Τα τελευταία 24ωρα γίνεται ένας μίνι πόλεμος στα τηλεοπτικά χαρακώματα μεταξύ ψυχαγωγικών εκπομπών με επίκεντρο την παρουσία του Αχιλλέα Μπέου σε κάποιες εξ αυτών, κατά βάση στο Πρωινό που κάνει ο Λιάγκας στον ΑΝΤ1. Ο Αχιλλέας Μπέος βγήκε στο Πρωινό το πρωί της Δευτέρας μετά την επίμαχη δήλωση ομοφοβίας και μίσους για τον Κασσελάκη και τους γκέι, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα πρόσωπα της τηλεόρασης να κράξουν τον Λιάγκα, χωρίς μάλιστα να αναφέρουν το όνομά του.

Έχει ξεσηκωθεί επομένως μια συζήτηση για το κατά πόσο είναι ηθικό και σωστό να προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση πρόσωπα όπως ο Μπέος ή η Χρυσούλα Διαβάτη που κι αυτή λέει με την σειρά της κάτι περίεργα και έχει εσχάτως συχνή παρουσία, πάλι στο Πρωινό του Λιάγκα.

Η ίδια ακριβώς συζήτηση γινόταν πριν από έναν χρόνο με την υπόθεση της 13χρονης στον Κολωνό, όταν και πάλι ο Λιάγκας είχε κάνει κάποια πανθομολογούμενα ακραία ρεπορτάζ και είχε φτάσει στο σημείο να πει on air ότι έχει στα χέρια του φωτογραφίες της που προβάλλονταν στην εφαρμογή γνωριμιών.

Αφήνω στην άκρη αυτή την περίπτωση γιατί όταν μιλάμε για κακοποιημένο παιδί, τα πράγματα είναι πιο αυστηρά, δεν υπάρχει ζήτημα τι πιστεύει ο καθένας, κάποια πράγματα είναι απαράβατα. Ας επικεντρωθούμε στον Μπέο ως καλεσμένο σε εκπομπές.

Πριν από την ατάκα περί «πουσ…ων», ο Μπέος ήταν καλός;

Ο Μπέος σίγουρα δεν έγινε το βράδυ της Κυριακής ο κακός της υπόθεσης. Ούτε όταν χαστούκισε τον πολίτη και βγήκε να πει ότι είναι άντρας κτλ. Από την πρώτη μέρα που συστήθηκε στο ευρύ κοινό, τέτοια πράγματα υποστηρίζει.

Δεν έχω διάθεση να μπω σε διαδικασία να κρίνω ή να πω τι πιστεύω για τις απόψεις του, δεν είναι αυτό το θέμα του κειμένου. Το θέμα του κειμένου είναι η αντιμετώπιση της τηλεόρασης όπως την γνωρίζουμε και ξέχωρα από φαντασιακά και το πώς θα θέλαμε εμείς να είναι.

Ειδικά τα τελευταία 3-4 χρόνια, όλες οι τηλεοπτικές ζώνες έχουν απόλυτα αυξημένο ανταγωνισμό. Και τα κανάλια απαιτούν νούμερα. Κάποιοι παίζουν για την τηλεοπτική τους επιβίωση, άλλοι απλώς θέλουν να κάνουν κάτι που να τους αρέσει κι αν δεν πετύχει με βάση τους αριθμούς, πάμε παρακάτω. Δεν υπάρχει, αν το δει κανείς καθαρά τηλεοπτικά και με το κριτήριο πως πρόκειται για ιδιωτικές επιχειρήσεις που λειτουργούν με βάση τους αριθμούς.

Το Πρωινό του Λιάγκα φερ’ ειπείν, είναι το πιο επιτυχημένο πρωινό ψυχαγωγίας βάσει αριθμών, μαζί με την εκπομπή της Καινούργιου, αφού μαζί εναλλάσσονται στο 1-2 της τηλεθέασης σε δυναμικό και γενικό, με τον Λιάγκα να κυριαρχεί στο γενικό σύνολο. Και ειδικά στην πρωινή ζώνη, το γενικό είναι που μετράει και όχι το δυναμικό.

Ωραίες οι ηθικολογίες και τα «ντροπή να βγάζουν τον Μπέο και να του δίνουν βήμα», αλλά εικάζω πως ο Λιάγκας και ο κάθε Λιάγκας, δεν ξύπνησε μια μέρα και είπε «α, θα επιβάλλω τον Μπέο στον κόσμο θέλει δε θέλει». Βλέπει ότι ο τηλεθεατής τσιμπάει, είτε γιατί ενστερνίζεται τις απόψεις του είτε γιατί γοητεύεται από την τοξικότητα που του προκαλούν οι συμπεριφορές του, και υπηρετεί τις επιθυμίες του τηλεθεατή.

Ο Λιάγκας δεν έκρυψε ποτέ πως υπηρετεί την τηλεθέαση

Μοιάζει με άφεση αμαρτιών κι ένα «νίπτω τα χείρας μου», αλλά έτσι λειτουργεί το 90% της δημοσιογραφίας σήμερα. Αυτή είναι η εύκολη δικαιολογία όλων σε ιστοσελίδες και σε ψυχαγωγικές εκπομπές. Δεν υπάρχει παρουσιαστής που να μην έχει αντίστοιχη «κηλίδα» με βάση την ηθική, στο παρελθόν του. Απλώς τα τότε κριτήρια δεν τον είχαν καταδικάσει τόσο έντονα όσο τον Λιάγκα. Κι απλώς ο Λιάγκας δεν λειτουργεί με τέτοιους όρους. Υπηρετεί την τηλεθέαση και τον ΑΝΤ1 και με αυτά τα κριτήρια, λειτουργεί άψογα.

Αυτό το αναφέρω ως προς τα πρόσωπα της τηλεόρασης που τον κατακεραυνώνουν. Το τι θα έπρεπε να κάνει ο τηλεθεατής είναι μια άλλη συζήτηση.

Ο Λιάγκας έχει επιλέξει να έχει αυτό το προφίλ ως παρουσιαστής και στην εκπομπή του. Η Σκορδά, η Μπάρκα, η Μενεγάκη, έχουν επιλέξει ένα άλλο προφίλ. Και το κοινό τους κρίνει και τους επιβραβεύει ή όχι, ανάλογα με αυτό. Μεταξύ τους, δεν πιστεύω πως έχει κανείς κάποιο τεράστιο ηθικό πάτημα για να κουνάει το δάχτυλο στον άλλον.

Αν αφήσουμε επομένως στην άκρη τους προσωπικούς μας φραγμούς ως θεατές και μπούμε στη θέση του εκάστοτε παρουσιαστή, τότε αυτό που κάνει ο Λιάγκας και η ανταπόδοση που παίρνει στην τηλεθέαση, θα το έκαναν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι. Το έχουν κάνει οι περισσότεροι στο παρελθόν πάνω από μία φορές!

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να αναφέρω αν θέλω ή όχι να βλέπω τον Μπέο και τον κάθε Μπέο στην τηλεόραση. Ξεχνάμε όμως πως κάτι τέτοια βοηθάνε ενίοτε. Αποκαλύπτεται η αλήθεια του καθενός και υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας πως υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που δεν θίγεται, αλλά γουστάρει τον Μπέο. Κάθε δημόσια τοποθέτηση του Μπέου μας κρατάει σε εγρήγορση για το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην κοινωνία.