Οι κάτοικοι του Luleå καλωσορίζουν τη νέα εκστρατεία που τους ενθαρρύνει να πουν γεια ο ένας στον άλλο κατά τους σκοτεινούς χειμερινούς μήνες.

Στη χιονισμένη ακτή της βόρειας σουηδικής πόλης Luleå, όπου, παρόλο που είναι -10 C, οι λουόμενοι χαμηλώνουν σε μια ορθογώνια τρύπα στο παγωμένο θαλασσινό νερό. Ο ήλιος εξαφανίζεται ήδη, και είναι μόλις 14:00. Σύντομα, σε ένα μήνα, θα υπάρχουν μόνο τρεις ώρες φως της ημέρας κάθε μέρα.

«Είναι σαν μια ευτυχισμένη βιασύνη», λέει η Katariina Yliperttula, 44 ετών, η οποία κάνει πάντα μια βουτιά πριν από τη δουλειά. Δεν κολυμπάει σχεδόν ποτέ το καλοκαίρι, αλλά άρχισε να το κάνει συχνά το χειμώνα πριν από μερικά χρόνια.

Ενώ πολλοί έχουν τα δικά τους χόμπι που τους κρατούν τους κρύους σκοτεινούς χειμερινούς μήνες εδώ – κολύμπι στον πάγο, σκι αντοχής, περπάτημα στον «δρόμο του πάγου» έξω στο αρχιπέλαγος – ένα πράγμα παραμένει πρόβλημα: η μοναξιά. Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί αυτό, οι αρχές στο Luleå ξεκίνησαν μια εκστρατεία για να μειώσουν αυτή την κοινωνική απομόνωση, έστω και τόσο ελαφρά, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να πουν γεια ο ένας στον άλλο.

Ένα απλό «γεια!» κάνει τη διαφορά

«Είναι πολύ καλό που οι άνθρωποι λένε γεια ο ένας στον άλλον. Σημαίνει ότι οι άνθρωποι που συναντιούνται, δεν γνωρίζονται, γίνονται λίγο πιο ευτυχισμένοι», λέει ο Pontus Wikström, 61 ετών, πρόεδρος της χειμερινής ομάδας κολύμβησης Kallis Luleå.

Το Säg hej! (πες γεια!) η εκστρατεία, στοχεύει στη δημιουργία μιας πιο φιλικής πόλης ωθώντας τους ανθρώπους σε μικρές αλλά σημαντικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Διαφημίσεις κυκλοφορούν σε λεωφορεία και πραγματοποιούνται εργαστήρια στα σχολεία. Πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι μεταξύ των ατόμων ηλικίας 16 έως 29 ετών, το 45% των ανθρώπων στο Luleå αντιμετώπιζαν προβλήματα ως ένα φυσικό αποτέλεσμα της μοναξιάς.

Μεταξύ των ατόμων ηλικίας 85 ετών και άνω, το ποσοστό ήταν πολύ χαμηλότερο – 39% στις γυναίκες και 26% στους άνδρες. Ο Pontus Wikström, 61 ετών, πρόεδρος της ομάδας χειμερινών λουτρών Kallis Luleå, λέει ότι το να χαιρετάς αγνώστους έκανε τους ανθρώπους πιο χαρούμενους.

Ο Micael Dahlen, καθηγητής ευεξίας, ευημερίας και ευτυχίας στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών της Στοκχόλμης, λέει ότι ενώ η μοναξιά –ειδικά μεταξύ των νέων– είναι παγκόσμιο πρόβλημα, ίσως η Σουηδία, με τους σκοτεινούς, κρύους χειμώνες της, να το γνωρίζει ακόμα καλύτερα.

«Η μοναξιά και η απομόνωση είναι τεράστια προβλήματα οποιαδήποτε εποχή του χρόνου σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο αυτή τη στιγμή», λέει. «Έρχεται με την εποχή που ζούμε, τον τρόπο ζωής που έχουμε, όπου δεν συναντιόμαστε απαραίτητα στον ίδιο βαθμό όπως παλιά. Αυτό επιταχύνεται το χειμώνα όταν είμαστε λιγότερο σε εξωτερικούς χώρους, λιγότερο κοινωνικοί».

Η σουηδική πόλη που προσπαθεί να λύσει τη μοναξιά της με ένα από «Γειά!»

Η Åsa Koski, που εργάζεται για τον δήμο Luleå, είχε την ιδέα για την εκστρατεία. Θέλει η πόλη, η οποία διέρχεται μια περίοδο ταχείας ανάπτυξης καθώς προσπαθεί να προσελκύσει δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους να εργαστούν στην «πράσινη» βιομηχανία και άλλες υπηρεσίες, να μην εξατμιστεί περισσότερο ως αποτέλεσμα.

«Δεν θέλουμε απλώς η Luleå να αναπτυχθεί ως πόλη. Θέλουμε η Luleå να είναι μια ευχάριστη, ασφαλής και φιλική πόλη, όπου υπάρχει πολιτισμός, δραστηριότητες αναψυχής, αθλητισμός», λέει η Koski. Το να σε χαιρετούν οι ξένοι κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν «ότι είναι περισσότερο μέρος ενός συνόλου, στο οποίο ανήκουν», προσθέτει. «Η έρευνα δείχνει ότι έχει επίδραση στην υγεία και συχνά μια επίδραση στην επιθυμία να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον. Αν πεις γεια στους γείτονές σου, είναι πιο πιθανό να τους βοηθήσεις».

Στο κέντρο της πόλης Luleå, ενώ οι περισσότεροι συμφωνούν ότι το να λες ένα γεια είναι κάτι που πρέπει να ενθαρρυνθεί, πολλοί λένε ότι όσο πιο διεθνής γίνεται η πόλη, τόσο πιο φιλική και ανοιχτή η κοινωνία της.

Η Mee Young Yim, 62 ετών, που μετακόμισε στη Luleå από τις ΗΠΑ πριν από 23 χρόνια, λέει ότι οι άνθρωποι στην πόλη είναι «κυρίως φιλικοί», αλλά συχνά όχι στην αρχή. «Όλοι είναι λίγο επιφυλακτικοί, αλλά αν ρωτήσεις τότε οι άνθρωποι θα σε βοηθήσουν».

Όταν μετακόμισε για πρώτη φορά στο Luleå, το βρήκε ένα πολιτισμικό σοκ γιατί είχε συνηθίσει να λένε όλοι γεια στις ΗΠΑ. «Αλλά εδώ, ειδικά οι ηλικιωμένοι, λες γεια, και με κοίταξαν στην αρχή. Αλλά αυτό έχει αλλάξει πολύ επίσης, γιατί έχουμε περισσότερους ανθρώπους από το εξωτερικό».

Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας Covid-19, οι σχολιαστές αστειεύονταν ότι η κοινωνική απόσταση δεν ήταν κάτι καινούργιο για πολλούς Σουηδούς, οι οποίοι, όπως το έθεσε η δημοσιογράφος και συγγραφέας Lisa Bjurwald, «αρέσει να διατηρούν μια εξαιρετικά μεγάλη διαπροσωπική απόσταση… Αυτός ο κανόνα εφαρμόζεται από καιρό σε όλες τις πτυχές της καθημερινής σουηδικής ζωής, από την οδήγηση στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ μέχρι την αναμονή στη στάση του λεωφορείου. Ναι, ακόμα κι όταν βρέχει».

Σύμφωνα με τον Seyed Mohsen Hashemi, 25 ετών, έναν φοιτητή που ζει στο κοντινό χωριό Kallax, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη τώρα. «Πριν από τον Covid ήταν 50-50: κάποιοι είπαν γεια ο ένας στον άλλον. Αλλά μετά τον Covid οι άνθρωποι φοβούνται περισσότερο να έχουν επαφή με αγνώστους», λέει.

Όταν οι άνθρωποι χαιρετούν λιγότερο ο ένας τον άλλον, γίνονται «περισσότερο απομονωμένοι», λέει ο Hashemi, έρχονται σε λιγότερη επαφή με τους ανθρώπους και γίνονται ευάλωτοι στην κατάθλιψη. «Ένα hej μπορεί να αλλάξει την ημέρα για κάποιον». Ο Hashemi, ο οποίος γεννήθηκε στο Ιράν και του οποίου οι γονείς είναι από το Αφγανιστάν, ήρθε στη Luleå πριν από εννέα χρόνια ως πρόσφυγας.

«Κατάγομαι από τη Μέση Ανατολή και οι άνθρωποι συνήθιζαν να λένε γεια ο ένας στον άλλον. Είναι αγένεια να μην λέμε γεια ο ένας στον άλλον. Αλλά εδώ, αν πεις γεια σε αγνώστους, θα σου πουν: «Είναι μεθυσμένος», λέει γελώντας. Οι Σουηδοί, ο Hashemi, διαπίστωσε ότι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να «ζεσταθούν κοινωνικά».

Η σουηδική πόλη που προσπαθεί να λύσει τη μοναξιά της με ένα από «Γειά!»

«Τείνουν να γνωρίζουν κάποιον για μεγάλο χρονικό διάστημα και μετά γίνονται πιο φιλικοί και ανοιχτοί σε αυτό το άτομο». Προσωπικά, ο Hashemi ανακάλυψε ότι η βιταμίνη D, τα παιχνίδια, η εργασία και η μελέτη τον βοηθούν να ξεπεράσει τους χειμερινούς μήνες – καθώς και να εγκαταστήσει μερικά λευκά φώτα στο σπίτι του.

Η Ronja Melin, 33, εικονογράφος, η οποία μετακόμισε στο Luleå από το Skåne, στη νότια Σουηδία, το 2020, λέει ότι ήταν πάντα ισχυρή υποστηρικτής του να λέει γεια από τότε που ήταν παιδί. Αλλά η εκστρατεία είναι ένα θετικό βήμα. «Ζεις πολύ στη δική σου φούσκα», λέει. «Το να παρατηρείς τους ανθρώπους γύρω σου είναι πάντα σημαντικό».

Πηγή: The Guardian.com

*Photo Credits: Unsplash