Είναι πολύ περίεργο να βρίζουν έναν προπονητή που κάνει αλλαγή για να ξεκουράσει ένα βασικότατο παίκτη του ενώ τα πάντα έχουν κριθεί και δεν υπάρχει πια λόγος (ο παίκτης) να κουράζεται. Αυτή όμως δεν ήταν μία οποιαδήποτε αλλαγή, αυτή δεν ήταν μια συνηθισμένη βραδιά Τρίτης, έστω κι αν το φόντο ήταν τα πάντα λαμπερά αστέρια του Champions League. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα για καλό πήγε ο άνθρωπος, αλλά ο Έρλινγκ Χάαλαντ νωρίτερα είχε κάνει, ξανά, τα δικά του, τα εξωγήινα. Και ο άπληστος, με την καλή έννοια, ποδοσφαιρικός κόσμος ζητούσε από το «τέρας» να τους δώσει κι άλλα. Κι άλλα, κι άλλα γκολ…

Πέντε έβαλε. Μέσα σε 35 λεπτά καθαρού παιχνιδιού, από το 22’ ως το 57’. Σε νοκ άουτ ματς της Νο1 διασυλλογικής διοργάνωσης. Η καημένη η Λειψία δεν κατάλαβε τι την χτύπησε. ‘Η μάλλον κατάλαβε, ωστόσο δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να το σταματήσει. Ας την παρηγορήσει η σκέψη, δεν είναι βέβαια και απλό πράγμα όταν έχεις διασυρθεί με 7-0, πως δεν είναι η πρώτη που δεν μπόρεσε να σταματήσει τον απίθανο Νορβηγό «μπόμπερ».

Ως πού άραγε μπορεί να το πάει; Οι απίθανες επιδόσεις του

Οι στατιστικές του επιδόσεις είναι από την πρώτη στιγμή που μας συστήθηκε εκπληκτικές, αρχής γενομένης από τη Ζάλτσμπουργκ και μετέπειτα με την Μπορούσια Ντόρτμουντ. Ακόμα κι αν το απομονώσουμε σε επίπεδο Σίτι, καταδεικνύεται το σπουδαίο: 39 γκολ σε 36 ματς με τους «πολίτες», ήδη ρεκόρ σεζόν για παίκτη του συλλόγου, ξεπέρασε αυτό του Τόμι Τζόνσον από το… 1928-29 και έχουμε ακόμη πολύ δρόμο.

Ως πού θα το πάει άραγε; Πού θα σταματήσει η μηχανή; Όσα θεωρούσαμε δεδομένα κάνουν στην άκρη μπρος σε αυτό το φαινόμενο. Υπολογίστε και 33 σε 26 ματς στο Champions League και η εικόνα γίνεται ακόμα εντυπωσιακή ή τρομακτική αν είσαι αντίπαλός του.

«Η Σίτι έπαιρνε πρωτάθλημα και χωρίς εμένα, έχει 4 τα 5 τελευταία χρόνια. Ο στόχος είναι η κορυφή της Ευρώπης, γι’ αυτό με πήραν», είπε ο Χάαλαντ και προφανώς έχει απόλυτο δίκιο. Και με τέτοιες εμφανίσεις, με τέτοια «όργια» στέλνει το πλέον ηχηρό μήνυμα στον ανταγωνισμό πως αυτός είναι το κομμάτι που έλειπε για να φτάσουν οι γαλάζιοι του Μάντσεστερ ως το τέλος, νικητές και τροπαιούχοι.

Είχε όρεξη και για χαβαλέ ο 22χρονος Νορβηγός, μιλώντας στη βρετανική τηλεόραση και λέγοντας σε ένα εκλεκτό πάνελ διακεκριμένων καλεσμένων πως «μόνο ο Τιερί Ανρί μπορεί να με καταλάβει εδώ, είναι ο μόνος που ξέρει πώς είναι να σκοράρεις!». Τζέιμι Κάραχερ και Μάικα Ρίτσαρντς έλιωσαν στα γέλια, δεν το πήραν διόλου προσωπικά ούτε παρεξηγήθηκαν, άσε που ήταν και αλήθεια – δεν ήταν δουλειά τους προς υπεράσπισή τους το γκολ. Κι ύστερα, είναι τέτοια η γοητεία που ασκεί ο Χάαλαντ ώστε χαίρεσαι ακόμα και όταν στη «λέει»…

Το ματς του ενός, το ματς του Έρλινγκ Χάαλαντ

Eίναι ένας οδοστρωτήρας, ένα θαύμα της φύσης σε δύναμη, ταχύτητα και εκτελεστική δεινότητα που ξεκάθαρα απολαμβάνει κάθε στιγμή. Tο πώς πανηγυρίζει τα γκολ του είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Όπως όταν άνοιξε την παλάμη του δείχνοντας τον αριθμό 5, όσα τα γκολ του δηλαδή, μόλις έπιασε «πενταρέ».  Η ισοφάριση της μεγαλύτερης σε έκταση νίκης της Σίτι στο Champions League (7-0 είχε κερδίσει και τη Σάλκε το 2019) ήταν το ματς του ενός.

Όσο καλός κι αν ήταν ο Κέβιν ντε Μπρόινε στην επιστροφή του στην 11άδα, κάτι που επισφράγισε με ένα πολύ ωραίο γκολ στις καθυστερήσεις, το τελευταίο καρφί στο σταυρό του μαρτυρίου που κουβάλησε η Λειψία επί αγγλικού εδάφους. Θα μπορούσε να είναι ακόμα χειρότερα αν ο Πεπ δεν την είχε λυπηθεί στο 63’ βγάζοντας έξω τον Χάαλαντ.

«Κρίμα, είπα στον κόουτς ότι θα ήθελα να πετύχω διπλό χατ τρικ, αλλά ΟΚ, τι να κάνω;», είπε αυτός, αφοπλιστικά. Και οι καημένοι οι αντίπαλοί σου φίλε Έρλινγκ, αυτοί να δεις πώς δεν ξέρουν τι να κάνουν ή μάλλον δεν μπορούν (να κάνουν) όταν σε βλέπουν στο διάβα τους…