Θυμάστε πριν από 10 περίπου χρόνια, που υπήρχαν κάποιες έρευνες που έλεγαν ότι ως το 2030 δε θα υπάρχει κανένας νέος ασθενής με HIV, αφού λόγω της πρόληψης, δε θα ήταν πια πιθανό να μεταδοθεί ο ιός σε άλλους ανθρώπους πέρα από τους ήδη υπάρχοντες; Ε, ίσως και να έχουμε κάτι καλύτερο ως το 2030. Ίσως και να ξέρουμε πως να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τον HIV.

Σε έρευνα που έγινε από ομάδα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος Crispr, μια μέθοδος που παρεμβαίνει στον γενετικό κώδικα των μολυσμένων κυττάρων, τον μοντάρει και στην ουσία δεν επιτρέπει στον ιό να εξαπλωθεί. Πρόκειται για μια μέθοδο που πριν από, πάλι, 10 περίπου χρόνια, είχε θεωρηθεί επαναστατική και ως το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα της επικράτησης του ανθρώπου πάνω στον HIV. Γι’ αυτό και είχε βραβευτεί με Νόμπελ το 2020.

Αυτή η μέθοδος λειτουργεί με τη λογική του ψαλιδιού, κόβει το κυτταρικό DNA σε κομμάτια, ώστε να απομονώνει το μολυσμένο τμήμα και να το μετακινεί ή να το απενεργοποιεί. Ο ιός δεν φεύγει από το σώμα, αλλά δε μπορεί να εξαπλωθεί. Ο στόχος όμως, μετά από την έρευνα αυτή, είναι να αφαιρείται εντελώς από τον οργανισμό.

Η έρευνα αυτή βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, αλλά για λόγους κατοχύρωσης, έπρεπε να δημοσιεύσουν τα αρχικά τους ευρήματα, τονίζοντας πως δεν αποτελούν ακόμα σαφή απόδειξη πως μπορεί να εκμηδενιστεί ο HIV, αλλά εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση.

Θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να εξασφαλιστεί η θετική δράση χωρίς να υπάρχουν επίπονες παρενέργειες, είτε βραχυπρόθεσμα είτε, κυρίως, μακροπρόθεσμα, όπως εξηγεί ο δρ. Τζόναθαν Στόι από το Ινστιτούτο Francis Crick στο Λονδίνο, σχολιάζοντας την έρευνα. «Φαίνεται πως θα περάσουν αρκετά χρόνια πριν οποιαδήποτε θεραπεία βασισμένη στο Crispr γίνει ιατρική ρουτίνα, ακόμα κι αν αποδειχθεί αποτελεσματική».

Ούτως ή άλλως, ο HIV είναι ένας ιός που έχει τεθεί υπό έλεγχο, αλλά απαιτεί μια διαρκή ετοιμότητα για την επιστημονική κοινότητα και κονδύλια για να μπορούν να παρέχονται οι θεραπείες στους ασθενείς. Το να βρεθεί ένας τρόπος ο HIV να γίνει ένας απλός ιός που φεύγει με «αντιβίωση», θα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά θαύματα.

Μέχρι τότε, θα διατηρούνται οι ελπίδες, αλλά το reality check θα λέει πως ο ιός, όταν προσβάλλει τον οργανισμό και επιχειρεί να αντιγράψει το DNA, θα μπορεί μόνο να περιοριστεί με την θεραπεία, η οποία είναι ισόβια για τον ασθενή. Γιατί αν σταματήσει να την παίρνει, ο HIV θα έχει χώρο να δράσει ξανά.

* Με πληροφορίες από BBC