Περιεχόμενα
Κάποτε, σε μια πιο αθώα εποχή, το μόνο που μας ενδιέφερε από τα ζυμαρικά ήταν να κρατάνε τη σάλτσα. Δεν υπήρχαν περίπλοκες επιλογές, δεν υπήρχε έννοια του «πλήρους κόκκου», και η λέξη «προβιοτικό» αφορούσε αυστηρά φάρμακα που έπαιρνες όταν έκανες αντιβίωση.
Κι όμως, σήμερα βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα σε κανονικά, χωρίς γλουτένη, ολικής, με φακές, με ρεβίθια, με αέρα βουνού και «μακαρόνια με φυτική νοημοσύνη».
Μέσα σ’ αυτή τη θάλασσα γκουρμεδιάς, ξεπροβάλλουν περήφανα τα ζυμαρικά ολικής άλεσης. Καφέ, αυστηρά πιο τραχιά από τα κλασικά, με την εμφάνιση ξύλου IKEA που δεν συναρμολογήθηκε σωστά, τα ζυμαρικά ολικής μπήκαν στη ζωή μας με υποσχέσεις. «Θα σου ρυθμίσω το έντερο», «θα διώξω τη δυσκοιλιότητα», «θα έχεις ίνες περισσότερες κι από σχοινί αναρρίχησης». Και κάπως έτσι, άρχισε η νέα εποχή του εντερικού ευ ζην.
Τι λένε οι έρευνες; Ίνες, έντερο και… ηθική ανωτερότητα
Πραγματικά, οι έρευνες δείχνουν πως οι φυτικές ίνες που περιέχονται στα ζυμαρικά ολικής βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου. Είναι σαν να έχεις έναν στρατό μικροσκοπικών καθαριστών που περνάνε καθημερινά και σου ξεσκονίζουν το παχύ έντερο. Αρκεί να αντέξεις την υφή που θυμίζει λίγο πριονίδι και τη γεύση που φλερτάρει διακριτικά με το τίποτα.
Όμως πέρα από την πεπτική υποστήριξη, τα ζυμαρικά ολικής σου δίνουν κάτι που δεν μετριέται σε γραμμάρια: το δικαίωμα να κοιτάξεις αφ’ υψηλού όποιον ακόμα τρώει «λευκά» ζυμαρικά. «Τι είναι αυτό; Κανονικά μακαρόνια; Χμ. Δεν ανησυχείς για τη μικροβιακή σου χλωρίδα;»
Διότι αυτό είναι το υπόγειο superpower της ολικής άλεσης: δεν είναι απλώς τροφή. Είναι πολιτική δήλωση. Είναι οικολογική στάση. Είναι το «Veganuary» της μακαρονάδας. Τρως μια μπουκιά και νιώθεις ότι βοήθησες τον πλανήτη, έσωσες το έντερό σου, και ίσως κέρδισες και μερικούς πόντους στο κάρμα.
Ο αγώνας στο τραπέζι: Όταν η υγεία συγκρούεται με τη γεύση
Η αλήθεια όμως δεν είναι πάντα τόσο ινσταγκραμική. Η πρώτη φορά που δοκιμάζεις ζυμαρικά ολικής είναι σαν να βγαίνεις πρώτο ραντεβού με κάποιον που έχει καταπληκτικό χαρακτήρα αλλά… πολύ δύσκολη προσωπικότητα. Δεν είναι ότι δεν θες να σου αρέσουν. Θες! Αλλά γιατί μοιάζουν να κρατάνε τη σάλτσα όπως ένα αντικολλητικό τηγάνι κρατάει το λάδι;
Οι φανατικοί υποστηρικτές τους θα σου πουν: «Απλά δεν τα έκανες σωστά! Θέλουν συγκεκριμένο βράσιμο, σωστή σάλτσα, λίγη φέτα, λίγη αγάπη». Ναι, φυσικά. Όπως κάθε σχέση που αξίζει, θέλουν δουλειά. Μόνο που μερικές φορές θες απλώς ένα απλό πιάτο μακαρόνια και όχι συνεδρία με σύμβουλο διατροφής και ψυχικής υποστήριξης.
Το happy end (του εντέρου σου)
Κι όμως, όσο κι αν τα κοροϊδεύουμε, τα ζυμαρικά ολικής κάνουν όντως καλό. Σου δίνουν ενέργεια, σε βοηθούν να νιώσεις πιο «γεμάτος» (σε σημείο που αναρωτιέσαι αν έφαγες ή έχτισες), και φυσικά, ικανοποιούν εκείνο το μικρό, ενοχλητικό κομμάτι του εαυτού σου που θέλει να πιστεύει ότι ζει πιο σωστά από τους άλλους.
Οπότε, την επόμενη φορά που θα καθίσεις μπροστά σε ένα πιάτο ζυμαρικών ολικής άλεσης, θυμήσου: μπορεί να μην κερδίζουν Όσκαρ γεύσης, αλλά το έντερό σου θα σου κάνει standing ovation.
Υ.Γ. Αν θες και περισσότερη φυτική ίνα, υπάρχουν πάντα και τα κράκερ ολικής. Αλλά αυτά αξίζουν δικό τους άρθρο. Τίτλος εργασίας: «Κράκερ Ολικής: Σνακ ή Ποινή;»
*Photo Credit: Shutterstock
