Ο χειμώνας έχει φθάσει για τα καλά και στην Ελλάδα, με το κρύο να είναι τσουχτερό σε όλη τη χώρα. Και τι καλύτερο από μία ζεστή και απολαυστική σούπα.

Οι δέκα σούπες που σας παρουσιάζουμε έχουν στεφθεί τις δάφνες της γευστικής επιτυχίας στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου και αξίζει να τις γνωρίσεις μια προς μια. Κάποιες από αυτές αποτελούν συχνά ένα πρώτο πιάτο ή ένα amuse bouche καλωσορίσματος.

1. Μπουγιαμπέσα – Γαλλία

Η μπουγιαμπέσα προέρχεται από τη Μασσαλία και πρόκειται ουσιαστικά για μία ψαρόσουπα, μαγειρεμένη συνήθως με διαφορετικά είδη ψαριών και οστρακοειδών, σκόρδο, φλούδα πορτοκαλιού, βασιλικό, δάφνη, μάραθο και σαφράν.

Σύμφωνα με τους υπογράφοντες τον Χάρτη Bouillabaisse του 1980 – μια συλλογική προσπάθεια των τοπικών σεφ να διασφαλίσουν την ποιότητα της γαλλικής σούπας – η πιο αυθεντική συνταγή πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τέσσερα είδη θαλασσινών που επιλέγονται από μια λίστα που περιλαμβάνει πεσκαντρίτσα και καβούρια.

2. Μπορς – Ουκρανία

Το μπορς είναι το πιο φημισμένο ουκρανικό πιάτο.Αυτή η σούπα καταναλώνεται και κρύα και ζεστή. Υπάρχουν εκδοχές της όπου ο ζωμός της είναι αραιός και διαυγής, αλλά και εκδοχές της όπου ο ζωμός της έχει περισσότερο σώμα και πυκνότητα.

Η σούπα, εκτός από το παντζάρι που της δίνει και το χαρακτηριστικό της χρώμα, περιέχει διάφορα λαχανικά, ρίζες και μπόλικο λάχανο. Επίσης, μπορεί να θεωρηθεί και μια κάπως διαφορετική μοσχαρόσουπα, αφού τις περισσότερες φορές περιέχει και μοσχάρι.

Σερβίρεται με σάουρ κριμ (ξινόκρεμα), η οποία μπορεί να αντικατασταθεί με κεφίρ, ή παρέα με πιροσκί γεμιστά με μοσχάρι και κρεμμύδι.

Το 2022, η UNESCO δήλωσε ότι το Μπορς στην Ουκρανία «ενώνει ανθρώπους όλων των ηλικιών, φύλων και υποβάθρων στο τραπέζι» και τοποθέτησε τη σούπα στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που χρειάζεται επείγουσα προστασία. Μεμονωμένοι Ουκρανοί σεφ προσπαθούν να γίνει η Μπορς σύμβολο του έθνους.

3. Γκασπάτσο – Ισπανία

Κρύα σούπα με βάση την ντομάτα, από τη νότια ακτή της Ανδαλουσίας, που αποτελεί και ένα από τα εμβληματικότερα πιάτα της ισπανικής κουζίνας. Παραδοσιακά περιέχει αγγούρι, πιπεριά, κόκκινο κρεμμύδι, πιπεριά jalapeno, σκόρδο, χυμό από λάιμ, βαλσαμικό ξίδι, σάλτσα Worcestershire, κύμινο και αλατοπίπερο. Σερβίρεται με μία ψημένη φέτα ψωμιού.

Όμως τα υλικά στο γκασπάτσο δεν ήταν πάντα αυτά! Η ντομάτα ήρθε στην Ισπανία τον 16ο αιώνα καθώς την έφερε ο Κολόμβος απ’ τη κεντρική Αμερική αλλά το γκασπάτσο ήταν γνωστό απ’ την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Ανδαλουσία. Λέγεται ότι τότε οι Ρωμαίοι στρατιώτες κουβαλούσαν μαζί τους ψωμί, σκόρδο, αλάτι, ελαιόλαδο και ξίδι, υλικά που συνδύαζαν ο καθένας στη δικιά του αναλογία και αφού τα χτυπούσαν σε κάποιο γουδί, έφτιαχναν ένα πολτό που αποτελούσε μια εύκολη σούπα.

Το γκασπάτσο εκτός από ελαφρύ γεύμα ή πρώτο πιάτο, μπορεί να σερβιριστεί και σαν ορεκτικό σε σφηνάκι, σε κάθε περίσταση, είτε καλοκαιρινή, είτε χειμωνιάτικη

4. Caldo verde – Πορτογαλία

Η caldo verde είναι η εθνική σούπα της Πορτογαλίας.  Πολύ θρεπτική και όμορφα χυλωμένη, φτιάχνεται με πατάτες, κρεμμύδια, λεπτοκομμένη λαχανίδα και ελάχιστο ελαιόλαδο. Πολλοί προσθέτουν τσορίθο ή παστό χοιρινό μπούτι για να της δώσουν μια καπνιστή νότα.

Τη φτιάχνουν πολύ στο βόρειο τμήμα της χώρας ενώ οι παραλλαγές της είναι ελάχιστες με κάποιους να προσθέτουν αντί για κρεμμύδια, σκόρδο ή πράσο ή ακόμα και τα τρία για ακόμα πιο έντονη γεύση, τα οποία σοτάρουν και στη συνέχεια προσθέτουν το ζωμό και τα υπόλοιπα συστατικά.

Σε πολλές εκδοχές, το τρυφερό πορτογαλικό λουκάνικο chouriço της δίνει μια καπνιστή, αλμυρή γεύση που κάνει τη σούπα ακόμα πιο πλούσια. Απολαύστε το μαζί με ένα ποτήρι φημισμένο κρασί vinho verde του Minho.

5. Μενούδο – Μεξικό

Πρόκειται για παραδοσιακή σούπα του Μεξικού που είναι γνωστή και ως αποτελεσματική επιλογή για το hangover. Τα βασικά υλικά της είναι πατσάς με πιπερίτσες τσίλι, λάιμ, ψιλοκομμένο κρεμμύδι, κόλιανδτρο και ρίγανη.

Η συνταγή φυσικά εμφανίζει πολλές παραλλαγές ανά περιοχή, με πιο δημοφιλή όλων αυτή με προσθήκη μοσχαρίσιου πατσά (κοιλιάς). Τη συναντάμε σε λευκή εκδοχή ή σαν στιφάδο, με μείγμα από μοσχαρίσια και χοιρινά κομμάτια κρέατος.

6. Χάρχο – Γεωργία

Η σάλτσα δαμάσκηνου που ονομάζεται tkemali προσθέτει φωτεινή, πικάντικη γεύση σε αυτή την παραδοσιακή σούπα, η οποία είναι ένα από τα πιο αγαπημένα πιάτα της Γεωργίας.

Είναι φτιαγμένη με άγουρα δαμάσκηνα, των οποίων η ξινή νότα εξισορροπεί τον πλούτο του λιπαρού βοείου κρέατος και των αλεσμένων καρυδιών που μαγειρεύονται στη σούπα. Το αρωματικό λάκτισμα, όμως, προέρχεται από το μείγμα μπαχαρικών khmeli suneli, ένα μείγμα κόλιανδρου, θρούμπι, τριγωνέλλας, μαύρου πιπεριού, κατιφέ και πολλά άλλα.

7. Χαρίρα – Μαρόκο

Η σούπα Χαρίρα είναι μια χορταστική μαροκινή σούπα με βάση τη ντομάτα. Παρασκευάζεται με όσπρια όπως φακές και ρεβίθια σε συνδυασμό με φρέσκα βότανα και μπαχαρικά, όπως κουκουρμά, κύμινο και κανέλα. Η μαροκινή κουζίνα εξάλλου φημίζεται για τις γεμάτες γεύσεις της, που θυμίζουν μεν Μεσόγειο, αλλά είναι πλουσιότερες σε μπαχαρικά και αρώματα. Συνήθως η σούπα αποκτά πιο γεμάτο σώμα, προσθέτοντας σπασμένα vermicelli noodles, φιδέ ή ρύζι.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές της Χαρίρα, φτιαγμένες με κοτόπουλο, μοσχάρι ή αρνί. Αυτή τη φορά επιλέξαμε μια εκδοχή κοτόπουλου, αλλά θα μπορούσατε να κάνετε το ίδιο με οποιοδήποτε άλλο κρέας. Και χρησιμοποιήστε ένα μέρος του για να φτιάξετε έναν έντονο ζωμό κρέατος και λαχανικών που ενισχύει τη γεύση αυτού του στιφάδου.

Ο συνδυασμός του ρεβίθια, φακές και χυλοπίτες, Όπως μπορείτε να φανταστείτε, κάνει αυτό το πιάτο ένα πιάτο πιάτο, οπότε μπορείτε να το σερβίρετε ως ένα μόνο πιάτο συνοδευόμενο, για παράδειγμα, με ένα πορτοκάλι για επιδόρπιο. Και τα μπαχαρικά προσθέτουν μια υπέροχη γεύση στο ζωμό.

8.Σότο αγιάμ – Ινδονησία

Η σούπα με νουντλς κοτόπουλου μπορεί να φτάσει στο γαστρονομικό της αποκορύφωμα σε αυτό το πικάντικο ινδονησιακό πιάτο. Η σούπα περιέχει μπαχαρικά όπως φρέσκος κουρκουμάς, γλυκάνισος, κανέλα, λεμονόχορτο και φύλλα λάιμ. Μπορούμε να προσθέσουμε επιπλέον βρασμένα αυγά.

Η σούπα είναι επίσης αγαπημένη στη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία και στο μακρινό Σουρινάμ στη Νότια Αμερική, όπου η συνταγή έφτασε με μετανάστες από την Ιάβα.

9. Γκούμπο – Ηνωμένες Πολιτείες

Παραδοσιακό φαγητό του αμερικάνικου Νότου της περιοχής της Λουιζιάνα, με γαλλικές και αφρικανικές ρίζες. Είναι ένα πλούσιο μαγειρευτό φαγητό που γίνεται από κρέας ή ψάρι, διάφορα λαχανικά και μπάμιες, οι οποίες δένουν τη σάλτσα του. Στην Αφρική, η λέξη «γκάμπο» σημαίνει μπάμια.

Αποτελείται κυρίως από ζωμό με έντονη γεύση, κρέας ή οστρακοειδή, ένα πυκνωτικό και την κρεολική «αγία τριάδα» – σέλινο, πιπεριές και κρεμμύδια.

Κάθε πιθανή εκδοχή εκτίθεται κάθε χρόνο στον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Gumbo Cookoff στη Νέα Ιβηρία της Λουιζιάνα.

10. Μοχίνγκα – Μυανμάρ

Η σούπα τρώγεται ως πρωινό σε μεγάλο μέρος της Μιανμάρ, όπου οι πωλητές πεζοδρομίων και τα καταστήματα τσαγιού βγάζουν αχνιστά μπολ με μοχίνγκα από τεράστιες δεξαμενές. Η ψυχή αυτής της σούπας με νουντλς είναι ο αρωματικός ζωμός, ο οποίος σιγοβράζει με βότανα και πήζει με φρυγανισμένη σκόνη ρυζιού.

Τα ψάρια προσδίδουν πρόσθετο πλούτο, ενώ τα λεπτά noodles ρυζιού είναι ιδανικά για slurping. Το μοχίνγκα είναι τόσο αγαπητό που από πρωινό πιάτο μπορείς να το απολαμβάνεις οποιασδήποτε στιγμής της ημέρας.

Πηγή φωτογραφίας: Pixabay