Ενώ ο σεναριογράφος του Indiana Jones, George Lucas και ο σκηνοθέτης Steven Spielberg είναι πολύ έξυπνοι στη δημιουργία μύθων για να το πουν ποτέ επίσημα, οι ερευνητές του Διαδικτύου (κυρίως) συμφωνούν ότι ο Dr. Henry Walton “Indiana” Jones —ο φανταστικός τυχοδιώκτης, εξερευνητής, κυνηγός καθηγητής και ατρόμητος αρχαιολόγος — σχεδόν σίγουρα βασίζεται σε ένα πραγματικό πρόσωπο: τον φυσιοδίφη και παλαιοντολόγο Roy Chapman Andrews. Ή όπως τον αποκαλεί η Sara Appelbee, «Παππού».

«Ήμουν νέα και ήταν μεγαλύτερος και συνταξιούχος», λέει η 74χρονη Τεξανή, «αλλά ακόμα και τότε υπήρχαν πράγματα που με έκαναν να πιστεύω ότι δεν ήταν σαν τους άλλους παππούδες». Σε μια γυάλινη θήκη στο τραπεζάκι του, για παράδειγμα, βρισκόταν ένας σωρός αυγά δεινοσαύρων. Όταν την πήγε για σκοποβολή, αποδείχθηκε ύποπτα καλός. Της χάρισε ένα μαχαίρι 18 ιντσών σε μια ξύλινη θήκη που είχε ασημένια ανάγλυφα, το οποίο «μου είπε πως ήταν ιδιοκτησία του Genghis Khan».

Πολλοί παππούδες λένε μεγάλα παραμύθια, σημειώνει η Appelbee, αλλά όχι ο δικός της. «Δεν μου είπε ποτέ μια ιστορία που δεν ήταν αληθινή, γιατί δεν χρειαζόταν», λέει. Μόνο όταν ήταν 16 ετών, αφού ο παππούς της πέθανε σε ηλικία 76 ετών, ο Appelbee συνειδητοποίησε πόσο διάσημος ήταν στην ακμή του: διευθυντής του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, ο Andrews ήταν παγκοσμίου φήμης εξερευνητής, φυσιοδίφης και παλαιοντολόγος, συγγραφέας 22 βιβλίων, θέμα στο εξώφυλλο του περιοδικού Time το 1923, αρχηγός αποστολών στο Θιβέτ, την Κίνα και τη Μογγολία—εκεί όπου, χάθηκε στην έρημο Γκόμπι περισσότερες από μία φορές.

Για έναν άνθρωπο τόσο διάσημο κάποτε, που ακόμη και ο θάνατος του σκύλου του γινόταν είδηση στις εφημερίδες, γιατί το όνομα του Andrews στις ημέρες μας δεν είναι πασίγνωστο; Για την Ann Bausum, συγγραφέα μιας φωτοβιογραφίας για τον Andrews, (με τίτλο Dragon Bones and Dinosaur Eggs), είναι επειδή αντί να εξαφανιστεί αλά Amelia Earhart ή να «χαθεί» σε μια περιπέτεια που θα κοσμούσε τα πρωτοσέλιδα (έφτασε κοντά πολλές φορές), ο Andrews αποσύρθηκε και έζησε το τελευταίο του χρόνια ήσυχα στην κοιλάδα Carmel της Καλιφόρνια. Αντίθετα με τον κινηματογραφικό Indiana Jones.

Indiana Jones στο εξώφυλλο του Time

«Παρά όλες τις περιπέτειές του, δεν είχε κάποια δραματική έξοδο για να εξιτάρει τη φαντασία του κοινού», λέει η Bausum στο Vanity Fair. Ή ίσως η κληρονομιά του μεταφέρθηκε στον χαρακτήρα που σχεδόν σίγουρα ενέπνευσε. Με την πέμπτη —και υποτίθεται τελευταία— ταινία του Indiana Jones να βγαίνει στη μεγάλη οθόνη, εδώ είναι όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον Roy Chapman Andrews, γνωστό και ως τον Indiana Jones της πραγματικής ζωής.

Indiana Jones, the real one

Ακολουθούν κάποια fun fucts για τον πραγματικό «Indiana Jones»

Ο πραγματικός Indiana Jones: Μέτριος μαθητής χωρίς επίσημη επιστημονική κατάρτιση

Γεννημένος στο Beloit του Ουισκόνσιν το 1884, ο Andrews, σύμφωνα με την Bausum, ήταν πάντα ένας περίεργος, αλλά με απόσπαση προσοχής, μαθητής που είχε άψογο σημάδι όταν κρατούσε το κυνηγετικό του όπλο (δώρο από τον πατέρα του στην τρυφερή ηλικία των εννέα ετών).

Πρώτα και κυριότερα φυσιοδίφης, ο Andrews ήταν ένας αυτοδίδακτος ταριχευτής, ο οποίος πλήρωνε τα δίδακτρα του κολεγίου του πουλώντας ζώα που είχε πυροβολήσει και ταριχεύσει. Στο Beloit College, ο Andrews επέλεξε ένα εκπληκτικό θέμα μελέτης. «Θα νόμιζες ότι πήρε βιολογία ή κάποιο είδος επιστήμης, αλλά στην πραγματικότητα σπούδασε αγγλικά, κάτι που τελικά τον εξυπηρέτησε πολύ καλά», λέει η Bausum. «Έγινε ένας εξαιρετικός συγγραφέας και επικοινωνιολόγος που μπορούσε να μιλήσει για τα πάντα».

Ο πρόωρος θάνατος που επηρέασε τον «Indiana Jones»

Όσο ήταν στο Beloit College, ο Andrews έγινε φίλος με έναν εκπαιδευτή ονόματι Montague White. Ενώ έκαναν κανό μαζί στον παγωμένο Rock River τον Μάρτιο, διηγείται η Bausum, «Ο Monti έχασε το κουπί του στο νερό και όρμησε να το πιάσει, αναποδογυρίζοντας το τη βάρκα». Ενώ ο Andrews κολυμπούσε προς την ακτή, γύρισε πίσω για να δει τον φίλο του και τον είδε να πνίγεται.

«Είχε μυϊκές κράμπες και βυθίστηκε σαν πέτρα». Σύμφωνα με την Bausum, βαθιά τραυματισμένος και καταθλιπτικός, ο Andrews έχασε βάρος και τα μαλλιά του έπεσαν, αλλά τελικά ανέκαμψε με μια νέα εμμονή με την ασφάλεια.

«Προετοιμαζόταν σχολαστικά προσπαθώντας να προβλέψει κάθε πιθανό ενδεχόμενο. Υποστηρίζω ότι το ατύχημα βοήθησε στο να υπενθυμίζει στον Andrews διαρκώς τον κίνδυνο, ότι οι περιπέτειές του είχαν και το ανάλογο κόστος», λέει η Bausum.

Όταν ο «Indiana Jones» διορίστηκε στο Αμερικάνικο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ως… θυρωρός

Αμέσως μετά την αποφοίτησή του το 1906, ο Andrews ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη αποφασισμένος να εργαστεί στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Μη διαθέτοντας το κατάλληλο πτυχίο, αλλά ούτε και την εμπειρία πέρα από την ταρίχευση, παρακάλεσε τον διευθυντή του μουσείου για οποιαδήποτε δουλειά. Και έτσι, ο Andrews διορίστηκε ως θυρωρός.

Πλένοντας δάπεδα κατάφερε αργότερα να πάρει το μεταπτυχιακό του στη Μελέτη Θηλαστικών από το Πανεπιστήμιο Columbia. «Σε αυτούς τους ορόφους περπατούσαν οι επιστημονικοί θεοί μου», έλεγε διηγούμενος την ιστορία του, οπότε «δεν ήταν συνηθισμένα δάπεδα και δεν με πείραζε να τα τρίψω». (Προϊόντος του χρόνου ο Andrews ανέβηκε τη «σκάλα» της ιεραρχίας του Μουσείου για να γίνει στο τέλος ο ίδιος διευθυντής του)

«Indiana Jones», 1η Αποστολή: Βρήκε την «εξαφανισμένη» γκρίζα φάλαινα

Αντί για μισθό, ο Andrews έπεισε τα αφεντικά του να χρηματοδοτήσουν τις πρώτες του επαγγελματικές αποστολές, οι οποίες επικεντρώνονταν στις φάλαινες. Πρώτα, πιο κοντά στο σπίτι, ξέθαψε μια φάλαινα 16 μέτρων από πάγο στο Λονγκ Άιλαντ, προτού ταξιδέψει στην Κορέα για να ερευνήσει τη διατριβή του σχετικά με τη γκρίζα φάλαινα – που πιθανότατα είχε εξαφανιστεί. Ο Andrews έφερε μαζί του τεχνολογία αιχμής με τη μορφή μιας δυσκίνητης κάμερας. «Ήταν εκεί έξω και τραβούσε τις πρώτες ζωντανές εικόνες φαλαινών», λέει η Bausum. «Κανείς δεν το είχε κάνει πριν».
Απέδειξε ότι οι δεινόσαυροι εκκολάπτονται σε αυγά – και έδωσε το όνομά του σε ένα είδος.

Ενώ η πρώτη αγάπη του Andrews ήταν η μελέτη των θηλαστικών, η επόμενη ήταν η παλαιοντολογία. Με τη νέα του σύζυγο, τη φωτογράφο Yvette Borup, ο Andrews πήγε σε αποστολές στην Ασία. Ήταν στη Μογγολία, όπου έκανε την ανακάλυψη της ζωής του: απολιθωμένα οστά δεινοσαύρων και αυγά σε φωλιές που απέδειξαν ότι οι δεινόσαυροι γεννούσαν αυγά.

«Βρέθηκαν με τα οστά ενός μακρινού συγγενή του Τρικεράτοπα, ενός τετράποδου ζώου στο μέγεθος ενός ολόσωμου γουρουνιού», εξηγεί ο Clive Coy, παλαιοντολόγος και μανιώδης συλλέκτης κάθε αντικειμένου που άνηκε στον Andrews. Ονομάστηκε «Πρωτοκεράτοπας andrewsi» από τον άνθρωπο που το ανακάλυψε.

Indiana Jones στο γραφείο

«Indiana Jones»: Στο σωστό σημείο, την κατάλληλη στιγμή

Αν ο Coy έπρεπε να εξηγήσει τι έκανε τον Andrews τόσο επιτυχημένο, θα ήταν «ένας συνδυασμός προσωπικής ορμής, προσωπικότητας και ύπαρξης μιας συγκεκριμένης στιγμής στο χρόνο».
Η ακμή του Andrews συνέπεσε με τα πρώτα αυτοκίνητα, τις φορητές (αν και βαριές) κάμερες και το ραδιόφωνο, όπου φιλοξένησε μια δημοφιλή εκπομπή που ονομαζόταν «Το Κυνήγι του Μεγάλου Αοράτου». Όλα τα παραπάνω προετοίμαζαν τον Andrews για να γίνει σταρ.

O πολύ διάσημος φόβος του, ακριβώς όπως ο… Indiana Jones

Αν υπάρχει μια λεπτομέρεια σχετικά με τον Andrews για να εδραιώσει τον ισχυρισμό της φήμης του «Indiana Jones», είναι πιθανώς ότι και οι δύο φοβούνται θανάσιμα τα φίδια. Η οφιδιοφοβία του Indy προφανώς προέρχεται από το ότι έπεσε σε ένα κλουβί τους ως έφηβος, ενώ του Andrews προήλθε από ένα διαφορετικό, εφιαλτικό σενάριο που βίωσε στη Μογγολία.

«Ζούσε σε μια περιοχή όπου ζούσαν οχιές τις οποίες μελετούσε. Ήταν τέλος καλοκαιριού και το βράδυ η θερμοκρασία είχε πέσει», διηγείται η Bausum. «Αναζητώντας ζεστασιά, οι οχιές άρχισαν να εισβάλλουν στις σκηνές τους τη νύχτα, έτσι ο Andrews άρχισε να παλεύει με τα φίδια -με όποιο όπλο μπορούσε να βρει στο σκοτάδι». Ο Andrews δεν ανάρρωσε ποτέ εντελώς.

Κοσμοπολίτης όπως… ο «Indiana Jones»

Όπως ο Indy, ο Andrews φορούσε ένα χαρακτηριστικό καπέλο με γείσο με βρώμικα παντελόνια τις περισσότερες φορές. «Αλλά μετά είχε φορέσει ένα σμόκιν και θα ταίριαζε στο ανώτερο στρώμα της κοινωνίας της Νέας Υόρκης», λέει ο Appelbee. Ο Andrews συναναστρεφόταν με τους Kelloggs, τους Colgates, τους Rockefellers, λέει ο Coy, γοητεύοντάς τους με τις περιπέτειές του και ζητώντας τα χρήματά τους για να χρηματοδοτήσουν την επόμενη αποστολή του. Ίσως μέσα από αυτούς τους λαμπερούς κύκλους ο Andrews γνώρισε τη δεύτερη σύζυγό του, Wilhelmina «Billie» Christmas, μοντέλο και ηθοποιό του Broadway.

Οι παρολίγον θάνατοι του «Indiana Jones»

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, ο Andrews εξαπάτησε τον θάνατο δέκα φορές. «Δύο ήταν από πνιγμό σε τυφώνες, ο ένας ήταν όταν το σκάφος μας επιτέθηκε από μια πληγωμένη φάλαινα. Κάποτε τη γυναίκα μου κι εμένα παραλίγο να μας φάνε τα άγρια σκυλιά, μια φορά κινδυνεύαμε από φανατικούς ιερείς. Δύο φορές έπεσα πάνω από γκρεμούς, μια φορά παραλίγο να με πιάσει ένας τεράστιος πύθωνας και δύο φορές μπορεί να είχα σκοτωθεί από ληστές», έγραψε στο On the Trail of Ancient Man.

Παράλειψε εκείνη τη φορά που, σύμφωνα με τον Coy, αυτοπυροβολήθηκε κατά λάθος στο πόδι, αλλά επέζησε και από αυτό για να ζήσει μέχρι την ηλικία των 76.

O κινηματογραφικός Indiana Jones κυκλοφορεί στις αίθουσες και είναι ό, τι πρέπει για μια καλοκαιρινή βραδιά…

Με πληροφορίες από το VANITY FAIR.