Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια έχουν γίνει πια μια πονεμένη ιστορία. Από πέρσι ειδικά, όποιος πάει να κάνει κράτηση, σκέφτεσαι ότι θα κληθεί να δώσει το 1/5 του μισθού του – στην καλύτερη των περιπτώσεων – για να πάρει 3 μέρες σε ένα νησί. Κι ενώ πέρσι υπήρχε αυτή η συζήτηση μεταξύ κυβέρνησης και των εταιρειών, είχε υπάρξει και συνάντηση με τον τότε υπουργό Ναυτιλίας, κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, για να ζητηθεί μια προσπάθεια μείωσης, τελικά έγινε το απόλυτο μηδέν.
Πέραν του ότι αυτό που είδαμε πέρσι ήταν σκέτη κοροϊδία, αφού οι εκπτώσεις που έβγαλαν οι ακτοπλοϊκές ήταν κάτι πακέτα οικογενειακά με πολλά κριτήρια και προσφορές που δεν αφορούσαν το σύνολο των καταναλωτών.
Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, παρά το ότι η άνοδος τους αποδόθηκε στην ενεργειακή κρίση και η ενεργειακή κρίση έχει τελειώσει, παραμένουν στα ύψη, οι εταιρείες είχαν το 2023 άνοδο στα έσοδα άνω του 100% σε σχέση με το 2022 και…
Θεωρητικά, θα έπρεπε οι δουλειές να μην πάνε καλά, να υπάρχουν δρομολόγια που να γίνονται στο όριο του κέρδους ή της ζημίας, να βλέπουμε πλοία μισογεμάτα-μισοάδεια. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Τόσο το 4ήμερο του Πάσχα όσο και αυτό του Αγίου Πνεύματος που έρχεται, η πληρότητα στα πλοία ήταν και – λογικά θα είναι – στο 100%.
Μόνο την Μεγάλη Πέμπτη, είχαμε πάνω από 38.000 επιβάτες να φεύγουν από το λιμάνι του Πειραιά προς Αργοσαρωνικό και νησιά του Αιγαίου. Την ίδια στιγμή σημειώθηκε αύξηση στις Σποράδες κατά 193%. Ακριβή στοιχεία για το λιμάνι της Ραφήνας και άλλα λιμάνια της ηπειρωτικής χώρας δεν υπάρχουν, αλλά με μια πρόχειρη εκτίμηση, αν τη Μεγάλη Πέμπτη έφυγαν τόσο, φανταστείτε πόσοι θα έφυγαν τη Μεγάλη Παρασκευή που, παραδοσιακά, είναι μέρα με μεγαλύτερο αριθμό. Κάποιοι λίγοι μπορεί να έφυγαν Μεγάλο Σάββατο.
Ακριβά ακτοπλοϊκά εισιτήρια, ακριβό κόστος ζωής, αλλά τα πλοία πιο γεμάτα από ποτέ
Αν το δει κανείς σε μέγεθος πληθυσμού της Αττικής που έχει 5 εκατομμύρια κόσμο, οι χοντρικά 100.000 που μπορεί να μετακινήθηκαν με πλοίο το Πάσχα, φαίνονται λίγοι. Αν σκεφτούμε όμως πως κοντά στις 400.000 ταξίδεψαν με αυτοκίνητο για χωριά, τότε δεν είναι επ’ ουδενί μικρός αριθμός. Κι επειδή μιλάμε για Πάσχα, ο αριθμός των ξένων τουριστών που μετακινήθηκε με πλοίο δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος ώστε να μην κρίνεται ως παράδοξο όλο αυτό.
Ενώ δηλαδή συμφωνούμε όλοι πως τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι σε επίπεδο που το λες «αφαίμαξη», μοιάζει να τα δίνουμε περισσότερο από ό,τι δίναμε όταν ήταν πιο προσιτές οι τιμές.
Σε ρεπορτάζ που είδαμε στην εκπομπή του Ευαγγελάτου, αναφέρθηκε πως η ATTICA Group είχε το 2023 σχεδόν 70 εκατομμύρια περισσότερα έσοδα από ακτοπλοϊκά εισιτήρια σε σχέση με το 2022 (126,4 έναντι 57,8 εκατομμυρίων). Είδαμε επίσης πως για να πάει μια 4μελής οικογένεια με ΙΧ στη Ρόδο, θα πληρώσει περισσότερα απ’ ό,τι αν πάει Ιταλία από Πάτρα. Βέβαια, στο ρεπορτάζ αυτό δεν συμπεριλήφθηκε και η βενζίνη από Αθήνα για Πάτρα.
Πάει σίγουρα ανάλογα την περίπτωση, αλλά όντως, από Πάτρα για Ιταλία, οι τιμές είναι ίδιες με δρομολόγια για νησιά των Κυκλάδων. Για νησιά Βορείου Αιγαίου και Δωδεκάνησα, δεν χρειάζεται καν να το συζητήσουμε. Οι τιμές είναι κοντινές σίγουρα και για δρομολόγια Δυτικής Ελλάδας προς Ιόνιο-Δυτική Ελλάδας προς Ιταλία.
Κι επανερχόμαστε ξανά στο ερώτημα: τόσο ακριβά ακτοπλοϊκά εισιτήρια πώς γίνεται να συμβαδίζουν με πληρότητα που πάει στο 100%; Κι αν το δούμε και στην πιο μεγάλη εικόνα, πώς γίνεται να λέμε για ακριβά ενοίκια, ακριβά προϊόντα στα σουπερμάρκετ, για ακριβά ακτοπλοϊκά, αλλά σε κάθε 3ήμερο τα πλοία να είναι γεμάτα;
Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι ο μέσος Έλληνας με έναν νορμάλ μισθό, έχει πάρει απόφαση να το ζήσει εντελώς το τώρα, μετά από όσα έγιναν από το 2020 μέχρι το 2022, και προτιμάει να δώσει λεφτά σε υπερκοστολογημένα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, παρά να μην πάει στο νησί.
