Περιεχόμενα
Τον Denzel Washington η μνήμη επιλέγει διαρκώς να τον συνδέει με το action και με το one against all. Λίγοι θυμούνται τον τύπο του Fences, λίγοι θυμούνται τα δάκρυα συγκίνησης στα Όσκαρ του 2017, που περίμενε να πάρει το Όσκαρ Ά Ανδρικού και τελικά το πήρε ο Casey Affleck υπό αμφισβήτηση και κατηγορίες.
Το 2021 ο Denzel Washington θέλει να υπενθυμίσει στον κόσμο ότι είναι άνθρωπος με συναισθήματα. Πρωταγωνιστεί στην ταινία Tragedy of Macbeth με τη Frances McDormand, σε μια συνάντηση αστέρων που δε θα μπορούσε να εκπέμπει μεγαλύτερο φως μέσα σε σκοτάδι.
Όταν πρωτοσυναντήθηκαν στην πρόβα, το πρώτο πράγμα που την ρώτησε είναι «πώς πιστεύεις ότι γνωρίστηκαν αυτοί οι δύο». «Γνωρίστηκαν στα 15 τους. Ήταν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, αλλά αυτοί δεν αυτοκτόνησαν. Απλά έμειναν παντρεμένοι για 50 χρόνια. Δεν έκαναν παιδιά, η καριέρα του έμεινε στάσιμη, οπότε, σκεπτόμενοι το τι θα αφήσουν πίσω τους, έγιναν γκάνγκστερ και σκότωσαν τον κααλό τους φίλο, τον βασιλιά».
Μετά από μερικές εβδομάδες, η McDormand γυρίζει και τον ρωτάει «μπορώ να σε φωνάζω D». «Βέβαια» της λέει ο Denzel Washington και την χαρακτηρίζει ένα υποκριτικό τέρας.
«Είναι τόσο δυναμικοί, διαισθητικοί και εξωπραγματικοί ερμηνευτές. Γέμιζε το πάτωμα απ΄αυτά που συνέβαιναν στο γύρισμα» λέει ο Joel Coen για τη McDormand, τη γυναίκα του, και τον Denzel Washington. «Είμαστε και οι τρεις στο ζενίθ της πορείας μας. Ο Denzel στα 66 του, εγώ στα 64, ο Joel στα 67. Παίρνουμε ακόμα ρίσκα, είμαστε ακόμα έτοιμοι να φάμε τα μούτρα μας. Το να δουλεύω με τον Denzel ήταν απολαυστικό για όλα αυτά τα πράγματα» περιγράφει στους New York Times η McDormand.
Με το πέρας των γυρισμάτων και μετά την πρεμιέρα της ταινίας στη Νέα Υόρκη, ο Denzel Washington επικεντρώθηκε στην ταινία του «A Journal for Jordan», την οποία σκηνοθετεί με πρωταγωνιστές τον Michael B. Jordan και την Chanté Adams. «Είναι μια ιστορία απώλειας και αγάπης. Μια ιστορία για αληθινούς ήρωες και τη θυσία που κάνουν, για άντρες και γυναίκες που έδωσαν τη ζωή τους για να έχουμε την ελευθερία να παραπονούμαστε».
(Jim Spellman/Getty Images)
Η υπόσχεση στη μητέρα του
Λίγους μήνες πριν, ο Denzel Washington είχε αποχαιρετήσει για πάντα την 97χρονη μητέρα του. «Της υποσχέθηκα ότι θα αφιερώσω την υπόλοιπη ζωή μου τιμώντας αυτή και τον Θεό και θα ζω με τρόπο που θα την κάνει περήφανη. Αυτό προσπαθώ να κάνω πλέον. Με ενδιαφέρει σε αυτή τη φάση της ζωής μου να σκηνοθετώ περισσότερο, γιατί με ενδιαφέρει να βοηθάω τους άλλους. Ό,τι κάνω, ό,τι φτιάχνω, όσα έχω φτιάξει, αναρωτιέμαι αν θα με βοηθήσουν στην τελευταία μέρα της ζωής μου. Όλα καταλήγουν στο ποιους σήκωσα ψηλά και ποιοι με έκαναν καλύτερο.
Πρόκειται για μια πνευματική μάχη. Δεν το αντιμετωπίζω με μια γήινη ματιά. Αν δεν έχεις μια πνευματική άγκυρα, θα σε ξαποστείλει ο άνεμος και θα οδηγηθείς στην κατάθλιψη»,
Στα 66 του ο Denzel Washington ακούγεται πιο πάστορας από ποτέ, μοιάζει σαν να έχει βρει την πηγή της ζωής ή σαν να έχει συνδεθεί με το υπέρτατο ον. Όποιο κι αν είναι αυτό.
Είναι πια ένας μέντορας. Ένας βετεράνος. Και βλέπει τον εαυτό του έτσι. Έτσι αντιμετωπίζει διαρκώς τον Michael B. Jordan, έτσι βοήθησε και τον Chadwick Boseman. «Ήταν ένας γενναίος νέος, δυνατός και είχε δίπλα του μια δυνατή γυναίκα. Θυμάμαι μια φορά να πηγαίνω στο trailer του και να σκέφτομαι “Κάτι συμβαίνει εκεί”. Δεν ήξερα τι ήταν. Κανείς δεν ήξερε. Μακάρι να είναι ευλογημένος. Το κράτησε όλο για τον εαυτό του και έκανε τη δουλειά του. Χρειαζόταν όμως τα διαλείμματα μεταξύ σκηνών για να βρει ξανά την ενέργεια του» περιγράφει για τον Boseman με τον οποίο συνεργάστηκαν στην ταινία «Ma Rainey’s Black Bottom», που πέθανε τον Αύγουστο του 2020 σε ηλικία 43 ετών.
Παρά την ηλικία και την εμπειρία του, στο Macbeth δεν σταματούσε να παρατηρεί τον Joel Coen σαν μαθητής και να τον ρωτάει διαρκώς τον λόγο που έκανε κάτι με έναν συγκεκριμένο τρόπο. «Ήταν υπνωτικός ο τρόπος που ερμήνευε στο γύρισμα ο Denzel Washington. Κάποιες φορές ξεχνούσα να παίξω και έλεγα μέσα μου “Ω, θεέ μου. Α, περίμενε. Υποτίθεται ότι είμαι κι εγώ στη σκηνή”» λέει ο Alex Hassell, ηθοποιός της ταινίας, για τον mr. D.
Τα social media τον απωθούν
Πίσω στο 1994, η σπουδαία Μάγια Αγγέλου του είχε αφιέρωσε κάτι που είναι ο μεγαλύτερος έπαινος της ζωής του. «Ο Denzel Washington είναι για μένα μια κλασική αντίθεση. Είναι απόλυτα περικλεισμένος σαν φυλάκιο με σπάνια διαμάντια και ταυτόχρονα απόλυτα προσιτός σαν αέρας». «Είναι σαν να σε χτυπάει ένα ξύλο στο μάτι, υποθέτω» απαντά με χιούμορ στο άκουσμα αυτής της ατάκας.
Δεν θα περίμενε κανείς απ΄αυτόν να έχει Instagram ή άλλο social media. Ο Anthony Hopkins, αν και μεγαλύτερος, έχει και το απολαμβάνει. Ο Denzel Washington όχι. «Αν σε βλέπουν τσάμπα όλη την εβδομάδα, δε θα πληρώσουν για να σε δουν το σαββατοκύριακο. Δεν τουιτάρω, δεν έχω Instagram. Αφοσιώνομαι στην εσωτερική μου αναλογία. Έχουμε δημιουργήσει έναν κακό κόσμο που λέγεται Twitter κι έχει tweets και mems. Πρέπει να το γυρίσουμε αυτό για τη νέα γενιά.
Ο εχθρός μου είναι ο εαυτός μου. Η Βίβλιος λέει στις τελευταίες ημέρες ότι θα είμαστε ερωμένοι των εαυτών μας. Η νο1 φωτογραφία σήμερα είναι η selfie. “Εγώ στη διαμαρτυρία”, “Εγώ με τη φωτιά”, “Κάνε με follow”, “Άκουσε με”. Ζούμε σε μια εποχή που οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για να πάρουν follow. Ποιο είναι το βραχυπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο effect τόσης πληροφορίας; Πηγαίνει τάχιστα και μπορεί να την εκμεταλλευτεί ο καθένας με άπειρους τρόπους. Κι οι άνθρωποι οδηγούνται σαν πρόβατα στη σφαγή».
Αυτά τα υποστηρίζει ο Denzel Washington από την πρώτη στιγμή εμφάνισης των social media. Με το Youtube πάντως δεν είναι αρνητικός, καθώς περνάει χρόνο βλέποντας πολλά επιμορφωτικά πράγματα ως και ερμηνείες πολύ παλιών ηθοποιών. Το θεωρεί ένα θησαυροφυλάκιο.
Το μότο της δουλειάς του και η άρνηση του να δώσει πολιτική χροιά σε κάθε τι
Σε αυτά τα 45 χρόνια ως ηθοποιός, πορεύεται με μια φιλοσοφία που έμαθε στο βουνό Βέρνον όταν ήταν μικρός. «Το φυσικό σου χάρισμα θα σε πάει μέχρι ένα σημείο. Έχοντας αυτό στο μυαλό, αφού έπαιξα τον Οθέλο στο Fordham, άρχισα να ψάχνω ένα σχολείο που θα μου έδινε τις βάσεις στα κλασικά έργα κι έτσι κατέληξα στο American Conservatory Theater του Σαν Φρανσίσκο».
Στους μαθητές του ή στους ηθοποιούς στις ταινίες που έχει αναλάβει την παραγωγή ή τη σκηνοθεσία, διακόπτει πολύ συχνά για να τους πει «Μην υποκρίνεστε. Ερμηνεύετε τον ρόλο, σας παρακαλώ μην το κάνετε» και φροντίζει πάντοτε να τσεκάρει πόσοι έχουν ασχοληθεί με το θέατρο πριν μπουν στο σινεμά.
Όταν του αναφέρουν ότι κάποιος τον ανέδειξε κορυφαίο ηθοποιό, δεν έχει πολλά να πει. Ούτε παίζει τον ταπεινό, ούτε επιχαίρει. Το ακούει και πάει παρακάτω. «Ξέρεις, εσύ απλώς αφήνεις τη δουλειά σου να φανεί και οι άνθρωποι αποφασίζουν ότι είναι το ένα ή το άλλο». Ακόμα και το να υποδύεται τον Macbeth, ενώ είναι μαύρος, γι΄αυτό δεν έχει κάποιο νόημα. Εκείνος κάνει την τέχνη του.
Στα γυρίσματα ρώτησε κάποια στιγμή τον σκηνοθέτη για το ασπρόμαυρο, εννοώντας το χρώμα της εικόνας, και ο σκηνοθέτης νόμιζε ότι αναφερόταν σε φυλετικά ζητήματα. «Αν κάθεσαι να τα βάλεις όλα κάτω από τον φακό μιας πολιτικής ατζέντας, χάνεις όλη την ουσία του καλλιτέχνη». Σε αυτό ταίριαξαν με τη McDormand που του κατέστησε σαφές πως δεν θέλει να δώσουν μια σύγχρονη ερμηνεία στο έργο και να κάνουν τον Macbeth έμβλημα της τοξικής αρρενωπότητας ή την Lady Macbeth μια θαλασσοδαρμένη. «Είναι μπανάλ κάτι τέτοιο. Ο Σαίξπηρ είναι μεγαλύτερος απ΄αυτό».
Ο Denzel Washington είναι ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος. Από τους πιστούς όμως που στέκονται ειλικρινείς απέναντι στον Θεό τους. «Είμαι ένας άνθρωπος που φοβάται τον Θεό. Προσπαθώ να μην ανησυχώ. Ο φόβος είναι μια μορφή πίστης για μένα».
«Ο Denzel Washington είναι ο Lawrence Olivier της εποχής μας»
Όσοι συνεργάζονται με τον Denzel Washington, καταλήγουν να τον κοιτάζουν σαν έναν πίνακα σε κάποιο μουσείο. «Ήταν σαν να παίζω μουσική με τον Miles Davis ή baseball με τον Babe Ruth. Ο Denzel μου άλλαξε τη ζωή. Το να δουλεύεις με έναν από τους GOAT σε ηλικία 30 ετών..; Δεν έχω ξαναδεί καλύτερο αφηγητή απ΄αυτόν. Ξέρει τι σκέφτεται το κοινό, ξέρει πώς να το εκπλήξει, η φαντασία του είναι τόσο ακριβής. Οι μεγάλοι μπορούν να παίξουν επίθεση και άμυνα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δε μπορούν. Ο Jack Nicholson, ο Gene Hackman και ο Denzel είναι εξίσου εντυπωσιακοί ως πρωταγωνιστές και ανταγωνιστές» λέει ο Ethan Hawke που έπαιξε μαζί του στο Training Day.
Η Meryl Streep και ο Tom Hanks δεν είναι φειδωλοί όταν μιλάνε για εκείνον. «Στο “Philadelphia” κάτσαμε δίπλα δίπλα για 3 εβδομάδες. Δεν είχαμε διάλογο. Ήταν ένα θρίλερ μαθήματος υποκριτικής. Δεν ακολουθεί κανένα κανόνα. Αιχμαλωτίζει την κάθε στιγμή. Έχει μια ειλικρινή χαλαρότητα. Σε προκαλεί διαρκώς να συνεχίσεις και να κάνεις περισσότερα. Είναι ο δικός μας Marlon Brando. Ο Nicholson. Ο Lawrence Olivier. Και, όπως εγώ, κλέβει από το γύρισμα σημειωματάρια και εξοπλισμό γραφείου».
Σε όλα τα χρόνια της υποκριτικής του καριέρας, ο Denzel Washington ήταν και παραμένει ένας βλοσυρός και εκφοβιστικός άνθρωπος. Δεν θα πει πολλά. Θα κοιτάξει. Θα σε καθοδηγήσει με το βλέμμα του. Είναι ένας σύγχρονος Σωκράτης.
Όταν τον ρωτάει ο δημοσιογράφος των Times αν κατάλαβε τι έγινε στο Tenet, έδωσε την εξής απάντηση: «Παίζει ο γιος μου σε αυτή. Στηρίζω όλες τις ταινίες του». Σε ό,τι λέει ο Denzel Washington, μεγαλύτερη σημασία έχει αυτό που δεν λέει.
«Στον Παράδεισο θα υπάρχουν δύο γραμμές: μια μεγάλη και μια μικρή. Θέλω να είμαι στη μικρή».
Πηγή: New York Times
