Υπεράνω υποψίας. Χαμογελαστός, πρόσχαρος και ευγενικός. Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Στην πραγματικότητα, ο Ντιν Κορλ ήταν ένα τέρας. Ένα βαθιά διαταραγμένο άτομο, άρρωστο στη ψυχή και στο μυαλό. Μπορεί να τον έχετε ακούσει ως Candy Man. Ο Άνθρωπος με τα Ζαχαρωτά. Το παρατσούκλι με το οποίο έμεινε στα βιβλία της ιστορίας εγκλημάτων των ΗΠΑ. Ένας στυγνός και αιμοσταγής serial killer. Συνώνυμο φρίκης και οδύνης.

Το παζλ της διαστροφικής και αρρωστημένης δράσης του Candy Man την χρονική περίοδο 1970-73 έχει από καιρό σχηματοποιηθεί, φτιάχνοντας τη μορφή της απόλυτης φρίκης. Μετά από τόσα χρόνια, τα ξέρουμε όλα. ‘Η σχεδόν όλα. Κι αυτό καθότι μπορεί 27 από τα θύματα του να έχουν ταυτοποιηθεί, αλλά το 28ο εξακολουθεί να μην έχει όνομα.

50 χρόνια από την ανακάλυψη του ποιος ήταν και τι έκανε ο Candy Man, το μυστήριο αναφορικά με το ποιο ήταν το άτυχο αγόρι παραμένει. Να όμως που εδώ και λίγο καιρό η ελπίδα πως θα βρεθεί μια άκρη σχετικά με την ταυτότητά του, αρχίζει να αναπτερώνεται ξανά.

Ελπίδες πως θα βρεθεί επιτέλους ποιος ήταν πραγματικά ο «Τζον Ντο»

Εξειδικευμένοι ερευνητές κατάφεραν να ανασυνθέσουν μια εικόνα που μεταφέρει αρκετά πιστά το πώς έμοιαζε το θύμα. Λευκός με καστανά μαλλιά, χαρακτηριστικά ισπανόφωνου και πιθανό πρόβλημα στο βάδισμα λόγω μιας πάθησης στη μέση.

Στις λίστες της αστυνομίας το παιδί αναφέρεται ως «Τζον Ντο». Ήταν ένα από τα 17 πτώματα που εντοπίστηκαν μια αποθήκη στο Χιούστον, στις 9 Αυγούστου του 1973.  Η αστυνομία πιστεύει πως ήταν μεταξύ 15 και 18 ετών και ότι ήταν πεθαμένος τουλάχιστον ένα χρόνο πριν από την ανεύρεση της σορού του.

Το DNA του «Τζον Ντο» έχει εισαχθεί σε εθνικές βάσεις δεδομένων DNA και ερευνητές αναζητούν ενεργά ένα ταίρι εδώ κι αρκετά χρόνια, από το 2005 συγκεκριμένα. Γενικώς έχουν δοκιμάσει διάφορα «τρικ», δίχως αποτέλεσμα. Ελπίζουν τώρα πως η ανασύνθεση της εικόνας θα τους δώσει την πληροφορία που ψάχνουν.

«Είμαστε αισιόδοξοι ότι η οικογένεια και οι φίλοι αυτού του νεαρού εξακολουθούν να τον αναζητούν», δήλωσε η Κάρολ Σβάιτσερ, της Μονάδας Εγκληματολογικών Υπηρεσιών της πόλης.

«Μπορεί να έχει αδέρφια, ξαδέρφια, συμμαθητές, γείτονες ή φίλους που πάντα αναρωτιόντουσαν τι του συνέβη», πρόσθεσε. «Οι φίλοι και συμμαθητές αυτού του νεαρού άνδρα θα είναι σήμερα κοντά στην ηλικία των 70 και ελπίζουμε ότι αυτή η νέα εικόνα θα οδηγήσει στην επίλυση της υπόθεσης».

Αν βρεθεί ποιος ήταν ο «Τζο Ντο» θα μπει τυπικά ένα τέλος σε μια από τις χειρότερες περιπτώσεις κατά συρροή δολοφόνου στην ταραγμένη σχετικά ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η αρρωστημένη δράση του Candy Man – O ρόλος των 2 εφήβων συνεργών

Τα γεγονότα μας γυρίζουν πίσω στη χρονική περίοδο 1970-73. Όταν ο Κορλ, έχοντας τη βοήθεια 2 εφήβων συνεργών, του Έλμερ Γουέιν Χένλεϊ και του Ντέιβιντ Μπρουκς, υπήρξε υπύθυνος για την απαγωγή, το βασανισμό και τη δολοφονία τουλάχιστον 28 νεαρών αγοριών.

Candy man  Έλμερ Χένλι δολοφόνος

Οι Χένλεϊ και Μπρουκς έπαιρναν λεφτά κι άλλα δώρα από τον Κορλ με αντάλλαγμα να ξεγελούν τα υποψήφια θύματα κάνοντάς τα να πιστέψουν πως όλα είναι νορμάλ ώστε να μην υποψιαστούν καν τον κίνδυνο. Τους υποσχόταν αλκοόλ και ναρκωτικά, πάρτι και διασκέδαση.

Ο στυγερός αυτός δολοφόνος ονομάστηκε Candy Man επειδή εργαζόταν στο εργοστάσιο καραμελών της οικογένειάς του όταν ήταν νεότερος και συχνά μοίραζε δωρεάν καραμέλες στα αγόρια της γειτονιάς.

Τα θύματά του έμειναν γνωστά ως τα «Χαμένα αγόρια», πολλά από τα οποία ήταν ηλικίας από 13 έως 20 ετών και είχαν εξαφανιστεί από τη γειτονιά του Χιούστον Χάιτς. Η αστυνομία είχε κατατάξει ως φυγάδες τα περισσότερα παιδιά. Προς υπεράσπιση της, ο Κορλ ανάγκασε πολλά από τα θύματα του να στείλουν γράμματα στους δικούς τους προκειμένου να παραπλανήσει έτσι τις Αρχές.

Πρώτα κακοποιούσε σεξουαλικά τα θύματά του κάνοντας τους παράλληλα φριχτά βασανιστήρια που συχνά κρατούσαν για ώρες ή και μέρες. Αφού ικανοποιούσε τις διαστρεμμένες του ορέξεις, στραγγάλιζε ή πυροβολούσε τα άτυχα παιδιά. Στη συνέχεια τα έδενε με πλαστικές σακούλες και τα έθαβε σε έναν από τους τρεις ομαδικούς τάφους που είχε δημιουργήσει.

Πώς αποκαλύφθηκαν (σχεδόν) τα πάντα

Οι λεγόμενες «Μαζικές δολοφονίες του Χιούστον» αποκαλύφθηκαν στις 8 Αυγούστου 1973, όταν ο τότε 17χρονος Χένλεϊ και στη συνέχεια ο 18χρονος Μπρουκς οδήγησαν τους ερευνητές στις τοποθεσίες όπου βρίσκονταν τα πτώματα.

Η αστυνομία είχε αρχικά κληθεί από τα 2 αγόρια, τα οποία ομολόγησαν ότι πυροβόλησαν θανάσιμα τον Κορλ όντες σε κατάσταση αυτοάμυνας. Βασικά ήταν ο Χένλεϊ που είχε ρίξει με το όπλο. Επειδή είχε ζητήσει από τον Κορλ να σταματήσει ενώ εκείνος ετοιμαζόταν να βασανίσει ένα αγόρι και ένα κορίτσι που νωρίτερα είχαν ξεγελάσει με την υπόσχεση πως θα τους έδιναν αλκοόλ.

Ο Κορλ όταν άκουσε τον «υφιστάμενό» του να του δίνει εντολή, δεν πτοήθηκε κατ’ ελάχιστο. Κινήθηκε μάλιστα εναντίον του παρότι τον σημάδευε με όπλο. Ίσως δεν περίμενε πως θα είχε τα κότσια να τον πυροβολήσει ο «μικρός». Ίσως είχε παραδοθεί εντελώς στην τρέλα. Ίσως και να επιζητούσε ενδόμυχα την τιμωρία. Δεν θα το μάθουμε ποτέ, αφού έπεσε νεκρός από τα πυρά.

Αργότερα, τόσο ο Χένλεϊ όσο και ο Μπρουκς, παραδέχθηκαν την ενοχή τους για το σκοτεινό ρόλο που έπαιξαν στους φόνους, ότι δηλαδή βοηθούσαν στην εύρεση «λείας». Η αστυνομία ανακάλυψε 28 πτώματα, τα 27 όπως είδαμε έμαθε και ποια ήταν. Εικάζεται πως τα θύματα της αρρωστημένης διαστροφής του Κορλ ήταν περισσότερα. Κι αυτό πάντως είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ.

Τα 2 αγόρια καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Το 2020, ο Μπρουκς πέθανε στη φυλακή λόγω επιπλοκών από τον COVID-19. Έκτοτε, οι αξιωματούχοι έχουν αρνηθεί το αίτημα του Χένλεϊ για αποφυλάκιση υπό όρους και παραμένει φυλακισμένος.

* Φωτογραφίες: Getty Images