Περιεχόμενα
Περίεργοι, ναι, είμαστε, αρκετά. Να δούμε πώς υποδύεται τον Κεν, τον «έτσι» της Μπάρμπι. Είναι, άλλωστε, μεγάλο το hype για την ταινία που έρχεται στα σινεμά στις 21 Ιουλίου. Ως εκεί, όμως. Ανυπόμονοι δεν θα δηλώναμε. Είναι καιρός που ο Ράιαν Γκόσλινγκ έπαψε να μας κάνει να περιμένουμε πώς και πώς την όποια επόμενη δουλειά του. Από το La La Land κι ύστερα; Από το La La Land κι ύστερα, σωστά.
Πάντως ο ίδιος λέει πως τον δούλεψε πολύ το ρόλο. Και ότι ανακάλυψε πράγματα για τον εαυτό του, που αγνοούσε. «Δεν γνώριζα ότι κρύβω έναν Κεν μέσα μου. Αμφέβαλα για τον αν θα τα καταφέρω. Στην αρχή δυσκολεύτηκα να βγάλω την απαραίτητη ενέργεια (σ.σ.: Ken-ergy, όπως με λογοπαίγνιο το έθεσε)», δήλωσε ο 42χρονος ηθοποιός, πριν αποδώσει τα εύσημα για το «ξεκλείδωμά» του στην συμπρωταγωνίστριά του, Μάργκοτ Ρόμπι και στη σκηνοθέτιδα Γκρέτα Γκέργουιγκ – φορούσε μπλουζάκι με το όνομά της σε promotion του φιλμ, κατά τη διάρκεια του CinemaCon 2023.
Το casting δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο
Αλήθεια είναι πως εμφανισιακά ταιριάζει ταμάμ με το ρόλο. Είναι όμορφος, είναι cool, είναι… κουκλίστικος. ‘Η αλλιώς, ένα «ανθρώπινο photoshop», για να θυμηθούμε την ατακάρα της Έμα Στόουν όταν έπαιξαν μαζί στο Crazy, Stupid, Love. Το ίδιο και η Ρόμπι. Δηλαδή, ναι, όποιος έκανε το casting έκανε εξαιρετική δουλειά.
Να σημειώσουμε, παρεμπιπτόντως, πως θα υπάρχουν πολλοί «Κεν» και «Μπάρμπι» στην ταινία, όπως και στο real life των παιχνιδοκαταστημάτων (Μπάρμπι γοργόνα, Μπάρμπι κολυμβήτρια και πάει λέγοντας). Αλλά Γκόσλινγκ και Ρόμπι είναι οι main characters σε μια all star σύνθεση ηθοποιών.
Πρέπει βέβαια κι όλο αυτό να δέσει «φιλμικά». Το παρακάτω trailer μας βάζει στο πνεύμα του τι έρχεται στα σινεμά. Και δεν μπορούμε να πούμε, είναι ιντριγκαδόρικο. Σου εξάπτει την περιέργεια. Από τη λεπτομέρεια ότι τα πόδια της Μπάρμπι δεν αλλάζουν στάση μόλις βγάζει τις γόβες, μέχρι το πλατινέ μαλλί του Κεν, γίνονται… πράγματα!
Το ρόλο του Κεν περισσότερο ο πάλαι ποτέ πρωταγωνιστής του Notebook τον ήθελε για να κάνει το χατίρι στις δύο κόρες του με την Εύα Μέντες, την 9χρονη Εσμεράλντα Αμάντα και την 7χρονη Αμάντα Λι να τον δουν σε μια δουλειά που να τους «μιλάει» άμεσα. «Είμαι πρώτα από όλα μπαμπάς», όπως λέει και ξαναλέει.
Ο Ράιαν Γκόσλινγκ μπορεί να κάνει πια μόνο όσα πραγματικά θέλει και τον ευχαριστούν
Είναι, επίσης, η απόδειξη πως κάνει και το κέφι του. Ό,τι τον ευχαριστεί, όπως τον ευχαριστεί. Παράλληλα ποτέ δεν αντιμετωπίζει κάτι σαν αγγαρεία, σαν υποχρέωση. Από τη στιγμή που λέει το «ναι» σε μια επαγγελματική πρόταση, δίνεται ολοκληρωτικά.
Μπορεί να μη του βγει όπως θα έπρεπε, όπως θα ήθελε. Αλλά κανείς ποτέ δεν θα βρει το παραμικρό για να τον κατηγορήσει πως δεν προσπάθησε αρκετά. Στο La La Land έκανε non stop μαθήματα χορού και πιάνο, στο Drive «πείραξε» μόνος του το αυτοκίνητο που οδηγούσε για να του δώσει ένα πιο προσωπικό στιλ.
Πάντως αφήνει μία αίσθηση τελευταία πως αποφεύγει να δοκιμαστεί σε δύσκολα μονοπάτια. Μην παρεξηγηθούμε. Δεν λέμε πως παίζει σε κακές ταινίες ή ότι παίζει άσχημα. First Man, Τhe Gray Man, Blade Runner 2049, όλα αυτά ήταν από αρκετά ως πολύ καλά.
Αλλά ο Ράιαν Γκόσλινγκ, σε κανένα εξ αυτών, δεν ήταν «ουάου». Δεν γέννησε δηλαδή αυτό το συναίσθημα πληρότητας που εξέπεμπε από το πρώτο λεπτό ως τους τίτλους τέλους το La La Land. Κάνοντας ακόμα και ανθρώπους που δεν γουστάρουν τα μιούζικαλ, να χειροκροτήσουν με δύναμη.
Κανένα άγχος, έμαθε από νωρίς να είναι ζεν
Ποιος ξέρει, ίσως να είμαστε άδικοι μαζί του, υπέρ το δέον αυστηροί. Όταν, όμως, υπάρχει για παράδειγμα ένα Half Nelson ή ένα Drive ως μέτρο σύγκρισης, μπαίνεις σε σκέψεις.
Ο Ράιαν Γκόσλινγκ βέβαια, δεν δείχνει να αγχώνεται. Έχει περάσει κι αν έχει περάσει καταστάσεις στη ζωή του. Εδώ μεγάλωσε ως Μορμόνος και με κατ’ οίκον εκπαίδευση μέχρι τα 10 του, άλλο αν τελικά είχε την τύχη να έχει γονείς που δεν του έκαναν πλύση εγκεφάλου, τον άφησαν να διαλέξει τι θα πιστεύει και πως θα ζει τη ζωή του.
Το διαζύγιο που πήραν οι δικοί του όταν ήταν 13 ετών, τον έκανε να μεγαλώσει κατά δήλωσή του «σαν να ήμουν κορίτσι», αφού στη συνέχεια έμεινε με τη μητέρα του και την αδελφή του. Ποιος ξέρει, ίσως τότε να μυήθηκε στον κόσμο της Μπάρμπι. Κι ας έχουμε απ’ αυτόν πάντα την εικόνα του “macho man”. Τα στερεότυπα μερικές φορές είναι ακριβώς για να σπάνε.
Στο τέλος της ημέρας, o Ράιαν θα είναι για πάντα ο τύπος του La La Land. Ένας αθεράπευτα ερωτευμένος με τη τζαζ, με το πιάνο του, με τις κάπως σκοτεινές μελωδίες των Dead Man’s Bones, με την υπέροχη γυναίκα του και με τα παιδιά τους.
