Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει να επιδείξει στο παρελθόν του αρκετές υπερβάσεις στο ευρωπαϊκό στερέωμα, κυρίως από τη μεριά του Παναθηναϊκού. Έχει καταγράψει βέβαια και βραδιές που κρίθηκαν ως ντροπιαστικές. Έχει και αποκλεισμούς που οι πιθανότητες τους τοποθετούσαν κάτω από το 10%. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο κάποιες φορές. Έρχονται συγκυρίες που μια χρονιά δε θα σε ευνοήσουν και θα ηττηθείς. Δεν υπάρχει καμία ντροπή εκεί. Όμως, αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο όταν παίζει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τα τελευταία 4-5 χρόνια, ίσως και να αγγίζει το όριο της ντροπής.

Δεν μιλάμε για μια αναπάντεχη ήττα. Δε μιλάμε για έναν αποκλεισμό against all odds. Μιλάμε για συνεχόμενα καλοκαίρια που οι ομάδες μας είναι διαρκώς κάτω από τον χαμηλό πήχη των απαιτήσεων. Μέχρι πέρσι πιστεύαμε ότι το Champions League και το Europa League είναι διοργανώσεις που μόνο ο Ολυμπιακός μπορεί να αντέξει. Από φέτος, βλέπουμε ότι και στο Conference League για τα μπάζα είμαστε.

Η ΑΕΚ αποκλείστηκε από τη Βελέζ Μοστάρ. Ο Άρης από την Αστάνα. Πέρσι, η ΑΕΚ είχε μπει στους ομίλους του Europa και είχε πάρει μια νίκη. Πέρσι, ο Άρης είχε αποκλειστεί από την Κόλος Κοβαλίβκα. Κι ο ΠΑΟΚ βέβαια δεν είναι ότι έχει θαμπώσει με τη λάμψη της απόδοσης του.

Ο Ολυμπιακός είναι η μόνη ομάδα που ακολουθεί μια φυσιολογική πορεία. Περνάει τις ομάδες που υπολείπονται σε brand και οικονομική δύναμη, μπαίνει στους ομίλους και εκεί δε μπορεί να τα βάλει με τα θηρία. Δεν έχει κάνει βέβαια κι αυτός κάποια τρομερή υπέρβαση. Αντικειμενικά μιλώντας, μια ομάδα με τα δικά του χαρακτηριστικά θα έπρεπε να έχει φτάσει ήδη μια φορά στους 4 του Europa League. Ας τον αφήσουμε όμως στην άκρη, γιατί τουλάχιστον αυτός φέρνει βαθμούς και δεν έχει γίνει περίγελος.

Αντιθέτως, όλες οι λοιπες ποδοσφαιρικές δυνάμεις – μένει να δούμε τον ΠΑΟΚ πως θα συμπεριφερθεί με τη Μποέμιανς – λειτουργούν σαν τσίρκο και αποτελούν αντιπάλους που όλοι τους θέλουν σε μια κλήρωση. Όσο εμείς γράφουμε για εύκολες και βατές κληρώσεις, άλλο τόσο το γράφουν και τα μέσα στις εκάστοτε χώρες. Δηλαδή, στην Ουκρανία και τη Βοσνία δεν πρέπει να τρόμαξαν ιδιαίτερα όταν η κλήρωση έφερε Αστάνα και Βελέζ απέναντι σε Άρη και ΑΕΚ. Μάλλον χαρούμενοι θα ήταν. Και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε.

Η νοοτροπία που διακατέχει τους ελληνικούς συλλόγους και τους παράγοντες τους είναι η μοναδική αιτία. Δεν είναι το ποδοσφαιρικό ταλέντο, δεν είναι το μπάτζετ, δεν είναι τίποτα. Είναι η νοοτροπία και μόνο.

Γιατί για παράδειγμα η ΑΕΚ, που γνωρίζει από μέσα Μαΐου πότε θα παίξει, φτάνει αρχές Ιουλίου για να πάρει τους πρώτους παίκτες που θέλει για βασικούς και πάει να παίξει πρώτο παιχνίδι με εντεκάδα ίδια με την περσινή προβληματική. Δεν φταίει ο Μιλόγεβιτς, δε φταίνε οι παίκτες, φταίει η οργάνωση του κλαμπ. Φταίει ότι οι ομάδες, η ΑΕΚ και ο Άρης εν προκειμένω, θεώρησαν πως το Conference είναι εύκολη υπόθεση για να μπουν στους ομίλους και έπαιξαν με τουπέ. Πίστεψαν ότι μπορούν με τους ίδιους παίκτες που έκριναν ως αποτυχημένους, να πετύχουν κάτι.

Είναι τόσο κακός παίκτης ο Λόπεζ της ΑΕΚ; Όχι όσο φαίνεται 2 χρόνια τώρα στην ΑΕΚ. Αλλά όταν είσαι σε μια ομάδα που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε υποβαθμίζει ή δεν ταιριάζεις παικτικά με αρκετούς παίκτες, ή, ακόμα περισσότερο, υπάρχουν σε κάθε θέση παίκτες που δεν βρίσκονται τώρα στο σωστό σημείο, πώς θα αποδώσεις;

Η νοοτροπία των σωματείων φάνηκε ολοκάθαρα στην είσοδο του προέδρου του Άρη στο γήπεδο στο χθεσινό ματς. Πλησίασε με απειλητική διάθεση τον διαιτητή για κάποια λάθη του. Τι περιμένει να αντιμετωπίσει ο Άρης την επόμενη χρονιά στην Ευρώπη; Εγώ θα έβαζα στοίχημα το σπίτι μου ότι θα αδικηθεί ξανά και χειρότερα.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να πάει καλύτερα μόνο αν οι παράγοντες των ομάδων αποφασίσουν να μη συμμετέχουν καθόλου στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Οι περισσότεροι είναι παλιάς νοοτροπίας και θεωρούν ότι τα γνωρίζουν όλα. Δε τα γνωρίζουν. Και πρέπει να ασχολούνται μόνο με το εταιρικό κομμάτι και να θέτουν το μπάτζετ στον προπονητή και τους τεχνικούς διευθυντές. Μέχρι εκεί.

Ειδάλλως, κάποια στιγμή θα φτάσει να παίζει ο πρωταθλητής προκριματικά για το Europa και μόνο ο δευτεραθλητής στο Conference και θα δούμε τα μπάτζετ όλων να πηγαίνουν στα Τάρταρα.