«Η Αμερική αποφασίζει»

Το γνωστό μότο των αμερικανικών εκλογών είναι ο τίτλος του 8ου επεισοδίου της 4ης σεζόν του Succession, εκεί όπου θα διαδραματιστεί μια σειρά καθοριστικών γεγονότων για την ιστορία και το μέλλον των αδελφών Ρόι. Όλο το επεισόδιο πραγματεύεται την πολυαναμενόμενη βραδιά των εκλογών, η οποία απαιτεί από τους Ρόι να βρίσκονται σε επαγρύπνηση στο στρατηγείο του οικογενειακού τους δικτύου, ΑΤΝ. Είναι ένα στοίχημα και για το ίδιο το κανάλι, καθώς μια καλή επίδοση στις τηλεθεάσεις «ενδυναμώνει» το προφίλ του καναλιού, αλλά και βάζει σε ανηφορική πορεία τη μετοχή του ομίλου.

Γυρισμένο με ένα στιλ «νευρικού ντοκιμαντέρ», σε ένα κλειστοφοβικό σκηνικό, με την κάμερα να διεισδύει από τα δωμάτια αποφάσεων και το Newsroom μέχρι το εκλογικό πλατό, ζούμε την τηλεοπτική μετάδοση των εκλογών παρέα με όλους τους μεγαλοπαράγοντες του καναλιού. Η βραδιά απαιτεί γερά νεύρα και στομάχι, όπως κάθε σημαντική βραδιά του Succession…

Για αυτό και ο Τομ, ο επικεφαλής του ATN -ο «βλάχος» σύμφωνα με την εν διαστάσει σύζυγό του Σιβ, γίνεται έξαλλος όταν του φέρνουν να φάει sushi από κάποιο τυχαίο deli. «Απόψε το πεπτικό μου σύστημα είναι βασικά κομμάτι του Συντάγματος» δηλώνει με το πομπώδες ύφος που τον χαρακτηρίζει, «διορίζοντας» και πάλι τον Γκρεγκ να του κάνει «Γκρέγκινγκ» για τη δύσκολη βραδιά. Μόνο που το «Γκρέγκινγκ» απόψε περιλαμβάνει -εκτός από κατανάλωση διπλών εσπρέσο, και κοκαΐνη. Ο «ξάδελφος Γκρεγκ» μοιράζεται τη ντανταϊστική νύχτα που πέρασε με τον Μάτσον και την σκανδιναβική κουστωδία του («Χόρεψα με έναν γέρο. Δεν ήθελε να χορέψει, αλλά μας έβαλαν να χορέψουμε. Ήταν τόσο μπερδεμένος. Ήπια πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες δεν πίνονται»).

Ο χορός των εξομολογήσεων συνεχίζεται φέρνοντας μια από τις πιο κομβικές στιγμές του επεισόδιου: Ο Γκρεγκ λέει στον Τομ πως η Σιβ συμβουλεύει μυστικά τον Μάτσον, εναντίον των συμφερόντων των αδελφών της. Τι, όμως, πρέπει να κάνει, αναρωτιέται στον Τομ, ο οποίος μοιράζεται λίγη από τη σοφία του, με τη χαρακτηριστική ευγλωττία του: «Οι πληροφορίες, Γκρεγκ, είναι σαν ένα μπουκάλι καλό κρασί. Το αποθηκεύεις. Το συσσωρεύεις. Το κρατάς για μια ειδική περίσταση. Και μετά χτυπάς κάποιου το γαμημένο πρόσωπο με αυτό». Και ο Γρεγκ φαίνεται πως παίρνει πολύ σοβαρά αυτήν τη συμβουλή.

Succession

Σιβ εναντίον Ρόμαν

Οι δύο αντίπαλοι στο εκλογικό μέτωπο, έχουν χωρίσει στα δύο και τα αδέλφια Ρόι: Ο Ρόμαν στηρίζει το πετ του, τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο κι επικίνδυνο για τη δημοκρατία Μένκεν, με τη Σιβ να συντάσσεται με τον Δημοκρατικό Χιμένεθ. Για τον αποστασιοποιημένο Κένταλ η εκλογική βραδιά έχει μόνο ένα σκοπό: Να εκλεγεί πρόεδρος εκείνος που θα κηρύξει άκυρη την εξαγορά του Ομίλου Royco από την Gojo.

Είναι έτοιμοι να συμμαχήσουν όμως ακόμη και με έναν αμφιλεγόμενο, εχθρό της δημοκρατίας, για να τον «εκλέξουν» πρόεδρο; Το βασανιστικό ερώτημα που ταλαιπωρεί τα παιδιά του Λόγκαν Ρόι από τη στιγμή της επανάστασής τους επανέρχεται ακόμη πιο έντονο και πιεστικό: «Τι θα έκανε ο πατέρας αν ζούσε;». Τι κι αν για χρόνια αγωνίζονταν να βγουν από τη σκιά του, οι αφοί Ρόι, τώρα θα έτρεχαν εκεί «πίσω» χωρίς δισταγμό.

Η μάχη ανάμεσα στη Σιβ και τον Ρόμαν, για την επικράτηση του προστατευόμενού τους, περνάει από όλα τα στάδια: Λεκτικές συγκρούσεις, προσβολές, αναζήτηση περαιτέρω συμμαχιών. Ο Ρόμαν χρησιμοποιεί εκείνα τα στοιχεία του υποψηφίου του που τον κάνουν μισητό στους αντιπάλους (υπερ-δεξιός λαϊκιστής, φασίστας) λέγοντας στη Σιβ: «Η ομάδα μου παίζει με την ομάδα σου. Είναι πικάντικο, γιατί αν κερδίσει η ομάδα μου, θα πυροβολήσει την ομάδα σου».

Τα επίπεδα οπορτουνισμού σημειώνουν ιστορικά υψηλά, όταν η Σιβ πηγαίνει στον Τομ και του αποκαλύπτει πως είναι έγκυος στο παιδί του -σαν να μην τον εξευτέλισε χθες βράδυ και αντίστροφα. Εκείνος, παίρνει τη γλυκιά εκδίκησή του, απαντώντας με έρωτηση: «Δηλαδή, είναι αλήθεια; Ή μήπως είναι μια νέα θέση ή μια τακτική;».

Αυτό που θέτει σε κίνηση το σύμπαν του Succession τη συγκεκριμένη βραδιά είναι ένα αναπάντεχο γεγονός: Ένα εκλογικό κέντρο του Μιλγουόκι καίγεται. Ψηφοδέλτια χάνονται στη φωτιά και από το πουθενά, ο Μένκεν, ο οποίος υπολειπόταν σύμφωνα με τα exit polls, παίρνει προβάδισμα νίκης. Ο Ρόμαν ζητά επιτακτικά να ανακηρύξει το ΑΤΝ νικητή τον Μένκεν, όταν όλα τα δίκτυα τηρούν στάση αναμονής και επεξεργάζονται τις πληροφορίες και τα ιστορικά αρχεία. Ο Ρόμαν πιέζει τον ειδικό εκλογολόγο να κυρήξει νικητή της Πολιτείας τον Μένκεν-ο οποίος έχει ήδη δεχτεί να κηρύξει άκυρη τη συμφωνία εξαγοράς της Royco από την Gojo, ενώ η Σιβ αντιστέκεται.

Ο Ρόμαν, ο οποίος έχει απασφαλίσει, δίνει μυστικά εντολή στον κεντρικό παρουσιαστή να τοποθετηθεί με ένα λογύδριο -αλά Τάκερ Κάρλσον του Fox News, στο οποίο επιτίθεται στους «αριστερούς», με το ΑΤΝ να χάνει την ουδετερότητά του -συνεπώς και κομμάτι της (όποιας) αξιοπιστίας του.

Succession

Το δίλημμα του Κένταλ

Ο Κένταλ, του οποίου την κόρη, Σόφι, εκφόβισαν ακροδεξιοί οπαδοί του Μένκεν, βρίσκεται στο μεγάλο δίλημμα: Να υποστηρίξει έναν φασίστα για Πρόεδρο, ο οποίος όμως του εγγυάται τη διατήρηση του Ομίλου του πατέρα του ή τον αντίπαλό του, ο οποίος δεν του παρέχει καμία ασφάλεια, αλλά σίγουρα δεν θα βάλει τη χώρα σε περιπέτειες;

Οι τύψεις που νιώθει ήδη για τη συμπεριφορά προς την υιοθετημένη κόρη του, ο φόβος του πως είναι ένας κακός πατέρας ακριβώς όπως ήταν και ο δικός του πατέρας, τον ωθούν στην αγκαλιά της Σιβ. «Είσαι καλός άνθρωπος» τον καθησυχάζει εκείνη, προωθώντας τη δική της ατζέντα. Ο Κένταλ κάνει την απέλπιδα προσπάθεια: ζητά από τη Σιβ να κάνει ένα ακόμη τηλεφώνημα στο επιτελείο του Χιμένεθ, στον πρώην της, τον Νέιτ, για να εξασφαλίσει τη διαβεβαίωση πως αν είναι εκείνος ο επόμενος πρόεδρος θα «σκοτώσει» τη συμφωνία με την Gojo. Εκείνη, όμως, υποκρίνεται πως τηλεφωνεί στον Νέιτ -αφού τα συμφέροντά της δεν ταυτίζονται με εκείνα των αδελφών της.

Στην πολύ φορτισμένη σκηνή που ακολουθεί, η Σιβ παρακολουθεί τον Κένταλ να τηλεφωνεί ο ίδιος στον Νέιτ και από την έκφρασή του θα συμπεράνει πως έχει μάθει την αλήθεια -δεν επικοινώνησε ποτέ μαζί του. Επιπλέον, λες και τα πράγματα δεν είναι πολύ άσχημα για την ίδια, βλέπει τον Κένταλ να πλησιάζει τον Γκρεγκ και να τον ρωτάει κάτι πολύ εμπιστευτικά. Όταν ο ξάδελφος μοιράζεται την πληροφορία –«χτυπάει δηλαδή το γαμημένο πρόσωπο της Σιβ με το μπουκάλι του κρασιού», ο Κένταλ την ξεμπροστιάζει μπροστά στον Ρόμαν.

Κάπως έτσι, χωρίς τη συγκατάθεση του ειδικού εκλογολόγου, χωρίς να υπάρχει κανένα προηγούμενο, το ΑΤΝ ανακηρύσσει πρόεδρο τον μανιακό Μένκεν, του οποίου η ομιλία μοιάζει να είναι πολύ μακριά από θεσμική.

Για τον Ρόμαν, όλα όσα διαδραματίστηκαν συνοψίζονται σε μια ατάκα: «Είχαμε απλά ένα βράδυ καλής τηλεόρασης»!

Succession

Ο εφιάλτης στον δρόμο με τις κάλπες

Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί πολλά αξιομνημόνευτα επεισόδια σε σειρές ή ταινίες που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις εκλογικές διαδικασίες. Αυτό που περιγράφει ο Τζέσε Άρμστρονγκ στο «Η Αμερική Αποφασίζει» είναι ένα σοκ σε εξέλιξη. Το quid pro quo ανάμεσα στους υποψηφίους και τους παράγοντες που καθορίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα περιγράφεται γλαφυρά, με την αλαζονεία της εξουσίας που μας έχει συνηθίσει ο δημιουργός του Succession.

Η περίφημη ελίτ του 1% είναι εκείνη που θα αποφασίσει ποιος θα είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ σύμφωνα με το δικό τους συμφέρον -το οποίο και φυσικά δεν μπορεί να ταυτιστεί με αυτό του υπολοίπου 99%. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τον τρόπο που το 1% εμπλέκεται στις πολιτικές διαδικασίες. Είναι όμως αυτή η αποθέωση του κυνισμού, η οπουρτουνιστική «ματιά» των κληρονόμων να αποκομίσουν οφέλη από οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο, η φάση «άρπαξε ό, τι μπορείς και άσε τους άλλους μετά να καθαρίσουν» που τους καθιστά τόσο διαφορετικούς. Δεν είναι τόσο έξυπνοι όσο νομίζουν, αλλά είναι τόσο αδίστακτοι όσο κανείς άλλος.

Αν θα έπρεπε να απομονώσουμε κάτι, που να περιγράφει τις εκλογές του Succession, ο διάλογος ανάμεσα στον Κένταλ και τον Ρόμαν είναι απολαυστικός -με τα standards που έχει θέσει ο Άρμρστρονγκ, πάντα. Ο Ρόμαν λέει στον αδελφό του πως όταν ήταν παιδιά, εκείνος ήθελε να τρώει μπριζόλα, αλλά επειδή ο Κένταλ ζητούσε κοτόπουλο, αναγκαζόταν να τρώει κοτόπουλο. Τώρα είναι η στιγμή να γίνει αυτό που θέλει εκείνος.

«Κι επειδή είχαμε φάει τόσο πολύ κοτόπουλο όταν ήσουν παιδί, θα πρέπει να συμπαθώ έναν φασίστα;». Κλασικός, Succession, τρόπος προσέγγισης των θεμάτων.

Το μόνο επεισόδιο του Succession που ξεπερνά σε βαθμολόγια το συγκεκριμένο, είναι το Connor’s Wedding. Έχοντας φτάσει το 9,6 στο IMDb, το συγκεκριμένο επεισόδιο μοιάζει να συνοψίζει όλα όσα δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε για τον τρόπο που η ελίτ παρεμβαίνει στην πολιτική, για τον τρόπο που σκέφτεται το 1% της ελίτ παγκοσμίως. Η ατάκα του Ρόμαν, θα συνοδεύει για πάντα αυτό το επεισόδιο:

«Η χώρα είναι ένα μουνί κι εμείς πρέπει να το γαμήσουμε». Τυπική ατάκα Succession, πλέον!