Ακόμα και οι πιο φανατικοί υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των κρατουμένων ζορίζονται άσχημα όταν η συζήτηση φτάνει σε καταδικασμένους για παιδοφιλία. Φανταστείτε (αν δεν θέλετε το καταλαβαίνουμε, αλλά…) πόσο ακόμα χειρότερο γίνεται όταν το έγκλημα περιλαμβάνει και φόνο. Πώς να βρεις κουράγιο, αντοχές και κάποιου είδους ανθρωπιά για να προσεγγίσεις περιπτώσεις όπως αυτή του Πίτερ Τσέστερ; Ενός 68χρονου σήμερα Άγγλου που καταδικάστηκε το 1977 για το βιασμό και τη δολοφονία της 7χρονης ανιψιάς του, Ντόνα Μαρί Τζίλμπανκς;

Στο άκουσμα και μόνο του τι έχει κάνει, κι ας μην το ομολόγησε ποτέ, θες να πάθει το χειρότερο κι από τα χειροτέρα για τιμωρία. Ήταν 22 ετών όταν έγιναν τα φρικιαστικά αυτά γεγονότα, στην πόλη Μπλάκπουλ. Γύρισε μεθυσμένος στο σπίτι της αδελφής του και… Ας μην πούμε άλλα, δεν θέλουμε, καταλαβαίνετε.

Η τότε απόφαση του δικαστηρίου ήταν ισόβια με μίνιμουμ παραμονή πίσω από τα σίδερα τα 20 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι από τον Οκτώβριο του 1997 κι έπειτα, μπορούσε θεωρητικά να επιστρέψει στον έξω κόσμο. Μόνο που δεν του δόθηκε αυτή η δυνατότητα. Κι έκατσε ακόμα 25 χρόνια σε σωφρονιστικό ίδρυμα, φτάνοντας τα 45 συνολικά. Στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας, ελάχιστοι έχουν φυλακιστεί για μεγαλύτερο διάστημα.  

Πίτερ Τσέστερ

Στο 12ο αίτημα αποφυλάκισης, ο Πίτερ Τσέστερ άκουσε το «ναι»

Προσπάθησε να βγει έξω αρκετές φορές. Βασικά, έντεκα αιτήματα αποφυλάκισης με περιοριστικούς όρους κατέθεσε στην πορεία όλων αυτών των ετών. Ποτέ δεν άκουσε «ναι» ως απάντηση. Επειδή οι αρμόδιοι έκριναν πως αποτελούσε ακόμα απειλή για την κοινωνία. Έχοντας τρομάξει από την πλήρη απουσία ενσυναίσθησης που έδειχνε και από το ότι ποτέ δεν έδειξε την παραμικρή ένδειξη μετάνοιας. Επίσης, αρνιόταν πεισματικά να συμμετάσχει σε προγράμματα θεραπείας σεξουαλικών διαταραχών, επιμένοντας πως είναι «μια χαρά».

Τελικά στις αρχές του 2022, αθόρυβα, αφέθηκε ελεύθερος όπως αποκάλυψε η Daily Mail πρόσφατα. Μετά την 12η φορά που το ζήτησε. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, οι αρμόδιοι έκριναν πως συντρέχουν λόγοι απελευθέρωσης και έκαναν έτσι δεκτό το αίτημά του.

Η αγωγή του κατά της κυβέρνησης και το σχόλιο της μητέρας της άτυχης 7χρονης

Το θέμα είναι πως ως τύπος ποτέ δεν είχε διάθεση να «κρυφτεί», ποτέ δεν έδειξε να καταλαβαίνει τι έκανε και για ποιους λόγους τιμωρήθηκε. Ζητούσε και τα ρέστα, ενίοτε. Όπως όταν έφτασε στο σημείο να μηνύσει την κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας επειδή δεν τον είχαν αφήσει να ψηφίσει όταν ήταν πίσω από τα σίδερα.

Οι δικηγόροι του υποστηρίζαν πως η απαγόρευση ψήφου σε κρατούμενους ερχόταν σε αντίθεση με τους νομούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε ακόμα δεν είχε συμβεί το BREXIT. Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, ωστόσο, απέρριψε τελικά την αγωγή. «Η απόφαση είναι μια νίκη της κοινής λογικής», είχε σχολιάσει ο τότε πρωθυπουργός, Τζέιμς Κάμερον.

Η ιστορία αυτή είχε εξοργίσει (ακόμα περισσότερο) ανθρώπους όπως την μητέρα της 7χρονης. «Παραιτήθηκε του δικαιώματος του να ψηφίζει τη μέρα που στραγγάλισε και βίασε την κόρη μου. Οι φυλακισμένοι έχουν αρκετά δικαιώματα, τα θύματα όχι και τόσα…», είχε πει, λέγοντας επίσης. «Ισόβια πρέπει να σημαίνει ισόβια. Και δεν θα σταματήσω να παλεύω γι’ αυτό». Και θα βρεθούν πάρα πολλοί που θα συμφωνήσουν απόλυτα μαζί της. Έλα όμως που ο Τσέστερ αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί ελεύθερος….