Τον προβληματισμό του για την κατάσταση των θεμελίων των κτιρίων στις πλημμυρισμένες από την κακοκαιρία Daniel περιοχές στη Θεσσαλία μετέφερε το πρωί της Δευτέρας ο καθηγητής Αντισεισμικών Κατασκευών του ΕΜΠ, Παναγιώτης Καρύδης, παρομοιάζοντας το «χτύπημα» με σεισμό 8,5 Ρίχτερ ακριβώς κάτω από τα θεμέλια.

Όπως εξήγησε «στα κτίρια σχεδιάζουμε πάντα τις κατασκευές με ορισμένες προδιαγραφές, οι οποίες μας υποχρεώνουν και έχουμε ποινικές ευθύνες ως μηχανικοί, αν δεν τις τηρήσουμε. Οι προδιαγραφές αυτές υπήρχαν για μικρό διάστημα, όχι 30-40 χρόνια πίσω».

Για το λόγο αυτό συμπλήρωσε, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ότι «στην περιοχή αυτή θεωρώ ότι είναι επικίνδυνα να γίνουν τα ίδια και τα ίδια».

Σύμφωνα με τον καθηγητή Καρύδη έπειτα μετά από τέτοια φαινόμενα «υπάρχει το φαινόμενο της υποσκαφής των θεμελίων. Τα θεμέλια, δηλαδή, έχουν υποστεί βλάβες λόγω της καθολικής μετατόπισης που έχει φύγει το χώμα. Όμως υπάρχουν πολλές κρυφές-δυσδιάκριτες βλάβες κάτω από τα θεμέλια, πιο μέσα από το κτίριο, που δεν είναι ορατές εκ πρώτης όψεως».

Ο δεύτερος κίνδυνος που επισήμανε ο καθηγητής του ΕΜΠ, είναι το γεγονός ότι πάρα πολλά κτίρια στην περιοχή έχουν φτιαχτεί χρησιμοποιώντας άργιλο ως συνδετικό κρίκο των τοίχων, καθώς το υλικό αυτό ήταν σε αφθονία.

«Ξέρουμε όλοι αυτό (σ.σ. ο άργιλος) είναι πολύ καλό συνδετικό, αποδίδει και στον σεισμό όταν είναι ξερό και δεν έχει υποστεί υγρασία. Μόλις αποκτήσει υγρασία, από καλό συνδετικό με αντοχή, γίνεται ολισθηρό και δημιουργεί πρόβλημα στατικότητας στο κτίριο».

Κατά τον Παναγιώτη Καρύδη, τέλος, «η παρούσα κατάσταση είναι μια τεράστια ευκαιρία για μια σωστή τεκμηριωμένη μελέτη ανάπτυξης σε όλους τους τομείς. Να μην γυρίσουμε με κατασκευές ή επανακατασκευές με παλαιούς όρους».