Παγωμένη παρακολουθεί όλη η χώρα τις εξελίξεις στον θεσσαλικό κάμπο από τα μεσάνυχτα της Τρίτης. Η μετωπική σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών παρέσυρε στον θάνατο τουλάχιστον 50 ανθρώπους, ενώ στιγμάτισε για πάντα πολλούς περισσότερους με τραύματα τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.
Εδώ και δύο μέρες, η επικαιρότητα έχει κατακλυστεί από συγκλονιστικές ιστορίες μέσα από τα χαλάσματα. Το γεγονός πως σε μεγάλο βαθμό οι επιβάτες του τρένου της Hellenic Train ήταν νεαροί δίνει ακόμα πιο τραγική υπόσταση στο συγκεκριμένο συμβάν. Παράλληλα, οι στιγμές έξω από τα νοσοκομεία της Λάρισας θυμίζουν αρχαία τραγωδία με γονείς, φίλους και συγγενείς να αναζητούν τους δικούς τους ανθρώπους.
Σοκ προκαλούν και οι ιστορίες των επιζώντων, οι οποίοι κατάφεραν να βγουν αλώβητοι από τον τόπο της καταστροφής, βοηθώντας από την πλευρά τους πολλούς συνεπιβάτες τους και έχοντας μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο γεγονός πως οι νεκροί δεν ήταν περισσότεροι.
Μία από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες της τραγωδίας των Τεμπών ήταν αυτή με τις τρεις ξαδέλφες. Δύο δίδυμες αδελφές (η Θώμη και η Χρύσα) και η πρώτη ξαδέλφη τους (Αναστασία), παιδιά δύο αδελφών επέστρεφαν στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζαν. Δυστυχώς, η μοίρα είχε άλλα σχέδια με το νήμα της ζωής τους να κόβεται απότομα αλλά και άδικα.
Παράλληλα, πώς να χωρέσει ανθρώπινος νους την ιστορία της κυρίας Αναστασίας; Ο σύζυγός της και ο πέντε χρονών γιος της επέβαιναν στο μοιραίο τρένο. Μάλιστα, δεν μπορεί καν να τους κηδέψει, καθώς όπως δήλωσε «Περίμενα τον άνδρα μου και το παιδί μου και μου έδωσαν στάχτες», καθώς πρόκειται για δύο από τα αρκετά θύματα που βρίσκονταν στο πρώτο βαγόνι και έχουν απανθρακωθεί πλήρως.
Μεταξύ των ανθρώπων που δεν τα κατάφεραν μετά την τρομακτική σύγκρουση στον θεσσαλικό κάμπο, ήταν και ο μηχανοδηγός του τρένου. «Είναι πατέρας τριών παιδιών και η οικογένειά του έχει φύγει για τη Λάρισα, τους ειδοποίησαν να πάνε για αναγνώριση. Ήταν κοντά στη σύνταξη ο άνθρωπος, πολύ έμπειρος στη δουλειά του» δήλωσε άνθρωπος από το συγγενικό του περιβάλλον.
Ένας ακόμα από τους άτυχους ήταν ο 22χρονος ποδοσφαιριστής Ιορδάνης Αδαμάκης, που βρισκόταν ανάμεσα στους αγνοούμενους στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και δεν βρίσκεται τελικά στη ζωή, όπως ανακοίνωσε η τέως ομάδα του, ο Θεσπρωτός. Νωρίτερα, η νυν ομάδα του ΑΟ Υπάτου, είχε ενημερώσει πως ο νεαρός αγνοείτο.
Παράλληλα με τα θύματα, το μεγαλύτερο τραύμα είναι αυτό των αγνοουμένων με τις οικογένειές τους να μην γνωρίζουν τίποτα για την τύχη τους. Παραδέχονται πως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, αλλά δεν παύουν να ελπίζουν. Ανάμεσά στα αγνοούμενους και ο 20χρονος Αναστάσιος Κουτσόπουλος από την Καρδίτσα ο οποίος επιβιβάστηκε από την Καρδίτσα στο μοιραίο τρένο με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Ο 20χρονος Αναστάσιος τηλεφώνησε στη μητέρα του λίγο πριν τη μοιραία σύγκρουση των δύο τρένων και την ενημέρωσε πως θα καθυστερήσει.
Ο 34χρονος Βάιος Βλάχος από την Καρδίτσα παραμένει στη λίστα των αγνοουμένων. Ταξίδευε από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη μαζί με την 36χρονη σύντροφό του επίσης από την Καρδίτσα.
Η κοπέλα νοσηλεύεται σοβαρά τραυματισμένη σε ΜΕΘ στη Λάρισα, όμως για τον 34χρονο οι οικείοι του δεν έχουν μέχρι στιγμής κανένα νέο.
Ένα από τα πρώτα ονόματα που βρέθηκαν στη λίστα αγνοουμένων της τραγικής σύγκρουσης στα Τέμπη ήταν ο μηχανοδηγός της επιβατικής αμαξοστοιχίας. Συμφοιτητής του επισημαίνει «να μας προσέχεις όλους από εκεί ψηλά όπως έκανες πάντα. Θα είσαι πάντα ο αδερφός μου και ο μηχανοδηγός της καρδιάς μας».
«Δεν είναι δύσκολο να δημιουργηθεί μια φιλία μια διπλανή καρέκλα αρκεί, κάπως έτσι έγινε και με εμάς 12 χρόνια πριν στη σχολή ήρθες και με ρώτησες κάτι για μια εργασία (με πέρασες για καλό φοιτητή μου είπες χρόνια αργότερα και γελάσαμε μαζί) Αυτή η στιγμή ήταν αρκετή για να δημιουργηθεί μια δυνατή φιλία που αργότερα έγινε αδερφική. Λίγο αργότερα προστέθηκε και ο Άγγελος στη παρέα και γρήγορα πήραμε το παρατσούκλι τρίο στούντζες ήταν το σήμα κατατεθέν μας. Από τότε γιίναμε ένα και ήμασταν σε όλα μαζί εκδρομές γιορτές, χαρές και λύπες όμως εγώ θα θυμάμαι μόνο τα καλά.
Ήσουν ένα παιδί που έτρεχε για όλους και κάθε φορά που γινόταν κάτι ήσουν εκεί ακόμα και στα δύσκολα που τύχαιναν μου χαμογελούσες και μου έλεγες θα το περάσουμε μαζί, εδώ είμαι εγώ για σένα και το εννοούσες με πράξεις. Αδερφέ μας βιάστηκες να φύγεις αφήνοντας πίσω οικογένεια, φίλους και ανθρώπους που σε αγαπουν πολύ και μια μεγάλη εκδρομή ανεκπλήρωτη όμως εσύ επέλεξες να τη κάνεις μόνος σου ρε μπαγασα. Καλό πέρασμα αδερφέ μου στον παράδεισο, καλή αντάμωση μέχρι το τρίο στούντζες να ενωθεί ξανά ,άλλωστε μου χρωστάς μια καλή εκδρομή μη το ξεχνάς» σημειώνει.
Η Αλεξία Κούβελα, η οποία έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της στο τελευταίο GNTM, αναζητά τη φίλη της και επίσης μοντέλο Ελισάβετ Χατζηβασιλείου. Το νεαρό μοντέλο επέβαινε στο μοιραίο επιβατικό τρένο που συγκρούστηκε με εμπορικό τρένο στα Τέμπη.
«Η φίλη μου ήταν στο τρένο στα Τέμπη. Έχουν περάσει 24 ώρες και αγνοείται. Σας παρακαλώ βοηθήστε μας», έγραψε το plus size μοντέλο στον λογαριασμό της στο Tik Tok.
Έκκληση για το αγνοούμενο μοντέλο Ελισάβετ Χατζηβασιλείου έχει απευθύνει και η πρώην συμπαίκτριά της στο GNTM Αλεξία Τράικο. «Σας παρακαλούμε βοηθήστε μας να βρούμε την Ελισάβετ», γράφει σε story της στο Instagram η Αλεξία Τράικο.
«Είναι δυνατόν να πρέπει να πεθαίνουν άνθρωποι για να φτιάχνουμε τις δομές αυτής της χώρας; Δηλαδή για να ανοίγουν αυτές οι συζητήσεις πρέπει να φτάνουμε σε αυτό το σημείο; Δεν μπορώ να διανοηθώ να είμαι σε αυτό το τρένο, που το παίρνω σχεδόν κάθε εβδομάδα τα τελευταία δύο χρόνια, και να ακούω από εργαζόμενους ότι έχουμε σύγκρουση σε ένα λεπτό.
Δεν μπορώ να φανταστώ τους ανθρώπους που περίμεναν στον σταθμό να παραλάβουν τους δικούς τους που δεν έφτασαν ποτέ. Ελπίζω να είναι οι πιο πολλοί άνθρωποι υγιείς, να είναι λίγοι τραυματίες και ακόμα λιγότεροι οι νεκροί», σημειώνει σε story της στο Instagram.
Όσο περνούν οι μέρες βέβαια, έρχονται στη δημοσιότητα οι ιστορίες των θυμάτων, των τραυματιών, των επιζώντων αλλά και των αγνοουμένων. Όπως συνήθως γίνεται σε τέτοιες καταστροφές, υπάρχουν ιδιαίτερα τυχεροί ή ιδιαίτερα άτυχοι άνθρωποι. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ένας 67χρονος αγνοούμενος της Intercity. Η κόρη του τόνισε πως «του έκλεισα το τελευταίο εισιτήριο για το πρώτο βαγόνι» και από την ώρα της σύγκρουσης δεν έχω κανένα νέο του.
Σε αντίθεση με τον 67χρονο αγνοούμενο, η 22χρονη Ελένη από τη Βέροια σώθηκε από καθαρή τύχη. Είχε επιλέξει να κλείσει εισιτήριο στο δεύτερο βαγόνι, το οποίο συνεθλίβη από τη σύγκρουση. Παρ’ όλα αυτά, δεν έγινε δεκτό το πάσο της και της έκλεισαν εισιτήριο για το έβδομο.
Η μαρτυρία της είναι απλά συγκλονιστική:
«Σταματήσαμε Παλαιοφάρσαλα. Μας είπαν ότι υπάρχει φόρτος στις γραμμές. Δεν ανησυχήσαμε. Απλά περιμέναμε. Μετά το τραίνο ξεκίνησε. Φτάσαμε Λάρισα. Διάβαζα ένα βιβλίο. Ο νεαρός που καθόταν δίπλα μου, μού είπε: «Ο ελεγκτής μιλώντας στον ασύρματο, έλεγε “μήπως είναι καλύτερα να βάλουμε τον κόσμο σε λεωφορεία”;». Δεν το εκλάβαμε σαν κάτι ανησυχητικό. Θεωρήσαμε πως αφορούσε τη διαχείριση του πλήθους των επιβατών.
Περίπου 10 λεπτά αργότερα νιώσαμε το πρώτο τράνταγμα. Και μετά ένα δεύτερο ακόμη πιο έντονο. Ένας νεαρός – δεν ξέρω πώς – βρέθηκε να κυλιέται στο πάτωμα, απ’ τη μια άκρη του βαγονιού στην άλλη. Άλλοι χτυπήσανε στα τραπεζάκια, πάνω στα καθίσματα. Εμένα με κράτησε μια γυναίκα. Την ευχαριστώ.
Ευτυχώς το βαγόνι είχε ηλεκτροδότηση. Άνοιξαν οι πόρτες, κατεβήκαμε. Με τους φακούς των κινητών τηλεφώνων ψάχναμε να δούμε πού βρισκόμαστε. Σκαρφαλώναμε μέχρι να ανεβούμε στο δρόμο. Απ’ την αρχή του τρένου, ακούστηκαν εκρήξεις. Τα μπροστινά βαγόνια είχαν πάρει φωτιά. Έβγαινε κόσμος με αίματα.
Ήταν θαύμα. Γιατί στην πληρωμή του εισιτηρίου, ήμουν έτοιμη να κλείσω σε καμπίνα, αλλά δεν δέχονταν το πάσο μου. Οπότε έκλεισα στο βαγόνι 7. Αν μου επέτρεπαν να χρησιμοποιήσω το πάσο μου, θα ήμουν στο βαγόνι 2».
Απαντήσεις για τους δικούς ανθρώπους ψάχνουν δεκάδες συγγενείς, μανάδες, πατεράδες, σύντροφοι μετά τη φονική σύγκρουση των δύο τρένων τα μεσάνυχτα της Τρίτης. Όσοι δεν θρηνούν τους νεκρούς τους, αναζητούν μία πληροφορία, ένα στοιχείο που θα τους δείξει πού βρίσκεται ο άνθρωπός τους.
Δυστυχώς, ίσως υπάρξουν και αυτοί που δεν καταφέρουν ποτέ να παραλάβουν τη σορό των δικών τους, καθώς οι θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν στα πρώτα βαγόνια του τρένου άγγιξαν τους 1.300 βαθμούς, εξαϋλώνοντας τους επιβάτες του.
