Περιεχόμενα
Αγγαρεία. Η πρώτη λέξη που έρχεται στο μυαλό όταν ο αρχισυντάκτης σου αναθέτει να διαβάσεις πάνω από 250.000 λέξεις στην ιστοσελίδα του κόμματος Νίκη που στις ιδιωτικές του συζητήσεις ο κόσμος το αναφέρει ως «το κόμμα που στηρίζουν οι παπάδες». Στο Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα «ΝΙΚΗ», αν μη τι άλλο, έχει πέσει πολύ γράψιμο. Θέσεις, αρχές, καταστατικά, άρθρα, ό,τι τραβάει η ψυχούλα.
Μετά, έρχεται η περιέργεια. Αυτό που λέμε «αν δεν μπορείς να αποφύγεις ένα άρθρο, απόλαυσέ το». Στο κάτω-κάτω, θα τους γνωρίσουμε απ’ την καλή κι από την ανάποδη και θα κάνουμε φιγούρα στους φίλους μας, που ξέρουν μόνο ό,τι ακούγεται γύρω-γύρω: Ότι ο πρόεδρός του έκανε εκπομπές στο εκκλησιαστικό κανάλι 4Ε (κι όταν αυτές διακόπηκαν έγινε χαμός), ότι ακούγεται πως υπάρχει στήριξη σε όλα τα επίπεδα από την ιεραρχία του κλήρου, ότι έφευγαν «στοχευμένα» sms μέχρι και από μονές του Αγίου Όρους για να παροτρύνουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα να το επιλέξει στην κάλπη. Και σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, τα κατάφεραν.
Ένα γερό σφίξιμο στο στομάχι
Δύο μέρες πήρε να τα διαβάσουμε όλα. Κι ανάμεσα στα χασμουρητά των εκθέσεων ιδεών και τα βροντερά γέλια για κάποιες ολότελα ανεδαφικές προτάσεις, αυτό που κυριάρχησε ήταν το γέλιο το πικρό. Αυτό το μειδίαμα, το σύντομο ταξίδι του μυαλού, που αναρωτιέσαι «πώς θα’ ταν άραγε η ζωή μας αν εφαρμόζονταν όλα αυτά που γράφουν;». Και μετά κουνάς με μανία το κεφάλι για να βγάλεις από το μυαλό τις εικόνες, που δεν προκαλούν πια γέλια, αλλά ένα γερό σφίξιμο στο στομάχι.
Απαραίτητη σημείωση, πριν ξεκινήσουμε: Ανάμεσα σ’ αυτά που διαβάσαμε φυσικά ήταν και το επίμαχο απόσπασμα, που κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο, όπου αναφέρεται ότι «πολλοί εμβολιασμένοι συμπεριφέρονται ως εάν είναι φορείς μαγνητικού πεδίου» και «σε ορισμένους εμβολιασμένους αναρτώνται διάφορα μεταλλικά αντικείμενα»! Αποφασίσαμε, όμως, να μην το συμπεριλάβουμε στο κείμενό μας, για δύο λόγους.
Ο πρώτος, και σημαντικότερος, είναι ότι δεν αποτελεί θέση, αλλά απόσπασμα ενός άρθρου στελέχους του κόμματος την επίμαχη περίοδο της πανδημίας, το οποίο το κόμμα κάλλιστα θα μπορούσε να αποδώσει στον συντάκτη και να το αποποιηθεί. Αυτά που βρήκαμε και θα αναφέρουμε αποτελούν επίσημες θέσεις της «Νίκης», τις οποίες προφανώς και δεν μπορεί να αποποιηθεί. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι… εντάξει, γελάσαμε (και πικρά…) αρκετά με τα υπόλοιπα, δεν μας χρειάζονται και θεωρίες Ούρι Γκέλερ.
Το πρώτο που στάθηκε στο μάτι μας είναι κάτι που αναφέρεται στην «Πολιτική Διακήρυξη», το πρώτο που διαβάσαμε. «Δεν είμαστε σύλλογος ευχολογίων», μας λένε. «Η πολιτική μας σκέψη συνδυάζει διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού και της Ρωμηοσύνης (που υπάρχουν πολύ πριν την «αριστερά» και τη «δεξιά») με σύγχρονη τεχνοκρατική προοπτική». Αποδείχτηκε πολύ καλό για να είναι αληθινό. Κυρίως διότι οι θέσεις, σε ό,τι έχει να κάνει με θέματα οικονομίας (που δεν είναι το φόρτε τους), αποτελούν ακριβώς αυτό. Ευχολόγια, αναλύσεις για μια μαύρη κατάσταση που υπάρχει τώρα και σειρά παροχών σε στυλ «δώσε και μένα, μπάρμπα».
Στον «Αντικειμενικό Σκοπό» διαβάζουμε «θα υπάρξει αξιοκρατία στην εισαγωγή υποψηφίων στις ένοπλες δυνάμεις, τα σώματα ασφαλείας και τη δημόσια διοίκηση, μέσω της κατάργησης των κομματικών διορισμών». Με ποιον τρόπο θα διαχωριστούν οι κομματικοί διορισμοί από τους άλλους, δεν αποκαλύπτουν. Εκτός αν θεωρούν ότι πάνω σε κάθε έγγραφο διορισμού γράφουν «κομματικός».
Η κατάργηση της ελάχιστης επίδοσης που… ανοίγει πόρτες!
Διαβάζουμε: «Κάθε επαρχία/νομός θα εκλέγει σταθερό αριθμό δικών του εκπροσώπων στη Βουλή, χωρίς ελάχιστες πανελλαδικές επιδόσεις κομμάτων. Με αυτόν τον τρόπο, δυσχεραίνεται η επιρροή ξένων κέντρων εξουσίας με έλεγχο των ψηφοφοριών στη Βουλή».
Εδώ γελάνε χοντρά. Κι αυτό διότι οι κύριοι προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι η «ελάχιστη πανελλαδική επίδοση κομμάτων», που την αναφέρουν ως προσπάθεια διευκόλυνσης της επιρροής ξένων κέντρων εξουσίας, θεσμοθετήθηκε ακριβώς γι’ αυτό! Πριν θεσμοθετηθεί, οι εκπρόσωποι της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης είχαν καταφέρει να εκλεγούν με αυτόνομους συνδυασμούς, οι οποίοι δεν λογοδοτούσαν στα ελληνικά κόμματα, αλλά όλοι ξέρουμε πού. Αν ίσχυε, λοιπόν, αυτή η διάταξη, θα πετύχαιναν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα απ’ αυτό που (υποτίθεται πως) επιδιώκουν.
Διαβάζουμε: «Ως ΝΙΚΗ ιδρύουμε άμεσα το Συνήγορο του Μαθητή. Τέλος στο πάρτυ για τους ιδεολήπτες ινστρούχτορες και τον πνευματικό εκφοβισμό που ασκούν ανενόχλητοι μέσα στις σχολικές τάξεις. Για κάθε περιστατικό εντός σχολικού περιβάλλοντος που θίγει το έννομο συμφέρον μαθητή και γονέα, με άσεμνα θεάματα, εθνομηδενιστική προπαγάνδα ή αντιχριστιανικά κηρύγματα, θα παρέχονται δωρεάν πρακτικές ή και νομικές συμβουλές από ειδικούς της ΝΙΚΗΣ».
Ένας γκαουλάιτερ, δηλαδή, που θα αστυνομεύει τους δασκάλους τι θα λένε και πώς θα το λένε. Κι αν, κατά τη γνώμη του, κάνει εθνομηδενιστική προπαγάνδα ή προωθεί αντιχριστιανικά κηρύγματα, θα στήνεται στον τοίχο με «πρακτικές» συμβουλές. Τι είναι η πρακτική συμβουλή, δεν καταλάβαμε. Καμιά σφαλιάρα, ίσως;
Καλαματιανά, τσάμικα, Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια
Διαβάζουμε: «Μάθημα Πατριδογνωσίας, που δε μένει σε γενικότητες τόπων, χρόνων και συνθηκών, αλλά εστιάζει σε εμπειρίες –την Παράδοση και τους χορούς μας- αλλά και βίους των προγόνων μας». Από το «Τι είν’ η πατρίδα μας, μην είν’ οι κάμποι και τα ψηλά βουνά;» μέχρι καλαματιανά και τσάμικα. Στην εποχή του ίντερνετ.
Άλλο ωραίο: «Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ομολογιακό. Οφείλει να διδάσκεται με σαφή Ορθόδοξη Χριστοκεντρική παιδαγωγία -Ευαγγέλιο της Κυριακής, βίους αγίων, γνώση λειτουργικών μυστηρίων- από ανθρώπους που ενστερνίζονται τις αξίες αυτές». Και ποιοι καλύτεροι, συμπληρώνουμε, να τα μάθουν αυτά από τους ίδιους τους ιερωμένους; Για τους μη Χριστιανούς συμπολίτες μας, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη τι θα κάνουν εκείνη την ώρα. Εκτός αν εννοείται ότι το σχολείο θα προσηλυτίζει κιόλας. Γέλιο, πικρό.
Πιο κάτω:«Επαναφορά των σχολικών στολών – δεν κάνουν λάθος τα ιδιωτικά σχολεία σε όλον τον κόσμο (όπου στέλνει τα παιδιά της και η πολιτική και επιχειρηματική ελίτ) να διαθέτουν στολές που δίνουν υπόσταση, κύρος και χαρακτήρα στα παιδιά». Βασικά, όσα ιδιωτικά σχολεία έχουν καθιερώσει την στολή, το έκαναν όχι για κύρος και υπόσταση, αλλά για να μην υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των εύπορων παιδιών στα ρούχα που φοράνε. Κι αυτές τις στολές, βέβαια, τις πληρώνουν οι γονείς.
Και το τελευταίο, με μεγάλο χειροκρότημα: «Ειδικά σχεδιασμένα κινητά για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, με ελαχιστοποιημένη ακτινοβολία, ελαχιστοποιημένο κόστος, και κλειστό περιεχόμενο που θα εξυπηρετεί βασικές λειτουργίες επικοινωνίας με γονείς – συμμαθητές, ασφαλή πρόσβαση σε συγκεκριμένες περιοχές του διαδικτύου χωρίς μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Εδώ πιάσαμε ταβάνι. Και τεχνολογία έχουμε να σχεδιάσουμε ειδικά κινητά, και τεχνολογία ελαχιστοποιημένης ακτινοβολίας, και δυνατότητα αποκλεισμού από social media. Ωραία. Ακόμα κι αν γινόταν, το παιδί θα είχε κι αυτό το κινητό και το… άλλο, το καλό. Και θα χρησιμοποιεί κατά 95% το άλλο.
Το τρίτο του… τρίπτυχου: «Διδακτική προτεραιότητα στη χαρά της ενωμένης οικογένειας κατά το αιώνιο πρότυπο «μπαμπάς-μαμά-παιδιά», στη συζυγία ως τρόπο τελειοποίησης του χαρακτήρα, στην εγκράτεια, στην αξία του αγέννητου παιδιού, στην κρυστάλλινη αλήθεια της βιολογίας των δύο διαφορετικών φύλων». Επίσης, «Δημιουργία υποχρεωτικής Σχολής Γονέων με την παροχή έγκριτων πρακτικών συμβουλών που θα μπορούν να ανταποκρίνονται στις γνωστικές απορίες σεξουαλικής αγωγής κάθε παιδιού σύμφωνα με το δικό του επίπεδο». Δηλαδή, εκτός του ότι θα αποκλείεται ως κακό και νοσηρό οτιδήποτε άλλο εκτός από το «μπαμπάς-μαμά-παιδιά», θα μαθαίνουν στους γονείς τι να λένε στα παιδιά τους για την αναπαραγωγή. Κάτι για πελαργούς και λάχανα, υποθέτουμε.
Προσέξτε τις τρεις παραγράφους: Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Κάτι μας θυμίζει.
Παπαφλέσσας, Καραϊσκάκης, τα καλά και συμφέροντα
Πάμε παρακάτω: «Ἐκ τοῦ ὁρᾶν τό ἐρᾶν. Η κόσμηση των αιθουσών με κάδρα ηρώων και αγωνιστών, η εκκίνηση κάθε εβδομάδας με έπαρση Σημαίας και τον Εθνικό μας Ύμνο, η τιμή στους Τρείς Ιεράρχες κλπ.». Επειδή θα βλέπουν τα παιδάκια τις μουστάκες του Καραϊσκάκη και τη γενειάδα του Παπαφλέσσα θα γίνουν καλοί πατριώτες. ΟΚ.
«Ειδικές ξεχωριστές εξετάσεις για Θεολογικές σχολές». Χμ… εδώ θα μιλήσουμε τη γλώσσα τους. Τα καλά και συμφέρονται ταις ψυχαίς ημών του Κυρίου δεηθώμεν. Και παρακάτω «Διακριτή ομοίως διαδικασία χρειάζεται για την είσοδο στις Στρατιωτικές σχολές». Εδώ προφανώς θα γίνεται face control των αντιλήψεων και πεποιθήσεων του υποψήφιου στρατιωτικού, μην μας βγει από τους απέναντι…
Πιο κάτω, στις θέσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, διαβάζουμε: «Κατάργηση της εμπαθούς συνήθειας ορισμένων καθηγητών να κόβουν συστηματικά στις εξετάσεις φοιτητές χωρίς ουσιαστικό λόγο». Πώς θα γίνει αυτό, δεν μας αποκαλύπτουν, δυστυχώς. Διότι σαν πραγματικότητα ισχύει.
Αμάδες, ξυλίκι και πινακωτή
Στις θέσεις για τον πολιτισμό, διαβάζουμε: «Ελληνικό «Hollywood. Δημιουργία υποδομών και υποστήριξη ισχυρών παραγωγών (και συμπαραγωγών και με ξένους παραγωγούς, για μεταφορά τεχνογνωσίας) με επίκεντρο πτυχές και πρόσωπα της ελληνικής ιστορίας με διεθνές ενδιαφέρον». Ασχολίαστο… Πιο κάτω: «Βιομηχανία παιδικής ψυχαγωγίας. Τα παραδοσιακά μας παιχνίδια, τα παραδοσιακά μας παραμύθια, πρέπει να γίνουν εξαγώγιμο προϊόν – από τη σβούρα και τους πεσσούς, μέχρι τους μύθους του Αισώπου». Γιατί όχι και το ξυλίκι, τις αμάδες και το «πινακωτή, πινακωτή, από το άλλο μου τ’ αυτί»; Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, που το 3χρονο παιδί ξέρει το κινητό καλύτερα από εμάς, εμείς θα του δώσουμε πεσσούς και σβούρα να παίξει.
Πολύ ωραίο το επόμενο: «Νέο ρυθμιστικό πλαίσιο στο τηλεοπτικό περιεχόμενο ελεύθερων και συνδρομητικών προγραμμάτων, με αυξημένη εστίαση στις προβαλλόμενες αξίες. Σύνδεση της καταλληλότητας των προγραμμάτων με φορολογικά κίνητρα και αντικίνητρα. Η καταλληλότητα προγραμμάτων θα συνδεθεί με σύστημα φορολογικών επιβαρύνσεων για την προβολή θεαμάτων που προσβάλλουν την δημόσια αιδώ και προάγουν την εγκληματικότητα, την παρανομία, την ασέβεια στους θεσμούς, το γλωσσικό βαρβαρισμό». Λογοκριτές, δηλαδή, που θα αποφασίζουν τι θα είναι άσεμνο και θα επιβάλλουν πρόστιμα.
Για τα εθνικά θέματα, εκτός από το σιγουράκι «Κατάργηση της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών», έχουμε επίσης το εκπληκτικό «Κλείσιμο του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής». Λες και κάθε προξενείο δεν διέπεται από τους κανόνες της διεθνούς διπλωματίας, αλλά κάθε κράτος όποτε γουστάρει κλείνει προξενεία και πρεσβείες. Μαζί κι αυτό που διαβάσαμε παρακάτω για την «πορεία προς μία λειτουργική Ένωση της ελεύθερης Κύπρου με την Ελλάδα».
Στο «Εθνικό Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα για το Δημογραφικό» διαβάζουμε διάφορες ομορφιές. Όπως π.χ. «Ίση μεταχείριση για όλα τα μη συγγενικά συστεγαζόμενα πρόσωπα ιδίου φύλου: Οι ρυθμίσεις κληρονομικών ή φορολογικών υποθέσεων θα προβλέπεται από το γενικό αστικό δίκαιο και όχι από σύμφωνα συμβίωσης». Τι καταλαβαίνετε; Ό,τι κι εμείς. Πάπαλα το σύμφωνο συμβίωσης.
Πιο κάτω, για τους μετανάστες: «Κατάργηση των γεωγραφικά διεσπαρμένων δομών ανά την Ελλάδα. Συγκέντρωση όλων των δομών σε ένα και μόνο φυλασσόμενο κλειστού τύπου συγκρότημα δομών, εγκατεστημένο στην ηπειρωτική Ελλάδα, μακρυά από μεθόριο ή χώρους στρατιωτικού ενδιαφέροντος». Εδώ όσο κι αν θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε με χιούμορ, δεν γίνεται. Ανατριχίλα.
Φτιάχνουμε τη βρύση, ράβουμε το κουμπί, δένουμε κόμπους
Στην ενότητα «Στρατηγική εξυγίανσης της ζήτησης και της καταναλωτικής συμπεριφοράς» υπάρχει ένα ακόμα διαμάντι: «Εισαγωγή μαθήματος Οικοκυρικών Ικανοτήτων. Ένας μαθητής θα μπορεί να έχει διδαχθεί πρακτικές ικανότητες που μειώνουν τη λογική ότι όταν κάτι πάλιωσε ή χάλασε, η εύκολη λύση είναι να το πετάμε και παίρνουμε καινούριο. Από το πώς ράβεται ένα κουμπί και πώς διπλώνονται τα ρούχα, μέχρι το πώς βάφεται ένας τοίχος, πώς φτιάχνουμε μία ξυλοκατασκευή, πώς κάνουμε κόμπους, πώς αλλάζουμε μία λάμπα και πώς επιδιορθώνουμε μία βρύση». Το σχολείο θα μας μάθει να διπλώνουμε τα ρούχα και να κάνουμε κόμπους. Τι να πεις…
Και λίγο πιο κάτω: «Μαθήματα με προβολές ιστοριών ανθρώπων που χάλασαν τη ζωή τους με τις αυταπάτες της εύκολης προβολής, της «νύχτας», της εύκολης κατανάλωσης και του εύκολου χρήματος». Κάτι σαν τις ιστορίες που κυκλοφορούν στο Facebook του στυλ «Αυτός είναι ο Μπάμπης, μην γίνεις σαν τον Μπάμπη»…
Το πιο viral, και δικαίως, απόσπασμα, το βρήκαμε κι εμείς στην ενότητα «Τράπεζες και Χρηματοδότηση»: Στις περιπτώσεις μη εξυπηρέτησης των δανείων (π.χ. λόγω ανεργίας), ο δανειζόμενος θα αναλαμβάνει υποχρεωτική εργασία στο ευρύτερο Δημόσιο με ειδικό καθεστώς αυξημένων κρατήσεων, ώστε να υπάρξει υποχρεωτική μακροχρόνια εξυπηρέτηση του δανείου. Πόσες ζωές χρειάζεται να ζήσει για να αποπληρώσει το δάνειο με «αυξημένες κρατήσεις», δεν υπολογίζεται…
Σε όλα τα ανεδαφικά, που σχετίζονται περισσότερο με την οικονομία, αλλά διαβάζονται ωραία (κατάργηση ΕΝΦΙΑ, ισόβιο επίδομα/σύνταξη σε όσες μητέρες επιλέξουν τα οικιακά κτλ.) το μόνο αντισταθμιστικό μέτρο που βρήκαμε ήταν «δραστική μείωση του αριθμού βουλευτών από 300 σε 200». Με το αυθαίρετο συμπέρασμα ότι «η εξοικονόμηση της μείωσης 100 βουλευτών ισοδυναμεί με 200 ευρώ μηνιαία παροχή σε 50.000 άπορες Ελληνικές οικογένειες». Εδώ θέλει λίγη δουλίτσα στην πρόσθεση και την αφαίρεση. Αλλά πρέπει να δεχτούμε ότι ο τομέας αυτός δεν είναι προνομιακός γι’ αυτούς.
Το κείμενο αυτό μπορεί να γίνει πολύ πιο ογκώδες. Δεν χρειάζεται. Δίνει ήδη μια γεύση περί τίνος πρόκειται, χωρίς αποσπασματικές αναφορές ή κάποιου είδους «μονταζιέρα», όπου παραποιούνται όσα υποστηρίζουν. Τα εξηγούν οι ίδιοι και τα εξηγούν… ωραία.
