Βαριές αιχμές άφησε κατά του επικεφαλής της ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Ρίου, Ανδρέα Ηλιάδη κατά την απολογία της η Ρούλα Πισπιρίγκου. 

«Άλλος δεν υπήρχε σε αυτό το δωμάτιο, εγώ, ο Μάνος, αυτός και ο γενετιστής στο τηλέφωνο. Το Μάνο τον ρώτησα, δεν ήταν αυτός. Εμείς δεν είχαμε λόγο να ηχογραφήσουμε αυτές τις συνομιλίες. Εγώ τον Ηλιάδη τον είχα θεό. Ήταν η ζωή του παιδιού μου στα χέρια του.

Και βλέπω το διάλογο να δημοσιεύεται σε εκπομπή; Μας είπαν ότι ήταν τετραπληγική, δεν θα μπορούσε να μιλήσει, να καταπιεί, ακόμα καλά – καλά δεν ήξερε αν βλέπει. Με ενδιέφερε η αποκατάσταση της Τζωρτζίνας. Από τη στιγμή που έγινε ό,τι έγινε με ενδιέφερε το μέλλον. Όχι να κοιτάξω πίσω αν θα πάθει μια επιπλοκή να δωρίσω τα όργανα της. Με ενδιέφερε αν θα ξαναπερπατήσει, αν θα πιάσει ξανά το μικρόφωνο να τραγουδήσει» είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: 

 «Δεν επιτρεπόταν να δούμε εμείς τη Τζωρτζίνα, τί να δεις; Ένα παιδί από το κεφαλάκι της μέχρι τα πόδια της όλο καλώδια και μηχανήματα, παντού οροί. Δεν μπορούσες να το αντίκρισες, δεν μπορούσες να αντέξεις. Τελικά το παιδί έκανε οίδημα και πάλι μας είπε «μη δίνετε σημασία μπορεί και να μην είναι και τίποτα». Μας κάλεσε στο γραφείο του και πήγαμε με το Μάνο. Είδα παντού φωτογραφίες παιδιών. Μου λέει «Τα κοιτάς; Ξέρεις ποια παιδάκια είναι αυτά;». Λέω πείτε μου. «Έχουν κάποιες ηρωίδες μαμάδες που έχουν δωρίσει τα όργανα» μου απάντησε.

Του λέω «πολύ καλά έπραξαν». Όμως εγώ δεν ήθελα να γίνω ηρωίδα μάνα γιατί δώρισα τα όργανα του παιδιού μου. Φυσικά και είναι ηρωίδες οι μητέρες αυτές. Όμως εμένα το ενδιαφέρον μου ήταν σε ένα άλλο παιδί που είδα και είχε πάθει ανακοπή, είχε εγκεφαλοπάθεια και επανήλθε. Η ελπίδα μου για τη Τζωρτζίνα ήταν σε εκείνο το παιδί. Ότι αφού τα κατάφερε, θα τα καταφέρει και η Τζωρτζίνα. Για αυτό ρώταγα τι έκαναν οι γονείς του, ρώταγα τα πάντα αλλά απαντήσεις δεν πήρα.

Ο κ. Ηλιάδης μας ρώτησε πώς βλέπουμε το θεσμό της δωρεάς των οργάνων. Ο Μάνος απάντησε ότι είχε γίνει δότης μυελού των οστών. Εγώ είπα δεν με ενδιαφέρει με ενδιαφέρει η εξέλιξη του παιδιού. (…) Μετά έκανε τη μαγνητική και φάνηκε η εγκεφαλοπάθεια. Μας είπε ότι το παιδί είναι τετραπληγικό, δεν θα μπορούσε να φάει να μιλήσει. Δεν ήξερε καν αν έβλεπε. (….) Εγώ αυτόν τον γιατρό τον είχα Θεό μέχρι την τελευταία στιγμή. Ήταν η ζωή του παιδιού μου στα χέρια του. Και αυτός να με ηχογραφεί και να διακινεί τους διαλόγους σε εκπομπή;». 

Αναφορικά με τις ηχογραφημένες συνομιλίες με τον κ. Ηλιάδη η 34χρονη αρνήθηκε ότι εκείνη τις ηχογράφησε και έριξε τις ευθύνες σε εκείνον.

Η 34χρονη αρκετά φορτισμένη μίλησε ανάμεσα σε αλλά και για την ανακοπή που υπέστη η 9χρονη Τζωρτζινα.  

Συγκεκριμένα όπως είπε : «Εκείνη την ώρα πέθανα, ήθελα να με πάρει ο θεός. Μου κόπηκαν τα πόδια, δεν μπορούσα να σταθώ όρθια. Έκατσα στο σκαλοπάτι. Με έβγαλαν έξω. Βγαίνει μια νοσοκόμα και μου δίνει τα κομποσκοίνια της Τζωρτζίνας που τα φοράω ακόμα και σήμερα. Έχει έρθει ο Μάνος και κάθεται δίπλα μου. Μια γιατρός ανέβηκε τρέχοντας από τα επείγοντα και ανοίγει η πόρτα και βλέπω το παιδί σε μια σανίδα πάνω και τη γιατρό να καβαλάει το παιδί και πήρε μια ένεση και την έκανε στην καρδιά.

Μου είπε αργότερα ότι έκανε ανδρεναλίνη. Ανοιγόκλειναν οι πόρτες. Ακούγαμε φωνάξτε το γιατρό και βλέπω τον κ. Χασαπόπουλο να μπαίνει. Εγώ να πηγαίνω πέρα δώθε και να προσεύχομαι, ο Μάνος έπιανε το κεφάλι του και έλεγε «Είσαι δυνατή, θα τα καταφέρεις». Και ακούμε από μέσα χειροκροτήματα, «μπράβο κορίτσι μου».

Βγαίνει έξω η Δημητρόπουλου και μου λέει επανήλθε, ζει. Πέφτω στην αγκαλιά της και πήγα να της φιλήσω το χέρι και μου είπε μην το κάνετε αυτό. Γενικά δεν μιλάω πολύ, είμαι σαν χαμένη. Σοκ, πανικός δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω. Μας είπαν πως θα πάει στην εντατική στο Ρίο. Κανείς δεν μας είπε ότι θα έχει κάποιο πρόβλημα, ότι δεν θα περπατήσει. Βγαίνει ο Χασαπόπουλος και ήταν κλαμένος.

Μας είπε ότι έπαθε ανακοπή, επανήλθε και την πάμε εντατική. Στο προαύλιο ήταν όλη η οικογένεια. Κατέβηκα κάτω και ευχαριστούσε το θεό. Τους είπε ότι έπαθε ανακοπή αλλά επανήλθε. Δεν ήταν μαζί μας και ήλθε πάλι».

Αναφορικά με τη νοσηλεία της 9χρονης στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο, υποστήριξε ότι «Προσωπικά σε εμένα και στην ενημέρωση του πατέρα της, ποτέ -ποτέ όμως- δεν μας είπαν ότι το παιδί έχει στρες. Το στρες το άκουσα πρώτη φορά εδώ και έμεινα με το στόμα ανοιχτό γιατί δεν μας το είχαν πει ούτε σαν ιδέα»

Η απολογία  συνεχίζεται.–

Δανάη Κισκήρα – Μπαρτσώκα