρές πληθυσμιακά, αλλά βγάζουν κατά καιρούς σημαντικά ταλέντα στο μπάσκετ. Το παράδειγμα του Πουέρτο Ρίκο και των Αμερικανικών Παρθένων Νήσων (που είναι εξαρτώμενα εδάφη από τις ΗΠΑ, αλλά έχουν δικές τους εθνικές ομάδες) ακολούθησε τα τελευταία χρόνια και η Δομηνικανή Δημοκρατία. Στο Μουντομπάσκετ που θα ξεκινήσει σε λίγες ημέρες θα δούμε τον Καρλ Άντονι Τάουνς, που έχει πάνω από 500 αγώνες στο ΝΒΑ με τη Μινεσότα, αλλά με τα χρώματα της χώρας του έχει να αγωνιστεί από το 2012, όταν ήταν μόλις 16 ετών.