Το λέμε συχνά, τόσο που μερικές φορές ακούγεται κενό νοήματος ενώ είναι το ακριβώς αντίθετο: Άδραξε τη μέρα, ζήσε τη στιγμή, κάνε πράγματα. Ο Tony Bennett την άνωθεν μεγάλη αλήθεια δεν την κατανόησε απλώς. Την έκανε κτήμα του. Γι’ αυτό και πλέον, που σε ηλικία 96 ετών δεν είναι ανάμεσά μας, ο κόσμος περισσότερο από το να θρηνεί για την απώλεια, χαμογελάει για την πληρότητα του βίου αυτού του θρυλικού άνδρα.

Η αμερικανική τζαζ και ποπ δεν θα ήταν η ίδια δίχως τη δική του καθοριστική συμβολή. Και μακροβιότητα. Σε βάθος 7 δεκαετιών απλώνεται η καριέρα του. Τραγουδούσε live ως και τον Αύγουστο του 2021, στα 94 του δηλαδή κι ενώ είχε ήδη μια 5ετία που είχε διαγνωστεί με Αλτσχάιμερ!

Στη σκηνή του Radio City Music Hall, στο πλευρό της Lady Gaga, τελευταία φορά μαζί, την είπε πρώτη φορά με το όνομά της. Της κόπηκαν τα πόδια από τη συγκίνηση, το δέος. Αν δεν ήταν ο Tony Bennett, η εκκεντρική Αμερικανίδα μπορεί και να είχε σταματήσει το τραγούδι. Βλέποντας το πάθος του και το παράδειγμά του, κατάλαβε πως καλλιτέχνης θα πει να αγαπάς αυτό που κάνεις. Και συνέχισε, ξεπερνώντας το ψυχολογικό μπλακ άουτ που τη βασάνιζε τότε.

Το φωτεινό πνεύμα του Tony Bennett

Είχε τον τρόπο του ο Tony Bennett. Να εμπνέει τους ανθρώπους, να βγάζει τον καλύτερο εαυτό τους. Γιατί αγαπούσε τη ζωή, αγαπούσε την αλληλεπίδραση και τη χαρά.

Ακόμα και από τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτήν την τρέλα του «νομιμοποιημένου φόνου» όπως τόσο εύστοχα το είχε θέσει σε μια συνέντευξή του στον Guardian, κατάφερε να βγει αλώβητος ως χαρακτήρας.

Παρά το σοκ του να βλέπει αποστεωμένους ανθρώπους με βλέμμα άδειο να τον κοιτούν ενώ μαζί με τους υπόλοιπους Αμερικανούς στρατιώτες έμπαιναν στο Νταχάου για να σώσουν τους κρατούμενους.

Είχε από νωρίς διαλέξει «στρατόπεδο»: Με την ανθρωπιά, με την καλοσύνη. Και δεν φοβόταν, δεν έκανε «εκπτώσεις» στην ηθική του. Στο στρατό του επέβαλαν στέρηση βαθμού στο στρατό επειδή «τόλμησε» να πάει έξω για φαγητό με ένα μαύρο φίλο του – τι εποχές κι αυτές, τι τραγικές νοοτροπίες.

Άνθρωποι σαν τον Tony Bennett βοήθησαν στο να κάνουν στην άκρη τα σκουριασμένα μυαλά. Ένας λευκός που κατέβαινε σε πορείες με τον Martin Luther King. Ένας λευκός που βοήθησε τα μέγιστα στην προώθηση των μαύρων τραγουδιστών στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.

Tony Bennett αφιέρωμα
(Photo credits: Paul Morigi/WireImage)

Οι θρυλικές επιτυχίες, το μεγάλο comeback, τα βραβεία και τα ρεκόρ

Κι αν είπε θρυλικά κομμάτια στη μακρά πορεία του ο Tony Bennett. Το Βecause of You ήταν το πρώτο του #1 hit κι αυτό που όπως είπαν οι άνθρωποι του, αυτό που τραγούδησε τελευταίο πριν αφήσει αυτόν τον κόσμο – είναι ανατριχιαστικό ως σύμπτωση, αν είναι τέτοια.

Το I Left My Heart in San Francisco του 1962 θεωρείται η μεγαλύτερη επιτυχία του Tony Bennett, τον έκανε σούπερ σταρ εκείνα τα χρόνια, «έλιωνε» ο γυναικείος πληθυσμός για λογαριασμό του.

Παροιμιώδες υπήρξε επίσης το comeback του, στα 80s και στα 90s. Μια δεύτερη καριέρα όταν κανείς δεν το περίμενε, καθώς τον θεωρούσαν ντεμοντέ, ξοφλημένο, προϊόν μιας άλλης εποχής.

Μια δεύτερη καριέρα που σηματοδότησε το τέλος του εθισμού του με τα ναρκωτικά και το αποφασιστικό γύρισμα σελίδας μετά τη λήξη του προβληματικού εν πολλοίς δεύτερου γάμου του. Μια δεύτερη καριέρα στην οποία τον βοήθησε τα μέγιστα, σε ρόλο μάνατζερ, ο γιος του, Danny. Το μεγαλύτερο από τα 4 παιδιά του.

Με την ώρα του απολογισμού να είναι πιο οριστική και αμετάκλητη, η σούμα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Κέρδισε συνολικά 19 βραβεία Grammy, μεταξύ αυτών 1 για Συνολική Προσφορά το 2001. Πούλησε περισσότερους από 60 εκατομμύρια δίσκους σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δοκίμασε και στο σινεμά. Πρώτα στα 60s (στην ταινία The Oscar) ενώ αργότερα υποδύθηκε τον εαυτό του στο «Ανάλυσε το» πλάι στους Robert De Niro-Billy Crystal και δίπλα στον Jim Carrey στο «Θεός για μια Εβδομάδα».

Ήταν 64 ετών όταν εμφανίστηκε ως καρτούν βερσιόν του εαυτού του στους Simpsons, 82 όταν έκανε ένα guest στη σειρά Entourage του HBO, τραγούδησε το The Good Life, ακόμα μια μεγάλη του επιτυχία. Just in Time, The Best Is Yet to Come, Rags to Riches, I Wanna Be Around, υπήρξαν επίσης κομμάτια του, που βγήκαν για να μείνουν για πάντα.

Έσπασε επίσης το Ρεκόρ Γκίνες για τον γηραιότερο άνθρωπο που εξέδωσε άλμπουμ με καινούργιο υλικό, σε ηλικία 95 ετών και 60 ημερών. Ήταν (σε) συνεργασία με την Lady Gaga. Με την οποία είχε κάνει και σόκιν χιούμορ πάνω στη σκηνή κατά διαστήματα, η διαφορά ηλικίας ουδόλως είχε μειώσει τη χημεία μεταξύ τους.

Το πρώτο κοινό τους άλμπουμ (Cheek to Cheek) έγινε Νο 1 στις ΗΠΑ to 2014 και έκανε τον Tony Bennett τον μεγαλύτερο ηλικιακά εν ζωή καλλιτέχνη που έφτασε στην κορυφή, ένα ρεκόρ που κατείχε ήδη χάρη στο άλμπουμ Duets II του 2011.

Νωρίτερα είχε κάνει ντουέτο και με την αδικοχαμένη Amy Winehouse, γενικώς δούλευε πάντα με νέους ανθρώπους. Ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα που στιγμή δεν αποδέχτηκε πως «αυτό ήταν» και ήθελε φρεσκάδα δίπλα του για να λειτουργήσει – αυτό και μόνο του ταίριαζε.

H αγάπη όρισε και πήγε μακριά τον Tony Bennett

Ο Anthony Dominick Benedetto, όπως ήταν το κανονικό του όνομα, ήταν γόνος Ιταλός μεταναστών που γεννήθηκε στο Κουίνς της Νέας Υόρκης το 1926

«Ήθελα πάντα να λέω σπουδαία τραγούδια, που θα έχουν κάτι να πουν στον κόσμο,  που θα σημαίνουν κάτι για αυτούς», είχε πει. Όντως, αυτό έκανε. Έβαζε μεράκι, φροντίδα στη δουλειά του. Δούλευε τη φωνή του, τον εαυτό του, την «πρόζα» με το κοινό.

Ο Frank Sinatra, τον οποίο ο Tony Bennett έλεγε μέντορα και φίλο, είχε πει κάποτε το εξής: «Για μένα ο Tony είναι ο καλύτερος τραγουδιστής εκεί έξω. Με συνεπαίρνει να τον βλέπω στη σκηνή, με συγκινεί. Είναι ο τραγουδιστής που βγάζει ακριβώς αυτό που ο συνθέτης είχε στο μυαλό του, ίσως μάλιστα και ακόμη περισσότερα».

Και σε ένα χώρο με τόσα πολλά «εγώ» και τόσες κόντρες, είναι πραγματικά απίστευτο πως σχεδόν κανείς δεν βρέθηκε να πει ποτέ κακή κουβέντα για τον Tony Bennett, πως δεν βρίσκεις κάποια σκοτεινή στιγμή, ένα μεγάλο λάθος.

Άντε μόνο να πει κανείς για τις αντιδράσεις που προκάλεσε όταν πρότεινε τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Ήταν όμως μάλλον ο τρόπος του να εκφράσει την οδύνη του για το χαμό νέων ανθρώπων από αυτό το κακό. Να βρει έναν τρόπο διαφορετικό από όσους χρησιμοποιούνται μήπως σταματήσει ένας φαύλος κύκλος. Μπορεί να είχε άδικο. Αλλά όχι κακή πρόθεση.

Ήταν ένας τζέντλεμαν. Ένας ευγενής αλλοτινών καιρών. «Θα μπορούσα να είχα αποσυρθεί – ναι. Αλλά αγαπάω τόσο πολύ αυτό που κάνω..», είχε πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ζηλευτή δύναμη ψυχής ο Tony Bennett σε συνέντευξη του στους New York Times όταν έγινε 90 ετών.

«Η ζωή είναι δώρο – Ακόμα κι αν έχεις Αλτσχάιμερ», έγραψε στον επίσημο λογαριασμό του στο Twitter, το 2020, όταν μαθεύτηκε ευρέως πως είχε χτυπηθεί από αυτήν την εκφυλιστική ασθένεια. Η γνωστική του λειτουργία ήταν σαφώς και ανεπανόρθωτα αποδυναμωμένη,  πολλές φορές «χανόταν» κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων με τη Lady Gaga, αλλά μπορούσε ακόμα να πει σχεδόν όλα τα τραγούδια του ρεπερτορίου του χωρίς να ξεχάσει λέξη.

Έτσι κι αυτός. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ένας θρύλος του αμερικανικού τραγουδιού με παγκόσμια απήχηση και δύναμη. Ένας άνθρωπος που έκανε την καλύτερη δυνατή χρήση του καιρού που του δόθηκε σε αυτή τη Γη.