Τι το ‘θελε ο Γιώργος Νταλάρας να ανοίξει το στόμα του και να πει όσα είπε για τους καλλιτέχνες που διαφημίζουν προϊόντα; Από τότε, οι ρεπόρτερ και παρουσιαστές σε ψυχαγωγικές εκπομπές έχουν τεντώσει το σχοινί, έχουν διυλίσει τόσο το κουνούπι, που, σχωράτε μου την αναλογία, δεν βγαίνει πια σκατό, αλλά μόνο αέρας!

Το βράδυ της Πέμπτης, σε μια εκδήλωση, ο Γιώργος Νταλάρας είδε απέναντι του ένα τσούρμο από απεσταλμένους ρεπόρτερ ψυχαγωγικών εκπομπών που προφανώς δεν είχαν πάει εκεί να τον ρωτήσουν για την εκδήλωση προς τιμήν του Τσιτσάνη. Είχαν πάει για το ευτελέστατο κουτσομπολιό και το έκαναν σε έναν άνθρωπο που ποτέ δεν έπαιξε αυτό το παιχνίδι. Ό,τι θέλει μπορεί να πει ο καθένας για τον Νταλάρα ως μουσικό, ως διαδρομή, η τέχνη άλλωστε είναι προσωπική άποψη, αλλά μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι ποτέ δεν επεδίωξε να εμπλακεί σε κιτρινισμό και κατιναριό.

Δεν πολυνοιάζονται όμως γι’ αυτά οι ρεπόρτερ και οι ψυχαγωγικές εκπομπές. Έτσι, όταν άπλωσαν τα μικρόφωνα τους, πήραν απαντήσεις που μας κάνουν να στηρίζουμε με κλειστά μάτια Νταλάρα και να νιώθουμε απόλαυση βλέποντας τον να τους ξεφτιλίζει.

«Ξέρετε γιατί είμαστε εδώ; Για τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ξέρετε κάτι για τον Βασίλη Τσιτσάνη; Θα τα πείτε στην εκπομπή σας αυτά που μάθατε; Μπράβο ρε παιδιά. Αν θέλετε κάτι για τον Τσιτσάνη ευχαρίστως, όλα τα υπόλοιπα…», τους είπε αρχικά και συνέχισε πιο επιθετικά.

«Κάνουν άριστα όσοι αντιδρούν, όπως κι εγώ κάνω άριστα που λέω τις δικές μου απόψεις. Να ρωτήσω κάτι. Αυτό που κάνετε τώρα, δε το βρίσκετε αρκετά γελοίο; Και για εσάς προσωπικά και για τα κανάλια που εκπροσωπείτε. Δεν είναι δημοσιογραφία αυτό που κάνετε. Δεν είναι καλό αυτό που κάνετε.

Σε λίγο, αν τα δεις αυτά και δεις τον εαυτό σου, θα ντραπείς. Δε το κάνουν αυτό. Στη βράση δε κολλάει το σίδερο. Κι εσύ που είσαι χαριτωμένη, ο μπαμπάς σου ή ο θείος σου, θα σου πει ότι είναι ντροπή αυτό που κάνεις, μη το κάνεις».

Σε αυτό το σημείο, η ρεπόρτερ απάντησε πως «κάνω απλά τη δουλειά μου» και άνοιξε τον δεύτερο γύρο με τα νοκ άουτ.

Ο Γιώργος Νταλάρας της απάντησε ότι «Νομίζεις ότι κάνεις τη δουλειά σου. Δουλειά δεν είναι να κάνετε οτιδήποτε όποτε σας τύχει. Δουλειά είναι να κάνετε κάτι με συνέπεια, με ήθος και με αρχές. Αυτό που κάνετε στερείται αρχών».

Οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι είπαν πως δεν προσβάλλουν, αλλά κι εδώ ο Γιώργος Νταλάρας είχε έτοιμη την απόκριση. «Νομίζετε ότι σας προσβάλλω. Εγώ δε προσβάλλω κανέναν, απλά λέω τις απόψεις μου. Αν σας προσβάλλουν οι απόψεις μου, να ψαχτείτε. Εγώ δεν έκανα τίποτα. Τόσα χρόνια είμαι ο ίδιος»

Πολύ καλά απάντησε ο Γιώργος Νταλάρας

Πάμε λοιπόν να τα δούμε ένα προς ένα, ξεκινώντας από την μόνιμη επωδό-δικαιολογία των ρεπόρτερ που υπερβαίνουν τα όρια της ηθικής, του σεβασμού και παραβιάζουν την προσωπική ζωή των άλλων.

Μία από τις χειρότερες φράσεις που μπορεί κάποιος να πει ως δικαιολογία για τις πράξεις του είναι το «εγώ κάνω απλά τη δουλειά μου». Και ένας πληρωμένος δολοφόνος κάνει απλά τη δουλειά του. Αν αυτό αποτελεί την κολυμπήθρα του Σιλωάμ, τότε να το λήξουμε το εργάκι «κοινωνία με ηθική» και να επιστρέψουμε σε μια ωραία ζούγκλα.

Μπορεί όντως οι ρεπόρτερ στις ψυχαγωγικές εκπομπές να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά η δουλειά τους είναι ντροπή. Και είναι ντροπή όχι απαραίτητα με δική τους ευθύνη. Είναι ντροπή πρωτίστως των αρχισυντακτών που θα πάνε να κοιμηθούν ήσυχα το βράδυ στο σπιτάκι τους και δε θα νιώσουν ίχνος αισχύνης που αδιαφορούν για τα όρια που θέτει απέναντι τους ένας άνθρωπος.

Ακούστε για παράδειγμα πως αντιμετώπισε το θέμα η Σίσσυ Χρηστίδου στην εκπομπή της.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά, ανάλογα πώς μας βολεύει

Λέει λοιπόν η κυρία Χρηστίδου ότι είναι βαριές κουβέντες απέναντι σε νέα παιδιά. Δεν είναι βαρύτατη παραβίαση που αυτά τα νέα παιδιά παραβιάζουν τα όρια που θέτει ένας άνθρωπος, αλλά είναι ντροπή η αντίδρασή του. Φαντάζομαι δεν είχε την ίδια άποψη πριν μερικούς μήνες που τα μίντια μιλούσαν για υποτιθέμενη σχέση της με τον Στάνκογλου. Φαντάζομαι δεν έχει την ίδια άποψη όταν καταγγέλονται παραβατικές συμπεριφορές στον χώρο της υποκριτικής. Εκεί δεν υπάρχουν βαριές κουβέντες.

Όταν ο Γιώργος Νταλάρας ζητάει να τον αφήσουν ήσυχο, όταν ενοχλείται που κάποιες δηλώσεις του που δεν έλεγαν και τίποτα το τραγικό, τις παίρνετε εσείς κ. Χρηστίδου και κάθε Χρηστίδου, και με τους αρχισυντάκτες των εκπομπών στέλνετε αυτά τα αθώα παιδιά να ρωτάνε κάθε τυχάρπαστο πώς σχολιάζει όσα είπε ο Νταλάρας, είναι όλα καλά. Αυτά τα νεαρά παιδιά δεν έχουν κριτική σκέψη μάλλον, είναι πάντοτε αυτά που δε φταίνε.

Κι όμως, όσοι κρατάτε τα μικρόφωνα και δεν σκέφτεστε ότι δεν είστε απέναντι στην Οικονομάκου, στον Light, στον οποιονδήποτε που δεν αρνήθηκε να παίξει το παιχνίδι σας, αλλά απέναντι σας είναι ο Γιώργος Νταλάρας, ένας άνθρωπος που δεν αποδέχτηκε τους όρους σας, προσβάλετε και προσβάλετε πολύ.

Ξέρετε πολύ καλά όλοι σας τι γίνεται στα social media, πώς σχολιάζονται οι αναρτήσεις με τους επιτηδευμένους τίτλους που μεγεθύνουν ή τραβάνε από τα μαλλιά συγκεκριμένες δηλώσεις. Δεν είναι θέμα αν ο Νταλάρας είναι μεγάλος σε ηλικία και έχει αυτή τη διαδρομή.

Ακόμα και 20 χρονών να ήταν, ακόμα και τίποτα να μην είχε κάνει στη ζωή του, όταν ένας άνθρωπος σας λέει ότι δεν θέλει να συμμετέχει σε όλο αυτό, η ηθική που θα έπρεπε να σας διακρίνει, θα σας έλεγε να τραβήξετε μικρόφωνο και να πείτε «μας συγχωρείτε καλή συνέχεια». Δεν σας το λέει όμως. Είναι πιο έντονη η φωνή της αρχισυνταξίας που λέει «βγάλε είδηση, βγάλε είδηση, βγάλε είδηση».

Πάντα με τον Νταλάρα, ποτέ με τους ρεπόρτερ και τις ψυχαγωγικές εκπομπές

Δε θα ξαφνιαζόμουν κιόλας αν οι ρεπόρτερ που έδειχναν θιγμένοι από το πώς τους μίλησε ο Γιώργος Νταλάρας, μετά τη στιχομυθία συζητούσαν ικανοποιημένοι που έβγαλαν καλό θέμα και θα μπορούν οι εκπομπές να καλύψουν ένα κομμάτι της σκαλέτας σχολιάζοντας επικριτικά τη στάση του Νταλάρα.

Οπότε ας αφήσουμε το θεατράκι μεταξύ κατεργαραίων, γιατί όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει τίποτα το αποδεκτό στο να αδιαφορείς για τα όρια που σου θέτει ένας άνθρωπος, ιδίως όταν αυτός ο άνθρωπος δεν σου ζήτησε ποτέ κάτι.

Γιατί υπάρχει κι αυτή η αντιμετώπιση ότι δεν γίνεται να ζητάνε οι διάφοροι τη στήριξη των εκπομπών στη δουλειά τους, αλλά να μην ανταποδίδουν. Η στήριξη που παρέχουν οι εκπομπές, αλλά και οι δημοσιογράφοι, δεν είναι, εξ ορισμού, ανιδιοτελής. Την παρέχουν για να εξασφαλίσουν προσκλήσεις, για να πιουν τσάμπα και να φάνε τσάμπα, οπότε το αντάλλαγμά μας το έχουμε πάρει έτσι. Στις ψυχαγωγικές εκπομπές όμως δεν αρκούνται σε αυτό, θέλουν και να ευτελίσουν τον άλλον επειδή του επικοινωνούν μια συναυλία, μια παράσταση, κάτι.

Εννοείται, επομένως, πως όταν ο Γιώργος Νταλάρας και ο κάθε Νταλάρας «κολλάει στον τοίχο» την ασέβεια των ρεπόρτερ, εμείς θα είμαστε μαζί του και θα νιώθουμε ως και ηδονή που το έκανε. Γιατί είναι υποκρισία να καταδικάζουμε κάθε παραβίαση της προσωπικότητας, αλλά να μη μιλάμε για την παραβίαση των δημοσιογράφων, επειδή τυχαίνει να κινούμαστε στον ίδιο χώρο, αλλά επ’ ουδενί δεν είμαστε συνάδελφοι!